Postanowienie NSA z dnia 25 października 2023 r., sygn. III OZ 532/23

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosław Wincenciak po rozpoznaniu w dniu 25 października 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia M.K. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 lipca 2023 r. sygn. akt II SA/Wa 1275/23 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonych rozkazów personalnych w sprawie ze skargi M.K. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia 21 kwietnia 2023 r. nr 1179 w przedmiocie zwolnienia ze służby w Policji postanawia oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 30 maja 2023 r. M.K. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia 21 kwietnia 2023 r. nr 1179, utrzymujący w mocy rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji [...] z dnia 20 lutego 2023 r. nr 506/2023 o zwolnieniu wyżej wymienionego ze służby w Policji z dniem 22 lutego 2023 r. W treści skargi skarżący zawarł wniosek o wstrzymanie wykonania w/w rozkazów personalnych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 11 lipca 2023 r. sygn. akt II SA/Wa 1275/23 odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonych rozkazów personalnych. W uzasadnieniu postanowienia powołał treść art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2023 r., poz. 259 ze zm., dalej w skrócie "p.p.s.a.") i wskazał, iż żądając wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu strona ma obowiązek wykazać istnienie konkretnych okoliczności pozwalających uznać, że wstrzymanie to jest zasadne z uwagi na niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Twierdzenia skarżącego powinny wyjaśniać, na czym polega niebezpieczeństwo powstania kwalifikowanych skutków, o których mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a., a także znajdować potwierdzenie w dokumentach źródłowych dotyczących jego sytuacji majątkowej. Podmiot występujący o ochronę tymczasową nie może oczekiwać od sądu administracyjnego, aby ten, wyręczając go, niejako z urzędu poszukiwał usprawiedliwienia dla złożonego wniosku. Brak jakiegokolwiek uzasadnienia wniosku lub uzasadnienie go w sposób lakoniczny, sprowadzający się w gruncie rzeczy do przytoczenia przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, uniemożliwia sądowi ocenę, czy przesłanki te w rzeczywistości zachodzą. W ocenie Sądu pierwszej instancji, taka sytuacja zaistniała w rozpoznawanej sprawie. Ponadto WSA w Warszawie podkreślił, że instytucja określona w art. 61 § 3 p.p.s.a. ma zastosowanie tylko do aktów, które nie zostały jeszcze wykonane. Tymczasem z treści rozkazu personalnego organu pierwszej instancji z dnia 20 lutego 2023 r. nr 506/2023 (któremu nadano rygor natychmiastowej wykonalności) oraz zaskarżonego rozkazu personalnego z dnia 21 kwietnia 2023 r. nr 1179 wynika, że skarżący został zwolniony ze służby z dniem 22 lutego 2023 r., a więc rozkazy te na dzień rozpoznania niniejszego wniosku wywołały już skutki prawne. Skoro instytucja wstrzymania wykonania nie służy odwróceniu zaistniałych już następstw wykonania aktu administracyjnego, to w konsekwencji – w okolicznościach niniejszej sprawy – należy przyjąć, że wstrzymanie wykonania zaskarżonych rozkazów personalnych stało się bezprzedmiotowe. W takiej sytuacji skutki kwestionowanych przez skarżącego rozkazów mogą być zniwelowane jedynie przez pozytywne dla niego orzeczenie Sądu uwzględniające jego skargę, a nie poprzez wydanie postanowienia o wstrzymaniu wykonania tych rozkazów.