Wyrok WSA w Krakowie z dnia 10 maja 2022 r., sygn. III SA/Kr 1820/21
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Knysiak-Sudyka (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Elżbieta Czarny-Drożdżejko Sędzia WSA Jakub Makuch po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 10 maja 2022 r. sprawy ze skargi J. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego skargę oddala.
Uzasadnienie
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 11 października 2021 r. sygn. akt: [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm.) i art. 17 ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 111 ze zm.) po rozpatrzeniu odwołania skarżącego J. C. od decyzji Wójta Gminy z dnia [...] 2021r., znak: [...], o odmowie przyznania J. C. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4, wnioskowanego na M. C., utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy.
Powyższe decyzje zapadły w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Decyzją z dnia [...] 2021 r., znak: [...], Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej, działający z upoważnienia Wójta Gminy, orzekł o odmowie przyznania skarżącemu świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, wnioskowanego na M. C.
W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ po przytoczeniu treści art. 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych wskazał, iż w dniu 8.02.2021 r. skarżący złożył wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego na matkę M. C., która legitymuje się orzeczeniem z adnotacją "niezdolna do samodzielnej egzystencji od 01.08.1997 r.", zatem niepełnosprawność istnieje od 51-go roku życia. Organ nie kwestionował faktu sprawowania stałej opieki nad matką, ani też kwestii sprawowania opieki przez inne osoby w kręgu osób zobowiązanych do alimentacji, jednak odmówił skarżącemu prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z koniecznością sprawowania opieki nad M. C. z uwagi na fakt, że w sprawie nie został spełniony warunek z art. 17 ust. 1b ustawy do przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, bowiem niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała po ukończeniu 18 roku życia.