Interpretacja indywidualna z dnia 2 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.521.2023.4.SST

Sprzedaż działki nr 1 stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy, i nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy. W konsekwencji, dostawa działki nr 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wg właściwej stawki podatku.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 30 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży działki nr 1. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 stycznia 2024 r. (wpływ 13 stycznia 2024 r. za pośrednictwem e-Urząd Skarbowy).

Opis stanu faktycznego  

W lutym 2016 r. wraz z żoną nabył Pan niezabudowaną działkę położoną (…) do majątku wspólnego. Sprzedający sam zgłosił się do Pana w 2015 roku, ponieważ pracował Pan w firmie działającej po sąsiedzku. W 2016 r. uzyskał Pan zgodę na wycinkę drzew. W 2017 r. w wyniku zniesienia wspólności małżeńskiej stał się Pan jedynym właścicielem działki. W 2017 r. Spółka deweloperska jako potencjalny nabywca zleciła wykonanie projektu na podstawie warunków zabudowy z 2015 roku. Spółka ta złożyła wniosek o pozwolenie na budowę jednak w wyniku protestów jednego z sąsiadów nie udało się uzyskać pozwolenia na budowę i w 2018 r. Spółka ta odstąpiła od zakupu działki.

W 2022 r. inna spółka deweloperska wyraziła chęć zakupu działki i uzyskała prawomocne pozwolenie na budowę jednakże zrezygnowała z zakupu. Ostatecznie w styczniu 2023 r. sprzedał Pan przedmiotową działkę jeszcze innej firmie. Działka w chwili sprzedaży była niezabudowana i posiadała prawomocne pozwolenie na budowę.

Przez cały czas posiadania działki poza wycinką drzew na działce nie były prowadzone żadne prace. W szczególności nie robiono przyłączy ani innych prac budowlanych czy ziemnych. Działka była przez pewien czas wynajmowana na parking.

Nie zabiegał Pan o sprzedaż działki, to kupujący sami zgłaszali się do Pana zarówno Ci opisani wcześniej oraz pośrednicy. Nie wykonywał Pan również żadnych innych czynności poza opisanymi powyżej. Ponadto nie angażował Pan żadnego kapitału ani swojego czasu w uzyskanie pozwolenia na budowę gdyż wszystkie te rzeczy robił na własny koszt i ryzyko potencjalny nabywca. Jest to pierwsza działka jaką w życiu Pan sprzedał.

W chwili sprzedaży działki prowadził Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie (…) Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, był Pan czynnym podatnikiem VAT, a w zakresie podatków dochodowych wybrał Pan ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Jest Pan polskim rezydentem podatkowym. Działka nie była wykorzystywana w prowadzonej działalności i nie znajdowała się w ewidencji środków trwałych.

W uzupełnieniu do wniosku w odpowiedzi na pytania Organu wskazano następująco:

1) Nr działki będącej przedmiotem sprzedaży?

1.

2) W jaki sposób wykorzystywał Pan działkę położoną (...) od momentu nabycia do momentu sprzedaży?

Nie była przez Pana wykorzystywana.

3) Przez jaki czas działka była wynajmowana na parking, czy działka była wynajmowana przez Pana odpłatnie?

Wynajmowana była z przerwami w latach 2017-2023, najczęściej nieodpłatnie, w zamian za jej sprzątanie i odśnieżanie. Chodziło Panu o to, żeby działka nie zarosła roślinnością ruderalną i nie stała się miejscem wyrzucania odpadów przez postronne osoby.

4) Czy poza wynajmem działki na parking, działka była również przedmiotem innych umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze?

Nie była.

5) Czy udzielił Pan pełnomocnictwa lub jakiegokolwiek innego umocowania prawnego nabywcy do działania w Pana imieniu w związku ze sprzedażą działki opisanej we wniosku?

Nie udzielał Pan.

6) Czy nabywca, który uzyskał prawomocne pozwolenie na budowę na przedmiotowej działce działał w Pana imieniu (wystąpił z wnioskiem o pozwolenie na budowę w Pana imieniu)? Jeśli tak, w jaki sposób umocowany był do takiego działania?

Nie, właściciel nieruchomości występował sam o pozwolenie, natomiast właścicielem projektu na podstawie, którego uzyskano pozwolenie na budowę była spółka zainteresowana kupnem. Ponadto otrzymał Pan pomoc ze strony spółki w dopełnieniu wszelkich formalności. Dlatego też zaangażowanie właściciela czasowe i finansowe w uzyskanie pozwolenia było ograniczone do minimum.

