Wyrok WSA w Opolu z dnia 12 października 2023 r., sygn. II SA/Op 219/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędziowie Sędzia WSA Tomasz Judecki Sędzia WSA Beata Kozicka (spr.) Protokolant st. referent Marta Gajowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 października 2023 r. sprawy ze skargi K. M. na uchwałę Rady Gminy Turawa z dnia 9 października 2014 r., Nr XXXVI/224/2014 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi K. M. (dalej także: skarżący, strona), reprezentowanego przez profesjonalnego pełnomocnika, wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, jest uchwała Rady Gminy Turawa nr XXXVI/224/2014 z dnia 9 października 2014 r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru administracyjnego wsi Kotórz Mały i części miejscowości Węgry przy ulicy Węgierskiej (opubl. Dz. Urz. Woj. Opolsk. z 2014 r. poz. 2306), dalej jako: "uchwała" lub "plan miejscowy".

Wywiedzenie wyżej wymienionej skargi poprzedziło wezwanie strony skarżącej z dnia 19 kwietnia 2023 r., skierowane do Rady Gminy Turawa, o usunięcie naruszenia prawa polegającego na tym, że "organ uchwałą nr XXXVI/224/214 z dnia 9 października 2014 r. określił przeznaczenie terenu nieruchomości wnioskodawcy dz. nr. ew. [...] k.m. [...] obr. [...] jako tereny lasów D-4ZL i zabudowy jednorodzinnej D-4MN, w ten sposób, że droga dojazdowa do działki ma przeznaczenie jako teren zabudowy jednorodzinnej, a właściwy obszar działki (w kształcie pod zabudowę) ma przeznaczenie jako – las".

Zdaniem strony skarżącej powołane przeznaczenie zarówno nie odpowiada zasadom logiki jak i stanowi "przekroczenie granic władztwa planistycznego". Jest ono – w jej ocenie – "przypadkowe i nieprzemyślane". Wskazała strona, że nie ma możliwości wykorzystania założonego przeznaczenia działki "do której dojazd jest określony jako zabudowa, a sama działka jako las". Jednocześnie w ocenie strony skarżącej okoliczność ta wprost narusza art. 3 ust. 1 w zw. z art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 503 ze zm.; obecnie: Dz. U. z 2023 r., poz. 977 ze zm.) dalej jako: "ustawa" lub "u.p.z.p.", art. 140 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 1360 ze zm.; obecnie: Dz. U. z 2023 r., poz. 1610 ze zm.), dalej: "K.c.", art. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2023 r., poz. 682 ze zm.), dalej jako: "Prawo budowlane" lub Pb, oraz art. 64 ust. 3 Konstytucji RP "wprowadzając de facto w istotnej części nieruchomości zakaz zabudowy i to bez jakiegokolwiek uzasadnienia, bez wyraźnego celu, z naruszeniem prawa własności, prawa do zabudowy oraz zasady proporcjonalności".