Interpretacja indywidualna z dnia 6 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.501.2023.1.BJ

W zakresie ustalenia: 1. czy otrzymane środki pieniężne na zakup innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych wraz z wyposażeniem dodatkowym stanowią przychód podatkowy w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1) ustawy o CIT niepodlegający zwolnieniu, 2. czy wydatek poniesiony na zakup innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych wraz z wyposażeniem dodatkowym stanowi koszt uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT w zw. z art. 16d ust. 1 ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 listopada 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 31 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:

1.czy otrzymane środki pieniężne na zakup innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych wraz z wyposażeniem dodatkowym stanowią przychód podatkowy w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1) ustawy o CIT niepodlegający zwolnieniu,

2.czy wydatek poniesiony na zakup innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych wraz z wyposażeniem dodatkowym stanowi koszt uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1ustawy o CIT w zw. z art. 16d ust. 1 ustawy o CIT.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Spółka Akcyjna (dalej: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest osobą prawną posiadającą nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Polski. Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest praktyka lekarska specjalistyczna (PKD 86.22.Z). Zgodnie ze statutem Spółki jej założycielem jest Województwo. Obecnie akcje spółki w 100% należą do jednostek samorządu terytorialnego.

W związku ze swoją działalnością Spółka będzie realizatorem programu pilotażowego w zakresie monitorowania dzieci i młodzieży z pierwotnymi i wtórnymi niedoborami odporności. Zasady i tryb zawierania umów o realizację programu pilotażowego, realizację oraz warunki rozliczania zakupu innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych i wyposażenia niezbędnego do realizacji programu zawiera:

1)Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie programu pilotażowego w zakresie monitorowania dzieci i młodzieży z pierwotnymi i wtórnymi niedoborami odporności, zmienionego Rozporządzeniem Ministra Zdrowia zmieniającym rozporządzenie w sprawie programu pilotażowego w zakresie monitorowania dzieci i młodzieży z pierwotnymi i wtórnymi niedoborami odporności - dalej jako „Rozporządzenie MZ”,

2)Zarządzenie nr Y Prezesa (…) z dnia 1 czerwca 2023 r. w sprawie umów o realizację programu pilotażowego w zakresie monitorowania dzieci i młodzieży z pierwotnymi i wtórnymi niedoborami odporności.

3)Zarządzenie nr Z Prezesa (…) zmieniające zarządzenie w sprawie umów o realizację programu pilotażowego w zakresie monitorowania dzieci i młodzieży z pierwotnymi i wtórnymi niedoborami odporności.

Stosownie do § 2 Rozporządzenia MZ użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:

2)innowacyjne urządzenie wielofunkcyjne - urządzenie medyczne pozwalające na zdalne monitorowanie stanu zdrowia pacjenta w zakresie: badania obrazowego ucha, osłuchiwania płuc i serca, badania obrazowego gardła, a także umożliwiające przeprowadzenie badania obrazowego skóry i całego ciała oraz pomiaru temperatury ciała, dla którego szczegółowa specyfikacja została określona w załączniku do rozporządzenia;

3)zestaw badań - wybrane badania spośród badań dostępnych do wykonania przez innowacyjne urządzenie wielofunkcyjne;

7)wyposażenie dodatkowe - słuchawki nauszne i karty dźwiękowe, dla których szczegółowa specyfikacja została określona w załączniku do rozporządzenia, przeznaczone dla lekarzy, o których mowa w § 5 ust. 2, obsługujących innowacyjne urządzenia wielofunkcyjne

Zgodnie z § 3 Rozporządzenia MZ celem programu pilotażowego jest ocena efektywności realizacji świadczeń opieki zdrowotnej z wykorzystaniem innowacyjnego urządzenia wielofunkcyjnego do monitorowania dzieci i młodzieży z pierwotnymi i wtórnymi niedoborami odporności, w tym po przebytym zakażeniu wirusem SARS-CoV-2, w ramach podstawowej opieki zdrowotnej oraz ambulatoryjnej opieki specjalistycznej.

Stosownie do § 4 ust. 1 Rozporządzenia MZ program pilotażowy obejmuje świadczenia opieki zdrowotnej z zakresu:

1)podstawowej opieki zdrowotnej;

2)ambulatoryjnej opieki specjalistycznej w zakresie świadczeń:

a)porada specjalistyczna - gruźlica i choroby płuc u dzieci,

b)porada specjalistyczna - otolaryngologia dziecięca,

c)porada specjalistyczna - alergologia dla dzieci,

d)porada specjalistyczna - immunologia.

Stosownie do § 7 ust. 1 Rozporządzenia MF realizatorzy zostają wyłonieni w drodze otwartego naboru przeprowadzanego przez ministra.

