Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 13 lutego 2024 r., sygn. II SA/Bk 943/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Lemańska, Sędziowie asesor sądowy WSA Marta Joanna Czubkowska, sędzia WSA Marek Leszczyński (spr.), Protokolant sekretarz sądowy Natalia Paulina Janowicz, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 13 lutego 2024 r. sprawy ze skargi Wojewody Podlaskiego na uchwałę Rady Miasta Białystok z dnia 23 października 2023 r. nr LXXV/1037/23 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części osiedla Bacieczki w Białymstoku (rejon ul. Produkcyjnej i ul. Bacieczki) – etap III stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części, tj. w zakresie obejmującym § 10 ust. 2 i ust. 3 oraz § 32, a także w zakresie załącznika nr 1 do uchwały w części dotyczącej terenu planistycznego o symbolu 1U.

Uzasadnienie

Rada Miasta Białystok (dalej: Rada, organ) podjęła w dniu 23 października 2023 r. uchwałę nr LXXV/1037/23 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego części osiedla Bacieczki w Białymstoku (rejon ul. Produkcyjnej i ul. Bacieczki) – etap III.

Skargę na powyższą uchwałę, do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, wniósł Wojewoda Podlaski (dalej: Wojewoda, skarżący), w której zaskarżonej uchwale zarzucił naruszenie art. 15 ust. 1, art. 9 ust. 4 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 977 ze zm.; dalej: u.p.z.p.)

W oparciu o powyższe zarzuty skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności zaskarżonej uchwały w zakresie § 32 i § 10 ust. 2 i 3 uchwały oraz załącznika nr 1 do uchwały w części dotyczącej terenu planistycznego o symbolu 1U.

W uzasadnieniu skargi Wojewoda wskazał, że w § 32 uchwały Rada określiła sposób zagospodarowania terenu planistycznego o symbolu 1U w sposób niezgodny z zapisami Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego przyjętego uchwałą Nr XII/165/19 Rady Miasta Białystok z dnia 18 czerwca 2019 r. w sprawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta Białegostoku (dalej: studium). Zgodnie z § 32 ust. 1 uchwały teren oznaczony na rysunku planu symbolem 1U przeznacza się pod zabudowę usługową wraz z obiektami i urządzeniami towarzyszącymi oraz zielenią urządzoną. Jak natomiast wynika z ustaleń studium teren objęty przedmiotowym planem miejscowym w całości położony jest w jednostce 3ZP - tereny zieleni urządzonej, dla której podstawową funkcję stanowią ogólnodostępne tereny zieleni, wyłączone spod zabudowy. Jedyna dopuszczalna na tym terenie forma zabudowy to zabudowa usługowa towarzysząca funkcji podstawowej z zakresu edukacji, gastronomii, kultury, handlu (np. oranżerie, cieplarnie, kawiarnie, cukiernie itp.). Jak wynika ze studium na obszarze oznaczonym literami ZP przewiduje się następujące kierunki kształtowania zagospodarowania: (-) kształtowanie zagospodarowania w kierunku ochrony, utrzymania i tworzenia ciągłości przestrzennej terenów zieleni urządzonej, tworzących system przyrodniczy miasta; (-) kształtowanie przestrzeni publicznych w formie ogólnodostępnej zieleni urządzonej o wysokich walorach przyrodniczych, krajobrazowych i estetycznych; (-) rewaloryzacja parków zabytkowych; (-) kształtowanie zabudowy usługowej towarzyszącej funkcji podstawowej z zakresu edukacji, gastronomii, kultury, handlu (np. oranżerie, cieplarnie, kawiarnie, cukiernie itp.); (-) kształtowanie obiektów i urządzeń sportu i rekreacji oraz obiektów małej architektury (w tym np. place zabaw, boiska itp.); (-) możliwość zachowania, modernizacji istniejących obiektów budowlanych o innych funkcjach; (-) kształtowanie powiązań ciągów pieszych i rowerowych (str. 388-389 studium). Natomiast w planie miejscowym przeznaczenie terenu o symbolu 1U jest niezgodne ze studium, ponieważ dopuszcza w jego obrębie każdy rodzaj zabudowy usługowej, nie precyzując, że jej funkcja musi ograniczać się do funkcji z zakresu edukacji, gastronomii, kultury, handlu, powiązanej z funkcją zieleni urządzonej. Tym samym należy stwierdzić, że określając w § 32 uchwały sposób zagospodarowania terenu planistycznego 1U poprzez dopuszczenie wszelkiego rodzaju usług, dokonano rozszerzenia możliwości zagospodarowania terenu względem przewidzianego w studium, wychodząc tym samym poza ustalenia wynikające ze studium. W świetle przytoczonego wyżej orzecznictwa, tego rodzaju działanie należy uznać za istotne naruszenie prawa.