Wyrok NSA z dnia 10 października 2023 r., sygn. III OSK 863/22

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie: sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak sędzia del. WSA Beata Jezielska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 10 października 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.A. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 7 grudnia 2021 r. sygn. akt II SA/Ke 878/21 w sprawie ze skargi A.A. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z dnia 16 września 2021 r. nr SKO.EG-40/5051/30/2021 w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z 7 grudnia 2022 r. (sygn. akt II SA/Ke 878/21) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, po rozpoznaniu sprawy ze skargi A.A. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kielcach z 16 września 2021 r. nr SKO.EG-40/5051/30/2021 w przedmiocie grzywny w celu przymuszenia, na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm., dalej jako: p.p.s.a.), oddalił skargę.

W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji wskazał, że zaskarżonym postanowieniem Kolegium utrzymało w mocy postanowienie Burmistrza S. z 23 lipca 2021 r. w sprawie nałożenia grzywny w celu przymuszenia w kwocie 10.000 zł. Organ odwoławczy podał, że 20 maja 2021 r. Burmistrz wystawił wobec skarżącego tytuł wykonawczy, wskazując na nałożony ostateczną decyzją Kolegium z 29 października 2018 r. obowiązek usunięcia nielegalnie składowanych na działce nr [...] w O. odpadów oraz przekazania tych odpadów do odzyskania lub unieszkodliwienia podmiotom posiadającym stosowne zezwolenia oraz przedstawienia wierzycielowi dowodów usunięcia odpadów i ich zagospodarowania. Kolegium podało, że w przypadku grzywny w celu przymuszenia organ nie bada merytorycznie sprawy, ale zasadność zastosowania środka egzekucyjnego. Organ stwierdził, że postanowienie zostało wydane zgodnie przepisami ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r. poz. 1427 ze zm., dalej jako: u.p.e.a.), gdyż grzywna została nałożona w celu wykonania obowiązku wynikającego z ostatecznej decyzji administracyjnej, jej kwota nie przekracza dopuszczalnej wysokości określonej art. 121 u.p.e.a., zaś postanowienie o nałożeniu grzywny zawiera wszystkie wymagane przez art. 122 § 2 u.p.e.a. elementy. Kolegium wyjaśniło, że nawet trudna sytuacja materialna strony nie ma wpływu na prawidłowość zastosowania środka egzekucyjnego, gdyż dobrowolne wykonanie nałożonego obowiązku powoduje, że grzywna w celu przymuszenia staje się bezprzedmiotowa i nie podlega ściągnięciu, a zdaniem organu wysokość nałożonej grzywny jest adekwatna do stanu faktycznego sprawy. Organ odwoławczy podkreślił przy tym, że obowiązek nie został wykonany pomimo, że nałożono go na zobowiązanego ponad dwa lata przed wystawieniem tytułu wykonawczego.