Interpretacja indywidualna z dnia 28 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.32.2024.1.BJ

W zakresie ustalenia: 1. czy biorąc pod uwagę treść art. 15cb ust. 1 i ust. 2 ustawy o CIT, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, zarówno w roku przekazania zysku na podwyższenie kapitału rezerwowego lub zapasowego, jak i w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych, kwoty odpowiadającej iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwot zysku przekazanych na podwyższenie kapitału rezerwowego lub zapasowego, w wysokości nie przekraczającej w danym roku podatkowym 250 000 zł (maksymalnie 750 000 zł w ciągu 3 lat), 2. czy koszty, o których mowa w pytaniu 1 dotyczące danego roku podatkowego mogą być rozliczane już przy zaliczkach miesięcznych na podatek, o których mowa w art. 25 ustawy o CIT, 3. czy przy uwzględnieniu kosztu uzyskania przychodów na podstawie art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT w dwóch latach podatkowych bezpośrednio następujących po roku podwyższenia kapitału rezerwowego lub zapasowego, wartość stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego należy ustalić na ostatni dzień roboczy roku poprzedzający rok podatkowy w którym zostanie uwzględniony koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT, 4. czy biorąc pod uwagę treść art. 15cb ust. 5 ustawy o CIT, Spółka po upływie 3 lat licząc od końca roku podatkowego, w którym została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w Spółce, ma prawo przeznaczyć zyski, stanowiące faktyczną podstawę kalkulacji kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT na wypłatę dywidendy, zachowując przy tym prawo do uwzględnienia tych kosztów uzyskania przychodu w roku przeznaczenia zysku na kapitał zapasowy lub rezerwowy oraz w dwóch następnych latach, 5. czy przez podział i wypłatę zysku, o których mowa w przepisie art. 15cb ust. 5 ustawy o CIT, należy rozumieć wyłącznie podział i wypłatę zysku, który to stanowi faktyczną podstawę kalkulacji kosztu uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15cb ust. 1 ustawy CIT, przysługującego w roku podwyższenia kapitału rezerwowego lub zapasowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych, czy jakikolwiek podział i wypłatę zysku, nawet jeżeli nie stanowi faktycznej podstawy kalkulacji kosztu uzyskania przychodów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 stycznia 2024 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

1. czy biorąc pod uwagę treść art. 15cb ust. 1 i ust. 2 ustawy o CIT, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, zarówno w roku przekazania zysku na podwyższenie kapitału rezerwowego lub zapasowego, jak i w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych, kwoty odpowiadającej iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwot zysku przekazanych na podwyższenie kapitału rezerwowego lub zapasowego, w wysokości nie przekraczającej w danym roku podatkowym 250 000 zł (maksymalnie 750 000 zł w ciągu 3 lat),

2. czy koszty, o których mowa w pytaniu 1 dotyczące danego roku podatkowego mogą być rozliczane już przy zaliczkach miesięcznych na podatek, o których mowa w art. 25 ustawy o CIT,

3. czy przy uwzględnieniu kosztu uzyskania przychodów na podstawie art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT w dwóch latach podatkowych bezpośrednio następujących po roku podwyższenia kapitału rezerwowego lub zapasowego, wartość stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego należy ustalić na ostatni dzień roboczy roku poprzedzający rok podatkowy w którym zostanie uwzględniony koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT,

4. czy biorąc pod uwagę treść art. 15cb ust. 5 ustawy o CIT, Spółka po upływie 3 lat licząc od końca roku podatkowego, w którym została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w Spółce, ma prawo przeznaczyć zyski, stanowiące faktyczną podstawę kalkulacji kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT na wypłatę dywidendy, zachowując przy tym prawo do uwzględnienia tych kosztów uzyskania przychodu w roku przeznaczenia zysku na kapitał zapasowy lub rezerwowy oraz w dwóch następnych latach,

5. czy przez podział i wypłatę zysku, o których mowa w przepisie art. 15cb ust. 5 ustawy o CIT, należy rozumieć wyłącznie podział i wypłatę zysku, który to stanowi faktyczną podstawę kalkulacji kosztu uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15cb ust. 1 ustawy CIT, przysługującego w roku podwyższenia kapitału rezerwowego lub zapasowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych, czy jakikolwiek podział i wypłatę zysku, nawet jeżeli nie stanowi faktycznej podstawy kalkulacji kosztu uzyskania przychodów.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) posiada siedzibę w Polsce, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”) oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Rokiem podatkowym Spółki jest rok kalendarzowy.

