Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 6 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.682.2023.2.JMS

1. Czy opisana powyżej działalność Spółki w zakresie projektów grupy A i B stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w prawie podatkowym art. 4a pkt 26 UPDOP, a Wnioskodawca jest uprawniony w związku z tym do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d ust. 1 UPDOP? 2. Czy ponoszone w przedstawionym stanie faktycznym przez Spółkę koszty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę obejmujące: - wynagrodzenia podstawowe, - premie (np. roczne, uznaniowe, miesięczne, motywacyjne), - nagrody, - koszty dodatkowych świadczeń na rzecz pracowników m.in. ubezpieczeń zdrowotnych i opieki medycznej, - wypłaty z tytułu uczestnictwa pracowników w Pracowniczym Programie Emerytalnym, - składki określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych - w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek, tj. składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe, - stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt. 1 UPDOP, a tym samym mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18 ww. ustawy? (pytanie nr 2, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku) 3. Czy ponoszone w przedstawionym stanie faktycznym przez Spółkę koszty nabycia materiałów i surowców stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 UPDOP, a tym samym mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18d ww. ustawy? 4. Czy ponoszone przez Spółkę koszty odpisów amortyzacyjnych, w tym tzw. jednorazowej amortyzacji, o której mowa w art. 16f ust. 3 UPDOP, od opisanych w stanie faktycznym środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, które są wykorzystywane w toku realizacji projektów Grup A i B, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 3 UPDOP i czy mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18d ww. ustawy?

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 13 listopada 2023 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ulgi badawczo-rozwojowej.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 24 stycznia 2024 r. (data wpływu do Organu 30 stycznia 2024 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

X Spółka Akcyjna (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, posiadającym nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce. Spółka jest przedsiębiorstwem produkcyjnym, które działa w branży (…) i posiada przeszło (…) doświadczenie w produkcji (…) i (…).

Spółka posiada w swojej ofercie (…) o masie do (…) kg i wymiarach do (…) mm szerokości (średnicy) i (…) mm długości, oferuje klientom możliwość wykonania (…) w ramach indywidualnych zleceń. Tworzone przez Spółkę wyroby są wykorzystywane w przemyśle (…), (…) oraz (…).

Przeważającym rodzajem działalności Spółki zgodnie z KRS jest (…).

Oprócz (…) Spółka posiada w swojej ofercie (…), w tym (…). Spółka jest największym producentem (…).

Dodatkowo X ofertuje (…) rodzajów narzędzi w różnych typach, odmianach i rozmiarach. Daje to około (…) asortymentowych. Oprócz narzędzi sprzedawanych pojedynczo oferuje różnego rodzaju komplety i zestawy.

Część działalności Spółki stanowi działalność o charakterze twórczym, rozwojowym. Do tego typu działalności Spółka zalicza dwie kategorie projektów:

1) projekty realizowane według indywidualnych wymagań klienta (Grupa A);

2) projekty w zakresie usprawnienia procesów produkcyjnych oraz uruchomienia nowych technologii produkcyjnych (Grupa B)

- których szczegółowy opis został załączony poniżej.

- Projekty Grupy A.

Działalność w tym zakresie polega na dostarczeniu klientom w pełni zindywidualizowanych spełniających unikalne wymagania (…) oraz narzędzi (…). W tego typu projektach Spółka w ramach zapytania ofertowego dostaje wyrób w postaci rysunku, modelu 3d, wzoru, a po stronie Spółki leży zaprojektowanie procesu produkcyjnego wyrobu, wybór i symulacja metod produkcyjnych, przeprowadzenie prób produkcyjnych oraz przeprowadzenie badań jakościowych celem opracowania konkretnego wyrobu, spełniającego unikalne wymagania klienta. W konsekwencji, każde uruchomienie produkcji (…) stanowi nowy proces dla Spółki oraz wiąże się z niepewnością technologiczną.

Spółka w ramach projektów Grupy A prowadzi nowatorskie projekty nakierowane na opracowanie nowych zindywidualizowanych projektów (…). Działalność Spółki w tym zakresie nie ma na celu wprowadzania jedynie rutynowych czy okresowych zmian do wcześniej opracowanych rozwiązań, lecz zmierza do opracowywania nowych zindywidualizowanych nowatorskich rozwiązań. Proces opracowania nowego wyrobu kończy się na etapie zatwierdzenia opracowanej przez Spółkę technologii produkcyjnej i zakończenia prac koncepcyjnych, skutkiem czego jest uruchomienie produkcji seryjnej produktu z użyciem opracowanej technologii, która to produkcja seryjna nie stanowi przedmiotu tego wniosku.

Proces realizacji projektów Grupy A każdorazowo przebiega przez poniższe etapy:

I. Przyjęcie zapytania ofertowego.

Każdorazowo zapytanie ofertowe klienta trafia do Działu Marketingu, który po wstępnej analizie wystawia w systemie CRM Kartę Oceny Zdolności Wykonawczych. Pracownicy Działu Głównego Technologa na podstawie przekazanych przez klienta wytycznych lub wymagań technicznych wypełniają Kartę Oceny Zdolności Wykonawczej produktu.

Dział Głównego Technologa sprawdza możliwości wykonania detalu, tworzy wstępny model w systemie CAD 3D, wykorzystując program (…), oblicza konieczną normę materiałową oraz przekrój materiału wsadowego. Ponadto, pracownicy tego Działu tworzą wstępną technologię i określają koszty wykonania i wdrożenia (koszty koniecznego oprzyrządowania). Następnie uzupełniona przez Dział Głównego Technologa Karta Oceny Zdolności Wykonawczych jest przesyłana do Działu Zaopatrzenia, który uzupełnia koszty zakupu materiałów oraz do Działu Planowania w celu określenia ewentualnych kosztów usług obcych, w tym w zakresie malowania proszkowego, polerowania, cynkowania, dodatkowych badań wytrzymałościowych w podmiotach zewnętrznych i kooperacji. Tak uzupełniona Karta Oceny Zdolności Wykonawczych stanowi podstawę do złożenia oferty klientowi.

II. Projektowanie.

Po zaakceptowaniu oferty przez klienta rozpoczyna się proces właściwego projektowania detalu. Pracownicy z Działu Głównego Technologa tworzą harmonogram nowego uruchomienia i docelowy model CAD 3D oraz dokumentację konstrukcyjną celem akceptacji przez klienta.

Gdy klient zaakceptuje sporządzony rysunek techniczny, pracownicy Działu Głównego Technologa (Technolodzy-Konstruktorzy oraz Referenci ds. Technicznych) projektują detal w systemie komputerowym (…), tworzą modele 3D, dokumentację technologiczną oprzyrządowania oraz programy obróbcze na frezarki (…) w celu fizycznego wykonania oprzyrządowania (...) koniecznego do wykonania wyrobu (dalej: „oprzyrządowanie”). Aby sprawdzić poprawność wykonania projektu oprzyrządowania pracownicy Działu Głównego Technologa już na etapie konstrukcji przeprowadzają symulacje kucia w programie (…), (modelowanie numeryczne procesu kucia matrycowego). W konsekwencji powstaje projekt oraz technologia wykonania indywidualnego oprzyrządowania do produkcji konkretnego detalu.

Jednocześnie trwa przygotowanie technologii produkcji w ramach Karty Technologicznej, która zawiera w sposób uporządkowany kolejne operacje konieczne do wykonania całego procesu oraz Instrukcji Obróbki opisującej dokładnie te operacje. Jeśli detal wymaga obróbki mechanicznej, Dział Głównego Technologa opracowuje strategię obróbki wiórowej w programie (…), dobiera odpowiednie narzędzia skrawające oraz przeprowadza proces weryfikacji i optymalizacji procesu w oparciu o wirtualne maszyny w programie (…).

III. Produkcja oprzyrządowania.

Na kolejnym etapie prac zaprojektowane przez Dział Głównego Technologa oprzyrządowanie jest produkowane w Dziale Narzędziowni za pomocą nowoczesnych centr obróbczych.

Produkowane przez Spółkę oprzyrządowanie umożliwia produkcję wyrobów o najwyższej jakości. Powtarzalność i dokładność wymiarów (…), jest jednym z kluczowych czynników świadczących o jakości i niezawodności produkcji, w związku z czym proces projektowania i produkcji (…) ma kluczowe znaczenie przy tworzeniu nowych wyrobów. Oprzyrządowanie stanowi dla Spółki wytworzony we własnym zakresie środek trwały, który w zależności od jego wartości początkowej podlega jednorazowej lub liniowej amortyzacji.

IV. Próby technologiczne.

Próby technologiczne (pierwsze uruchomienie próbne) nowego detalu odbywają się na wydziałach produkcyjnych. Próby technologiczne prowadzone są zgodnie z przyjętą wcześniej technologią i obejmują operacje w niej zawarte.

Przy próbach technologicznych uczestniczą pracownicy Działu Głównego Technologa oraz oddelegowani pracownicy wydziału produkcyjnego, na którym prowadzone są próby. W zależności od założonych operacji koniecznych do wykonania prawidłowego wyrobu próby prowadzone są na różnych wydziałach produkcyjnych w sposób uporządkowany, zgodny z Kartą Technologiczną.

W przypadku konieczności wykonania części operacji w firmach zewnętrznych pracownik Działu Planowania odpowiedzialny za kooperacje wraz z pracownikiem Działu Głównego Technologa koordynuje i nadzoruje przebieg prac.

V. Kontrola jakości.

Do ostatecznego zatwierdzenia pierwszych wzorów konieczne jest wykonanie badań przez Dział Kontroli Jakości. W tym dziale odbywa się badanie i zatwierdzenie pierwszych wzorów z pierwszej partii produkcyjnej. Co do zasady, badaniu podlega od 5 do 20 sztuk nowego detalu. Specjaliści Działu Kontroli Jakości przeprowadzają niezwykle dokładne pomiary detali metodą stykową na współrzędnościowej maszynie koordynacyjnej (…) lub bezstykową przez skanowanie produktów za pomocą cyfrowych projektorów pomiarowych oraz wykonują skan 3D gotowego detalu i przez jego porównanie z idealnym modelem CAD w programie (…) wykrywają odchyłki wymiarowe. Ponadto w (…) są wykonywane badania wytrzymałościowe - próby ściskania i rozciągania próbek (…) .

Z całości przeprowadzonych badań tworzony jest raport z badań. W przypadku produkcji dla branży (…) pracownicy Działu Kontroli Jakości i Działu Głównego Technologa przygotowują dokumentację zatwierdzenia (…) (ang.(…)), obejmującą takie dokumenty jak (…) (ang.(…)), (…) (ang. (…)), (…) (ang.(…)), (…), (…) itp.

Oprócz szczegółowej kontroli wewnętrznej przeprowadzanej w ramach systemu zarządzania jakością (…), proces produkcji (…), ich jakość oraz zgodność z normą (…) objęte są regularnym nadzorem zewnętrznym ze strony akredytowanego (…).

VI. Akceptacja produktu.

Na podstawie wyników badań wykonanych przez Izbę Pomiarów w Dziale Głównego Technologa zostaje podjęta decyzja:

 i) o zatwierdzeniu opracowanej przez Spółkę technologii produkcyjnej i zakończeniu prac koncepcyjnych, skutkiem czego jest uruchomienie produkcji seryjnej produktu, która nie stanowi przedmiotu tego wniosku lub

ii) o wprowadzeniu zmian do technologii produkcyjnej, związanych z kontynuacją prac koncepcyjnych nad technologią, np. zmian konstrukcyjnych, technologii produkcji, zmian oprzyrządowania.

