Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 22 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.1137.2023.2.AC
Przysługuje Pani prawo do skorzystania z tzw. ulgi na powrót w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - Karta Polaka.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 grudnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 24 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi na powrót. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 27 stycznia 2024 r. (wpływ 27 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Nazywa się Pani Y. Posiada Pani obywatelstwo białoruskie i całe życie mieszkała Pani na Białorusi do 2022 roku. Ma Pani polskie pochodzenie. W 2016 roku otrzymała Pani Kartę Polaka. Jeździła Pani do Polski i Europy na wakacje w celach turystycznych, maksymalnie na 2-3 tygodnie.
Pod koniec 2021 roku postanowiła Pani z mężem przeprowadzić się do Polski w ramach programu Poland Business Harbour. Firma IT, w której oboje Państwo pracują, otworzyła biuro w Polsce i zaoferowała relokację. Podpisali Państwo umowy o pracę 4 stycznia 2022 roku.
Ostatnim dniem pracy na Białorusi był 6 grudnia 2021 roku. Postanowili Państwo zrobić miesięczną przerwę, aby spakować rzeczy, zebrać niezbędne dokumenty i przyjechać do (...) kilka tygodni wcześniej, aby załatwić sprawy mieszkaniowe, odpocząć i pod koniec grudnia, na Sylwestra, polecieć odwiedzić Pani brata w Hiszpanii. Granicę z Polską przekroczyła Pani 13 grudnia 2021 r. i od tego czasu nie wróciła Pani na Białoruś, ponieważ uważa Pani, że może to nie być bezpieczne.
Stała się Pani oficjalnym podatnikiem w Polsce od stycznia 2022 r. Do dnia podpisania umowy o pracę nie pracowała Pani w Polsce nigdy wczesnej. W 2021 roku była Pani oficjalnym podatnikiem na Białorusi, co potwierdza Pani książeczka pracy. Pani zamiary pozostania w Polsce są poważne. Otrzymała Pani kartę stałego pobytu, Pani maż otrzymał kartę czasowego pobytu. Kupili Państwo z mężem mieszkanie w (...) (hipoteka), i od grudnia 2023 roku są Państwo właścicielami tego mieszkania.
Uzupełnienie zdarzenia przyszłego
Przyjechała Pani do Polski w związku ze zmianą stałego miejsca zamieszania na Polskę. Ma Pani polskie pochodzenie. Firma IT, w której Państwo pracują, otworzyła biuro w Polsce w (...) W. i zaoferowała relokację. Zdecydowali Państwo, że to dobra okazja, aby przeprowadzić się do Polski, w ramach programu Poland Business Harbour.
13 grudnia 2021 r. przekroczyła Pani granicę z Polską i od tego dnia mieszka Pani w Polsce.
Nie planuje Pani wracać na Białoruś. Zamierza Pani z mężem zostać w Polsce na długo, wzięli Państwo kredyt hipoteczny na 30 lat i kupili mieszkanie w (...).
Miała Pani nieograniczone zobowiązania podatkowe na Białorusi do końca 2021 r. (do 31 grudnia 2021 r.). Ponieważ była Pani na Białorusi ponad 183 w 2021 r., Białoruś była Pani centrum interesów gospodarczych i osobistych, pracowała Pani i mieszkała tylko na Białorusi. Płaciła Pani podatki tylko na Białorusi do końca 2021 r.
Do 13 grudnia 2021 r. miała Pani miejsce zamieszkania na Białorusi, w tym dniu przekroczyła Pani granicę z Polską i od tego dnia nie podróżowała Pani i nie mieszkała już na Białorusi.
Od 1 stycznia 2022 roku ma Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Mieszkała Pani w Polsce ponad 183 w ciągu 2022 r. Pani umowa o pracę w Polsce została podpisana 4 stycznia 2022 roku. Polska stała się Pani centrum interesów gospodarczych od tego czasu i stała się Pani oficjalnym podatnikiem w Polsce.
Posiada Pani dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych na Białorusi - książeczkę pracy z Białorusi, która potwierdza Pani zatrudnienie na Białorusi do 10 grudnia 2021 r.