W latach 2021-2023 Spółka przekazywała osiągnięty zysk za lata 2020 - 2022 na kapitał zapasowy odpowiednio w następującej wysokości:

- Uchwałą z dnia 30 września 2021 r. za rok obrotowy 2020 w kwocie 9 959 842,10 zł (dalej: „Uchwała z 2021”),

- Uchwałą z dnia 23 września 2022 r. za rok obrotowy 2021 w kwocie 10 231 533,18 zł (dalej: „Uchwała z 2022”),

- Uchwałą z dnia 11 maja 2023 r. za rok obrotowy 2022 w kwocie 10 220 062,65 zł (dalej: „Uchwała z 2023”).

Spółka pragnie również wskazać, że osiągnięty zysk przeznaczyła w całości na kapitał zapasowy. W żadnej części osiągnięty zysk nie został przeznaczony na pokrycie straty bilansowej. Przekazanie części zysku na kapitał zapasowy zostało dokonane z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, związanych między innymi z przeprowadzaniem niezbędnych inwestycji w posiadaną nieruchomość, takich jak prace wykończeniowe lokali wynajmowanych przez najemców czy innych kosztów związanych z pozyskaniem i utrzymaniem najemców.

Spółka przewiduje, iż w przyszłości również może przekazywać osiągnięty zysk w poszczególnych latach obrotowych na kapitał zapasowy bądź rezerwowy. Spółka nie wyklucza również możliwości pokrycia ewentualnej przyszłej straty bilansowej z zysków przekazanych na kapitał zapasowy w okresie 2021-2023 lub następnych latach obrotowych bądź wypłaty dywidendy z zysków dotychczas przekazanych bądź przekazanych w przyszłości na kapitał zapasowy lub rezerwowy.

Spółka rozpoznała koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15cb ust. 1-10 ustawy o CIT w roku podatkowym 2023 (tj. w zaliczce CIT za grudzień 2023 r.) w wysokości 250 000 zł, a także przewiduje rozliczanie takich kosztów uzyskania przychodu w kolejnych latach podatkowych.

Pytania

1. Czy biorąc pod uwagę treść art. 15cb ust. 1 i ust. 2 ustawy o CIT, Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, zarówno w roku przekazania zysku na podwyższenie kapitału rezerwowego lub zapasowego, jak i w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych, kwoty odpowiadającej iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwot zysku przekazanych na podwyższenie kapitału rezerwowego lub zapasowego, w wysokości nie przekraczającej w danym roku podatkowym 250 000 zł (maksymalnie 750 000 zł w ciągu 3 lat)?

2. Czy koszty, o których mowa w pytaniu 1 dotyczące danego roku podatkowego mogą być rozliczane już przy zaliczkach miesięcznych na podatek, o których mowa w art. 25 ustawy o CIT?

3. Czy przy uwzględnieniu kosztu uzyskania przychodów na podstawie art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT w dwóch latach podatkowych bezpośrednio następujących po roku podwyższenia kapitału rezerwowego lub zapasowego, wartość stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego należy ustalić na ostatni dzień roboczy roku poprzedzający rok podatkowy w którym zostanie uwzględniony koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT?

4. Czy biorąc pod uwagę treść art. 15cb ust. 5 ustawy o CIT, Spółka po upływie 3 lat licząc od końca roku podatkowego, w którym została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w Spółce, ma prawo przeznaczyć zyski, stanowiące faktyczną podstawę kalkulacji kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT na wypłatę dywidendy, zachowując przy tym prawo do uwzględnienia tych kosztów uzyskania przychodu w roku przeznaczenia zysku na kapitał zapasowy lub rezerwowy oraz w dwóch następnych latach?

5. Czy przez podział i wypłatę zysku, o których mowa w przepisie art. 15cb ust. 5 ustawy o CIT, należy rozumieć wyłącznie podział i wypłatę zysku, który to stanowi faktyczną podstawę kalkulacji kosztu uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15cb ust. 1 ustawy CIT, przysługującego w roku podwyższenia kapitału rezerwowego lub zapasowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych, czy jakikolwiek podział i wypłatę zysku, nawet jeżeli nie stanowi faktycznej podstawy kalkulacji kosztu uzyskania przychodów?

Państwa stanowisko w sprawie

1. Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu, zarówno w roku przekazania zysku na podwyższenie kapitału rezerwowego lub zapasowego, jak i w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych, kwoty odpowiadającej iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwot zysku przekazanych na podwyższenie kapitału rezerwowego lub zapasowego, w wysokości nie przekraczającej w danym roku podatkowym 250 000 zł (maksymalnie 750 000 zł w ciągu 3 lat).

