Transkrypcja zagranicznych ślubów par jednopłciowych - Wyrok NSA z dnia 6 lipca 2022 r., sygn. II OSK 2376/19
Transkrypcja zagranicznego aktu małżeństwa osób tej samej płci do polskiego rejestru stanu cywilnego jest niedopuszczalna w świetle polskiego prawa, które definiuje małżeństwo jako związek wyłącznie między kobietą i mężczyzną, zgodnie z art. 18 Konstytucji RP oraz art. 1 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Mazur Sędziowie Sędzia NSA Arkadiusz Despot – Mładanowicz (spr.) Sędzia del. NSA Anna Żak Protokolant sekretarz sądowy Olga Jasionek po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2022 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej D. M. i J. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 stycznia 2019 r. sygn. akt IV SA/Wa 2618/18 w sprawie ze skargi D. M. i J. K. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 24 lipca 2018 r. nr WSO-I.6231.1.12.2018 w przedmiocie odmowy wpisania do rejestru stanu cywilnego aktu małżeństwa oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 8 stycznia 2019 r., sygn. akt IV SA/Wa 2618/18 oddalił skargę D. M. i J. K. na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia 24 lipca 2018 r. nr WSO-I.6231.1.12.2018 w przedmiocie odmowy wpisania do rejestru stanu cywilnego aktu małżeństwa.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożyli D. M. i J. K., zaskarżając wyrok w całości, zarzucając naruszenie:
1) przepisów postępowania, co mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a to: art. 236 ust. 1, art. 184, art. 178 ust. 1, art. 8 ust. 2 i art. 2 Konstytucji RP w związku z art. 18 Konstytucji RP oraz w związku z art. 8 ust. 1 i 2 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (dalej: "Konwencja") oraz w związku z art. 1 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (dalej: "k.r.o.") - poprzez niewywiązanie się z ciążącego na WSA w Warszawie obowiązku dokonywania prokonstytucyjnej wykładni art. 1 § 1 k.r.o. a w rezultacie niedostrzeżenie, że art. 1 § 1 k.r.o. zawiera w sobie lukę legislacyjną, a więc jest niezgodny z Konstytucją RP;