Interpretacja indywidualna z dnia 21 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.600.2023.2.MM

Brak możliwości uwzględnienia w ramach ulgi rehabilitacyjnej wydatków poniesionych na: telewizor, komputer typu laptop, tablet oraz głośnik typu soundbar, z uwagi, że sprzęt ten nie spełniał warunku indywidualnego przeznaczenia.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidlowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 grudnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania odliczeń w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 lutego 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Chciałby Pan skorzystać z możliwości uzyskania ulgi rehabilitacyjnej związanej z zakupem w 2023 r. indywidualnego sprzętu służącego do rehabilitacji. Tym sprzętem jest: telewizor, komputer typu laptop, tablet oraz głośnik typu soundbar.

Jest Pan osobą posiadającą orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym (...).

Sprzęt ten, pozytywnie wpływa na stan Pana (…), dzięki niemu poprawia się Pana stan zdrowotny. Może słuchać Pan kojącej muzyki, oglądać programy edukacyjne, czerpać przyjemność z korzystania z Internetu.

Orzeczenie o niepełnosprawności zostało wydane (...) grudnia 2022 r. przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności. Niepełnosprawność datuje się od (...) roku życia.

Wydatki na zakup sprzętu zostały poniesione w roku podatkowym 2023. Posiadanymi dokumentami potwierdzającymi zakup ww. sprzętu są paragony oraz faktury.

Przyczyną niepełnosprawności jest (...).

Zakupiony sprzęt, pozwala na odbiór bodźców wzrokowych oraz słuchowych, pozytywnie wpływających na Pana zdrowie (...).

Sprzęt dzięki wyposażeniu w matryce oraz głośniki – w Pana ocenie – jest przystosowany do potrzeb wynikających z Pana niepełnosprawności oraz posiada cechy indywidualnego przeznaczenia.

W roku podatkowym 2023 uzyskał Pan dochody opodatkowane według skali podatkowej.

Pracował Pan na etacie, nie prowadził Pan działalności gospodarczej.

Wydatki na zakup sprzętu nie zostały oraz nie zostaną sfinansowane ani dofinansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Wydatki na zakup sprzętu nie zostały, ani nie zostaną zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, nie zostały odliczone oraz nie zostały/zostaną Panu zwrócone.

Pytanie:

Czy na wymieniony we wniosku sprzęt, przysługuje Panu ulga rehabilitacyjna w podatku dochodowym od osób fizycznych?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, jeżeli wyżej wymieniony sprzęt służy Panu do poprawy stanu zdrowia ze względu na stwierdzoną niepełnosprawność – przez Zespół do Spraw do Orzekania o Niepełnosprawności, to może skorzystać Pan z ulgi rehabilitacyjnej w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidlowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30cb, art. 30da-30dh, art. 30e-30g i art. 30j-30p, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9,art. 23o,art. 23u, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e, 6 i 21 lub art. 24b ust. 1 i 2, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Rodzaje wydatków na cele rehabilitacyjne uprawniające do odliczeń od dochodu przed opodatkowaniem zawiera art. 26 ust. 7a ww. ustawy, zaś zasady i warunki dokonywania tych odliczeń określone zostały w ust. 7, 7b-7g i ust. 13a tego artykułu.

Stosownie do art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy:

Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione na zakup, naprawę lub najem indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności, oraz wyposażenia umożliwiającego ich używanie zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, niewymienionych w wykazie, o którym mowa w pkt 2a, z wyjątkiem sprzętu gospodarstwa domowego.

Zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 4 tej ustawy:

Wysokość wydatków na cele określone w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 7c, ustala się na podstawie dokumentu stwierdzającego ich poniesienie, zawierającego w szczególności: dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego (towar lub usługę), rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty - w przypadkach innych niż wymienione w pkt 1-3.

Stosownie do art. 26 ust. 7b tejże ustawy:

Wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, zakładowego funduszu aktywności, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane (dofinansowane) z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną (dofinansowaną) z tych funduszy (środków) lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1)orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2)decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3)orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

W myśl art. 26 ust. 7f ww. ustawy:

Ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1)I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a)całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo

aa) niezdolność do samodzielnej egzystencji, albo

b)znaczny stopień niepełnosprawności;

