Wyrok WSA w Kielcach z dnia 14 kwietnia 2022 r., sygn. I SA/Ke 334/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Artur Adamiec Sędziowie Asesor WSA Magdalena Stępniak (spr.) Sędzia WSA Mirosław Surma Protokolant Starszy inspektor sądowy Celestyna Niedziela po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2022 r. sprawy ze skargi N. 1 N. S. J. w K. na decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania pomocy na zalesianie oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Ś. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji

i Modernizacji Rolnictwa w K. (Dyrektor) decyzją z [...]

nr [...] utrzymał w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w K. (Kierownik) z [...] r. nr [...] o odmowie przyznania N. J.

w K. (Spółka) pomocy na zalesianie.

Uzasadniając decyzję Dyrektor wskazał, że w prawie materialnym, ustawodawca wyraźnie ograniczył dostęp do programu zalesieniowego, w taki sposób, że pomoc na zalesianie w ramach programu może być przyznana jednemu rolnikowi do powierzchni nie większej niż 20 ha - § 7 Rozporządzenie Ministra Rolnictwa

i Rozwoju Wsi z 19 marca 2009 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Zalesianie gruntów rolnych oraz zalesianie gruntów innych niż rolne" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 (Dz.U.2016.153 ze zm.) dalej "rozporządzenie zalesieniowe" w brzmieniu na lata 2009-2011 Natomiast definicja rolnika, czyli podmiotu któremu ta pomoc mogła zostać przyznana została określona w § 4 ust. 1 w/w rozporządzenia w zw. z art. 2 lit. a Rozporządzenia Nr 73/2009 "rolnik". Zgodnie zaś z lit b tego artykułu "gospodarstwo" oznacza wszystkie jednostki produkcyjne zarządzane przez rolnika znajdujące się na terytorium tego samego państwa członkowskiego.

Organ ustalił, że I. N. - jaka osoba fizyczna, składając wniosek zalesieniowy w 2009 r. wykorzystała limit 20 ha, o którym mowa w § 7 rozporządzenia zalesieniowego. Następnie utworzone zostały trzy spółki jawne, których jedynymi współwłaścicielami byli I. oraz P. N. (współmałżonkowie), którzy są również współwłaścicielami działki ewidencyjnej zalesionej przez spółki jawne [...] 1 [...] Sp. j. i [...] 2 [...] Sp.j. Następnie małżonkowie N. oraz spółki jawne N. 1 N. Sp. j. i [...] 2 [...] Sp. j. zawarli umowę quoad usum pozwalającą na wyłączne korzystanie oraz czerpanie korzyści z poszczególnych części wspólnej działki ewidencyjnej tak, że [...] I [...] Sp. j. mogła korzystać na wyłączność z powierzchni 20 ha (taką też powierzchnię zgłosiła we wniosku zalesieniowym i do takiej powierzchni otrzymała pomoc), [...] 2 [...] Sp. j. mogła korzystać na wyłączność z powierzchni 4,69 ha (taką też powierzchnię zgłosiła we wniosku zalesieniowym i do takiej powierzchni otrzymała pomoc), zaś Państwo [...] mogli korzystać na wyłączność z powierzchni 2,60 ha. Umowa ta jednak nie znosiła współwłasności, czyli małżonkowie nadal pozostawali współwłaścicielami działki ewidencyjnej. Małżeństwo oraz 3 spółki jawne, w których byli jedynymi wspólnikami zadeklarowało w ten sposób do płatności "zalesieniowych" w latach 2009-2012 łącznie 136,53 ha gruntów. Na skutek ponownej analizy sprawy przez Kierownika stwierdzono wystąpienie sztucznych warunków polegających na utworzeniu przez państwo [...] trzech powiązanych z nimi osobowo i kapitałowo spółek jawnych jedynie w celu uzyskania zawyżonej pomocy na zalesienie poprzez ominięcie obowiązującego wówczas limitu gruntów uprawnionych do płatności w wysokości