Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

TEMATY:
TEMATY:

Wyrok NSA z dnia 21 czerwca 2022 r., sygn. I FSK 2035/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Izabela Najda-Ossowska, Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia WSA del. Elżbieta Olechniewicz (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 13 czerwca 2018 r. sygn. akt III SA/Gl 252/18 w sprawie ze skargi Miasta i Gminy P. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 27 grudnia 2017 r. nr 0112-KDIL4.4012.520.2017.2.TKU w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz Miasta i Gminy P. kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji.

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 13 czerwca 2018 r., sygn. akt III SA/Gl 252/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, po rozpoznaniu skargi Miasta i Gminy P. (dalej: Strona lub Gmina) na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: DKIS) z dnia 27 grudnia 2017 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług, działając na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, ze zm., dalej: p.p.s.a.), uchylił zaskarżoną interpretację (opisany wyrok i powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są na: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

1.2. W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji, przedstawiając stan sprawy, wskazał, że jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, przystępując do dokonywania wydatków związanych z remontem Zamku, jak również ponosząc wydatki w czasie jego trwania, Gmina – podatnik podatku VAT - nie miała jeszcze sprecyzowanego zamiaru odnośnie sposobu wykorzystania Zamku po zakończeniu remontu, w szczególności nie powzięła zamiaru wykorzystania Zamku do wykonywania czynności opodatkowanych. Również po zakończeniu remontu początkowo wykorzystywała Zamek do działalności nieodpłatnej. Zamiar wykorzystywania go do czynności opodatkowanych Gmina powzięła dopiero z dniem 1 czerwca 2016 r., kiedy to zawarła umowę dzierżawy (a właściwie – poddzierżawy) z F..

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00