Rocznie Spółka realizuje od 60 do 140 (może 50-150) nowych uruchomień w ramach projektów Grupy A.

- Projekty Grupy B.

Spółka inicjuje również wewnętrzne projekty w zakresie usprawnienia procesów produkcyjnych oraz uruchomienia nowych technologii produkcyjnych. Przykładem tego typu projektu jest planowane poszerzenie działalności o procesy produkcji (…) wykonywanych ze (…). Obecnie Spółka oferuje klientom (…) ze (…), (…). Aby osiągnąć zaplanowany cel i uruchomić produkcję nowoczesnych produktów łączących w sobie cechy wysokiej wytrzymałości przy znaczącej redukcji masy detalu, Spółka prowadzi działania inwestycyjne oraz adaptacyjne posiadanych maszyn produkcyjnych (m.in. (…)), liczne próby technologiczne oraz szereg badań z wykorzystaniem nowoczesnych materiałów.

Wnioskodawca zamierza realizować kolejne tego typu projekty również w przyszłości. Wnioskodawca jednoznacznie wskazuje na to, że wyżej opisana działalność nie sprowadza się jedynie do profesjonalnego świadczenia usług projektowych, a każdorazowo wykazuje cechy twórczości, kreatywności i nowatorskości. Ponadto, celem takiej działalności jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Spółka prowadzi wyżej opisaną działalność w sposób zorganizowany i szczegółowo zaplanowany. Wyżej opisany proces realizacji wdrożeń nowych produktów jest szczegółowo opisany w wewnętrznych Procedurach Spółki. Wewnętrzna dokumentacja, w tym Karty Oceny Zdolności Wykonawczych, Karty Technologiczne, Raporty z badań są sporządzane według przyjętych w ramach poszczególnych Procedur wzorów. Dodatkowo każdy dział posiada wewnętrzną dokumentację, w której są wyszczególnione obowiązki pracowników.

Realizowany w Spółce system zarządzania procesem produkcyjnym jest zgodny z normami (…), (…), co potwierdzają stosowne certyfikaty. System Zapewnienia Jakości jest zgodny z normą (…).

W związku z realizacją wyżej opisanej działalności Wnioskodawca ponosi następujące grupy kosztów:

1) Koszty wynagrodzeń.

Wnioskodawca jest dużym przedsiębiorcą i w celu realizacji projektów obu grup zatrudnia pracowników na podstawie umów o pracę. W ramach nawiązanego stosunku pracy Wnioskodawca ponosi następujące koszty:

a) wynagrodzenia podstawowe,

b) premie (np. roczne, uznaniowe, miesięczne, motywacyjne), nagrody,

c) koszty dodatkowych świadczeń na rzecz pracowników m.in. ubezpieczeń zdrowotnych i opieki medycznej,

d) wpłaty z tytułu uczestnictwa pracowników w Pracowniczym Programie Emerytalnym,

e) składki z tytułu należności wskazanych w punkcie a) powyżej, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych - w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek tj. składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe,

zwrot pracownikowi kosztów podróży służbowej (w tym koszt noclegów, transportu i wyżywienia) w sytuacji, kiedy pracownik najpierw ponosi koszty podróży służbowych, a Spółka jako pracodawca, w następnej kolejności dokonuje mu ich zwrotu.

W tym miejscu Wnioskodawca zaznacza, że zwrot pracownikowi kosztów podróży służbowej stanowi należność z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm., dalej: „UPDOF”).

Każdorazowo w projekty Grupy A są zaangażowani następujący pracownicy: Technolodzy- Konstruktorzy, Referenci ds. Technicznych, pracownicy Działu Kontroli Jakości, pracownicy produkcyjni (Wydział Kuźni, Narzędziowni, Obróbki oraz Hartowni).

Pracownicy Działu Głównego Technologa (Technolodzy-Konstruktorzy oraz Referenci ds. Technicznych) z Działu Głównego Technologa 100% swojego czasu pracy poświęcają na projekty z Grupy A i ewentualnie Grupy B. Szczegółowy zakres obowiązków pracowników na tym stanowisku został określony w Regulaminie Organizacyjnym Spółki oraz w wewnętrznej dokumentacji Działu Głównego Technologa i zawiera m.in. następujące czynności:

- projektowanie w systemie komputerowym (…) nowych wyrobów;

- opracowywanie w systemie komputerowym (…) programów obróbczych wyrobów oraz oprzyrządowania;

- wykonawstwo dokumentacji konstrukcyjno-technologicznej oprzyrządowania dla wyrobów projektowanych w systemie komputerowym;

- wykonawstwo rysunków konstrukcyjno-technologicznych oprzyrządowania niezbędnych do produkcji wyrobów;

- wprowadzanie postępu technicznego w proponowanych rozwiązaniach konstrukcyjnych;

- analiza działania istniejącego oprzyrządowania w celu usprawnienia jego funkcjonowania i podnoszenia wydajności pracy;

- współudział przy organizowaniu prób technologicznych oraz przeprowadzaniu uruchamianych serii informacyjnych, czynne uczestnictwo w próbach.

W stosunku do tej grupy pracowników Wnioskodawca ma zamiar 100% składników wynagrodzeń, o których mowa powyżej, zaliczyć do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 UPDOP.

W Dziale Kontroli Jakości pracują między innymi Specjaliści ds. Kontroli Jakości, którzy tylko część swojego czasu pracy poświęcają na projekty z Grupy A. Zgodnie z Regulaminem Organizacyjnym Spółki, do obowiązków tej grupy pracowników należą m.in. następujące czynności:

- kontrola nowych wyrobów/detali przy użyciu Współrzędnościowej Maszyny Pomiarowej oraz innego dostępnego wyposażenia pomiarowego;

- wykonywanie pomiarów wszystkich charakterystyk geometrycznych nowych wyrobów/detali zgodnie z zatwierdzonym rysunkiem w ilości uzgodnionej z klientem;

- wykonywanie pomiarów materiału: wytrzymałość, właściwości fizyczne i mechaniczne nowych wyrobów/detali zgodnie z wymaganiami klienta;

- skanowanie nowych wyrobów/detali;

- opracowanie oraz wykonanie analizy systemów pomiarowych (…) do nowych uruchomień;

- przygotowanie raportów pomiarowych dotyczących wymiarów, materiału, funkcji itp.;

- przygotowanie dokumentacji zatwierdzenia wyrobu i procesu zgodnie z wymaganiami klienta i/lub specyfikacjami (…).

Pracownicy tego działu nie prowadzą ewidencji czasu pracy. Na podstawie wieloletnich obserwacji oraz planowania zasobów personalnych Spółka ustaliła, że pracownicy tego działu poświęcają na projekty Grupy A 30% swojego czasu pracy. Zważając na powyższe, Wnioskodawca ma zamiar 30% składników wynagrodzeń, o których mowa powyżej zaliczyć do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 UPDOP.

Pracownicy produkcyjni z (…) bezpośrednio angażują się do projektów grup A na etapie budowy oprzyrządowania oraz wykonywania prób technologicznych pierwszej partii produkcyjnej. Każdorazowo wiedza, umiejętności i kompetencje tej grupy pracowników bezpośrednio przyczyniają się do opracowania uruchomienia produkcji nowego detalu.

Pracownicy produkcyjni prowadzą ewidencję czasu pracy, która umożliwia określenie ilości godzin pracy poświęconych przez poszczególnych pracowników na wykonanie prób produkcyjnych. Próby produkcyjne występują wyłącznie w przypadku projektów Grupy A, tj. w projektach dotyczących nowych uruchomień spełniających indywidualne wymagania klienta.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca ma zamiar zaliczyć do kosztów kwalifikowanych jedynie proporcjonalną część kosztów składników wynagrodzeń wymienionych powyżej. Proporcja ta będzie odpowiadała stosunkowi czasu poświęconego na projekty z Grupy A do całego czasu pracy w zadanym okresie rozliczeniowym, zgodnie z ewidencją czasu pracy.

2. Koszty materiałów i surowców.

Każdy projekt ma przypisane materiały i surowce wykorzystywane na etapach tworzenia oprzyrządowania, prób technologicznych i obróbki. Szczegółowy opis surowców (ich gatunek i wartość) każdorazowo jest ujęty w Karcie Oceny Zdolności Wykonawczych. Najczęściej wykorzystywanymi surowcami są (…), (projekty Grupy B), (…), narzędzia (…), (…). Jako koszty kwalifikowane rozpoznane zostaną koszty materiałów i surowców skalkulowane według rzeczywistego zużycia.

Do materiałów wykorzystywanych w wyżej opisanych pracach Spółka zalicza m.in. materiały zużywane przez Dział Głównego Technologa, w tym m.in.: papier, tusze, filamenty do drukarek 3D, normy branżowe, ryzy papieru do ploterów. W związku z tym, że Technolodzy- Konstruktorzy oraz Referenci ds. Technicznych 100% swojego czasu pracy poświęcają na projekty wdrożeń nowych unikalnych produktów, wykorzystywane przez nich materiały służą w całości działalności o charakterze rozwojowym, realizowanej w ramach projektów obu grup. Wartość zużytych przez Dział Głównego Technologa materiałów jest ewidencjonowana na dedykowanym koncie analitycznym w księgach rachunkowych Spółki.

Dodatkowo, jako materiał do prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej Spółka zamierza zaliczyć energię elektryczną, której zużycie oraz koszty będą ustalane albo na podstawie rzeczywistych wskazań licznika (w przypadku Działu Głównego Technologa) albo na podstawie kalkulacji uwzględniającej rzeczywisty czas pracy danej maszyny i jej mocy znamionowej (w przypadku zużycia energii w procesie produkcji oprzyrządowania i prób technologicznych).

3. Koszty amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

Działalność będąca przedmiotem tego wniosku jest działalnością produkcyjną w przemyśle ciężkim. Spółka w ramach projektów obu grup ponosi koszty amortyzacji następujących grup środków trwałych:

3.1. Środki trwałe i wartości niematerialne i prawne wykorzystywane przez Dział Głównego Technologa. Technolodzy-Konstruktorzy oraz Referenci ds. Technicznych w działalności opisanej we wniosku wykorzystują takie środki trwałe jak: komputery, drukarki i plotery atramentowe, drukarki 3D, zestawy mebli, (…), (projekty Grupy B). Dział Głównego Technologa w swojej działalności wykorzystuje liczne programy informatyczne stanowiące dla Spółki wartości niematerialne i prawne, podlegające amortyzacji:

- (…) - program komputerowy typu (…), jest to program oparty na jądrze (…), który generuje geometrię przestrzenną projektowanego detalu. Na podstawie modelu 3d części możliwe jest wykonanie modeli złożeniowych, rysunków technicznych, symulacji ruchu i obciążenia, animacji i wielu innych.

- (…) - to profesjonalne oprogramowanie inżynierskie służące do symulacji, analizy i optymalizacji procesów formowania metali, zapewniające niezawodność procesów produkcyjnych. Oprogramowanie pozwala już na etapie konstruowania form wykryć ewentualne błędy (np.(…)) co znacząco pozwala skrócić czas wdrożenia nowego wyrobu.

