Wyrok NSA z dnia 11 października 2023 r., sygn. II GSK 1013/20
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Cezary Pryca (spr.) Sędzia NSA Małgorzata Rysz Sędzia del. WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz Protokolant Klaudia Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 11 października 2023 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 lipca 2020 r. sygn. akt VI SA/Wa 2432/19 w sprawie ze skargi A. w W. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] września 2019 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia podlegania obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
I
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 17 lipca 2020 r., sygn. akt VI SA/Wa 2432/19, działając na podstawie ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (obecnie: tekst jedn. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako: "p.p.s.a.") w sprawie ze skargi A. z siedzibą w W. (dalej jako: "skarżący", "płatnik" lub "Związek") na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] września 2019 r. w przedmiocie podlegania obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu, uchylił zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Dyrektora Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia [...] października 2014 r. i zasądził od Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia na rzecz skarżącego zwrot kosztów postępowania.
Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Decyzją z dnia [...] października 2014 r. Dyrektor Mazowieckiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ stwierdził, że T. B. (dalej jako: "zainteresowana", "uczestniczka") podlegała obowiązkowi ubezpieczenia zdrowotnego, jako osoba wykonująca umowy o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące zlecenia na rzecz płatnika w okresie od 1 września - 16 listopada 2009 r.
Na skutek odwołania skarżącego decyzją z dnia [...] września 2019 r. Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy stwierdził w szczególności, że analiza spornej umowy zawartej pomiędzy zainteresowaną, a płatnikiem wskazywała, że wyczerpywała znamiona umowy o świadczenie usług, bowiem w wyniku umowy nie powstało oznaczone dzieło w rozumieniu Kodeksu cywilnego, a realizując umowy skarżąca wykonywała powtarzalne czynności faktyczne, do czego wystarczający był określony poziom staranności; nadto sporządzając dokumenty wykonawca związany był wytycznymi instrukcyjnymi.