Interpretacja indywidualna z dnia 23 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.610.2023.1.ŁS

Obowiązki płatnika w związku z przekazaniem pracownikom przedpłacowych kart podarunkowych.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

27 grudnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy interpretacji przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, dalej też ustawy PIT) w zakresie obowiązków płatnika w związku z przekazaniem pracownikom przedpłacowych kart podarunkowych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Są Państwo (dalej też: Spółka, Pracodawca) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w A. Spółka podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych. Działają Państwo na (...).

Wywodząc się z kultury firmy rodzinnej dużą wagę przywiązują Państwo do budowania relacji zaangażowania pracowników, ich związku z pracą i ze sobą nawzajem. Jednym z elementów budowania tych relacji jest przygotowany przez Spółkę projekt obdarowywania pracowników drobnymi upominkami w postaci podarunkowych kart przedpłaconych X (dawniej Y). Takie karty podarunkowe pracownicy otrzymują dwa razy w ciągu roku kalendarzowego – w okolicach Świąt Bożego Narodzenia oraz Świąt Wielkanocnych. Planują Państwo kontynuowanie tych działań również w przyszłości.

W wewnętrznych regulacjach Pracodawcy – w tym Regulaminie Pracy oraz Regulaminie Wynagradzania – brak jest zapisów zobowiązujących Pracodawcę do dokonywania tego rodzaju świadczeń na rzecz swoich pracowników. Wysokość świadczeń jest jednakowa dla każdego z pracowników i nie ma związku z efektami jego pracy. Przekazanie kart podarunkowych nie stanowi nagrody za zaangażowanie pracowników w realizację swoich obowiązków pracowniczych, w szczególności nie zależy od osiąganych w pracy wyników, ocen rocznych, czy wskaźników absencji. Świadczenia te nie stanowią dodatkowej formy wynagrodzenia pracowników, do których byliby Państwo zobowiązani na podstawie indywidualnej umowy o pracę bądź innego dokumentu, jak również nie wiążą się z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym ze strony pracowników.

Pytanie

Czy przekazanie pracownikom w okolicznościach i na warunkach wskazanych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedpłaconych kart podarunkowych stanowić będzie nieodpłatne świadczenie ze stosunku pracy powodujące powstanie po stronie pracowników przychodu w rozumieniu przepisu art. 12 ustawy PIT, w związku z którym na Państwu, jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych, spoczywać będzie obowiązek obliczenia i pobrania zaliczek na ten podatek w oparciu o przepis art. 32 ustawy PIT od wartości tego świadczenia?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem przekazanie pracownikom w okolicznościach i na warunkach wskazanych w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedpłaconych kart podarunkowych nie będzie stanowić nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy powodującego powstanie po stronie pracowników przychodu w rozumieniu przepisu art. 12 ustawy PIT, w związku z którym na Państwu, jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych, nie będzie spoczywać obowiązek obliczenia i pobrania zaliczek na podatek w oparciu o przepis art. 32 ustawy PIT od wartości tego świadczenia.

Uzasadnienie Państwa stanowiska:

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 ustawy PIT. Zgodnie z tym przepisem opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w cytowanej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy PIT źródłem przychodów jest m.in. ...stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 11 ust. 2-2a ustawy PIT:

2.Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

2a.Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4)w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jak dookreśla natomiast art. 12 ust. 1 ustawy PIT:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W oparciu o przepis art. 32 ustawy PIT:

Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Zastosowanie wszystkich wskazanych wcześniej przepisów ustawy PIT podlega wyłączeniu na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy PIT, zgodnie z którym: przepisów ustawy PIT nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn [dalej również: ustawa PSD],

W oparciu natomiast o przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy PSD:

podatkowi od spadków i darowizn, (...), podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem (...) darowizny.

Powiązanie pomiędzy przepisami ustawy PIT a ustawy PSD ma na celu zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego na gruncie dwóch oddzielnych ustaw podatkowych, co wiązałoby się z jego podwójnym opodatkowaniem.

