Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 23 czerwca 2022 r., sygn. I SA/Rz 268/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S.WSA Piotr Popek, Sędzia WSA Jacek Boratyn, Sędzia WSA Małgorzata Niedobylska /spr./, Protokolant Specjalista Eliza Kaplita-Wójcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 czerwca 2022 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Stalowej Woli na uchwałę Rady Powiatu Stalowowolskiego z dnia 12 grudnia 2019 r., nr XIV/116/2019 w przedmiocie ustalenia wysokości stawek opłat za zajęcie 1 m 2 pasa drogowego na cele nie związane z budową, przebudową, remontem, utrzymaniem i ochroną dróg powiatowych Powiatu Stalowowolskiego 1) stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części objętej załącznikiem nr 1 w punkcie L.p 2 lit. a i b oraz załącznikiem nr 2 w punkcie L.p 2 lit. a i b - w tej części, w której wysokość opłaty ustalonej dla obszaru zabudowanego przekracza stawkę opłaty ustaloną poza obszarem niezabudowanym, 2) w pozostałym zakresie skargę oddala.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi Prokuratora Rejonowego w S. (dalej: Prokurator) jest uchwała nr XIV/116/2019 Rady Powiatu Stalowowolskiego z dnia 16 grudnia 2019r. w sprawie ustalenia wysokości stawek opłat za zajęcie 1 m2 pasa drogowego na cele związane z budową, przebudową, remontem, utrzymaniem i ochroną dróg powiatowych Powiatu Stalowowolskiego.

Zaskarżonej uchwale Prokurator zarzucił istotne naruszenie prawa – art.40 ust.9 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych ( Dz. U. 2018.2068 ze zm. – dalej: ustawa o drogach publicznych) oraz art. 94 Konstytucji RP, polegające na przekroczeniu delegacji ustawowej i zawartych w niej granic swobody regulacyjnej poprzez uchwalenie stawki rocznej w oparciu o kryterium, co do którego nie udzielono gminie władztwa prawodawczego, tj. w zależności od tego, czy część pasa ruchu drogowego znajduje się na obszarze zabudowanym, czy też poza obszarem zabudowanym, wskutek czego doszło do różnicowania opłat za 1 m2 zajętego pasa drogowego w tych częściach pasa drogowego, podczas gdy przepis art. 40 ust. 9 ustawy o drogach publicznych nie wymienia miejsca znajdowania się pasa drogowego (w terenie zabudowanym lub poza nim) jako kryterium do ustalania stawek za zajęcie pasa drogowego.