Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 marca 2022 r., sygn. VIII SA/Wa 662/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Leszek Kobylski, Sędziowie Sędzia WSA Justyna Mazur, Sędzia WSA Renata Nawrot (sprawozdawca), , Protokolant sekretarz sądowy Małgorzata Domagalska, , po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 marca 2022 r. w Radomiu sprawy ze skargi W. C. na uchwałę Rady Miejskiej w S. z dnia [...] czerwca 2020 r. nr [...] w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.

Uzasadnienie

W. C. (dalej również jako Skarżący), działając na podstawie art. 50 § 1, art. 52 § 1, w związku z art. 3 § 2 pkt 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo

o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz.U. z 2019, poz. 2325, z późn. zm., dalej P.p.s.a.) oraz z art. 101 § 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506, dalej u.s.g.), pismem z 25 czerwca 2021 r. złożył skargę na uchwałę Nr [...] Rady Miejskiej w S. z dnia [...] czerwca 2020 r., w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego strefy nowej dzielnicy przemysłowej S2 w mieście S., zaskarżając w całości uchwałę.

Skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności wymienionej uchwały w całości na podstawie art. 147 § 1 P.p.s.a. oraz wniósł o zasądzenie na jego rzecz zwrotu kosztów postępowania.

Zaskarżonej uchwale zarzucił naruszenie przepisów prawa materialnego, tj.

1) art. 6 ust. 2 w zw. z art. 3 ust. 1 oraz 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r.

o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z poźń. zm., dalej u.p.z.p.) poprzez przekroczenie granic przysługującego gminie władztwa planistycznego i ograniczenie uprawnienia związanego z prawem własności nieruchomości położonych na terenie objętym planem,

2) art. 140 k.c., polegające na nieuprawnionym ograniczeniu przysługującego skarżącemu prawa własności,

3) art. 32 i 64 Konstytucji poprzez naruszenie zasady równego traktowania uczestników procesu planistycznego oraz proporcjonalności prawa prywatnego