W 2022 roku przekroczyła Pani kwotę przychodu 85 528 zł, w 2023 roku też przekroczyła Pani kwotę przychodu 85 528 zł.
Otrzymała Pani Kartę Polaka w 2016 roku i posiadała ją Pani w momencie przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Pytanie
Czy może Pani zastosować ulgę na powrót od 2023 r.?
Pani stanowisko w sprawie
Może Pani zastosować ulgę na powrót od 2023 r. Stała się Pani oficjalnym podatnikiem w Polsce od stycznia 2022 r. Od tego dnia podpisała Pani umowę o pracę. Nie pracowała Pani w Polsce nigdy wcześniej. W 2021 roku była Pani oficjalnym podatnikiem na Białorusi, co potwierdza Pani książeczka pracy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są:
Przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:
a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,
b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,
c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,
d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa
‒w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.
Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy:
Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:
Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:
1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz
2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:
a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz
3) podatnik:
a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub
b)miał miejsce zamieszkania:
- nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub
- na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz
4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz
5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:
Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.
Ponadto, z art. 53 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) wynika, że:
Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.
Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Osoby podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Wynika to z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
W świetle art. 4a ww. ustawy:
Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.
Ponadto, w celu skorzystania z tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być również dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że w grudniu 2021 r. przekroczyła Pani granicę z Polską. Przeprowadziła się Pani do Polski w związku ze zmianą stałego miejsca zamieszkania. Nie planuje Pani wracać na Białoruś. Posiada Pani obywatelstwo białoruskie. Miała Pani nieograniczony obowiązek podatkowy na Białorusi do 31 grudnia 2021 r. Od 1 stycznia 2022 r. posiada Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. 4 stycznia 2022 r. podpisała Pani umowę o pracę. Kupiła Pani z mężem w Polsce mieszkanie w grudniu 2023 r.
Ww. ulga polega na zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r.
W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.
Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.
Z treści wniosku i uzupełnienia wynika, że centrum interesów gospodarczych ma Pani od stycznia 2022 r. Do Polski przeprowadziła się Pani z zamiarem stałego pobytu. Wskazała Pani, że od 1 stycznia 2022 r. podlega Pani nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.
Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ww. ustawy.
W okresie trzech lat kalendarzowych poprzedzających rok 2022, nie miała Pani miejsca zamieszkania na terytorium Polski. Zatem, spełniła Pani również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) ww. ustawy. Spełniła Pani również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. b) ww. ustawy.
Jednym z warunków, wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) jest posiadanie przez podatnika Karty Polaka.
Do Polski przeprowadziła się Pani w związku z posiadaniem Karty Polaka. Pani zamiary pozostania w Polsce są poważne, otrzymała Pani kartę stałego pobytu, kupiła Pani mieszkanie.
Wyjaśnić należy, że stosownie do art. 229 pkt 7 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 519 ze zm.):
Wydanie karty pobytu cudzoziemcowi, o którym mowa w art. 195 ust. 1 pkt 9, następuje po zwróceniu przez niego Karty Polaka, zgodnie z art. 20 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (Dz.U. z 2019 r. poz. 1598 oraz z 2022 r. poz. 91).
W myśl art. 195 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:
Zezwolenia na pobyt stały udziela się cudzoziemcowi na czas nieoznaczony, na jego wniosek, jeżeli posiada ważną Kartę Polaka i zamierza osiedlić się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na stałe.
