Postanowienie NSA z dnia 18 października 2023 r., sygn. I OSK 1602/20

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Mariola Kowalska Sędziowie: sędzia NSA Elżbieta Kremer sędzia del. WSA Maria Grzymisławska-Cybulska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 października 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 sierpnia 2019 r. sygn. akt I SA/Wa 1724/18 w sprawie ze skarg [...] z siedzibą w [...], K. A., M. B., Z. T. oraz [...] na decyzję Komisji do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich z dnia [...] lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie wydania decyzji z naruszeniem prawa postanawia: zawiesić postępowanie do czasu rozstrzygnięcia przez Naczelny Sąd Administracyjny zagadnienia prawnego przedstawionego w sprawie o sygn. akt I OSK 2633/20.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 06 sierpnia 2019 r. sygn. I SA/Wa 1724/18 uchylił decyzję Komisji do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich z dnia [...] lipca 2018 r. nr [...] w przedmiocie wydania decyzji z naruszeniem prawa i umorzył postępowanie administracyjne oraz zasądził od Komisji do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich na rzecz [...] z siedzibą w Warszawie, Miasta Stołecznego Warszawy oraz solidarnie na rzecz K. A., M. B., Z. T. po 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Skargi kasacyjne od powyższego wyroku wywiedli: Komisja do spraw reprywatyzacji nieruchomości warszawskich (dalej jako: "Komisja") oraz Zastępca Prokuratora Generalnego.

Komisja zarzuciła naruszenie przez Sąd Wojewódzki przepisów prawa materialnego, tj.:

1. art. 30 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 3 ust. 1-3 w zw. art, 1 pkt 1 i 2 w zw. z art. 29 ust. 1-4 ustawy z dnia 9 marca 2017 r. o szczególnych zasadach usuwania skutków prawnych decyzji reprywatyzacyjnych dotyczących nieruchomości warszawskich, wydanych z naruszeniem prawa (Dz.U. z 2017 r., poz. 718 ze zm.; zwanej dalej: Ustawą), poprzez błędną wykładnię skutkującą niewłaściwym zastosowaniem ww. przepisów, które doprowadziły do uznania, że Komisja wydając decyzję z katalogu przewidzianego w ostatnim z powołanych przepisów Ustawy, nie może przy dokonywaniu oceny prawidłowości decyzji reprywatyzacyjnej wydanej w 2007 r. korzystać z nowej przesłanki materialnoprawnej wymienionej w art. 30 ust. 1 pkt 6 Ustawy, ponieważ dana norma nie istniała w dacie wydania nadzorowanego aktu reprywatyzacyjnego, przez co jej zastosowanie godziłoby w zasadę demokratycznego państwa prawnego, podczas gdy prawidłowa wykładania przepisów Ustawy w powiązaniu z ratio legis stojącego u jej uchwalenia przez ustawodawcę, nakazuje opowiedzieć się za uznaniem kompetencji Komisji jako organu ekstraordynaryjnego w polskim porządku prawnym, do dokonywania aktów nadzoru nad decyzjami reprywatyzacyjnymi wydanymi przed wejściem w życie ustawy o Komisji, w oparciu o zawarte w niej przepisy materialnoprawne, które nie obowiązywały w dacie wydawania kontrolowanych decyzji administracyjnych, do których to przesłanek zalicza się podstawa przewidziana w art. 30 ust. 1 pkt 6 Ustawy;