7) Czy pomiędzy Panem a nabywcą opisanej we wniosku działki została wcześniej zawarta umowa przedwstępna sprzedaży działki?

Nie.

8) Czy dokonywał Pan wcześniej sprzedaży innych nieruchomości, jeżeli tak to należy podać odrębnie dla każdej sprzedanej nieruchomości?

1. Lokal użytkowy (…) nabyty aktem notarialnym sprzedaży w 2019, nabyty w celach wynajmu komercyjnego, wynajmowany na gabinet kosmetyczny. Sprzedany w 2021 r., środki przeznaczone na zakup domu jednorodzinnego, w którym Pan obecnie zamieszkuje.

2. Miejsce postojowe (…). Nabyty w 2019 celem najmu jednakże miejsce to w tym samym roku sprzedał Pan za (…) zł gdyż nie udało się Panu wynająć za taką stawkę, której Pan oczekiwał. Środki ze sprzedaży przeznaczył Pan na bieżące potrzeby swoje i rodziny.

9) Czy posiada Pan jeszcze inne nieruchomości przeznaczone w przyszłości do sprzedaży, jeśli tak to ile i jakie:

1. Dom jednorodzinny przy (…), nabyty aktem notarialnym sprzedaży, we współwłasności małżeńskiej w 2006 r., na potrzeby mieszkalne własne i rodziny i w ten sposób używany przez kilkanaście lat. Obecnie, ponieważ kupił Pan w 2021 r. dom przy (…) do którego się przeprowadził dom przy (...) może zostać sprzedany.

2. Działka niezabudowana przy (…), nabyta aktem notarialnym sprzedaży w 2018 r. jako lokata kapitału. Z nieruchomości nie korzystał Pan, użyczał Pan nieodpłatnie w zamian za ogrodzenie, sprzątanie i odśnieżanie. Z takich samych powodów jak w przypadku nieruchomości przy ul. (…).

10) W jaki sposób nabył Pan przedmiotową działkę? Czy nabył Pan nieruchomość (działkę) w ramach czynności opodatkowanych podatkiem VAT?

Nabycie z małżonką do majątku wspólnego. Transakcja nie była opodatkowana podatkiem VAT, zapłacono PCC.

11) Czy w związku z nabyciem przedmiotowej działki przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego?

Nie, gdyż nie wystąpił podatek naliczony.

Pytanie

Czy sprzedaż tej działki będzie zwolniona z podatku VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Sprzedaż działki nie jest opodatkowana podatkiem VAT, gdyż była to sprzedaż majątku prywatnego i w transakcji tej nie działał Pan jako przedsiębiorca, a jedynie rozporządzał Pan majątkiem prywatnym. Aby transakcja mogła być uznana za dokonywaną w ramach działalności gospodarczej sprzedający musiałby wykazywać aktywność właściwą przedsiębiorcy. Czyli wykazywać się w sposób ciągły zaangażowaniem zarówno czasu jak i środków w celu dokonania transakcji właściwej przedsiębiorcom. Jak już wykazano w stanowisku dla pytania 1 w omawianym przypadku nie możemy mówić o działalności gospodarczej tylko o rozporządzaniu majątkiem prywatnym, tak więc nie może być mowy o opodatkowaniu podatkiem VAT w przedmiotowej transakcji. Stanowisko to potwierdzają również liczne wyroki, które zapadły na gruncie podatku VAT.

Jak stwierdza WSA w Łodzi w wyroku z 7 września 2017 r. I SA/Łd 610/17 „Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki przeznaczone do zabudowania działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich”. Podobne stanowisko zajmuje NSA w wyroku z 27 czerwca 2008 r., I FSK 252/08 gdzie czytamy „Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), w konsekwencji zorganizowaną”. Stanowisko to jest również podzielane m.in. w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 czerwca 2008 r., I FSK 778/07 oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 października 2009 r., I FSK 1043/08. Orzeczenia te jednoznacznie wskazują, iż dla przyjęcia sprzedaży nieruchomości za opodatkowaną należy ustalić, iż sprzedaż ta była wykonywana w ramach działalności profesjonalnej a więc ciągłej i zorganizowanej. Nie można transakcji jednorazowej, przy której sprzedający nie wykazał praktycznie żadnego zaangażowania uznać za działanie profesjonalne gdyż nie wykazuje ono żadnych znamion ciągłości i organizacji skoro nie były podejmowane żadne kroki przez sprzedającego.