- (…) - dedykowany konstruktorom i technologom program (…) o budowie modułowej wykorzystywane jest do sterowania maszynami (…), takimi jak (…) czy (…).

- (…) - to oprogramowanie służące do symulacji obróbki (…). Pozwala ono na wykrywanie błędów, potencjalnych (…) oraz optymalizację (…). Oprogramowanie usprawnia wdrożenie programów (…) poprzez eliminację prób wykonywanych (…), przenosząc ten proces do środowiska programu. Ponadto optymalizuje programy (…) skracając czas obróbki i zwiększa jakość otrzymanej powierzchni.

- (…) - to profesjonalne oprogramowanie do kontroli jakości (…), które pozwala przechwytywać i przetwarzać dane (…) i innych urządzeń przenośnych w celu pomiarów i przekazywania wyników kontroli.

Z racji tego, że pracownicy Działu Głównego Technologa 100% swojego czasu pracy poświęcają na projekty Grupy A i B, a ww. składniki majątku Spółki nie są wykorzystywane przez pracowników innych działów, Wnioskodawca ma zamiar całość odpisów amortyzacyjnych zaliczyć do kosztów kwalifikowanych w rozumieniu art. 18d UPDOP. Wartość amortyzacji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych przez Dział Głównego Technologa jest ewidencjonowana na dedykowanym koncie analitycznym w księgach rachunkowych Spółki.

3.2. Produkcyjne środki trwałe oraz środki trwałe w Dziale Kontroli Jakości. W procesie produkcji oprzyrządowania (…) i pierwszej partii produkcyjnej w ramach prób technologicznych są wykorzystywane liczne środki trwałe, w tym centra obróbcze CNC (…),(…). Takie środki trwałe jedynie częściowo są wykorzystywane w zakresie projektów Grupy A i B, a w pozostałej części służą działalności nieobjętej niniejszym wnioskiem. W tym miejscu Wnioskodawca zaznacza, że Spółka posiada stosowną ewidencje czasu wykorzystania takich środków trwałych w działalności objętej niniejszym wnioskiem. Prowadzona ewidencja umożliwia określenie części wartości odpisów amortyzacyjnych, przypadającej na godziny wykorzystania środków trwałych w zakresie projektów Grupy A i B. Rzeczywisty czas wykorzystania tej grupy środków trwałych jest ewidencjonowany w kartach pracy pracowników produkcyjnych podczas prób produkcyjnych.

Na etapie kontroli jakości w projektach Grupy A są wykorzystywane współrzędnościowa maszyna koordynacyjna (…) i (…). Przedmiotowe środki trwałe jedynie częściowo są wykorzystywane do prac projektowych objętych niniejszym wnioskiem, w związku z tym Spółka ma zamiar ustalić wskaźnik wykorzystania tych środków trwałych na podstawie stałej indywidualnej wyceny zaangażowania pracowników Działu Kontroli Jakości (30% odpisów amortyzacyjnych).

3.3. Jednorazowa amortyzacja. Środki trwałe i wartości niematerialne i prawne, których wartość początkowa jest równa lub niższa od 10.000 zł (do końca 2017 r. wynosiła 3.500 zł) podlegają amortyzacji jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym (tzw. jednorazowa amortyzacja, o której mowa w art. 16f ust. 3 UPDOP). Do środków trwałych amortyzowanych w ten sposób Spółka zalicza niektóre oprzyrządowanie wytworzone w ramach projektów Grupy A. W tym miejscu Wnioskodawca zwraca uwagę organu na okoliczność, że przedmiotowe oprzyrządowanie jest niezbędne do uruchomienia produkcji nowego detalu. Bez wykonania przedmiotowego oprzyrządowania Spółka nie może kontynuować prac w zakresie opracowania nowego procesu produkcyjnego.

Amortyzacja niskocennych środków trwałych występuje również w Dziale Głównego Technologa i dotyczy składników majątku wykorzystywanych przez Technologów- Konstruktorów oraz Referentów ds. Technicznych wyłącznie do prac o charakterze rozwojowym. Wartość amortyzacji niskocennych środków trwałych wykorzystywanych przez Dział Głównego Technologa jest ewidencjonowana na dedykowanym koncie analitycznym w księgach rachunkowych Spółki.

W związku z opisanym powyżej stanem faktycznym, Wnioskodawca planuje dokonać rozliczenia ulgi badawczo-rozwojowej, zgodnie z art. 18d UPDOP (dalej jako: „ulga B+R”), przy czym w szczególności zaznacza, że:

- nie prowadzi i nie prowadził działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia lub Polskiej Strefy Inwestycji na podstawie decyzji o wsparciu i nie korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a UPDOP;

- zamierza odliczyć w ramach ulgi B+R koszty kwalifikowane, zgodnie z art. 18d ust. 2 i ust. 3 UPDOP;

- zamierza dokonać odliczenia kosztów kwalifikowanych, zgodnie z limitami wskazanymi w art. 18d ust. 7 pkt 3 UPDOP;

- nie zamierza odliczać w ramach ulgi B+R odpisów amortyzacyjnych od wartości samochodów osobowych, budowli, budynków i lokali stanowiących odrębną własność;

- wymienione składniki wynagrodzenia pracowników biorących udział w projektach będących przedmiotem tego wniosku każdorazowo stanowiły i będą stanowić w przyszłości należności, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;

- wymienione w tym wniosku koszty nie zostały zwrócone i nie będą zwrócone w jakiejkolwiek formie ani odliczone od podstawy opodatkowania;

- Spółka nie posiada statusu centrum badawczo-rozwojowego;

- Spółka jest dużym przedsiębiorcą;

- Spółka prowadzi bilansową ewidencję wyżej opisanych kosztów;

- koszty kwalifikowane zostaną odliczone od podstawy opodatkowania w roku, w którym zostały ujęte jako koszty uzyskania przychodu.

Pismem z 24 stycznia 2024 r., uzupełnili Państwo opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, następująco:

1) Działalność Spółki polega na (…) unikalnych procesów (…). W tego typu projektach Spółka w ramach zapytania ofertowego dostaje wyrób w postaci rysunku, modelu 3d, wzoru, a po stronie Spółki leży zaprojektowanie procesu produkcyjnego wyrobu, wybór i symulacja metod produkcyjnych, (…), (…) celem opracowania konkretnego wyrobu, spełniającego unikalne wymagania klienta. Z racji tego, że wyrób, do którego ma być zaprojektowana technologia produkcyjna jest unikalny i każdorazowo posiada takie indywidualne cechy jak gatunek materiału, norma i przekrój materiału, operacje technologiczne konieczne do wykonania detalu ((...)itp.), zaprojektowanie procesu produkcji tego wyrobu ma niepowtarzalny charakter (tzw. (…)).

Każdorazowo zaprojektowanie przez Spółkę procesu produkcyjnego (…) polega na stworzeniu jak najbardziej efektywnego procesu produkcji, weryfikacji możliwości jego pełnego wdrożenia (…) oraz osiągnięcia zakładanych parametrów i cech jakościowych, w tym określenie minimalnej normy materiałowej oraz optymalnej średnicy materiału wsadowego, określenie parametrów tolerancji wykonania (…) lub szczególnych wymagań odbiorcy, optymalizacja procesu produkcyjnego przez redukcję (…) na obróbkę (…), redukcję do minimum (…), analiza (…) kształtu narzędzi (…) w celu zwiększenia ich odporności na zużycie, zastosowanie odpowiednich (…) z materiałów trudnościeralnych w celu ograniczenia zużycia tribologicznego (…), tworzenie optymalnych pod względem czasu i zużycia narzędzi skrawających programów do obróbki wiórowej, optymalizacja procesów obróbki cieplnej detali w celu spełnienia wymaganych norm wytrzymałościowych. Przykładem zaprojektowanego przez Spółkę procesu produkcyjnego może być:

a. (…) - detal (…), unikalny proces (…) na młocie z wyrzutnikiem, brak skosów matrycowych, detal obrabiany w zrobotyzowanych celach na maszynach CNC;

b. (…) - detal (…), zoptymalizowana konstrukcja z minimalnymi (…), detal obrabiany dwuetapowo z występującą obróbką cieplną pomiędzy ustawieniami obróbczymi w celu optymalizacji zużycia (…) i zapewnieniu odpowiedniej twardości przy konieczności zachowania wąskiego pasma tolerancji;

c. (…) celu spełnienia wysokich wymagań dotyczących jakości powierzchni;

d. (…) - (…) na prasach mechanicznych z (…) wykonanych na specjalistycznym przyrządzie (…) pozwalającym na spęczeniu materiału w ściśle określonej części ( …), taki zabieg pozwala do minimum ograniczyć zużycie materiału wsadowego.

W ciągu roku Spółka projektuje około 100 nowych procesów produkcyjnych.

Proces opracowania nowego wyrobu kończy się na etapie zatwierdzenia opracowanej przez Spółkę technologii produkcyjnej i zakończenia prac koncepcyjnych, skutkiem czego jest uruchomienie produkcji seryjnej produktu z użyciem opracowanej technologii, która to produkcja seryjna nie stanowi przedmiotu tego wniosku.

2) Założeniem prac opisanych we wniosku jest opracowywanie nowych rozwiązań, w oparciu o wiedzę i umiejętności pracowników Spółki, które są nowatorskie w praktyce Wnioskodawcy. W konsekwencji, rozwój wiedzy i umiejętności, w związku z realizacją nowych projektów, dotyczy przede wszystkim zdobywania doświadczenia z zakresu materiałoznawstwa, obróbki cieplnej, płynięcia materiału, formowania objętościowego, obróbki ubytkowej i strumieniowo ściernej, (…). Duża część wiedzy i know-how Spółki jest unikalna i pochodzi z doświadczenia zdobywanego przez lata prowadzenia prób i doświadczeń. Nowe umiejętności były i są następnie wykorzystywane przy realizacji kolejnych projektów.

3) W ramach prowadzonej działalności, jest wykorzystywana oraz rozwijana wiedza w zakresie:

a. Konstrukcji form, (…) zastosowaniu nowoczesnych programów CAD;

b. Optymalizacji (…) celem zmniejszenia kosztów produkcji, skrócenia czasu produkcji;

c. Automatyzacji i robotyzacji procesów produkcyjnych w celu zwiększenie efektywności produkcji;

d. Zastosowania materiałów konstrukcyjnych, sposobu ich formowania objętościowego;

e. Nowoczesnych metod obliczeniowych – (…) w wykroju formy;

 f. Nowoczesnych metod (…)- obróbki (…) z wykorzystaniem nowoczesnych narzędzi skrawających opartych na płytkach (…);

g. Obróbki cieplnej nowoczesnych materiałów konstrukcyjnych.

4) W ramach „Projektów Grupy B” są realizowane/będą realizowane następujące projekty:

a. Zastosowanie nowych materiałów do formowania objętościowego, materiałów stosowanych w przemyśle (…);

b. Robotyzacji procesów produkcyjnych, wykorzystanie robota przemysłowego do (…) w celu zmniejszenia ich zużycia (…);

c. Robotyzacja procesu (…), wyeliminowanie pracy ludzkiej w operacjach monotonnych, powtarzających się w środowisku niebezpiecznym (…).