2)II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a)całkowitą niezdolność do pracy albo

b)umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Stosownie do art. 26 ust. 13a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wydatki na cele określone w ust. 1 podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów lub nie zostały odliczone od dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c lub nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Należy zaznaczyć, że katalog wydatków wymienionych w art. 26 ust. 7a ww. ustawy jest katalogiem zamkniętym, co oznacza, że odliczeniu podlegają jedynie wydatki enumeratywnie w nim wymienione. Rozszerzająca interpretacja przepisu art. 26 ust. 7a cytowanej ustawy jest niedozwolona. Zgodnie bowiem z zasadą, przyjętą w orzecznictwie sądów administracyjnych, jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania. Tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle; niedopuszczalna jest ich interpretacja rozszerzająca. Wykluczone jest zatem stosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej. Zaakcentować należy, że określenie „indywidualny sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne niezbędne w rehabilitacji” oznacza, że ustawodawca zalicza do nich wyłącznie sprzęt, urządzenia i narzędzia techniczne – mające cechy sprzętu, urządzeń i narzędzio charakterze szczególnym niestandardowym, niezbędne w rehabilitacji osoby niepełnosprawnej i ułatwiające tej osobie wykonywanie czynności życiowych, których utrudnienie wykonywania wynika z niepełnosprawności. Oznacza to, że taki sprzęt musi posiadać określone właściwości.

Z uregulowań zawartych w ww. przepisach wynika zatem, że:

•pomiędzy rodzajem nabytego sprzętu, a rodzajem niepełnosprawności pozostawać musi ścisły związek,

•zakupiony sprzęt musi być wykorzystywany (używany) w rehabilitacji oraz służyć przywracaniu sprawności organizmu lub ułatwiać wykonywanie czynności życiowych,

•cechą zakupionego sprzętu musi być jego indywidualny charakter.

Zatem każdy wydatek na zakup ww. sprzętu musi być rozpatrywany indywidualnie i w odniesieniu do konkretnego podatnika, który zamierza skorzystać z odliczenia. Podkreślić również należy, że aktualny rozwój nauki i techniki, w wyniku którego są wprowadzane na rynek nowe urządzenia i doskonalone dotychczas funkcjonujące na rynku powoduje, że urządzenia, które dotychczas nie były wykorzystywane w rehabilitacji, są w niej wykorzystywane i stają się również urządzeniami ułatwiającymi wykonywanie czynności życiowych osobom niepełnosprawnym. Zainstalowanie na sprzęcie oprogramowania lub aplikacji, wspomagających rehabilitację, powoduje, że posiada on indywidualny charakter, związany z niepełnosprawnością, co również oznacza, że posiada on cechy indywidualnego sprzętu ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych.

Jak wynika z opisu zdarzenia jest Pan osobą posiadającą orzeczenie o niepełnosprawności w stopniu umiarkowanym (...). Orzeczenie o niepełnosprawności zostało wydane (...) grudnia 2022 r. przez Powiatowy Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności.

Zakupiony przez Pana sprzęt (telewizor, laptop, tablet, głośniki), pozwala na odbiór bodźców wzrokowych oraz słuchowych, pozytywnie wpływających na Pana zdrowie (...).

Sprzęt ten dzięki wyposażeniu w matryce oraz głośniki – w Pana ocenie – jest przystosowany do potrzeb wynikających z Pana niepełnosprawności oraz posiada cechy indywidualnego przeznaczenia.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny, stwierdzić należy, że telewizor, komputer typu laptop, tablet oraz głośnik to ogólnodostępne urządzenia techniczne i mieszczą się w kategorii dóbr powszechnego użytku, z których w zwykły sposób korzystać może ogół osób, niezależnie od faktu ewentualnej niepełnosprawności. W matrycę, czyli ekran ciekłokrystaliczny, na którym wyświetlane są obrazy wyposażone są wszystkie telewizory, laptopy i tablety. Również głośniki są fabrycznie wbudowywane w te urządzenia. Zatem fabryczne wyposażenie tych urządzeń w matryce i głośniki, czy też podłączenie dodatkowo zakupionego głośnika – wbrew Pana przekonaniu – nie sprawia, że sprzęt ten posiada cechy indywidualnego przeznaczenia.

W sytuacji zatem, gdy zakupiony przez Pana sprzęt (telewizor, komputer typu laptop, tablet oraz głośnik) nie wyróżnia się jakimiś indywidualnymi cechami związanymi z Pana niepełnosprawnością, to nie spełnia on kryteriów „indywidualnego sprzętu” niezbędnego w rehabilitacji oraz ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych, o którym mowa w art. 26 ust. 7a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji wydatki poniesione przez Pana na zakup ww. sprzętu nie mogą zostać odliczone od dochodu w ramach ulgi rehabilitacyjnej.

Niezależnie od powyższego wyjaśnić należy, że paragonu nie sposób uznać za dokument stwierdzający poniesienie wydatków na cele rehabilitacyjne, o którym mowa w 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie zawiera on danych identyfikujących kupującego (odbiorcę usługi lub towaru), a tym samym – na podstawie takiego dokumentu nie można stwierdzić, kto zakupił dany towar.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.