Umowa darowizny została uregulowana w tytule XXXIII ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny [dalej: KC]. Zgodnie z przepisem art. 888 § 1 KC: przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Odnośnie formy darowizny ustawodawca w art. 890 § 1 KC zastrzega, że co do zasady oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego, jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

W wyroku z 8 lipca 2014 r. (sygn. K 7/13, Legalis) Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że: „….jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonuję darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które - nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegając ustawie z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768 ze zm.)... A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku.”

Z powyższych przepisów jednoznacznie wynika, że nie każde świadczenie na rzecz pracownika stanowi dla niego przychód w rozumieniu ustawy PIT, w wyjątkowych sytuacjach bowiem może ono stanowić wyłączoną z zakresu przepisów tej ustawy darowiznę. W opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym istnieje Państwa zdaniem taka wyjątkowa, wskazana przez Trybunał Konstytucyjny sytuacja, której konsekwencje, zgodnie ze wspomnianym wyrokiem, należy rozpatrywać nie na gruncie ustawy o PIT, tylko ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W Państwa ocenie przesądza o tym przede wszystkim cel świadczenia w postaci nieodpłatnego przekazania na rzecz pracowników przedpłaconych kart podarunkowych, którym jest zamiar ich dobrowolnego obdarowania przez Pracodawcę wpisujący się w filozofię Pracodawcy budowania trwałej i pozytywnej więzi pomiędzy pracownikami a Spółką.

W rezultacie stwierdzić należy, że wartość wyżej opisanych przedpłaconych kart podarunkowych, które nie są elementem wynagrodzenia, do zapłaty którego zobowiązani są Państwo na podstawie zawartej indywidualnej umowy o pracę, a więc nie stanowią dla pracowników dodatkowej gratyfikacji/wynagrodzenia za wykonywaną pracę, a jest to dobrowolne świadczenie z Państwa strony (do którego nie są Państwo zobowiązani na podstawie zapisów umownych), podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, a zatem na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przekazanie kart podarunkowych nie stanowi bowiem nagrody za zaangażowanie pracowników w realizację swoich obowiązków pracowniczych, w szczególności nie zależy od osiąganych przez pracowników w pracy wyników, ocen rocznych, czy wskaźników absencji. Nie wiąże się również z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym ze strony pracownika (nie jest on do takowego świadczenia zobowiązany, ani nie będzie ono przedmiotem żadnych oczekiwań z Państwa strony).

Przekazanie pracownikom bonów wynika jedynie z Państwa wolnej woli, nie zaś z jakichkolwiek, mających w szczególności źródło w obowiązujących u Państwa regulaminach, w tym Regulaminie Pracy czy Regulaminie Wynagradzania, czy też indywidualnych umowach o pracę, ciążących na nim obowiązków.

Państwa stanowisko, aby przedmiotowe świadczenie uznać za darowiznę na rzecz pracowników, ma swoje oparcie nie tylko w powołanym wyżej wyroku Trybunału Konstytucyjnego, ale również w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, w analogicznych lub zbliżonych stanach faktycznych lub zdarzeniach przyszłych.

Jako przykład wymienić można tutaj interpretacje indywidualne:

-z 24 lutego 2023 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.16.2023.1.JM,

-z 28 czerwca 2022 r., sygn. 0115-KDIT2.4011.297.2022.2.ENB,

-z 2 marca 2021 r., sygn. 0115-KDIT2.4011.868.2020.1.MD,

-z 30 stycznia 2019 r., sygn. 0113-KDIPT2- 3.4011.598.2018.1.PR,

-z 28 grudnia 2018 r., sygn. 0115-KDIT2-2.4011.412.2018.4.BK,

-z 10 lipca 2018 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.331.2018.1.GG,

-z 9 marca 2018 r., sygn. 0112-KDIL3-1.4011.23.2018.2.AA,

-z 12 czerwca 2017 r., sygn. 0111-KDIB2-2.4011.51.2017.2.JW,

-z 31 marca 2017 r., sygn. 1462-IPPB4.4511.180.2017.1.JM.