Wnioskodawca zamierza realizować kolejne tego typu projekty również w przyszłości. Warto podkreślić, że projekty Grupy B stanowią reakcję Spółki na panujące lub nadchodzące w branży trendy związane z technologiami produkcyjnymi i mają charakter innowacji. Powyższe utrudnia jednoznaczne zdefiniowanie zakresu projektów, które będą realizowane w przyszłości. Niemniej Wnioskodawca podkreśla, że takie projekty będą spełniać cechy działalności opisanej w stanie faktycznym.

5) W skład kosztów kwalifikowanych zaliczają Państwo jedynie proporcjonalną część kosztów składników wynagrodzeń opisanych we wniosku, bez uwzględnienia wynagrodzenia za czas choroby, urlopu lub innej nieobecności pracownika.

Pytania

1. Czy opisana powyżej działalność Spółki w zakresie projektów grupy A i B stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w prawie podatkowym art. 4a pkt 26 UPDOP, a Wnioskodawca jest uprawniony w związku z tym do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d ust. 1 UPDOP?

2. Czy ponoszone w przedstawionym stanie faktycznym przez Spółkę koszty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę obejmujące:

- wynagrodzenia podstawowe,

- premie (np. roczne, uznaniowe, miesięczne, motywacyjne),

- nagrody,

- koszty dodatkowych świadczeń na rzecz pracowników m.in. ubezpieczeń zdrowotnych i opieki medycznej,

- wypłaty z tytułu uczestnictwa pracowników w Pracowniczym Programie Emerytalnym,

- składki określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych - w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek, tj. składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe,

- stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt. 1 UPDOP, a tym samym mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18 ww. ustawy? (pytanie nr 2, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

3. Czy ponoszone w przedstawionym stanie faktycznym przez Spółkę koszty nabycia materiałów i surowców stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 UPDOP, a tym samym mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18d ww. ustawy?

4. Czy ponoszone przez Spółkę koszty odpisów amortyzacyjnych, w tym tzw. jednorazowej amortyzacji, o której mowa w art. 16f ust. 3 UPDOP, od opisanych w stanie faktycznym środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, które są wykorzystywane w toku realizacji projektów Grup A i B, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 3 UPDOP i czy mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18d ww. ustawy?

Państwa stanowisko w sprawie (sformułowane we wniosku oraz jego uzupełnieniu)

1. Opisana w przedstawionym stanie faktycznym działalność Spółki w zakresie projektów Grupy A i B stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w prawie podatkowym art. 4a pkt 26 UPDOP i Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d ust. 1 UPDOP.

2. Ponoszone przez Spółkę w przedstawionym stanie faktycznym koszty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę obejmujące:

- wynagrodzenia podstawowe,

- premie (np. roczne, uznaniowe, miesięczne, motywacyjne),

- nagrody,

- koszty dodatkowych świadczeń na rzecz pracowników m.in. ubezpieczeń zdrowotnych i opieki medycznej,

- wypłaty z tytułu uczestnictwa pracowników w Pracowniczym Programie Emerytalnym,

- składki określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych - w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek tj. składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe,

- stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt. 1 UPDOP, a tym samym mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18 ww. ustawy - w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację projektów Grupy A i B pozostawał w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Ustalenie czasu pracy poświęconego na realizację zadań w ramach działalności B+R, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 UPDOP, może nastąpić za pomocą dowolnych metod przyjętych przez Spółkę, w tym na podstawie ewidencji czasu pracy lub według indywidualnej oceny udziału pracownika (część etatu).

3. Ponoszone przez Spółkę w przedstawionym stanie faktycznym wydatki na nabycie materiałów i surowców niezbędnych do realizacji projektów Grupy A i B stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 UPDOP, a tym samym mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18d ww. ustawy.

4. Ponoszone przez Spółkę koszty odpisów amortyzacyjnych, w tym tzw. jednorazowej amortyzacji, o której mowa w art. 16f ust. 3 UPDOP, od opisanych w stanie faktycznym środków trwałych, które są wykorzystywane w toku realizacji projektów Grupy A i B, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 3 UPDOP i mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18d ww. ustawy.

Uzasadnienie własnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

Ad. 1

Zgodnie z art. 4a pkt 26 UPDOP, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie natomiast do definicji zawartej w art. 4a pkt 27 UPDOP badaniami naukowymi są:

- badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668 ze zm.), rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

- badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 cyt. ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Przez prace rozwojowe rozumie się natomiast działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń (art. 4 ust. 3 cyt. ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce).

Przepisy obowiązujące przed 1 października 2018 r. (w zakresie definicji badań naukowych i prac rozwojowych) były zdaniem Spółki analogiczne/ podobne, w związku z czym przedstawione we wniosku stanowisko i uzasadnienie Spółki odnosi się do obu stanów prawnych.

Podsumowując, z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/ usług oraz procesów i technologii produkcji. Działalność Spółki w opisanym we wniosku zakresie obejmuje prace rozwojowe, w rozumieniu tych przepisów ponieważ spełnia łącznie następujące kryteria:

- działalność stanowi działalność twórczą,

- działalność podejmowana jest w sposób systematyczny,

- celem działalności jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań,

- działalność polega na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług,

- działalność nie stanowi rutynowych i okresowych zmian, nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Działalność twórcza.

Przepisy UPDOP nie definiują pojęcia „twórczy”, co oznacza, iż zgodnie z teorią wykładni prawa należy odwołać się do znaczenia tego słowa w języku słownikowym i potocznym w celu jego zrozumienia i zastosowania. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego charakter twórczy oznacza „tworzący lub mający zdolność tworzenia, mający na celu tworzenie, odkrywczy” (Zob. http://sjp.pwn.pl. Wszelkie dalsze odwołania do słownikowego znaczenia słów zawarte w niniejszym wniosku odnoszą się do wskazanego w niniejszym przypisie słownika).

W ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (j.t. Dz.U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.) wskazuje się natomiast, że „działalność twórcza oznacza, że ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia"

Warto również sięgnąć do Objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów pochodzących z prawa własności intelektualnej, tj. IP Box. Przedmiotowe objaśnienia dotyczą innej ulgi podatkowej, jednakże definicja działalności badawczo-rozwojowej jest wspólna zarówna dla ulgi IP Box, jak i dla ulgi na działalność badawczo-rozwojową, która została przewidziana w art. 18d ust. 1 UPDOP.

Jak wskazano w Objaśnieniach podatkowych, za działalność twórczą uznaje się działalność, której rezultat:

- jest odpowiednio ustalony, przez co może odbyć się w dowolnej formie;

- ma charakter indywidualny, w związku z tym nie jest wynikiem wyłącznie mechanicznych działań, ale kreatywnych procesów myślowych oraz

- ma charakter oryginalny tzn. stanowi nowy twór, przy czym oryginalność należy rozpatrywać retrospektywnie (tzn. rezultat pracy nie jest twórczy, w sytuacji, w której istnieje identyczne, uprzednio stworzone już dzieło).

Ponadto, zostało wskazane, że: „na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym, wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo- rozwojowych) opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika”.

W pkt 26 wyżej przywołanych Objaśnień podatkowych Minister Finansów wprost odniósł się do możliwości zastosowania na potrzeby kwalifikacji działalności badawczo-rozwojowej Podręcznika Frascati 2015 Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej: „Podręcznik Frascati może jednak, mając na uwadze ww. rozróżnienie, być przydatnym źródłem wiedzy dla podatników dla ustalania określonych kwestii zasadnych dla stosowania preferencji IP Box, w tym dla wyszukiwania przykładów działań znamiennych zarówno dla działalności badawczo-rozwojowej zgodnej z polskim prawem, jak i dla działalności badawczo-rozwojowej zgodnej z definicją z Podręcznika Frascati”.

Mając na uwadze powyższe, w Podręczniku Frascati 2015 twórcze podejście zostało zdefiniowane jako „opracowanie nowych zastosowań dla istniejącej wiedzy naukowej lub nowych zastosowań dla dostępnych technik lub technologii (pierwiastek twórczy)” (pkt 2.22).

W świetle powyższego działalność Spółki ma charakter twórczy, gdyż polega na opracowaniu nowych zastosowań dla istniejącej wiedzy pracowników w zakresie technik i technologii produkcji. Na twórczy charakter realizowanych w Spółce prac składa się projektowanie unikalnych procesów i technologii produkcyjnych, w szczególności:

- opracowywanie całościowej koncepcji wytworzenia wyrobu,

- opracowanie nowych innowacyjnych metod produkcyjnych (projekty Grupy B),

- tworzenie dokumentacji technicznej nowego wyrobu, w tym rysunki techniczne, modele 3D,

- symulacja metod produkcyjnych,

- tworzenie unikalnego oprzyrządowania,

- przeprowadzanie prób technologicznych,

- przeprowadzenie badań jakościowych i analiz ich wyników.

Działalność ta ma za cel opracowywanie i wdrażanie nowych procesów produkcyjnych, a każdy projekt jest oryginalny i indywidualny. Każdy z projektów Grupy A jest tworzony dla zindywidualizowanych potrzeb technicznych klienta, a to zaś powoduje konieczność sięgania po kreatywne autorskie rozwiązania, których zastosowanie pozwoli zrealizować projekt. Z kolei, projekty Grupy B zmierzają do opracowania innowacji technologicznej w ramach Spółki i uruchomienia nowej dotychczas niestosowanej w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy technologii produkcyjnej.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy uznać, że realizowane przez Wnioskodawcę prace w ramach projektów A i B mają charakter twórczy.

Działalność podejmowana w sposób systematyczny.

Podobnie jak w przypadku pojęcia „twórczy”, znaczenia tego pojęcia należy poszukiwać w języku powszechnym ze względu na brak ustawowej definicji. Według słownika języka polskiego pojęcie „Systematyczny” to „uporządkowany według pewnego systemu, regularny”, a także „odznaczający się skrupulatnością w wykonywaniu czegoś; dokładny”. Według tego słownika „systematyczny proces” to „proces zachodzący stale, od dłuższego czasu”, natomiast „systematyczne działanie” to działanie „prowadzone w sposób uporządkowany, według pewnego systemu”, których efekty są „planowe i metodyczne”.

Istotne w tym zakresie jest stanowisko organów podatkowych zawarte w interpretacjach indywidualnych, które podkreślają, że: „(...) działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób, czyli bieżące prowadzenie prac badawczo- rozwojowych podjętych w przeszłości, jak i rozpoczęcie działań badawczo-rozwojowych przy jednoczesnym założeniu, że podatnik w przyszłości będzie dalej podejmował i realizował prace tego rodzaju. Przesłankę tę należy zatem rozumieć jako zakaz obejmowania ulgą incydentalnych działań podatnika (...)”, (tak np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 8 stycznia 2019 r., znak: 0111-KDIB1-3.4010.538.2018.2.APO.

Z najnowszych interpretacji Dyrektora KIS wynika, że; „(...) najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany”, (tak np. interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 8 marca 2023 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.915.2022.3.ZK).

