Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 12 lipca 2022 r., sygn. II SA/Bd 315/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz (spr.) Sędziowie sędzia WSA Grzegorz Saniewski asesor WSA Mariusz Pawełczak po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 12 lipca 2022 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego Bydgoszcz-Południe w Bydgoszczy na uchwałę Rady Gminy Białe Błota z dnia 23 lutego 2012 r. nr RGK.0007.15.2012 w przedmiocie ustalenia wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Uchwałą z dnia 23 lutego 2012 r., nr RGK.0007.15.2012, Rada Gminy Białe Błota ustaliła wysokość stawek opłat za zajęcie 1 m2 pasa drogowego dróg publicznych na terenie Gminy Białe Błota.

Prokurator Prokuratury Rejonowej Bydgoszcz-Południe zaskarżył powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy w zakresie jej § 2 ust. 2. Zarzucił rażące naruszenie art. 7 i art. 94 Konstytucji RP w zw. z art. 40 ust. 8 w zw. z art. 40 ust. 5 w zw. art. 40 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2007 r., nr 19, poz. 115 – dalej "u.d.p.") poprzez niewypełnienie zawartej tam delegacji ustawowej w ten sposób, że w § 2 ust. 2 uchwały (w skardze błędnie "art. 2 § 2") zawarto regulację wysokości stawki opłaty rocznej za zajęcie 1 m2 pasa drogowego w związku z umieszczeniem urządzenia infrastruktury technicznej w pasie drogowym, pomijając przy tym ustalenie, że za zajęcie pasa drogowego na okres krótszy niż rok opłata jest pobierana proporcjonalnie do liczny dni umieszczenia urządzenia w pasie drogowym lub na drogowym obiekcie inżynierskim. Prokurator wniósł o stwierdzenie nieważności § 2 ust. 2 uchwały i rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym. W uzasadnieniu skargi podniósł, że nie podziela stanowiska Przewodniczącego Rady Gminy Białe Błota – wyrażonego w odpowiedzi na pismo Prokuratora sugerujące usunięcie dostrzeżonej nieprawidłowości – jakoby umieszczenie przepisu, iż zajęcie pasa drogowego za okres krótszy niż rok skutkuje naliczeniem proporcjonalnie pomniejszonej, stanowiło o ponownym unormowaniu kwestii regulowanej już przepisem ustawowym (art. 40 ust. 8 u.d.p.) i wprowadzało dezinformację w kontekście treści uchwały. Prokurator podniósł, że brak przedmiotowego uszczegółowienia przepisu uchwały wskazuje, iż omawiana opłata ma wyłącznie wymiar roczny, bez możliwości stosunkowego jej ustalenia, co jest niezgodne z przepisem ustawowym.