Zgodnie z § 7 ust. 3a pkt 10) Rozporządzenia MZ wyniki naboru są przekazywane Funduszowi i obejmują maksymalną wartość całkowitego zobowiązania Funduszu stanowiącą wysokość środków finansowych przewidzianych na:

a)zakup innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych oraz wyposażenia dodatkowego,

b)finansowanie zestawów badań.

Fundusz, na podstawie wyników naboru, zawiera z wybranymi realizatorami umowy określające przedmiot umowy, zadania realizatora i termin realizacji przedmiotu umowy (§ 7 ust. 4 Rozporządzenia MF).

Zakupu innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych oraz wyposażenia dodatkowego dokonują realizatorzy (§ 7 ust. 5 Rozporządzenia MF). Fundusz przekazuje realizatorowi środki na zakup innowacyjnego urządzenia wielofunkcyjnego w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy, o której mowa w ust. 4 (§ 7 ust. 6 Rozporządzenia MF).

Zgodnie z § 8 ust. 1 Rozporządzenia MZ program pilotażowy jest realizowany zgodnie z warunkami organizacji i realizacji świadczeń opieki zdrowotnej, w tym dotyczącymi personelu medycznego i wyposażenia w sprzęt i aparaturę medyczną, określonymi w:

1)rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu podstawowej opieki zdrowotnej i rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 12 sierpnia 2020 r. w sprawie standardu organizacyjnego teleporady w ramach podstawowej opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2022 r. poz. 1194) - w zakresie świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej;

2)rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 6 listopada 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej - w zakresie świadczeń ambulatoryjnej opieki specjalistycznej.

Natomiast zgodnie z § 8 ust. 2 Rozporządzenia MZ sposób realizacji programu pilotażowego obejmuje wykonanie następujących czynności:

1)udostępnienie świadczeniobiorcom przez realizatorów innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych;

2)realizację świadczeń w zakresie monitorowania stanu zdrowia świadczeniobiorców z wykorzystaniem innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych;

3)wypełnienie ankiet zamieszczonych na platformie (...) przez świadczeniobiorców oraz realizatorów niezwłocznie po zakończeniu realizacji świadczeń opieki zdrowotnej z wykorzystaniem innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych.

Stosownie do § 8 ust. 3 Rozporządzenia MZ realizatorzy będą wykorzystywać innowacyjne urządzenia wielofunkcyjne wyłącznie na cele związane z realizacją świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych z wykorzystaniem innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych przez okres 2 lat od dnia zakończenia etapu realizacji programu pilotażowego.

Zgodnie z § 9 ust. 1 Rozporządzenia MZ realizacja świadczenia opieki zdrowotnej w ramach programu pilotażowego przez lekarza, o którym mowa w § 5 ust. 2, obejmuje:

1)zapoznanie się z wynikami zestawu badań zamieszczonych na platformie (...);

2)sporządzenie opisu zestawu badań oraz zamieszczenie go na platformie (...);

3)wypełnienie za pośrednictwem platformy (...) ankiety dotyczącej udzielonych świadczeń.

Świadczeniobiorca jest monitorowany w ramach programu pilotażowego przez okres trzech miesięcy (§ 9 ust. 2 Rozporządzenia MZ).

Zgodnie z § 11 Rozporządzenia MZ.

1.Rozliczanie świadczeń opieki zdrowotnej realizowanych w ramach programu pilotażowego jest dokonywane na podstawie umów o realizację programu pilotażowego zawartych przez realizatorów z Funduszem.

2.Rozliczanie świadczeń, o których mowa w ust. 1, polegających na wykonaniu czynności, o których mowa w § 9 ust. 1, odbywa się z wykorzystaniem dodatkowej jednostki rozliczeniowej, której cena jednostkowa wynosi 150 zł brutto.

2a. rozliczanie świadczeń, o których mowa w ust. 1, odbywa się z uwzględnieniem środków przeznaczonych na ich realizację, których wysokość określa iloczyn liczby świadczeniobiorców objętych programem pilotażowym, liczby 9 zestawów badań przewidzianych do wykonania w ramach programu pilotażowego dla jednego świadczeniobiorcy oraz kwoty 150 zł stanowiącej cenę jednostkową dodatkowej jednostki rozliczeniowej, o której mowa w ust. 2.

3.Należność z wykorzystaniem dodatkowej jednostki rozliczeniowej, o której mowa w ust. 2, jest ustalana i rozliczana na podstawie umów, o których mowa w § 7 ust. 4.

Stosownie do § 12 Rozporządzenia MZ:

1. Okres realizacji programu pilotażowego obejmuje:

1)etap organizacji i realizacji programu pilotażowego, który trwa do dnia 30 listopada 2023 r.;

2)etap ewaluacji programu pilotażowego, który trwa 3 miesiące od dnia zakończenia etapu organizacji i realizacji programu pilotażowego.