We wniosku Spółka zaznaczyła, że proces realizacji wdrożeń nowych produktów jest szczegółowo opisany w wewnętrznych Procedurach Spółki. Wewnętrzna dokumentacja, w tym Karty Oceny Zdolności Wykonawczych, Karty Technologiczne, Raporty z badań są sporządzane według przyjętych w ramach poszczególnych Procedur wzorów. Dodatkowo każdy dział posiada wewnętrzną dokumentację, w której są wyszczególnione obowiązki pracowników. Ponadto, Spółka ma wdrożony system zarządzania procesem produkcyjnym, który jest zgodny z normami ISO 9001:2015, ISO 14001:2015, ISO 50001:2018, ISO 45001:2018, IATF 16949:2016, co potwierdzają stosowne certyfikaty. System Zapewnienia Jakości jest zgodny z normą EN 764-5, Rozdział 4.2 i AD 2000-Merkblatt Woo (System Zapewnienia Jakości wytwórcy materiału według Dyrektywy 2014/68/UE).

Odnosząc powyższe do definicji pojęcia „systematyczny” należy uznać, że prace w ramach projektów Grupy A i B prowadzone są i będą w przyszłości w sposób metodyczny, zaplanowany, zorganizowany i ciągły, uporządkowany według ustalonych procedur. Proces realizacji projektu każdorazowo jest szczegółowo zaplanowany i udokumentowany pod względem zasobów ludzkich, składników majątku oraz harmonogramu prac, a tym samym działalność Spółki podejmowana jest w sposób systematyczny.

Celem działalności jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań:

W myśl pkt 27 Objaśnień podatkowych: „(...) ze względu na różnice między definicją badań naukowych, a pracami rozwojowymi, co do zasady, „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy odnosi się do tworzenia nowych zastosowań do prac rozwojowych”.

Z opisu działalności Spółki wynika, że zajmuje się ona projektowaniem procesów produkcji nowych wyrobów, tj. (...). W procesy projektowania są zaangażowane osoby posiadające wiedzę techniczną (Technolodzy-Konstruktorzy, Referenci ds. Technicznych, pracownicy Działu Kontroli Jakości, pracownicy produkcyjni). Spółka wykorzystuje wiedzę tych pracowników w zakresie metod i technologii produkcyjnych do tworzenia w pełni zindywidualizowanych procesów produkcji nowych, unikalnych wyrobów. Połączenie wiedzy i doświadczenia pracowników z wykorzystaniem innowacyjnego oprogramowania (…) umożliwia zaprojektowanie procesu produkcji nowego wyrobu od podstaw, tj. wychodząc z parametrów technologicznych produktu. W wyniku opisanych przez Spółkę prac powstaje nowa wiedza techniczna w postaci nowego unikalnego dla Spółki procesu produkcyjnego.

Przekładając powyższe na analizowaną cechę działalności badawczo-rozwojowej, należy stwierdzić, że działalność Spółki wypełnia cel zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań w realizowanych projektach, które są nakierowane na wykorzystanie dostępnych zasobów wiedzy pracowników do tworzenia nowych produktów.

Działalność polega na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Organy podatkowe interpretują przesłankę nabywania, łączenia, kształtowania i wykorzystywania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności w sposób następujący: „Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.)”, (tak np. interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 27 września 2023 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.834.2022.7.JG).

Podręcznik Frascati 2015 opisuje tę cechę działalności badawczo-rozwojowej w sposób następujący: „Ponieważ celem B+R jest zwiększenie istniejących zasobów wiedzy, wyniki nie mogą pozostać niewyartykułowane (tj. nie mogą pozostać wyłącznie w umysłach badaczy), ponieważ istnieje ryzyko utraty zarówno tych wyników, jak i wiedzy z nimi związanej. Kodyfikacja wiedzy i jej upowszechnianie to element zwyczajowej praktyki stosowanej na uczelniach i w instytutach badawczych, aczkolwiek mogą istnieć ograniczenia w odniesieniu do wiedzy powstałej w wyniku prac wykonywanych w ramach umowy lub w ramach wspólnego przedsięwzięcia. W otoczeniu biznesowym wyniki są chronione tajemnicą handlową lub za pomocą innych środków ochrony własności intelektualnej, jednak oczekuje się, że proces i wyniki zostaną zapisane do wykorzystania przez innych badaczy w ramach tego samego przedsiębiorstwa” (pkt 2.20).

Z opisu działalności Spółki wynika, że przebieg i wyniki prac w ramach każdego projektu są w sposób szczegółowy dokumentowane, utrwalone oraz możliwe do odtworzenia. Przejawem powyższego jest kompleksowa dokumentacja techniczna, na którą składają się m.in. rysunki techniczne, modele 3D, wyniki komputerowej symulacji metod produkcyjnych, Karty Technologiczne zawierające opisy technologii produkcyjnej, Raporty z badań jakościowych zawierające informacje o spełnieniu przez nowe wyroby założonych parametrów konstruktorskich.

Ponadto, Spółka zaznaczyła, że jej działalność w zakresie projektów Grupy A i B nie ma na celu wprowadzania jedynie rutynowych czy okresowych zmian do wcześniej opracowanych rozwiązań, lecz zmierza do opracowywania nowych zindywidualizowanych nowatorskich rozwiązań. Proces opracowania nowego wyrobu kończy się na etapie zatwierdzenia opracowanej przez Spółkę technologii produkcyjnej i zakończenia prac koncepcyjnych, skutkiem czego jest uruchomienie produkcji seryjnej produktu z użyciem opracowanej technologii, która to produkcja seryjna nie stanowi przedmiotu tego wniosku.

Tym samym działalność prowadzona przez Spółkę wyczerpuje znamiona określone w art. 4a pkt 28 UPDOP, czyli w ramach prowadzonych projektów i produkcji działalność ta obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Uznanie działalności podobnej do prowadzonej przez Spółkę za działalność badawczo- rozwojową, została potwierdzona w interpretacjach indywidualnych, m.in. w:

- interpretacji z dnia 12 maja 2022 r. (znak: 0111-KDIB1-3.4010.604.2021.2.PC), w której Dyrektor KIS uznał za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu w art. 4a pkt 26-28 UPDOP następującą działalność podatnika: „Spółka realizuje seryjną produkcję elementów ze stali, aluminium, brązu czy mosiądzu. Przewagą konkurencyjną Spółki jest posiadanie własnej narzędziowni oraz galwanizerni. W ramach prowadzonej działalności Spółka jest twórcą i producentem innowacyjnych rozwiązań, użytych w procesie produkcji elementów na rzecz Klientów. W szczególności, specjalizuje się w produkcji narzędzi/tłoczników w oparciu o własne rozwiązania konstrukcyjne, na podstawie zgłoszonego przez Klientów zapotrzebowania. Wieloletnie doświadczenie Spółki w tłocznictwie, poparte wiedzą z zakresu budowy narzędzi z wykorzystaniem różnych technologii pozwoliło na dużą niezależność w tym zakresie. Spółka wykonuje narzędzia/tłoczniki wykorzystywane do tworzenia lub wytwarzania detali o różnych gabarytach oraz stopniu skomplikowania, dzięki którym Klienci są w stanie zlecić i wykonać poszczególne elementy metalowe o dokładnie żądanych i sprecyzowanych parametrach jakościowych”;

- interpretacji z dnia 1 sierpnia 2022 r. (znak: 0111-KDIB1-3.4010.258.2022.2.PC), w której Dyrektor KIS uznał za działalność badawczo-rozwojową działalność w następującym zakresie: „Spółka prowadzi również działalność badawczo-rozwojową - tworzy detale na indywidualne zlecenie klientów, w oparciu o dokumentację techniczną przekazaną przez klientów lub sporządza dokumentację od podstaw, kierując się uwagami i wytycznymi klientów. (...) Detale tworzone przez Wnioskodawcę wykonywane są z różnych gatunków stali zwykłej, stali nierdzewnej oraz aluminium. Zlecenia są różnorodne co do ilości sztuk w serii jak i powtarzalności elementów. Spółka wykorzystuje przede wszystkim rury w średnicach od 12 mm do 82 mm, w różnych gatunkach, profile stalowe, blachy, oraz pręty. Surowce od momentu dostawy bezpośrednio obrabiane są na ternie Spółki”.

Reasumując powyższe, działalność prowadzona przez Spółką w ramach projektów Grupy A i B spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 4a pkt 26 UPDOP, w związku z czym Wnioskodawca jest uprawniony do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d ust. 1 UPDOP.

Ad. 2

„Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 18 UPDOP koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”.

Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 1 UPDOP, za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 UPDOF, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 UPDOF, obejmują „wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych”.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, dodatki, nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 UPDOF, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 UPDOP.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 ww. ustawy, zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym. Przychodem tym może być zatem również zwrot pracownikowi kosztów podróży służbowej przysługujący pracownikowi zgodnie z art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeksu pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 ze zm.). Zgodnie z tym przepisem, pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową.

W związku z powyższym, koszty:

- wynagrodzeń podstawowych,

- premii (np. roczne, uznaniowe, miesięczne, motywacyjne),

- nagród,

- dodatkowych świadczeń na rzecz pracowników m.in. ubezpieczeń zdrowotnych i opieki medycznej,

- koszty wypłat z tytułu uczestnictwa pracowników w Pracowniczym Programie Emerytalnym oraz

- składek, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych,

- stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 UPDOP w tej części, w jakiej czas przeznaczony przez poszczególnych pracowników zatrudnionego przez Spółkę na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy danego pracownika w danym miesiącu.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty wszystkich pracowników wymienionych w stanie faktycznym stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 UPDOP, gdyż z opisu stanu faktycznego wynika, że zarówno Technolodzy-Konstruktorzy, Referenci ds. Technicznych, pracownicy Działu Kontroli Jakości, jak i pracownicy produkcyjni (Dział Wydział Kuźni, Narzędziowni, Wydział Obróbki oraz Hartownia) biorą bezpośredni udział w I-VI etapach prac projektowych, które cechują sią niepewnością badawczą i technologiczną.

Spółka we wniosku zaznaczyła, że proces opracowania nowego wyrobu kończy się na etapie zatwierdzenia opracowanej przez Spółkę technologii produkcyjnej i zakończenia prac koncepcyjnych, skutkiem czego jest uruchomienie produkcji seryjnej produktu z użyciem opracowanej technologii, która to produkcja seryjna nie stanowi przedmiotu tego wniosku. Na ostatnim etapie opisanych przez Spółkę prac (etap VI. Akceptacja produktu) na podstawie wyników badań wykonanych przez Izbę Pomiarów w Dziale Głównego Technologa zostaje podjęta decyzja o zatwierdzeniu produktu opracowanej przez Spółkę technologii produkcyjnej i zakończeniu prac koncepcyjnych, skutkiem czego jest uruchomienie produkcji seryjnej produktu, która nie stanowi przedmiotu tego wniosku.

Zgodnie z literalnym brzmieniem art. 18d ust. 2 pkt 1 UPDOP, za koszty kwalifikowane uznaje się poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

W przypadku więc, gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadne jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi B+R) tej części wynagrodzenia, która nie jest związana z realizacją działalności B+R. Należy jednak podkreślić, że ustawodawca nie narzucił podatnikom formy takiego podziału/ wyodrębnienia. Zatem, zdaniem Spółki, wybór sposobu udokumentowania czasu przeznaczonego na realizację działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 UPDOP, pozostawiony został podatnikom.

