Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 20 kwietnia 2022 r., sygn. II SA/Gl 1249/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Renata Siudyka, Sędzia WSA Krzysztof Nowak, Protokolant Sekretarz sądowy Damian Szczurowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 kwietnia 2022 r. sprawy ze skargi S.S. na decyzję Wojewody Śląskiego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ograniczenia sposobu korzystania z nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

"A" S.A. z siedzibą w K. (dalej: "Spółka"), zwróciła się w dniu 29 listopada 2019 r. do Starosty [...] z wnioskiem o wydanie decyzji ograniczającej sposób korzystania z nieruchomości położonej w S., gminie R., objętej księgą wieczystą nr [...], oznaczonej jako działki nr 1 (w pasie o pow. 0,0687 ha) i działki nr 2 (w pasie o pow. 0,0281 ha), stanowiącej własność S. S. (dalej w skrócie: "skarżący"), poprzez zezwolenie na założenie i przeprowadzenie napowietrznej, jednotorowej linii elektroenergetycznej WN 110 kV relacji S. - P. (w tym także posadowienie na działce nr 2 jednego stanowiska słupowego).

Decyzją z dnia [...] r., nr [...], Starosty [...] (dalej: "organ I instancji"), na podstawie art. 104 i art. 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (obecnie tekst jednolity: Dz. U. z 2021 r. poz. 735, dalej: "k.p.a."), ograniczył sposób korzystania z części wyżej opisanej nieruchomości stanowiącej własność skarżącego, poprzez zezwolenie na założenie i przeprowadzenie napowietrznej, jednotorowej linii elektroenergetycznej WN 110 kV relacji S. - P. (w tym także posadowienie na działce nr 2 jednego stanowiska słupowego), zgodnie z załącznikami graficznymi stanowiącymi integralną część tej decyzji.

Pismem z dnia 2 sierpnia 2021 r., skarżący, reprezentowany przez pełnomocnika, wniósł odwołanie od powyższej decyzji. Zarzucił organowi I instancji naruszenie przepisów postępowania, szczególnie art. 7, art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a., poprzez zaniechanie podjęcia wszelkich możliwych czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia sprawy, zwłaszcza użytkowania przez Spółkę bez tytułu prawnego istniejącej linii WN 110 kV, w sposób na trwale wykluczający z użytkowania rolniczego w obrębie stanowisk słupowych, co skutkowało prowadzeniem postępowania w sposób nie budzący zaufania do władzy publicznej z naruszeniem zasad praworządności. Z tego powodu, skarżący domagał się uchylenia decyzji organu I instancji wobec nie spełnienia przesłanki wynikającej z art. 124 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (obecnie tekst jednolity: Dz. U. z 2021 r. poz. 1899, dalej w skrócie: "u.g.n."). Zdaniem skarżącego, organ I instancji, jak i uczestnik postępowania nie zbadali, czy istnieje jakakolwiek alternatywna droga przebiegu linii elektroenergetycznej. Dodatkowo, Spółka wprowadziła skarżącego w błąd deklarując identyczny przebieg projektowanej linii z przebiegiem już istniejącej linii, ze względu na to, że same fundamenty słupa obejmują powierzchnię ok 50 m², a jego kubatura to około 30 m³, czyli 30 ton betonu. Tymczasem, zakres uszczuplenia terenu musi być jasny i precyzyjny oraz powinien obejmować parametry dojazdu w celu wykonywania niezbędnych prac budowlanych, tak też związanych z eksploatacją linii. Nieuwzględnienie tego aspektu skutkuje nieodwracalną szkodą, poprzez udzielenie zgody na dojazd do linii w sposób dowolny i na dowolnym obszarze w środku działek skarżącego.