Reasumując transakcja sprzedaży powyższej nieruchomości jako transakcja jednorazowa w ramach zarządzania majątkiem prywatnym nie stanowi transakcji opodatkowanej podatkiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Ponadto, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zatem dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Tym samym nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kontekście niniejszej sprawy, należy zwrócić uwagę na treść definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.).

Na podstawie art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.):

Stosownie do art. 659 § 2 ww. Kodeksu cywilnego:

Tak więc najem stanowi umowę dwustronnie zobowiązującą i wzajemną nakładającą na strony – zarówno wynajmującego jak i najemcę – określone przepisami obowiązki.

W kontekście niniejszej sprawy należy zwrócić uwagę na treść zdania drugiego definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing itp.).

Z okoliczności sprawy wynika, że w lutym 2016 r. wraz z żoną nabył Pan do majątku wspólnego niezabudowaną działkę nr 1. Transakcja nie była opodatkowana podatkiem VAT, zapłacono PCC. Nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, gdyż nie wystąpił podatek naliczony. W 2017 r. w wyniku zniesienia wspólności małżeńskiej stał się Pan jedynym właścicielem działki. Przez cały czas posiadania działki poza wycinką drzew na działce nie były prowadzone żadne prace. W szczególności nie robiono przyłączy ani innych prac budowlanych czy ziemnych.

W 2017 r. Spółka deweloperska jako potencjalny nabywca zleciła wykonanie projektu na podstawie warunków zabudowy z 2015 roku i złożyła wniosek o pozwolenie na budowę jednak w wyniku protestów jednego z sąsiadów nie udało się uzyskać pozwolenia na budowę i w 2018 r. Spółka ta odstąpiła od zakupu działki. W 2022 r. inna spółka deweloperska wyraziła chęć zakupu działki i uzyskała prawomocne pozwolenie na budowę jednakże zrezygnowała z zakupu.

Ostatecznie w styczniu 2023 r. sprzedał Pan przedmiotową działkę innej firmie. W związku ze sprzedażą działki nie udzielił Pan pełnomocnictwa lub jakiegokolwiek innego umocowania prawnego nabywcy do działania w Pana imieniu. Nie zawierał Pan również umowy przedwstępnej z nabywcą działki.

Działka w chwili sprzedaży była niezabudowana i posiadała prawomocne pozwolenie na budowę. Nie zabiegał Pan o sprzedaż działki, to kupujący sami zgłaszali się do Pana. W chwili sprzedaży działki prowadził Pan jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie (…) Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania, był Pan czynnym podatnikiem VAT. Działka nie była wykorzystywana w prowadzonej działalności i nie znajdowała się w ewidencji środków trwałych.

Działka z przerwami w latach 2017-2023 była przez Pana wynajmowana na parking, najczęściej nieodpłatnie, w zamian za jej sprzątanie i odśnieżanie. Poza wynajmem działki na parking, działka nie była przedmiotem innych umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W odniesieniu do przedstawionej w opisie sprawy informacji dotyczącej uzyskania w 2022 r. przez spółkę deweloperską prawomocnego pozwolenia na budowę dla przedmiotowej działki wyjaśnił Pan, że właściciel nieruchomości (Pan) występował sam o pozwolenie, natomiast właścicielem projektu na podstawie, którego uzyskano pozwolenie na budowę była spółka zainteresowana kupnem. Przy czym otrzymał Pan pomoc ze strony spółki w dopełnieniu wszelkich formalności dzięki czemu Pana zaangażowanie czasowe i finansowe w uzyskanie tego pozwolenia było ograniczone do minimum.

W 2021 r. sprzedał Pan lokal użytkowy, nabyty 2019 r. w celach wynajmu komercyjnego, wynajmowany na gabinet kosmetyczny. Środki ze sprzedaży przeznaczone zostały na zakup domu jednorodzinnego, w którym Pan obecnie zamieszkuje.

W 2019 r. sprzedał Pan miejsce postojowe w budynku wielorodzinnym, nabyte w 2019 r. w celu najmu, który nie doszedł do skutku, gdyż nie udało się Panu wynająć go za taką stawkę, której Pan oczekiwał. Środki ze sprzedaży przeznaczył Pan na bieżące potrzeby swoje i rodziny.