We wniosku Spółka zaznaczyła, że w przypadku pracowników produkcyjnych bezpośrednio zaangażowanych do prac w ramach projektów Grupy A jest prowadzona ewidencja czasu pracy poświęconego na wykonanie prób produkcyjnych. Z kolei pracownicy Działu Kontroli Jakości nie prowadzą ewidencji czasu pracy. W przypadku tych pracowników Wnioskodawca na podstawie wieloletnich obserwacji oraz planowania zasobów personalnych ustalił, że pracownicy tego działu poświęcają na projekty Grupy A 30% swojego czasu pracy.

Możliwość wyodrębnienia stałej części etatu pracowniczego jako wskaźnika czasu realizacji obowiązków w zakresie prac badawczo-rozwojowych została potwierdzona w licznych interpretacjach podatkowych, m.in.:

- interpretacja z dnia 31 stycznia 2023 r. (znak: 0115-KDIT3.4011.841.2022.2.PS), w której Dyrektor KIS zgodził się ze stanowiskiem podatnika w zakresie możliwość określenia kryterium czasowego, o którym mowa w art. 26e ust. 2 pkt 1 UPDOF według indywidualnej oceny udziału pracownika (część etatu pracowników Działu B+R); interpretacja z dnia 10 sierpnia 2020 r. (znak: 0111-KDIB1-3.4010.319.2020.2.APO).

Podsumowując, wszystkie ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na wypłatę wynagrodzeń, o których mowa w opisie stanu faktycznego, na rzecz wymienionych we wniosku grup pracowników stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 UPDOP i mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ww. ustawy w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację projektów Grupy A i B pozostawał w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Ustalenie czasu pracy poświęconego na realizację zadań w ramach działalności B+R, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 UPDOP, może nastąpić za pomocą dowolnych metod przyjętych przez Wnioskodawcę, w tym na podstawie ewidencji czasu pracy lub według indywidualnej oceny udziału pracownika (część etatu).

Ad. 3

Zgodnie z art. 18d ust. 2 pkt 2 UPDOP kosztami kwalifikowanymi są koszty nabycia materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo- rozwojową. Przepis ten pozwala na zaliczenie do kosztów kwalifikowanych, kosztów wszelkich surowców, materiałów, części i podzespołów niezbędnych do realizacji prac rozwojowych. Zatem, gdy wykorzystanie tych surowców, materiałów, części i podzespołów jest niezbędne do realizacji projektu, należy uznać, że zachodzi bezpośredni związek danych surowców, materiałów i podzespołów z działalnością o charakterze badawczo-rozwojowym. Takie stanowisko zostało potwierdzone m.in. przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 9 marca 2023 r. (znak: 0114-KDIP2-1.4010.219.2022.2.OK).

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji niniejszego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi należy posłużyć się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii”.

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały” należy odwołać się do interpretacji tego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości. W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 tej ustawy: materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to: „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Zob. Walińska Ewa (red.), Bek-Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego zaznaczył, że szczegółowy opis surowców (ich gatunek i wartość) wykorzystywanych w konkretnym projekcie Grupy A każdorazowo jest ujęty w indywidualnej dla każdego projektu Grupy A Karcie Oceny Zdolności Wykonawczych. Zatem, Spółka stoi na stanowisku, że w przypadku surowców użytych w procesie projektowania nowego procesu produkcyjnego istnieje bezpośredni związek z działalnością badawczo-rozwojową, w związku z tym koszty nabycia tych surowców stanowią dla Spółki koszty kwalifikowane, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 UPDOP ponoszone w związku z działalnością o charakterze badawczo-rozwojowym.

W stosunku do materiałów wykorzystywanych przez pracowników Działu Głównego Technologa spółka zaznaczyła, że pracownicy tego działu 100% swojego czasu poświęcają na projekty Grupy A i B, a wykorzystywane przez nich materiały, w tym m.in.: papier, tusze, filamenty do drukarek 3D, normy branżowe, ryzy papieru do ploterów służą w całości działalności o charakterze rozwojowym, realizowanej w ramach projektów obu grup. Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w takich okolicznościach istnieje „bezpośredni związek” nabytych materiałów z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 2 UPDOP. W konsekwencji, koszty nabycia tych materiałów podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania Wnioskodawcy ustalonej zgodnie z art. 18d UPDOF w ramach ulgi B+R.

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty energii zużywanej przez Dział Głównego Technologa oraz maszyny używane w ramach działalności badawczo-rozwojowej opisanej powyżej należy traktować jako materiał, gdyż służy ona do realizacji całego cyklu jakim jest działalność badawczo-rozwojowa.

W doktrynie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” Zatem jako składniki majątku wskazuje się m.in. paliwa, które właśnie służą do wytwarzania energii. Tym samym zasadnym jest klasyfikowanie energii elektrycznej na potrzeby ulgi B+R jako materiału czyli składnika majątku Spółki, który inicjuje proces badawczo-rozwojowy. Bez energii elektrycznej, która jest zużywana przez maszyny wykorzystywane w ramach prac badawczo-rozwojowych przeprowadzenie tych prac byłoby niemożliwe.

Wnioskodawca zauważa, że możliwość skorzystania z ulgi B+R w odniesieniu do kosztów energii elektrycznej została wielokrotnie potwierdzona przez organy podatkowe (np. interpretacja indywidualna z 29 sierpnia 2023 r., znak: 0111‑KDIB1‑3.4010.330.2023.2.JMS).

Ad. 4

W myśl art. 18d ust. 3 UPDOP, za koszty kwalifikowane uznaje się dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w licznych interpretacjach podatkowych wyjaśnił, że: „Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo‑rozwojowej.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.” (tak np. w interpretacji z dnia 22 sierpnia 2023 r. znak: 0111-KDIB1-3.4010.330.2023.2.JMS, z dnia 12 kwietnia 2019 roku znak: 0111-KDIB1-3.4010.147.2019.1.JKT).

Analogicznie jak w przypadku konieczności wyodrębnienia części wynagrodzenia osób częściowo zaangażowanych w działalność badawczo-rozwojową, ustawodawca nie narzuca podatnikom żadnych wymogów w zakresie sposobu dokonania takiego wyodrębnienia. Wydaje się zasadnym wniosek, że podatnik ma obowiązek dokonać wyodrębnienia w dowolny sposób, tak aby możliwe było zidentyfikowanie rzeczywistych kosztów kwalifikowanych związanych z prowadzeniem działalności badawczo-rozwojowej.

Wymienione przez Spółkę w pkt 3.1 opisu stanu faktycznego środki trwałe i wartości niematerialne i prawne są wykorzystywane przez pracowników Działu Głównego Technologa, którzy 100% swojego czasu poświęcają na projekty z Grupy A i B, a jednocześnie nie są wykorzystywane przez pracowników innych działów. W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej, w konsekwencji odpisy amortyzacyjne od tych składników w całości stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 3 UPDOP i podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania Wnioskodawcy.

Środki trwałe opisane w pkt 3.2 stanu faktycznego jedynie częściowo są wykorzystywane w projektach Grupy A i B. Wnioskodawca zaznaczył, że zakres wykorzystania tych środków trwałych w pracach badawczo-rozwojowych ma zamiar ustalić na podstawie ewidencji prowadzonej przez pracowników produkcyjnych oraz na podstawie stałej indywidualnej wyceny zaangażowania pracowników Działu Kontroli Jakości na poziomie 30% odpisów amortyzacyjnych. W opinii Wnioskodawcy, taki podział wypełnia kryterium wydzielenia części odpisów amortyzacyjnych związanych z wykorzystaniem środków trwałych w działalności badawczo-rozwojowej, o którym mowa w art. 18d ust. 3 UPDOP.

W pkt 3.3 opisu stanu faktycznego Spółka wskazała, że w projektach Grupy A i B są również wykorzystywane niskocenne środki trwałe, które podlegają jednorazowej amortyzacji na podstawie art. 16f ust. 5 UPDOP, w tym:

- tworzone przez Spółkę na potrzeby prac rozwojowych oprzyrządowanie oraz

- niskocenne środki trwałe wykorzystywane przez działu Głównego Technologa, którzy 100% czasu poświęcają na działalność objętą niniejszym wnioskiem.

Wątpliwość Spółki dotyczyła możliwości zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 3 UPDOP całości jednorazowego odpisu amortyzacyjnego od tych środków trwałych.

Zgodnie z art. 16f ust. 3 UPDOP, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h- 16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10.000 zł (do końca 2017 r. wynosiła 3.500 zł). W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000 zł (do końca 2017 r. wynosiła 3.500 zł), podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Z treści przywołanych przepisów wynika, że do kosztów kwalifikowanych mogą zostać zaliczone również koszty związane z odpisami amortyzacyjnymi w zakresie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000 zł (do końca 2017 r. wynosiła 3.500 zł) i do których stosuje się możliwość skorzystania z tzw. jednorazowej amortyzacji. Należy bowiem wskazać, że przepisy UPDOP nie wyłączają z kategorii kosztów kwalifikowanych ujętych w art. 18d ust. 3 wydatków tego rodzaju.

Tożsamy pogląd wyraził Dyrektor KIS w interpretacji indywidualnej z dnia 13 czerwca 2019 r. (znak: 0112-KDIL3-3.4011.113.2019.2.AA), w której uznał za prawidłowe stanowisko podatnika w zakresie zaliczenia do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 26e ust. 3 UPDOF m.in. kosztów sprzętu komputerowego oraz elektronicznego o wartości poniżej 10.000 zł.

W interpretacji indywidualnej z 18 maja 2020 r. (znak: 0112-KDIL2-2.4011.188.2020.1.MC) Dyrektor KIS również nie kwestionował prawidłowości stanowiska podatnika, w myśl którego: „stosując zasadę o uznawaniu za koszty kwalifikowane odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wykorzystywanych w działalności B+R, również odpisy jednorazowe (dokonywane w ramach tzw. jednorazowej amortyzacji) będą objęte zakresem art. 26e ust. 3 u.p.d.o.f.”.

W interpretacji z dnia 1 września 2023 r. (znak: 0111-KDIB1-3.4010.356.2023.2.JMS) Dyrektor KIS odstępując od uzasadnienia zgodził się ze stanowiskiem podatnika, w myśl którego: „Do kosztów kwalifikowanych zaliczone będą mogły zostać również koszty związane z odpisami amortyzacyjnymi w zakresie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10.000 zł i do których stosuje się możliwość skorzystania z tzw. jednorazowej amortyzacji. Należy bowiem wskazać, że przepisy u.p.d.o.p. nie wyłączają z kategorii kosztów kwalifikowanych wydatków tego rodzaju. Z tego względu, stosując zasadę o uznawaniu za koszty kwalifikowane odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wykorzystywanych w działalności B+R, również odpisy jednorazowe (dokonywane w ramach tzw. jednorazowej amortyzacji) będą objęte zakresem art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p.”.