2.Zdaniem Wnioskodawcy, koszty o których mowa w pytaniu 1 dotyczące danego roku podatkowego mogą być rozliczane już przy zaliczkach miesięcznych na podatek, o których mowa w art. 25 ustawy o CIT.

3.Zdaniem Wnioskodawcy, przy uwzględnieniu kosztu uzyskania przychodów na podstawie art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT w dwóch lat podatkowych bezpośrednio następujących po roku podwyższenia kapitału rezerwowego lub zapasowego, wartość stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego (o której mowa w art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT) należy ustalić na ostatni dzień roboczy roku poprzedzający rok podatkowy w którym zostanie uwzględniony koszt uzyskania przychodów na podstawie art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT.

4. Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę treść art. 15cb ust. 5 ustawy o CIT, Spółka po upływie 3 lat licząc od końca roku podatkowego, w którym została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w Spółce, ma prawo przeznaczyć zyski, stanowiące faktyczną podstawę kalkulacji kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT, na wypłatę dywidendy, zachowując przy tym prawo do uwzględnienia tych kosztów uzyskania przychodu w roku przeznaczenia zysku na kapitał zapasowy lub rezerwowy oraz w dwóch następnych latach.

5.Zdaniem Wnioskodawcy przez podział i wypłatę zysku, o którym mowa w przepisie art. 15cb ust. 5 ustawy o CIT, należy rozumieć wyłącznie podział i wypłatę zysku, który to stanowi faktyczną podstawę kalkulacji kosztu uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15cb ust. 1 ustawy CIT, przysługującego w roku podwyższenia kapitału rezerwowego lub zapasowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych. Tym samym wypłata dywidendy przed upływem 3 lat licząc od końca roku podatkowego, w którym została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w Spółce, w części nie stanowiącej podstawy kalkulacji kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT, nie będzie skutkowała utratą prawa do uwzględnienia tych kosztów w roku przeznaczenia zysku na kapitał zapasowy lub rezerwowy oraz w dwóch następnych latach.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Zgodnie z art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT, w spółce za koszt uzyskania przychodów uznaje się również kwotę odpowiadającą iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwoty:

1) dopłaty wniesionej do spółki w trybie i na zasadach określonych w odrębnych przepisach lub

2) zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy spółki.

W myśl art. 15cb ust. 2 ustawy o CIT, koszt, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w roku wniesienia dopłaty lub podwyższenia kapitału rezerwowego lub zapasowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych, przy czym zgodnie z ust. 3 łączna kwota kosztów uzyskania przychodów odliczona w roku podatkowym z tytułów wymienionych w ust. 1 nie może przekroczyć kwoty 250 000 zł. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do dopłat i zysków przeznaczonych na pokrycie straty bilansowej (art. 15cb ust. 4 Ustawy o CIT).

Zgodnie z art. 15cb ust. 5 Ustawy o CIT, przepis ust. 1 stosuje się, jeżeli zwrot dopłaty lub podział i wypłata zysku nastąpi nie wcześniej niż po upływie 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym ta dopłata została wniesiona do spółki albo została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w spółce.

Za rok podatkowy, w którym dopłata została wniesiona do spółki, uznaje się rok, w którym dopłata wpłynęła na rachunek płatniczy spółki (art. 15cb ust. 6 Ustawy o CIT).

Stosownie do art. 15cb ust. 7 Ustawy o CIT jeżeli dopłata, o której mowa w ust. 1, zostanie zwrócona przed upływem terminu wskazanego w ust. 5, w roku podatkowym, w którym dokonano zwrotu, przychodem jest wartość odpowiadająca odliczonym, zgodnie z ust. 1, kosztom uzyskania przychodów. Przepis ust. 7 stosuje się odpowiednio do przychodów spółki proporcjonalnie odpowiadających tej części kosztów uzyskania przychodów, która odpowiada zwróconej kwocie dopłaty - w przypadku zwrotu części dopłaty, o której mowa w ust. 1.

W przypadku gdy spółka, o której mowa w ust. 1, zostanie przejęta w wyniku łączenia albo podziału albo przekształcona w spółkę niebędącą osobą prawną przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 5, na dzień poprzedzający dzień przejęcia albo przekształcenia ustala się przychód w wysokości odpowiadającej odliczonym, zgodnie z ust. 1, kosztom uzyskania przychodów (art. 15cb ust. 9 Ustawy o CIT).

Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli podatnik lub podmiot z nim powiązany w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 Ustawy o CIT dokonał czynności prawnej albo powiązanych czynności prawnych bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, głównie w celu uznania kwoty określonej w ust. 1 za koszt uzyskania przychodów. Do uzasadnionych przyczyn ekonomicznych nie zalicza się przypadku, gdy korzyść uzyskana w roku podatkowym lub w latach następnych wynika z zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów.

Przepisy art. 15cb ustawy o CIT należy odczytywać z uwzględnieniem art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159), tj. zgodnie z ust. 1 stosuje się je po raz pierwszy do roku podatkowego rozpoczętego po dniu 31 grudnia 2019 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykładnia literalna treści art. 15cb ustawy o CIT pozwala na uznanie, że po stronie Spółki powstaje uprawnienie do uwzględnienia kosztu uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT, w roku podwyższenia kapitału zapasowego lub rezerwowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych. Innymi słowy, Spółce w trakcie trwania ww. okresu 3 lat podatkowych przysługuje możliwość uwzględnienia kosztu uzyskania przychodów kalkulowanego na podstawie art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT od wartości podwyższenia kapitału zapasowego lub rezerwowego (przy czym w żadnym z tych lat podatkowych wartość kosztu uzyskania przychodów ze wskazanego tytułu nie może przekroczyć kwoty 250 000 zł, tj. łącznie w ciągu 3 lat kwoty 750 000 zł).

Powyższe oznacza, że w odniesieniu do zysku przekazanego na kapitał zapasowy Uchwałą z 2023, Spółka może rozliczyć koszty uzyskania przychodu na podstawie art. 15cb ustawy o CIT w latach 2023-2025, przy czym w każdym roku podatkowym maksymalnie 250 000 PLN (tj. łącznie przez trzy lata 750 000 PLN).

Wnioskodawca wskazał również, że przekazanie części zysku na kapitał zapasowy zostało dokonane z uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, związanych między innymi z przeprowadzaniem niezbędnych inwestycji w posiadaną nieruchomość, takich jak prace wykończeniowe lokali wynajmowanych przez najemców czy innych kosztów związanych z pozyskaniem i utrzymaniem najemców.

Przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

- Interpretacja indywidualna z 23 marca 2023 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.39.2023.1.BJ, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) stwierdził, że:

„Zauważyć przy tym należy, że możliwość rozpoznania ww. kosztów przysługuje w roku wniesienia dopłaty do spółki albo podwyższenia kapitału rezerwowego bądź zapasowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych. (...)

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy (z którego wynika, że rok podatkowy Spółki odpowiada rokowi kalendarzowemu) oraz przytoczone przepisy ustawy o CIT oraz ustawy nowelizującej, zgodnie z art. 15cb ustawy o CIT Wnioskodawca Jest uprawniony w 2022 r., oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych (tj. 2023 i 2024) do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu kwoty odpowiadającej iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwoty zysku za rok obrotowy 2021 przekazany w roku 2022 na podstawie uchwały Zwyczajnego Walnego Zgromadzenia Wspólników Spółki na kapitał rezerwy w kwocie nie przekraczającej w roku podatkowym 250.000zł.”

- Interpretacja indywidualna z dnia 22 grudnia 2022 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.620.2022.1.DD:

„Wprowadzone rozwiązanie prowadzi do wyrównania podatkowych uprawnień związanych z finansowaniem zewnętrznym w postaci pożyczki lub kredytu oraz z tworzeniem kapitałów samofinansowania. Zrównanie to będzie dotyczyć kwot dopłat wniesionych przez udziałowców, lecz hipotetyczne odsetki zaliczane do kosztów uzyskania przychodów - obliczone według stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego powiększonej o 1 punkt procentowy - nie mogą przekroczyć kwoty 250 000 zł. Oznacza to, że kwota 750 000 zł jest maksymalną kwotą kosztów uzyskania przychodu z omawianego tytułu jaką spółka - podatnik podatku dochodowego od osób prawnych rozpoznać może łącznie w trzech latach podatkowych, w których korzystać będzie z art. 15cb ust. 1 Ustawy o CIT. Koszty te wyliczone od kwoty dopłat wniesionych przez udziałowców będą uznane za koszty uzyskania przychodów w roku, w którym dokonano dopłaty (tj. w 2022 r.) oraz w kolejnych 2 latach podatkowych - 2023 i 2024.”

