Wyrok WSA w Krakowie z dnia 11 października 2023 r., sygn. II SA/Kr 989/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Nawara – Dubiel Sędziowie: WSA Monika Niedźwiedź WSA Mirosław Bator (spr.) po rozpoznaniu w dniu 11 października 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi [...] Sp.z.o.o. w K. na postanowienie Małopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Krakowie z dnia 28 czerwca 2023 r. nr 476/2023 znak: WSE.7722.16.2023.MZEG w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia skargę oddala

Uzasadnienie

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Krakowie – powiat grodzki postanowieniem z dnia 28 marca 2023 r. nr RPE.52.11.2022.ASA działając na podstawie art. 20 § 1 pkt 4, art. 119 § 1, art. 120 § 1, art. 121 § 2 i 4, art. 122 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji

1/ nałożył na zobowiązanego [...] sp. z o.o. grzywnę w wysokości 50 000 zł w celu przymuszenia zobowiązanego do wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym nr 9/2022 z dnia 8.11.2022 r.;

2/ wezwał zobowiązanego [...] sp. z o.o. do:

a/ uiszczenia nałożonej grzywny w terminie do 31.07.2023 r. W przypadku nieuiszczenia w terminie, kwota ta zostanie ściągnięta w trybie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych;

b/ wykonania obowiązku określonego w doręczonym tytule wykonawczym w terminie

do 31.07.2023 r., a w przypadku jego niewykonania, orzeczone zostanie wykonanie

zastępcze na koszt i niebezpieczeństwo zobowiązanego.

W uzasadnieniu organ wskazał, że prowadzi egzekucję z decyzji własnej z dnia 20 grudnia 2021 r. Tytułem wykonawczym nr 9/2022 została wszczęta egzekucja administracyjna w powyższym zakresie. W trakcie czynności kontrolnych w dniu 20.03.2023 r. stwierdzono, że obowiązek wynikający z decyzji nadal nie został wykonany. W konsekwencji konieczne było nałożenie na zobowiązanego grzywny w celu przymuszenia na zasadach określonych w art. 121 § 2 u.p.e.a. Zauważyć należy, że grzywna ta jest środkiem egzekucyjnym służącym przymuszeniu zobowiązanego do wykonania nałożonego na niego obowiązku - rolą grzywny jest doprowadzenie do wykonania egzekwowanego obowiązku. Szczególnie więc w sytuacji, gdy może ona być nałożona tylko jeden raz (art. 121 § 4 u.p.e.a.), wysokość tej grzywny powinna realnie wpływać na wykonanie obowiązku określonego w tytule egzekucyjnym (zob. wyrok NSA z dnia 7 września 2010 r., sygn. II OSK 1453/09). Grzywna w celu przymuszenia nie jest sankcją karną lecz środkiem dyscyplinującym. Oznacza to że sytuacja osoby zobowiązanej i możliwość jej zapłacenia nie mają zasadniczego znaczenia w ustalaniu jej wysokości. W związku z tym wysokość grzywny, której maksymalna kwota nie może przekraczać ustawowo wskazanej kwoty 10 000 zł, a 50 000 zł dla osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej - powinna być nakładana w takiej wysokości, aby zobowiązanemu nie opłacało się jej uiszczenie i poprzez to przeciąganie postępowania egzekucyjnego i oddalenie osobistego lub zastępczego wykonania obowiązku (por. wyrok WSA w Krakowie z dnia 28 grudnia 2009 r., sygn. II SA/Kr 1599/09). Organ egzekucyjny nałożył grzywnę w wysokości 50 000 zł. Na wysokość grzywny wpłynął m.in. fakt, że zobowiązany od ponad roku uchyla się od wykonania nałożonego obowiązku. Zobowiązany nie podjął również żadnych czynności zmierzających do wykonania choćby w części nałożonego obowiązku. Okres ten był zdecydowanie wystarczający do podjęcia skutecznych działań, celem wykonania egzekwowanych nakazów.