W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, że również koszty tzw. jednorazowej amortyzacji od środków trwałych zakupionych lub wytworzonych w celu realizacji projektów o charakterze badawczo-rozwojowym będą w całości stanowić koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 3 UPDOP, a tym samym mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania Wnioskodawcy ustalonej zgodnie z art. 18d ww. ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 4a pkt 26 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”, „uCIT”):

ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej, oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 4a pkt 27 u.p.d.o.p.,

ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, oznacza to:

a) badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (dalej: „ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce”),

b) badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

badania naukowe są działalnością obejmującą:

a) badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b) badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do treści art. 4a pkt 28 u.p.d.o.p.,

ilekroć w ustawie jest mowa o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r.- Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce,

prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Odnosząc się do kwestii będącej przedmiotem zadanego pytania nr 1 wskazać należy, że w celu skorzystania z ulgi na działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicje wskazane w art. 4a pkt 26-28 u.p.d.o.p.).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 4a pkt 26 updop, zgodnie z którą (jak już wyżej wskazano) przez działalność badawczo-rozwojową, należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności - badania naukowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Z ustawowej definicji wynika zatem, że taka działalność musi mieć charakter twórczy. Posłużenie się tym sformułowaniem wskazuje, że działalność badawczo-rozwojowa to taka aktywność, która nastawiona jest na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym, które nie mają odtwórczego charakteru. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność - zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy - mający na celu tworzenie, tworzyć - powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem, twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Po drugie, z art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi być podejmowana w systematyczny sposób. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem, słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Po trzecie, taka działalność musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Pamiętać trzeba, że w ramach prac rozwojowych następuje połączenie wyników prac badawczych z wiedzą techniczną w celu wprowadzenia do produkcji nowego lub zmodernizowanego wyrobu, nowej technologii czy nowego systemu organizacji. Innymi słowy, prowadzone systematyczne prace opierają się na istniejącej wiedzy, uzyskanej w wyniku działalności badawczej oraz/lub doświadczeń praktycznych i mają na celu wytworzenie nowych materiałów, produktów lub urządzeń, inicjowanie nowych i znaczące udoskonalenie już istniejących procesów, systemów i usług. Podmioty gospodarcze zajmujące się działalnością badawczo-rozwojową realizują ją obok swojej działalności podstawowej (np. przedsiębiorstwa przemysłowe dysponujące własnym zapleczem badawczo-rozwojowym, laboratoria, zakłady i ośrodki badawczo-rozwojowe, działy badawczo-technologiczne, biura konstrukcyjne i technologiczne, zakłady rozwoju technik, biura studiów i projektów itp.). Prace rozwojowe nie obejmują rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do istniejących produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych, usług nawet jeśli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Co oznacza, że aktywność podatnika winna być nastawiona na tworzenie nowych i oryginalnych rozwiązań, często o charakterze unikatowym (które nie mają odtwórczego charakteru), związane z postępem naukowym, czy technologicznym.

Na powyższe kryteria wskazał także Minister Finansów w Objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 roku dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (dalej także: „Objaśnienia MF”), które w części 3.2.1. poświęcone są pojęciu działalności badawczo-rozwojowej, która znajduje zastosowanie m.in. do korzystania z ulgi badawczo-rozwojowej przewidzianej w art. 18d updop - co zostało wskazane w samej treści objaśnień (por. pkt 31 Objaśnień MF).

Zgodnie z Objaśnieniami MF, przez działalność twórczą należy rozumieć zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, powstania czegoś, a twórczość działalności badawczo-rozwojowej przejawiać się może m.in.: opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Dodatkowo warto nadmienić, że walidacja (według Słownika języka polskiego PWN rozumiana jako ogół czynności mających na celu zbadanie odpowiedniości, trafności lub dokładności czegoś) nowego lub ulepszonego produktu/technologii/rozwiązań zwłaszcza w warunkach rzeczywistego funkcjonowania, gdzie głównym celem jest dalsze udoskonalenie techniczne, a których ostateczny kształt nie został określony została wyróżniona w Objaśnieniach MF jako typowe przejawy działalności twórczej w znaczeniu przyjmowanym dla potrzeb definicji prac badawczo-rozwojowych (por. pkt 36 Objaśnień MF).

Co więcej, jak podkreślono w Objaśnieniach MF, istotnym elementem tego rodzaju działalności jest kreatywna aktywność wynikająca z działalności człowieka.

Jak wskazano w Objaśnieniach MF (na co zwrócił już uwagę Organ powyżej), w świetle obowiązujących w Polsce znaczeń pojęcia „systematyczność”, prowadzenie działalności w taki sposób może oznaczać realizację tego rodzaju działań:

- w znaczeniu pierwszym - w sposób stały, od dłuższego czasu (regularnie), bądź

- w znaczeniu drugim - w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (planowo, metodycznie).

Dla potrzeb definicji działalności badawczo-rozwojowej, kryterium to należy rozumieć zgodnie z drugim znaczeniem. W świetle powyższego, oznacza to, że kryterium systematyczności jest spełnione, gdy działalność prowadzona jest w sposób uporządkowany, według pewnego systemu (metodycznie, zgodnie z planem).

Należy jeszcze raz zaakcentować, że trzecim kryterium uznania danej działalności za badawczo-rozwojową jest zwiększanie zasobów wiedzy (zgodnie z Objaśnieniami MF – pkt 43, to pojęcie odnosi się przede wszystkim do badań naukowych) lub wykorzystania istniejących zasobów wiedzy (na co nakierowane są przede wszystkim prace rozwojowe, obejmujące zdobywanie, łączenie i kształtowanie wiedzy) do tworzenia nowych zastosowań (nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług).

Jednocześnie, jak zauważono w treści cytowanych Objaśnień MF, ustawodawca nie zdefiniował sformułowania „zwiększania zasobów wiedzy, jednak przyjąć można, że sformułowanie to należy rozumieć z perspektywy danego podatnika a kluczowym jest element celowościowy (tj. zwiększenie poziomu wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań), bez względu na to, czy zdobywana wiedza stanowić będzie nowość tylko z perspektywy danego podmiotu, albo czy po jej zastosowaniu będzie służyć wyłącznie jednemu podmiotowi, czy też znajdzie szersze zastosowanie (por. pkt 45 Objaśnień MF).

Z opisu sprawy wynika, że Spółka w ramach projektów Grupy A, prowadzi nowatorskie projekty nakierowane na opracowanie nowych zindywidualizowanych projektów odkuwek, złącz budowlanych i narzędzi ręcznych, natomiast w ramach projektów Grupy B, inicjuje usprawnienia procesów produkcyjnych oraz uruchomienia nowych technologii produkcyjnych. Spółka, każdorazowo wykazuje cechy twórczości, kreatywności i nowatorskości, ponadto celem działalności jest zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji, w ocenie tut. Organu, opisana we wniosku działalność w ramach realizowanych projektów, stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 4a pkt 26 u.p.d.o.p., co uprawnia Państwa do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p.

Ad. 2-4

Stosownie do art. 18d ust. 1 u.p.d.o.p.:

podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej „kosztami kwalifikowanymi”. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Rodzaje kosztów kwalifikowanych podlegających odliczeniu w ramach ulgi na działalność badawczo-rozwojową zostały wymienione w art. 18d ust. 2-3 u.p.d.o.p.

Jak stanowi art. 18d ust. 2 u.p.d.o.p., za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.:

 1) poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz sfinansowane przez płatnika składki z tytułu tych należności określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu;

 2) nabycie materiałów i surowców bezpośrednio związanych z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową;

W myśl art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p.,

za koszty kwalifikowane uznaje się także dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Zgodnie z art. 18d ust. 5 u.p.d.o.p.,

koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

W myśl art. 18d ust. 6 u.p.d.o.p.,

podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów.

W myśl art. 18d ust. 7 u.p.d.o.p.,

kwota kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć:

1) w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w ust. 3a, jest mikroprzedsiębiorcą, małym lub średnim przedsiębiorcą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2-3a;

2) w przypadku pozostałych podatników, o których mowa w ust. 3a - 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4a i ust. 2a-3a, oraz 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 5;

3) w przypadku pozostałych podatników - 100% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 2-5, ust. 2a i 3, oraz 200% kosztów, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 1a.

Art. 18d ust. 8 u.p.d.o.p.,

odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono koszty kwalifikowane. W przypadku gdy podatnik poniósł za rok podatkowy stratę albo wielkość dochodu podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia - odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części - dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie sześć lat podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym podatnik skorzystał lub miał prawo skorzystać z odliczenia. Dokonując odliczenia, o którym mowa w zdaniu drugim, uwzględnia się kwoty pomniejszeń, o których mowa w art. 18db ust. 1.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Należy także zwrócić uwagę na brzmienie przepisu art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., zgodnie z którym

podatnicy prowadzący działalność badawczo-rozwojową, którzy zamierzają skorzystać z odliczenia, o którym mowa w art. 18d, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić koszty działalności badawczo-rozwojowej.

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z zasadą, przyjętą w orzecznictwie jak i w doktrynie prawa podatkowego, ulgi podatkowe, w tym ulga badawczo-rozwojowa, są wyjątkiem od zasady równości i powszechności opodatkowania, tak więc przepisy regulujące prawo do ulgi winny być interpretowane ściśle.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy należy stwierdzić, że aby podatnikowi podatku dochodowego od osób prawnych przysługiwało prawo odliczenia w zeznaniu podatkowym kosztów kwalifikowanych poniesionych w danym roku podatkowym powinny być łącznie spełnione następujące warunki:

- podatnik poniósł koszty na działalność badawczo-rozwojową, koszty na działalność badawczo-rozwojową stanowiły dla podatnika koszty uzyskania przychodów w rozumieniu u.p.d.o.p.,

- koszty na działalność badawczo-rozwojową mieszczą się w zamkniętym katalogu kosztów kwalifikowanych określonym przepisami art. 18d ust. 2 - 3 u.p.d.o.p.,

- ww. koszty uzyskania przychodów stanowiły koszty kwalifikowane w rozumieniu u.p.d.o.p., przy czym, jeżeli koszty kwalifikowane zostały poniesione w ramach badań podstawowych, badania te były prowadzone na podstawie umowy lub porozumienia z jednostką naukową w rozumieniu odrębnych przepisów,

- jeżeli w roku podatkowym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu, prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie zezwolenia/decyzji o wsparciu,

- w ewidencji, o której mowa w art. 9 ust. 1b u.p.d.o.p., podatnik wyodrębnił koszty działalności badawczo-rozwojowej,

- podatnik wykazał w zeznaniu podatkowym koszty kwalifikowane podlegające odliczeniu,

- kwota odliczonych kosztów kwalifikowanych nie przekroczyła limitów

określonych w u.p.d.o.p.,

- koszty kwalifikowane nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Ad. 2

Przepisy podatkowe dają możliwość uznania za koszty kwalifikowane należności z tytułu wynagrodzeń pracownika, który realizuje wskazany cel, tj. wykonuje prace badawczo-rozwojowe. Istotne jest aby pracownik faktycznie wykonywał zadania będące realizacją prac badawczo-rozwojowych, wówczas wynagrodzenie takiego pracownika oraz koszty świadczeń poniesionych na jego rzecz będą mogły stanowić dla Wnioskodawcy koszt kwalifikowany w całości.