- Interpretacja indywidualna z 14 listopada 2023 r. Znak: 0114-KDIP2-2.4010.500.2023.1.RK,

- Interpretacja indywidualna z 14 września 2023 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.285.2023.1.AS,

- Interpretacja indywidualna z 7 września 2023 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.282.2023.1.AS,

- Interpretacja Indywidualna z 5 listopada 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.340.2021.1.AR.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Stosownie do art. 25 ust. 1 Ustawy o CIT, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a, art. 21, art. 22, art. 24a, art. 24d i art. 24f, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.

Natomiast zgodnie z art. 25 ust. 1a ustawy o CIT, zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczkę za ostatni miesiąc roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 27 ust. 1.

W myśl art. 27 ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na podstawie art. 6 ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 1d i 1da, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a oraz przepisów ustawy wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2a, składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą zapłaconych zaliczek za okres od początku roku.

Obowiązkiem podatników CIT, po zakończeniu roku podatkowego, jest złożenie zeznania o wysokości osiągniętego dochodu lub poniesionej straty - CIT-8. Podatnicy rozliczający się za pomocą CIT-8 są zobowiązani złożyć deklarację oraz zapłacić podatek z niej wynikający w terminie 3 miesięcy, licząc od końca roku podatkowego, za który zeznanie jest składane.

W związku z tym, że na podstawie art. 15cb ustawy o CIT do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć tzw. hipotetyczne odsetki od zatrzymanych w Spółce dopłat lub zysków i powyższy koszt przysługuje w roku wniesienia dopłaty lub podwyższenia kapitału rezerwowego lub zapasowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych, to koszt ten może zostać uwzględniony już na poziomie zaliczek na podatek dochodowy, jednak nie wcześniej, niż w dacie wniesienia dopłaty czy podwyższenia kapitału zapasowego lub rezerwowego.

Przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. interpretacji indywidualnej z 7 września 2023 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.282.2023.1.AS.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3

W ocenie Spółki wysokość kosztu uzyskania przychodów z tytułu tzw. hipotetycznych odsetek powinna być ustalana przy zastosowaniu stopy referencyjnej NBP obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym został rozpoznany koszt podatkowy. Z przepisu nie wynika bowiem, że raz ustalona wartość oprocentowania (tj. w oparciu o stopę referencyjną NBP obowiązującą w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok przekazania zysku na odpowiedni kapitał czy wniesienia dopłaty) powinna być stosowana w całym okresie odliczenia.

Tym samym, przykładowo, w przypadku zysku za 2022 r. przekazanego na kapitał zapasowy w 2023 r. (tj. na podstawie Uchwały z 2023), Spółka przy obliczeniu tzw. hipotetycznych odsetek w rozliczeniu za 2025 r. powinna uwzględnić stopę referencyjną NBP obowiązującą w ostatnim dniu roboczym roku 2024.

Przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

- Interpretacja indywidualna z 12 maja 2023 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.137.2023.1.SP:

„Brzmienie art. 15cb ust. 1 u.p.d.o.p. wskazuje na to, że wysokość kosztów z tytułu hipotetycznych odsetek powinna być ustalana przy zastosowaniu stopy referencyjnej NBP obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy (rok rozpoznania kosztu podatkowego). Z przepisu nie wynika bowiem, że raz ustalona wartość oprocentowania (tj. w oparciu o stopę referencyjną obowiązującą w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok wniesienia dopłaty bądź przekazania zysku na odpowiedni kapitał) powinna być stosowana w całym okresie odliczenia. Z tego też względu zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w każdym z trzech lat podatkowych, może podlegać kwota odpowiadającej iloczynowi stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym poprzedzającym rok podatkowy powiększonej o 1 punkt procentowy oraz kwoty zysku za rok obrotowy (...).”

- Interpretacja indywidualna z 14 listopada 2023 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.500.2023.1.RK,

- Interpretacja indywidualna z 18 października 2023 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.326.2023.2.AR,

- Interpretacja indywidualna z 17 marca2023 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.98.2023.1.DD;

- Interpretacja indywidualna z 5 stycznia 2023 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.823.2022.1.PC;

- Interpretacja indywidualna z 5 stycznia 2023 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.727.2022.1.SH;

- Interpretacja indywidualna z 8 grudnia 2022 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.147.2022.1.SP;

- Interpretacja indywidualna z 24 grudnia 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.520.2021.1.ŚS;

- oraz Interpretacja indywidualna z 1 września 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4010.262.2021.1.JKT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4

Zgodnie z art. 15cb ust. 5 ustawy CIT, przepis ust. 1 stosuje się, jeżeli zwrot dopłaty lub podział i wypłata zysku nastąpi nie wcześniej niż po upływie 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym ta dopłata została wniesiona do spółki albo została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w spółce.