Posiada Pan do sprzedaży dom jednorodzinny, niezabudowaną działkę nabytą w 2018 r. jako lokata kapitału.

Na tle przedstawionego opisu sprawy powziął Pan wątpliwość czy sprzedaż działki 1 podlega zwolnieniu z podatku VAT.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy transakcja sprzedaży działki 1 podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem należy przeanalizować całokształt działań, jakie podjął Pan w odniesieniu do działki przed jej sprzedażą i ustalić, czy w odniesieniu do tej czynności spełnił Pan przesłanki do uznania Pana za podatnika podatku od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie, dla rozstrzygnięcia Pana wątpliwości kluczowym jest fakt, że w latach 2017-2023 wynajmował Pan przedmiotową działkę na parking.

Należy wskazać, że najem nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Najem wypełnia zatem określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, bez względu na to, czy jest prowadzona w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić należy, że najem stanowi odpłatne świadczenie usług, a zawarcie umowy najmu powoduje wyłączenie nieruchomości z majątku osobistego. Taki sposób wykorzystania działki przez Pana spowodował, że nieruchomość jest wykorzystywana w prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego. Ponadto, jak wyjaśnił Pan w uzupełnieniu wniosku, to Pan jako właściciel nieruchomości występował sam o pozwolenie na budowę dla przedmiotowej działki a poprzedni potencjalny nabywca udzielił Panu pomocy w dopełnieniu wszelkich formalności. Zatem uznać należy, że świadomie podejmował Pan działania mające na celu wykorzystywanie opisanej nieruchomości w celach gospodarczych (zarobkowych), których nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Majątek ten nie był bowiem wykorzystywany przez Pana wyłącznie w celach prywatnych w całym okresie jego posiadania.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika, że aby nieruchomość stanowiła majątek prywatny, to podatnik musi w całym okresie jej posiadania wykazywać zamiar wykorzystywania danej nieruchomości czy jej części, w ramach majątku osobistego.

W związku z powyższym oceniając całokształt przedstawionych okoliczności sprawy, należy stwierdzić, że nie cele osobiste – w Pana przypadku brak jest czynności charakteryzujących zarząd majątkiem osobistym – a cele gospodarcze leżą u podstaw Pana działania, wobec czego czynność zbycia działki 1 nie będzie stanowiła rozporządzania majątkiem osobistym.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy należy stwierdzić, w niniejszej sprawie wystąpiły okoliczności, które wskazują, że z tytułu analizowanej transakcji, jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy wykonującym działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Tym samym w odniesieniu do sprzedaży działki nr 1, działa Pan jako podatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność dostawy działki podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

W świetle art. 2 pkt 33 ustawy:

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

Natomiast o przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego, co wynika bezpośrednio z art. 2 pkt 33 ustawy.

Stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Wskazał Pan, że działka nr 1 w chwili sprzedaży była niezabudowana i posiadała prawomocne pozwolenie na budowę, zatem należy stwierdzić, że dokonał Pan dostawy gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

W konsekwencji należy wskazać, że ww. działka spełnia, na dzień transakcji, definicję terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy. Tym samym dostawa działki 1 nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Należy wskazać, że dla dostawy nieruchomości niezabudowanych, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Z przepisu tego wynika że, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
• przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak Pan wskazał, działka była przedmiotem najmu, tym samym nie była ona wykorzystywana wyłącznie na cele związane z działalnością zwolnioną od podatku VAT.

Mając zatem na uwadze okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że dostawa działki nr 1 nie korzysta także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, iż nie zostały spełnione warunki, o których mowa w tym przepisie.

Tym samym należy stwierdzić, że sprzedaż działki nr 1 stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy, i nie korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy. W konsekwencji, dostawa działki nr 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wg właściwej stawki podatku.

Zatem Pana stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie zakresu podatku od towarów i usług. W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych i zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Pana wyroków na poparcie własnego stanowiska należy zwrócić uwagę, że wyroki są wydawane w indywidualnych sprawach i nie wiążą w sprawach innych podatników, co jest zrozumiałe zważywszy na różnorodność i odmienność okoliczności faktycznych występujących w każdej z indywidualnych spraw podlegających rozstrzygnięciu.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).