Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 czerwca 2022 r., sygn. I SA/Wa 2608/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Agnieszka Jędrzejewska-Jaroszewicz, sędzia WSA Elżbieta Lenart, sędzia WSA Marta Kołtun-Kulik (spr.), po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Gminy [...] na decyzję Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z dnia [...] sierpnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 26 sierpnia 2021 r., nr DO-II.7610.574.2019.JL, Minister Rozwoju, Pracy i Technologii (dalej: "Minister", organ") - na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm., dalej: "k.p.a.") - po rozpatrzeniu wniosku Prezydenta Miasta [...] o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymał w mocy własną decyzję z 20 listopada 2020 r., nr DO-II.7610.574.2019.KC, w przedmiocie stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa.

Decyzja Ministra została wydana w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i prawne.

Ww. decyzją z 20 listopada 2020 r. Minister stwierdził, że decyzja Wojewody Katowickiego z 3 lipca 1998 r., nr Gd.11-1/7222/778/94, sprostowana postanowieniem z 30 lipca 1998 r., znak: Gd.11-1/7222/778/94, w części stwierdzającej nabycie z mocy prawa z dniem 5 grudnia 1990 r. przez przedsiębiorstwo państwowe [...] prawa użytkowania wieczystego gruntu Skarbu Państwa, położonego w [...], obręb [...], oznaczonego aktualnie jako działka nr [...] o pow. 1729 m2 (powstałej z podziału działki nr [...]), została wydana z naruszeniem prawa.

Pismem z 9 grudnia 2020 r. Prezydent Miasta [...] wystąpił z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy rozstrzygniętej ww. decyzją Ministra Rozwoju, Pracy i Technologii z 20 listopada 2020 r.

Minister, utrzymując w mocy własną decyzję z 20 listopada 2020 r., wyjaśnił, że kontrolowana postępowaniu nadzorczym decyzja Wojewody Katowickiego z 3 lipca 1998 r. została wydana na podstawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004 r., Nr 261, poz. 2603 ze zm., dalej: "u.g.n."), a zatem w aspekcie zgodności z przepisami tej ustawy oraz stanu faktycznego i prawnego w dacie orzekania należy ocenić decyzję. Zgodnie z art. 200 ust. 1 u.g.n. grunty stanowiące własność Skarbu Państwa lub gminy, będące w dniu 5 grudnia 1990 r. w zarządzie państwowych i komunalnych osób prawnych oraz Banku Gospodarki Żywnościowej stają się z tym dniem z mocy prawa przedmiotem użytkowania wieczystego, a budynki, inne urządzenia i lokale znajdujące się na tych gruntach stają się własnością tych osób, przy czym decyzję wydaje wojewoda – w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa lub wójt, burmistrz albo prezydent miasta - w odniesieniu do nieruchomości stanowiących własność gminy. Decyzja uwłaszczeniowa ma charakter decyzji deklaratoryjnej i odnosi się do stanu istniejącego w dniu 5 grudnia 1990 r.