Podsumowując powyższe, w Państwa ocenie przekazanie pracownikom przedpłaconych kart podarunkowych nie stanowi nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy powodującego powstanie po stronie pracowników przychodu w rozumieniu przepisu art. 12 ustawy PIT, w związku którym na Państwu, jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych, ciążyłby obowiązek obliczenia i pobrania zaliczek na podatek w oparciu o przepis art. 32 ustawy PIT od wartości tego świadczenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są m.in. określone w art. 10 ust. 1 pkt 1:

stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Jak natomiast stanowi art. 12 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwrot „w szczególności” oznacza, że wymieniane kategorie przychodów stanowią katalog otwarty.

Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy praktycznie wszystkie otrzymane przez niego świadczenia, które mógł on otrzymać od pracodawcy. Są nimi bowiem nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

Tak szerokie zdefiniowanie pojęcia przychodu pracownika wskazuje, iż w każdym przypadku, w którym uzyska on realną korzyść, będzie powstawał obowiązek zwiększenia jego przychodu, z wyjątkiem świadczeń określonych w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartych w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca do przychodów ze stosunku pracy zalicza bowiem nie tylko otrzymane pieniądze, ale i świadczenia, które przybrały postać rzeczy (produktu), wykonania usługi, bądź udostępnienia rzeczy lub praw.

Na mocy art. 12 ust. 3 powyższej ustawy:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Stosownie zaś do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Z kolei, zgodnie z treścią art. 11 ust. 2a cytowanej ustawy:

Wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1)jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;

2)jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;

3)jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;

4)w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jednocześnie należy zauważyć, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają legalnej definicji nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 i 2-2b oraz art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Rozumienie tego pojęcia zostało jednak wypracowane w judykaturze.

Kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców i prowadziła do sporów interpretacyjnych. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tej materii również było niejednolite. Zagadnienie to zostało ostatecznie rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny, w wyroku z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy. „W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać, lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane, jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować, jako podlegającą ustawie z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r., poz. 205). A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku”.

Niezależnie od powyższego wyjaśnić należy, że w art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród wyłączeń zawartych w tym przepisie, w ust. 1 pkt 3 wskazane zostały przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zacytowany przepis dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a który uzyskany został przez nich w sposób nieodpłatny, na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 ze zm.).

Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego. Przy czym zaznaczyć należy, że wyłączeniu temu podlega jedynie nabycie na podstawie jednego z tytułów wskazanych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, które faktycznie miało miejsce.

Stosownie do treści art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: darowizny, polecenia darczyńcy.

W myśl art. 888 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

W rezultacie stwierdzić należy, że skoro w realiach opisanej sprawy otrzymanie przez Państwa pracowników przedpłaconych kart podarunkowychnie jest zależne od osiąganych w pracy wyników, ocen rocznych czy wskaźników absencji, nie stanowi dodatkowej formy wynagrodzenia do którego byliby Państwo zobowiązani na podstawie umowy o pracę bądź innego dokumentu, jak również nie wiąże się z jakimkolwiek świadczeniem wzajemnym ze strony pracownika, co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

W konsekwencji, z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wartość przekazanych pracownikom przez Państwa przedpłaconych kart podarunkowych, nie stanowi dla nich przychodu w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym na Państwu – jako płatniku – nie ciąży obowiązek obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych w myśl z art. 32 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym:

Zakłady pracy będące osobami fizycznymi, osobami prawnymi oraz jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, z pracy nakładczej lub ze spółdzielczego stosunku pracy, z zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakłady pracy lub z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej wypłacanej w spółdzielniach pracy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

•stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia, oraz

•zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy wskazać, że organ podatkowy w niniejszej interpretacji indywidualnej prawa podatkowego zajął stanowisko tylko w kwestii, która była przedmiotem zapytania, a zatem nie odniósł się w niej do innych przedstawionych przez Państwa zagadnień niebędących przedmiotem tego zapytania.

W odniesieniu do powołanych przez Państwa we wniosku interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach w określonych stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych i tylko do nich się odnoszą. Nie są natomiast wiążące dla tut. organu, który wydał przedmiotową interpretację indywidualną.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.