Zatem, w przypadku gdy pracownik w ramach świadczonej pracy wykonuje obowiązki nie tylko związane z działalnością badawczo-rozwojową, zasadnym jest wyodrębnienie (wyłączenie z ulgi badawczo-rozwojowej) tej części wynagrodzenia oraz świadczeń wypłaconych pracownikom zajmującym się działalnością badawczo-rozwojową, a także składek od tych przychodów, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, która nie jest związana z realizacją działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2022 r., poz. 2647, dalej: „u.p.d.o.f.”),

za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W tym miejscu zauważyć należy, że wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki i nagrody zostały wymienione wprost w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako przychody ze stosunku pracy, a zatem mieszczą się w katalogu kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Natomiast, użyty w art. 12 ust. 1 u.p.d.o.f., zwrot „w szczególności” oznacza, że poszczególne kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Zatem, ww. katalog jest katalogiem otwartym. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Należy podkreślić, że ustawodawca nie narzucił przedsiębiorcom formy podziału /wyodrębnienia. Wybór sposobu udokumentowania tych wydatków pozostawiony został podatnikom, którzy prowadzą działalność badawczo-rozwojową. Dlatego, wskazane jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi.

Mając powyższe na uwadze, należy zatem przyjąć, że to faktyczne wykonywanie określonych czynności w zakresie działalności badawczo-rozwojowej przesądza o tym, czy wynagrodzenie oraz składki od wynagrodzenia (w całości lub w części) stanowią koszt kwalifikowany, o którym mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Zatem, część dotycząca wydatków na wynagrodzenia osób zaangażowanych w realizację Projektów B+R bez względu na to czy osoby te są w pełni dedykowane do działalności badawczo-rozwojowej czy tylko w części, przypadająca na ich absencję w pracy (m.in. z powodu choroby, opieki nad dzieckiem, innej usprawiedliwionej absencji czy też urlopu wypoczynkowego) wraz ze sfinansowanymi przez płatnika składkami od ww. przychodu, określonymi w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, nie będzie stanowiła kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p.

Tym samym, ponoszone przez Państwa koszty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę obejmujące:

- wynagrodzenia podstawowe,

- premie (np. roczne, uznaniowe, miesięczne, motywacyjne),

- nagrody,

- koszty dodatkowych świadczeń na rzecz pracowników m.in. ubezpieczeń zdrowotnych i opieki medycznej,

- wpłaty z tytułu uczestnictwa pracowników w Pracowniczym Programie Emerytalnym,

- składki określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych - w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek, tj. składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe,

- stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 UPDOP, a tym samym mogą zostać przez Państwa odliczone od podstawy opodatkowania, w części w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu.

Jednak zauważyć należy, że wskazane przez ustawodawcę jest, aby dla celów dowodowych, ewidencja czasu pracy, poświęconego przez pracowników na działalność badawczo-rozwojową, była prowadzona przez podatnika korzystającego z ulgi. Wobec powyższego, skoro pracownicy Działu Kontroli Jakości nie prowadzą ewidencji czasu pracy, która jest warunkiem do skorzystania z ww. ulgi, nie możecie Państwo zaliczyć na podstawie własnych ustaleń, wynagrodzeń tych pracowników do kosztów kwalifikowanych, o których mowa w art. 18d ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.p. Zatem, w tej części stanowisko Państwa należy uznać za nieprawidłowe.

Ad. 3

Odnosząc się do kosztów nabycia materiałów i surowców należy odwołać się do art. 18d ust. 2 pkt 2 uCIT, który stanowi, że warunkiem uznania wydatków na nabycie materiałów i surowców jest ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową. Przepisy omawianej ustawy podatkowej nie precyzują co należy rozumieć pod pojęciem materiałów i surowców. Zatem, przyjmuje się, że materiały i surowce, w przypadku których istnieje możliwość ich przypisania do działalności badawczo-rozwojowej, uznaje się za koszty kwalifikowane w ramach ww. działalności.

Jeżeli chodzi o pojęcie „surowce”, w związku z brakiem definicji przedmiotowego pojęcia na gruncie przepisów podatkowych i rachunkowych, dla celów ustalania zakresu zastosowania ulgi posłużyć należy się znaczeniem pojęcia „surowce” funkcjonującym na gruncie języka powszechnego, gdzie „surowce” to „materiały naturalne pochodzenia zwierzęcego, roślinnego lub mineralnego, służące do wytwarzania jakichś produktów lub energii” (www.sjp.pwn.pl).

Z kolei w zakresie interpretacji pojęcia „materiały”, odwołać należy się do interpretacji przedmiotowego pojęcia funkcjonującej na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120 ze zm.). W świetle art. 3 ust. 1 pkt 19 ustawy o rachunkowości, materiały to składniki majątku zużywane na własne potrzeby.

Powyższy pogląd znajduje również potwierdzenie w doktrynie, gdzie podkreśla się, że materiały to „składniki majątku inicjujące realizację całego cyklu operacyjnego, które jednostka nabywa w celu ich całkowitego zużycia na własne potrzeby, w tym m.in. na potrzeby wytwarzania produktów, świadczenia usług czy realizacji działalności ogólnoadministracyjnej. Do materiałów zaliczyć można także pewne składniki majątkowe wytwarzane przez jednostkę we własnym zakresie (zazwyczaj w ramach działalności pomocniczej), a także różnego rodzaju odzyski, posiadające wartość użytkową, a pochodzące np. z likwidowanych środków trwałych, inwentarz żywy przeznaczony do uboju, części zamienne, półfabrykaty obcej produkcji, paliwa, opakowania itp.” (Walińska Ewa (red.), Bek‑Gaik Bogusława, Bojanowski Witold, Czajor Agnieszka, Czajor Przemysław, Gad Jacek, Idzikowska Gabriela, Janicka Anna, Jurewicz Anna, Kalinowski Jacek, Kuczyńska Iga, Mariański Adam, Michalak Marcin, Turzyński Mikołaj, Walińska Anna, Wencel Agnieszka, Wiatr Michał, Ustawa o rachunkowości. Komentarz, Wolters Kluwer, 2016).

Pojęciem surowców z pewnością objęte są media, takie jak m.in. energia elektryczna, wykorzystywana na potrzeby prac B+R. W związku z powyższym, koszty energii elektrycznej, poniesione przez Spółkę, z własnych środków, na potrzeby prac B+R, mieszczą się w kategorii materiałów i surowców, które zaliczane są do kosztów kwalifikowanych. W tym miejscu zauważyć należy, że surowcami i materiałami w znaczeniu przywołanym powyżej mogą być w istocie aktywa bezpośrednio związane z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową.

Wobec powyższego, ponoszone w przedstawionym stanie faktycznym przez Państwa koszty nabycia materiałów i surowców, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 UPDOP, a tym samym mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18d ww. ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko w tym zakresie, jest prawidłowe.

Ad. 4

Odnosząc się z kolei do pytania oznaczonego numerem 4, kosztami kwalifikowanymi mogą być – zgodnie z cytowanym wyżej art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. – dokonywane w roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wykorzystywanych w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, z wyłączeniem samochodów osobowych oraz budowli, budynków i lokali będących odrębną własnością.

Art. 16f ust. 3 u.p.d.o.p. mówi, że:

odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 10 000 zł. W przypadku gdy wartość początkowa jest równa lub niższa niż 10 000 zł, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w miesiącu następnym.

Z kolei art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., stanowi, że:

kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Na gruncie powyższego przepisu można wskazać na przesłanki, jakie muszą zostać spełnione, aby odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowiły koszty kwalifikowane.

Zatem, istnieje możliwość zaliczenia do kosztów kwalifikowanych odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli będą one rzeczywiście wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej.

Natomiast, jeżeli będą służyć one bieżącej działalności, odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych nie stanowią kosztów kwalifikowanych.

Choć ustawodawca nie użył w treści art. 18d ust. 3 u.p.d.o.p. sformułowania „wyłącznie”, to jednoznacznie wskazał, że za ww. koszty kwalifikowane podatnicy mogą uznać dokonywane w danym roku podatkowym, zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, odpisy amortyzacyjne od środków trwałych, jak i wartości niematerialnych i prawnych, jeżeli są one wykorzystywane w prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wyjaśnić zatem należy, że powyższe sformułowanie oznacza, że odpisy amortyzacyjne od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, w całości stanowią koszt kwalifikowany, w myśl ww. przepisu, jeżeli składniki te są rzeczywiście wykorzystywane jedynie do działalności badawczo-rozwojowej. Natomiast, w sytuacji, gdy ww. składniki będą częściowo wykorzystywane do działalności badawczo-rozwojowej, a częściowo do bieżącej działalności, to w takim przypadku koszty odpisów amortyzacyjnych będą stanowić koszty kwalifikowane, tylko w takiej części, w jakiej środki trwałe i wartości niematerialne i prawne będą służyć prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Podsumowując, w świetle powyższego, Państwa stanowisko, w zakresie ustalenia czy ponoszone przez Spółkę koszty odpisów amortyzacyjnych, w tym tzw. jednorazowej amortyzacji, o której mowa w art. 16f ust. 3 UPDOP, od opisanych w stanie faktycznym środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, które są wykorzystywane w toku realizacji projektów Grup A i B, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 3 UPDOP i czy mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18d ww. ustawy, jest prawidłowe.

Reasumując, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy:

- opisana powyżej działalność Spółki w zakresie projektów grupy A i B stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w prawie podatkowym art. 4a pkt 26 UPDOP, a Wnioskodawca jest uprawniony w związku z tym do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 18d ust. 1 UPDOP, jest prawidłowe;

- ponoszone w przedstawionym stanie faktycznym przez Spółkę koszty wynagrodzeń pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę obejmujące:

- wynagrodzenia podstawowe,

- premie (np. roczne, uznaniowe, miesięczne, motywacyjne),

- nagrody,

- koszty dodatkowych świadczeń na rzecz pracowników m.in. ubezpieczeń zdrowotnych i opieki medycznej,

- wypłaty z tytułu uczestnictwa pracowników w Pracowniczym Programie Emerytalnym,

- składki określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych - w części finansowanej przez Spółkę jako płatnika składek, tj. składki na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe

stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 1 UPDOP, a tym samym mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18 ww. ustawy, w części dotyczącej:

-pracowników Działu Kontroli Jakości, którzy nie prowadzą ewidencji czasu pracy i na podstawie Państwa ustaleń, chcą Państwo zaliczyć do kosztów kwalifikowanych 30% składników ich wynagrodzeń – jest nieprawidłowe;

- w pozostałej części – jest prawidłowe,

- ponoszone w przedstawionym stanie faktycznym przez Spółkę koszty nabycia materiałów i surowców stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 2 pkt 2 UPDOP, a tym samym mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18d ww. ustawy, jest prawidłowe;

- ponoszone przez Spółkę koszty odpisów amortyzacyjnych, w tym tzw. jednorazowej amortyzacji, o której mowa w art. 16f ust. 3 UPDOP, od opisanych w stanie faktycznym środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, które są wykorzystywane w toku realizacji projektów Grup A i B, stanowią koszty kwalifikowane w rozumieniu art. 18d ust. 3 UPDOP i czy mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18d ww. ustawy, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

W odniesieniu do powołanych przez Państwa we wniosku interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla Organu wydającego przedmiotową interpretację.

Powołane interpretacje indywidualne nie stanowią źródła prawa, wiążą strony w konkretnej indywidualnej sprawie, więc zawartych w nich stanowisk organów podatkowych nie można wprost przenosić na grunt innej sprawy. Każdą sprawę tutejszy organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00