Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 maja 2022 r., sygn. VII SA/Wa 685/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Mirosław Montowski, Sędziowie sędzia WSA Artur Kuś, asesor WSA Elżbieta Granatowska (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 25 maja 2022 r. sprawy ze skargi I. O. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] lutego 2022 r. znak [...] w przedmiocie uzgodnienia zamierzenia budowlanego oddala skargę

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 15 lutego 2022 r., znak DOZ-OAiK.650.1350.2021.MPU Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego, działając na podstawie art. 89 pkt 1 i art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 710), art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1333) oraz art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 144 ustawy z 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm., dalej: "k.p.a."), po rozpatrzeniu zażalenia I.O. na postanowienie Łódzkiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków z 15 września 2021 r., sygn. WUOZ- ZN.5181.131.2021.TK, odmawiające uzgodnienia zamierzenia budowlanego, polegającego na rozbiórce budynku mieszkalnego jednorodzinnego zlokalizowanego przy ul. S. na działce ewid. nr [...] obr. [...] w T., utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

Do wydania zaskarżonego postanowienia doszło w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

Postanowieniem z 15 września 2021 r., sygn. WUOZ-ZN.5181.131.2021.TK, Łódzki Wojewódzki Konserwator Zabytków odmówił uzgodnienia zamierzenia budowlanego, polegającego na rozbiórce budynku mieszkalnego jednorodzinnego zlokalizowanego przy ul. S. na działce ewid. nr [...] obr. [...] w T.. W uzasadnieniu wskazano, że budynek objęty inwestycją został ujęty w gminnej ewidencji zabytków. W dniu 10 września 2021 r. zostały przeprowadzone oględziny z udziałem strony postępowania, właściciela, występującego z wnioskiem o rozbiórkę, podczas których ustalono, że budynek drewniany usytuowany kalenicą prostopadle do drogi. Od strony wschodniej zawaleniu uległa część budynku - przybudówka drewniana na podmurówce ceglanej oraz murowany komin w ścianie południowej. Ściany zewnętrzne budynku oszalowane deskami bez ubytków, lecz z widoczną korozją biologiczną, podmurówka ceglana z ubytkami cegieł i spoin. Belka podwalinowa spróchniała, dach kryty papą z widocznymi uszkodzeniami poszycia i deskowania, brak dostępu do więźby dachowej. Zachowana oryginalna stolarka okienna i drzwiowa z zachowanymi częściowo klamkami i okuciami w stanie dostatecznym. Zachowane elementy snycerskie oraz detal architektoniczny. We wnętrzu na sufitach wykwity pleśni i grzybów, widoczne zarysowania. Tynki i podłogi w dobrym stanie. W ocenie organu I instancji, mimo złego stanu zachowania budynku, stopień zachowania oryginalnej substancji zabytkowej jest duży i należy wobec niego podejmować działania o charakterze konserwatorskim i restauratorskim. Zaleca się podjęcie pilnych działań doraźnych zmierzających do zabezpieczenia obiektu, a zwłaszcza obejmujących zabezpieczenie dachu obiektu.