Wyrok NSA z dnia 28 czerwca 2022 r., sygn. II GSK 294/19

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia NSA Andrzej Skoczylas Sędzia NSA Mirosław Trzecki po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S. G. G. W. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 listopada 2018 r., sygn. akt VI SA/Wa 1566/18 w sprawie ze skargi S. G. G. W. w W. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] czerwca 2018 r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od S. G. G. W. w W. na rzecz Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 7 listopada 2018 r., oddalił skargę S. G. G. W. w W. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 4 czerwca 2018 r., w przedmiocie podlegania obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:

Zakład Ubezpieczeń Społecznych III Oddział w Warszawie wystąpił się do Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia z wnioskiem o ustalenie obowiązku podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu M. P. z tytułu wykonywania umów zlecenia zawartych ze skarżącą, w okresach: od 1 lutego 2011 r. do 4 czerwca 2011 r. oraz od 26 lutego 2011 r. do 27 lutego 2011 r.

Dyrektor Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ decyzją z 19 czerwca 2015 r. ustalił, że M. P. podlegała w okresie od 1 lutego 2011 r. do 4 czerwca 2011 r. oraz od dnia 26 lutego 2011 r. do 27 lutego 2011 r. obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu z tytułu wykonywania pracy na podstawie umowy o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące zlecenia zawartej ze Szkołą.

Objętą skargą decyzją Prezes NFZ utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji w mocy. Organ stwierdził, że realizowane przez zainteresowaną umowy mieściły się w ramach typowych akademickich prac edukacyjnych. Wskazał, że strony nie sprecyzowały sposobu wykonywania umów, a jedynie określiły przedmiot świadczenia, poprzez wskazania, że zainteresowana zobowiązana była do prowadzenia zajęć dydaktycznych z przedmiotu "[...]" oraz "[...]" w ramach projektu Studia Podyplomowe Administracja i Finanse Publiczne. Strony nie ustaliły przy tym żadnych norm, standardów jakości, ani nie odwołały się do tematów poszczególnych wykładów i omawianych zagadnień. Prezes NFZ uznał wobec tego, że zainteresowana miała wykonać świadczenie w sposób odpowiadający celowi społeczno-gospodarczemu oraz zwyczajom. Brak zawarcia przez strony w treści umów postanowień, które precyzowałyby i indywidualizowały przedmiot wykładów, poprzez wskazanie norm jakości, określenie standardów, czy wskazanie, poprzez jakie elementy cykl wykładów ma się odróżniać od innych wykładów o podobnej tematyce, świadczyło o tym, że w rzeczywistości chodziło o przeprowadzenie konwencjonalnego cyklu wykładów z wymienionego zakresu.