Zgodnie z art. 2 ust. 1-3 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 192):
1.Karta Polaka może być przyznana osobie, która deklaruje przynależność do Narodu Polskiego i spełni łącznie następujące warunki:
1)wykaże swój związek z polskością przez przynajmniej podstawową znajomość języka polskiego, który uważa za język ojczysty, oraz znajomość i kultywowanie polskich tradycji i zwyczajów;
2)w obecności konsula Rzeczypospolitej Polskiej, zwanego dalej „konsulem”, lub w przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 4 - wojewody, albo wyznaczonego przez niego pracownika, złoży pisemną deklarację przynależności do Narodu Polskiego;
3)wykaże, że jest narodowości polskiej lub co najmniej jedno z jej rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków było narodowości polskiej, albo przedstawi zaświadczenie organizacji polskiej lub polonijnej potwierdzające aktywne zaangażowanie w działalność na rzecz języka i kultury polskiej lub polskiej mniejszości narodowej przez okres co najmniej ostatnich trzech lat;
4)złoży oświadczenie, że ona lub jej wstępni nie repatriowali się lub nie zostali repatriowani z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, na podstawie umów repatriacyjnych zawartych w latach 1944-1957 przez Rzeczpospolitą Polską albo przez Polską Rzeczpospolitą Ludową z Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Ukraińską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Litewską Socjalistyczną Republiką Radziecką i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich, do jednego z państw będących stroną tych umów.
2.Karta Polaka może być przyznana osobie:
1)nieposiadającej w dniu złożenia wniosku o wydanie Karty Polaka oraz w dniu przyznania Karty Polaka obywatelstwa polskiego lub
2)nieposiadającej zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub
3)posiadającej status bezpaństwowca.
3.Karta Polaka może być także przyznana osobie, której polskie pochodzenie zostało stwierdzone zgodnie z przepisami ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji (Dz. U. z 2022 r. poz. 1105), pod warunkiem wykazania się znajomością języka polskiego w stopniu co najmniej podstawowym. Przepisy art. 13 ust. 7 i 8 stosuje się odpowiednio.
Natomiast w art. 3 ww. ustawy wskazano, że :
1.Karta Polaka jest dokumentem potwierdzającym przynależność do Narodu Polskiego.
2.Karta Polaka poświadcza uprawnienia wynikające z niniejszej ustawy.
Zgodnie z art. 20 ust. 1a ww. ustawy:
Jeżeli posiadacz Karty Polaka nabył obywatelstwo polskie albo uzyskał zezwolenie na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, posiadana przez niego Karta Polaka traci ważność z mocy prawa z dniem wydania dokumentu potwierdzającego nabycie obywatelstwa polskiego albo uzyskania zezwolenia na pobyt stały.
Stosownie do art. 20 ust. 3 ww. ustawy:
W przypadku, o którym mowa w ust. 1a, posiadacz Karty Polaka zwraca Kartę Polaka wojewodzie właściwemu ze względu na miejsce pobytu, nie później niż w terminie 14 dni od dnia, w którym:
1)doręczono mu dokument potwierdzający nabycie obywatelstwa polskiego albo
2)decyzja o uzyskaniu zezwolenia na pobyt stały stała się ostateczna.
Jak stanowi art. 199 ustawy o cudzoziemcach:
1.Zezwolenie na pobyt stały cofa się cudzoziemcowi, jeżeli:
1)wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego lub
2)wymaga tego interes Rzeczypospolitej Polskiej, lub
3)w postępowaniu w sprawie udzielenia mu tego zezwolenia:
a)złożył on wniosek o udzielenie zezwolenia zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego dokumenty zawierające takie dane lub informacje, lub
b)zeznał on nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił lub przerobił dokument w celu użycia go jako autentycznego lub takiego dokumentu używał jako autentycznego, lub
4)został skazany prawomocnym wyrokiem w Rzeczypospolitej Polskiej za przestępstwo umyślne na karę co najmniej 3 lat pozbawienia wolności, lub
5)opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekraczający 6 lat.
2.Cudzoziemcowi, o którym mowa w:
1)art. 195 ust. 1 pkt 3, cofa się zezwolenie na pobyt stały w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3 lub 5;
2)art. 195 ust. 1 pkt 8, cofa się zezwolenie na pobyt stały w przypadku pozbawienia go azylu w Rzeczypospolitej Polskiej;
3)art. 195 ust. 1 pkt 10, cofa się zezwolenie na pobyt stały w przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3, 4 lub 5.
3.Jeżeli podstawą udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt stały był fakt pozostawania w związku małżeńskim z obywatelem polskim, zezwolenie można cofnąć, jeżeli cudzoziemiec rozwiódł się w ciągu 2 lat od dnia, w którym udzielono mu zezwolenia na pobyt stały.
