Wyrok NSA z dnia 15 marca 2022 r., sygn. I FSK 1653/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka-Medek, Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia WSA del. Elżbieta Olechniewicz (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 17 kwietnia 2018 r. sygn. akt I SA/Gd 248/18 w sprawie ze skargi B. S.A. z siedzibą w K. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 stycznia 2018 r. nr 0111-KDIB3-2.4012.663.2017.1.MN w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz B. S.A. z siedzibą w K. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 17 kwietnia 2018 r., sygn. akt I SA/Gd 248/18, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, po rozpoznaniu skargi B. S.A. z siedzibą w K. (dalej: Strona lub Skarżąca) na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: organ lub DKIS) z dnia 8 stycznia 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług, działając na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej: "p.p.s.a."), uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną (opisany wyrok i powołane w uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych dostępne są na: www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

1.2. Ze stanu faktycznego przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynikało, że Skarżąca we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji zwróciła się do organu z pytaniem: Czy w przypadku, gdy wnioskodawca - z przyczyn obiektywnych leżących poza jego kontrolą i wolą - przed upływem okresu korekty, o którym mowa w art. 91 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.; dalej: ustawa o VAT), pozostawia niezamortyzowane nakłady w obcym środku trwałym, bez ich rozliczenia z wynajmującym (tj. bez wynagrodzenia) lub dokonuje ich zdemontowania co powoduje, że nie można ich już wykorzystać w ramach prowadzonej działalności, wnioskodawca powinien dokonać korekty kwoty podatku VAT naliczonego, odliczonego przez wnioskodawcę w związku z poczynionymi inwestycjami w cudzych środkach trwałych? (pytanie nr 1). Strona przedstawiła swoje stanowisko, zgodnie z którym w sytuacji, gdy podjęcie przez nią, przed upływem okresu korekty, o którym mowa w art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, decyzji o pozostawieniu niezamortyzowanych nakładów w obcym środku trwałym bez ich rozliczenia z wynajmującym (tj. bez wynagrodzenia) lub o ich zdemontowaniu co powoduje, że nie można ich już wykorzystać w ramach prowadzonej działalności, następuje z przyczyn obiektywnych leżących poza sferą jej kontroli i woli, to nie powinno stanowić - w świetle przepisu art. 91 ust. 7 ustawy o VAT w związku z art. 185 ust. 2 dyrektywy VAT z 2006 r. - podstawy do dokonania korekty podatku VAT naliczonego.