Wyrok NSA z dnia 8 czerwca 2022 r., sygn. I GSK 2592/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Pietrasz Sędzia NSA Dariusz Dudra (spr.) Sędzia del. WSA Izabella Janson po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 29 marca 2018 r. sygn. akt I SA/Bk 58/18 w sprawie ze skargi M.S. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 24 października 2017 r., nr 200/2017 w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od M. S. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 29 marca 2018 r., sygn. akt I SA/Bk 58/18, oddalił skargę M. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z 24 października 2017 r. w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne za czerwiec 2014 r.

Sąd orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy:

Decyzją z dnia 16 czerwca 2017 r. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odmówił M.S. umorzenia należności z tytułu składek wobec FUS, FUZ oraz FP za czerwiec 2014 r. w wysokości 1183,32 zł.

We wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy skarżący wskazał, że decyzja została wydana nieprawidłowo, bowiem nie uwzględniała okoliczności wskazujących na jego trudną sytuację materialną i rodzinną. Zaznaczył, że zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej i w chwili obecnej jest osobą bezrobotną i utrzymuje się jedynie z prac dorywczych. Pozostaje na utrzymaniu rodziców i w 2015 r. nie uzyskał żadnego dochodu.

Po rozpoznaniu wniosku skarżącego o ponowne rozpatrzenie sprawy decyzją z dnia 24 października 2017 r. Prezes ZUS utrzymał swoją decyzję w mocy.

Organ stwierdził, że analiza akt sprawy nie potwierdziła, aby zaszły okoliczności potwierdzające wystąpienie przesłanek przemawiających za umorzeniem należności z tytułu składek na podstawie z art. 28 ust. 1-3 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2016 r., poz. 963 ze zm.; dalej: u.s.u.s.). W niniejszej sprawie trudno jest przyjąć stan całkowitej nieściągalności zobowiązań z tytułu nieopłaconych składek, zwłaszcza że postępowanie egzekucyjne prowadzone przez Dyrektora Zakładu Ubezpieczeń Społecznych nie zostało zakończone. Organ egzekucyjny nie wydał postanowienia o jego umorzeniu ze względu na bezskuteczność, a zatem nie jest spełniona przesłanka, o której mowa w art. 28 ust. 3 pkt. 5 u.s.u.s. Nie jest też oczywiste, że w postępowaniu egzekucyjnym nie uzyska się kwot przekraczających koszty egzekucyjne.