Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 8 lutego 2024 r., sygn. III SA/Gd 371/23

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Dominiak, Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Sudoł, Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak (spr.), Protokolant: Asystent Sędziego Renata Rombel, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lutego 2024 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na uchwałę Rady Miejskiej w Dzierzgoniu z dnia 8 grudnia 2014 r. nr II/15/2014, zmienioną uchwałą z dnia 28 października 2015 r. nr X/90/2015, zmienioną uchwałą z dnia 30 grudnia 2021 r. nr XXIII/356/2021, zmienioną uchwałą z dnia 24 lutego 2022 r. nr XXIV/372/2022, zmienioną uchwałą z dnia 29 września 2022 r. nr XXIX/445/2022, w sprawie ustalenia zasad otrzymywania diety przysługującej radnemu, sołtysowi i przewodniczącemu zarządu osiedla oraz zwrotu kosztów podróży stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie

W dniu 8 grudnia 2014 r. Rada Miejska w Dzierzgoniu – działając na podstawie art. 25 ust. 4, 6-8 i art. 37b ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j.: Dz.U. z 2013 r., poz. 594 ze zm. - zwanej dalej "u.s.g.") oraz § 5 ust. 3 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2000 r. w sprawie sposobu ustalenia należności z tytułu zwrotu kosztów podróży służbowych radnych gminy (t.j.: Dz.U. z 2000 r., poz. 800) i § 3 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 lipca 2000 r. w sprawie maksymalnej wysokości diet przysługujących radnemu gminy (t.j.: Dz.U. z 2000 r., poz. 710) - podjęła uchwałę nr II/15/2014 w sprawie ustalenia zasad otrzymywania diety przysługującej radnemu, sołtysowi i przewodniczącemu zarządu osiedla oraz zwrotu kosztów podróży. Uchwała ta w § 7 stanowi, że wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Prokurator Prokuratury Rejonowej w Kwidzynie zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wskazaną powyżej uchwałę nr II/15/2014 Rady Miejskiej w Dzierzgoniu z dnia 8 grudnia 2014 r., zmienioną następnie uchwałą nr X/90/2015 z dnia 28 października 2015 r., zmienioną następnie uchwałą nr XXIII/356/2021 z dnia 30 grudnia 2021 r., zmienioną następnie uchwałą nr XXIV/372/2022 z dnia 24 lutego 2022 r., wnosząc o stwierdzenie jej nieważności.