4.Do ustalenia okoliczności, o których mowa w ust. 1 pkt 3, nie stosuje się przepisu art. 79 Kodeksu postępowania administracyjnego.
Stosownie do art. 240 ww. ustawy:
Kartę pobytu wydaje się cudzoziemcowi, któremu udzielono:
1)zezwolenia na pobyt czasowy;
2)zezwolenia na pobyt stały;
3)zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE;
4)zgody na pobyt ze względów humanitarnych.
Zgodnie z art. 242 ww. ustawy:
Karta pobytu w okresie swojej ważności potwierdza tożsamość cudzoziemca podczas jego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz uprawnia go, wraz z dokumentem podróży, do wielokrotnego przekraczania granicy bez konieczności uzyskania wizy.
Natomiast zgodnie z art. 243 ww. ustawy:
1.Karta pobytu wydana cudzoziemcowi w przypadku udzielenia mu:
1)zezwolenia na pobyt czasowy - jest ważna przez okres, na który udzielono mu tego zezwolenia;
2)zezwolenia na pobyt stały - jest ważna przez okres 10 lat od dnia jej wydania;
3)zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE - jest ważna przez okres 5 lat od dnia jej wydania;
4)zgody na pobyt ze względów humanitarnych - jest ważna przez okres 2 lat od dnia jej wydania.
2.Kolejna karta pobytu wydana cudzoziemcowi po upływie terminu ważności karty pobytu wydanej w związku z udzieleniem mu:
1)zezwolenia na pobyt stały - jest ważna przez okres 10 lat od dnia jej wydania;
2)zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE - jest ważna przez okres 5 lat od dnia jej wydania;
3)zgody na pobyt ze względów humanitarnych - jest ważna przez okres 2 lat od dnia jej wydania.
Zatem spełniła Pani warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, albowiem przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nastąpiło w związku z posiadaniem przez Panią Karty Polaka.
Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.
Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy:
Ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.
Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.
Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):
Jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.
Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.
Z przedstawionego przez Panią opisu zdarzenia wynika, że posiada Pani inne dokumenty potwierdzające, że Pani miejsce zamieszkania dla celów podatkowych (książeczka pracy) przed przyjazdem do Polski znajdowało się na Białorusi. Spełniła Pani zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Jednocześnie, w sposób oczywisty spełniła Pani również obwarowanie wynikające z art. 21 ust. 43 pkt 5 cyt. ustawy podatkowej, jako że skorzystanie z rzeczonej ulgi jest możliwe dopiero od złożenia rozliczenia za rok 2022.
Zatem, na gruncie opisanego zdarzenia przyszłego przysługuje Pani prawo do skorzystania z tzw. ulgi na powrót w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 43 powołanej ustawy – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.
Wskazała Pani, że suma Pani przychodów w 2023 r. przekroczy kwotę 85 528 zł. Korzystając z ww. zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym przeniosła Pani swoje miejsce zamieszkania albo od początku roku następnego, tj. dla Pani w latach 2022-2025 albo od początku roku następnego w latach 2023-2026, może Pani odliczyć osiągniętą kwotę przychodu w danym roku podatkowym do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł.
Pani stanowisko jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Fakt, że ma Pani nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce od 1 stycznia 2022 r. przyjęto jako podany przez Panią element opisu zdarzenia przyszłego. Rolą organu interpretacyjnego nie jest ustalanie stanu faktycznego (nie ma uprawnień do przeprowadzania postępowania dowodowego), a informacje niezbędne do wydania interpretacji może przyjmować wyłącznie z przedstawionego przez wnioskodawcę opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania kontrolnego czy podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.
Ponadto, nadmienić należy, że dokumenty załączone do wniosku o interpretację nie podlegały ocenie i analizie. Wszystkie istotne dla sprawy informacje zinterpretowane zostały na podstawie przedstawionego przez Panią opisu zdarzenia przyszłego, zawartego we wniosku.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…).
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
