Wyrok WSA w Krakowie z dnia 10 czerwca 2022 r., sygn. II SA/Kr 371/22

Dnia 10 czerwca 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Monika Niedźwiedź Sędziowie: WSA Joanna Człowiekowska WSA Sebastian Pietrzyk (spr.) po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2022 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. B.-S. na uchwałę Nr LIX/946/2010 Rady Miasta Zakopane z dnia 9 września 2010 r. w sprawie: Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru urbanistycznego nazwanego: PARDAŁÓWKA, BALZERA I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej działki nr [...] obręb [...] w Z. w zakresie obszaru oznaczonego symbolem ZR.17; II. zasądza od Gminy Miasto Z. na rzecz skarżącej kwotę 797 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

E.B. –S. działając przez pełnomocnika adwokata P.L. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na uchwałę Rady Miasta Zakopane z dnia 9 września 2010 roku Nr LIX/946/2010 w sprawie: Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru urbanistycznego nazwanego: PARDAŁÓWKA, BALZERA.

Skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności wskazanej uchwały w części, to jest w zakresie działki nr [...] położonej w Z. obr. [...] w obszarze oznaczonym symbolem ZR.17. Ponadto skarżąca wniosła również o zasądzenie od Gminy Miasto Zakopane kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przewidzianych.

Skarżąca zarzuciła naruszenie art. 1 ust. 2 pkt 7 w związku z art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz w związku z art. 6 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 7-ego lipca 1994 roku poprzez określenie przeznaczenia ww. nieruchomości, jako wyłączonych spod zabudowy i jako nieruchomości rolnych, mimo że nie istnieją obiektywne przesłanki uzasadniające takie ograniczenie w prawie ich zagospodarowania, a to z uwagi na fakt iż przedmiotowa działka tak w chwili uchwalania studium jak i zaskarżonego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego była w pełni uzbrojona jak również na podstawie wpisanej do księgi wieczystej służebności udostępnia media nieruchomościom sąsiednim. Ponadto skarżąc wskazała, że z racji wielkości działki (29 arów) wykorzystanie jej w celach określonych tak w studium jak i miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego tj. jako pastwisko jest niemożliwe z przyczyn tak technicznych jak i ekonomicznych. Przeznaczenie działki jako działki rolnej i wykorzystanie jej w celach określonych tak w studium jak i miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego tj. jako pastwisko dla bydła rogatego i nierogatego ujemnie wpłynie na jakość życia mieszkańców z uwagi na fakt, iż działka otoczona jest przez tereny zabudowy jednorodzinnej i usługowej nieuciążliwej (MN/U), tereny zabudowy jednorodzinnej i pensjonatowej (MN/MP); tereny zabudowy wielorodzinnej (MW) i tereny zabudowy wielorodzinnej i usług nieuciążliwej, a prowadzenie działalności rolnej związanej z hodowlą zwierząt wiąże się z uciążliwościami. Skarżąca wskazuje przy tym, że w chwili uchwalania tak studium zagospodarowania miejscowego jak i zaskarżonego planu sąsiadujące działki przeznaczone pod zabudowę (tj. działki [...] ,[...] , oraz [...] ) również nie były zagospodarowane i były porośnięte trawą.