Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 marca 2022 r., sygn. II SA/Wa 2299/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa (spr.), Sędzia WSA Piotr Borowiecki, Asesor WSA Michał Sułkowski, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 10 marca 2022 r. sprawy ze skargi K. J. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] maja 2021 r.nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji uchyla zaskarżone postanowienie oraz utrzymane nim w mocy postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] kwietnia 2021 r. nr [...]

Uzasadnienie

I. Stan sprawy przedstawia się następująco:

1. Komendant Główny Policji (zwany dalej "Komendantem KGP") postanowieniem z [...] kwietnia 2021r. nr [...] wydanym wobec K. J. (zwany dalej "Skarżącym") odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji KGP z [...] czerwca 2020r. nr [...] o uchyleniu decyzji Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] (zwany dalej "KWP") z [...] stycznia 2020r. nr [...] i o umorzeniu postępowania pierwszej instancji w całości.

W podstawie prawnej postanowienia powołano art. 268a, art. 61a § 1 i art. 157 ustawy z 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2021r. poz. 735, zwana dalej "k.p.a.").

KGP w uzasadnieniu wskazał, że Skarżący wystąpił [...] marca 2021r. o stwierdzenie nieważności ww. decyzji KGP z [...] czerwca 2020r., z uwagi na:

a) rażące uchybienie konstytutywnej zasady jawności, przez uchybienie nakazowi art. 10 k.p.a.,

b) rażące naruszenie art. 107 § 3 k.p.a. przez lakoniczne uzasadnienie, które nie spełnia ustawowych wymagań,

c) nieuzasadnioną zmianę zakresu prawnego "ze sprawy zwrotu kosztów, zatem wydatków związanych z postępowaniem sądowoadministracyjnym i zastępstwem prawnika f-sza publicznego w zakresie jego obowiązków służbowych z norm ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, na sprawę wniesionego do Naczelnego Sądu Administracyjnego i w zakresie poza właściwością tegoż sądu roszczenia opartego na ustawie kodeks cywilny, gdy do takich roszczeń właściwe są sady powszechne, z zasadnym zdaje zakresem wprowadzenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w błąd co do okoliczności prawnych i faktycznych takiego roszczenia wniesionego przez funkcjonariusza publicznego, za działania leżące w jego obowiązkach służbowych".