Biorąc pod uwagę literalną treść przywołanych wyżej przepisów ustawy CIT, w ocenie Spółki po upływie 3 lat licząc od końca roku podatkowego, w którym została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w Spółce, ma ona prawo dokonać podziału i wypłaty zysków, stanowiących faktyczną podstawę kalkulacji kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 15cb ust. 1 ustawy CIT, zachowując przy tym prawo do uwzględnienia tych kosztów uzyskania przychodu w roku przeznaczenia zysku na kapitał zapasowy lub rezerwowy oraz w dwóch następnych latach.

Stanowisko to zostało potwierdzone np. w następujących interpretacjach podatkowych:

- Interpretacja indywidualna z 14 listopada 2023 r., Znak: 0114-KDIP2-2.4010.500.2023.1.RK,

- Interpretacja indywidualna z 21 listopada 2023 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.394.2023.2.DD,

- Interpretacja indywidualna z 5 lutego 2021 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.330.2020.1.AR.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 5

Stosownie do art. 15cb ust. 5 ustawy CIT, przepis art. 15cb ust. 1 tejże ustawy stosuje się, jeżeli zwrot dopłaty lub podział i wypłata zysku nastąpi nie wcześniej niż po upływie 3 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym ta dopłata została wniesiona do spółki albo została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w spółce.

Zdaniem Wnioskodawcy przepis ten odnosi się wyłącznie do tej części zysku przeznaczonego na kapitał zapasowy bądź rezerwowy, która stanowi faktyczną podstawę kalkulacji kosztu uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 15cb ust. 1 ustawy CIT. W przeciwnym wypadku przepis ten nieproporcjonalnie ograniczałby możliwość dysponowania przez Wnioskodawcę środkami przekazywanymi na kapitał zapasowy bądź rezerwowy w sytuacji, w której Wnioskodawca przeznaczyłby w danym roku na ten kapitał zapasowy bądź rezerwowy więcej środków niż faktycznie może bądź zamierza ujmować jako podstawę do kalkulacji rozpoznania kosztu uzyskania przychodów na podstawie art. 15cb ust. 1 ustawy CIT.

Tym samym fakt wypłaty w części zysku przekazanego pierwotnie na kapitał zapasowy lub rezerwowy, który nie stanowił podstawy kalkulacji kosztu uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 15cb ust. 1 ustawy CIT, nie pozbawia Spółki prawa do rozliczenia kosztu uzyskania przychodów z tytułu tzw. hipotetycznych odsetek. Wypłata dywidendy z zysku, który został przekazany pierwotnie na kapitał zapasowy bądź rezerwowy wpływa jedynie na wysokość zysku będącego podstawą do obliczenia hipotetycznych odsetek w roku wniesienia tej dopłaty oraz w dwóch następnych latach, zgodnie z art. 15cb ust. 2 ustawy CIT.

Przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w następujących interpretacjach indywidualnych:

- Interpretacja indywidualna z 21 stycznia 2022 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4010.575.2021.1.AW:

„Jednocześnie należy wskazać, że na możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych ww. kwoty - w sprawie będącej przedmiotem wniosku - nie będzie miał wpływu fakt wypłaty dywidendy w 2020 r. w kwocie 6 mln zł oraz w 2021 r. w kwocie 7 mln zł, ponieważ niezależnie od tego czy została wypłacona jedna, czy dwie dywidendy ww. kwotach, które pomniejszyły wysokość zysku zatrzymanego na kapitale zapasowym Spółki, to i tak wysokość tego zysku Jest większa od kwoty 10 mln zł, od której (jak wskazali Państwo we wniosku) tak naprawdę naliczone zostały hipotetyczne odsetki, ze względu na limit 250 000 zł wynikający z art. 15cb ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych”.

- Interpretacja indywidualna z 25 lutego 2022 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.554.2021.1.MK

„Fakt wypłaty w 2020 r. części zysku za 2019 r. przekazanego pierwotnie na kapitał zapasowy nie pozbawia Spółki prawa do rozliczenia w kosztach uzyskania przychodu w roku podatkowym 2020 Hipotetycznych odsetek od zysku za 2019 r. Wypłata dywidendy w tym samym roku, w którym zysk został przekazany na kapitał zapasowy wpływa jedynie na wysokość zysku będącego podstawą do obliczenia Hipotetycznych odsetek”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.