2 Etap organizacji i realizacji programu pilotażowego obejmuje:

1)przeprowadzenie przez ministra akcji promocyjnej dotyczącej wykorzystania innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych w ramach udzielanych świadczeń opieki zdrowotnej;

2)ogłoszenie przez ministra naboru, o którym mowa w § 7 ust. 1, i wybór realizatorów;

3)zawarcie przez Fundusz umów, o których mowa w § 7 ust. 4;

4)nabycie przez realizatorów innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych w terminie 21 dni od dnia zawarcia umowy, o której mowa w § 7 ust. 4;

5)wdrożenie przez ministra funkcjonalności platformy (...) umożliwiającej realizację programu pilotażowego;

6)realizację przez wybranych realizatorów świadczeń opieki zdrowotnej z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej lub podstawowej opieki zdrowotnej przy wykorzystaniu innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych oraz wyposażenia dodatkowego;

7)monitorowanie przez Fundusz realizacji programu pilotażowego;

8)gromadzenie danych służących do wyliczenia wskaźników, o których mowa w § 13 ust. 1.

3. Etap ewaluacji programu pilotażowego obejmuje:

1)analizę wskaźników, o których mowa w § 13 ust. 1;

2)sporządzenie przez Fundusz sprawozdania z realizacji programu pilotażowego na podstawie wskaźników, o których mowa w § 13 ust. 1, umożliwiającego dokonanie oceny programu pilotażowego.

Etap organizacji przedmiotowego programu pilotażowego obejmuje nabycie przez realizatorów ww. urządzeń wielofunkcyjnych w terminie 21 dni od dnia zawarcia umowy, o której mowa w § 7 ust. 4 (§ 12 pkt 4 Rozporządzenia MZ). Fundusz przekazuje realizatorowi środki na zakup innowacyjnego urządzenia wielofunkcyjnego w terminie 14 dni od dnia zawarcia umowy, o której mowa w ust. 4 (§ 7 ust. 6 Rozporządzenia MZ).

Środki przekazane na zakup innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych od 10 maja 2023 r. nie stanowią dotacji celowej Funduszu, co wynika ze zmiany wprowadzonej rozporządzeniem MZ z 4 maja 2023 r. w której to uchylono § 16 ust. 2 Rozporządzenia MZ, który stanowił że środki finansowe na zakup innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych minister przekazuje do Funduszu w ramach dotacji celowej.

Pomiędzy Wnioskodawcą a (…) została zawarta Umowa X o realizację programu pilotażowego w zakresie monitorowania dzieci i młodzieży z pierwotnymi i wtórnymi niedoborami odporności (dalej jako: „umowa”).

Zgodnie z § 1 ust. 1 umowy z (...)  przedmiotem umowy jest realizacja świadczeń opieki zdrowotnej, o których mowa w § 8 ust. 2 i § 9 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 grudnia 2022 r. w sprawie programu pilotażowego w zakresie monitorowania dzieci i młodzieży z pierwotnymi i wtórnymi niedoborami odporności, zwanym dalej „rozporządzeniem”, w zakresie monitorowania stanu zdrowia świadczeniobiorców, o których mowa w § 5 ust. 1 rozporządzenia.

W związku z powyższym, Wnioskodawca złożył wniosek o dofinansowanie do programu, w którym zostały wyszczególnione:

(…)

Kwotę grantu objętą § 7 ust. 3a pkt 10) lit. a) Rozporządzenia MZ przeznaczoną na zakup urządzeń (innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych wraz z akcesoriami) Wnioskodawca otrzymał z (…) w wysokości (.... zł), zgodnie z powołanymi przepisami prawa jako fundusze dodatkowe na zakup sprzętu.

Ponadto, stosownie do § 5 ust. 1 umowy z (…)  kwota zobowiązania Funduszu wobec realizatora pilotażu z tytułu realizacji umowy pilotażowej, w okresie od dnia 1 czerwca 2023 r. do dnia 30 listopada 2023 r. wynosi maksymalnie 54.000,00 zł (słownie: pięćdziesiąt cztery tysiące złotych 00/100). Kwota ta obejmuje wskazane w § 7 ust. 3a pkt 10) lit. b) Rozporządzenia MZ finansowanie zestawów badań.

Zgodnie z § 4 Umowy z (…) realizator pilotażu, w okresie dwóch lat od dnia zakończenia realizacji programu pilotażowego, jest zobowiązany do wykorzystywania urządzeń na warunkach określonych w § 8 ust. 3 Rozporządzenia MZ.

Liczbę i cenę jednostek rozliczeniowych oraz kwotę zobowiązania w zakresie świadczeń objętych programem pilotażowym w okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 1, określa „Plan rzeczowofinansowy”, stanowiący załącznik nr 1 do umowy pilotażowej (§ 5 ust. 2 umowy z (…)).

Umowa pilotażowa zostaje zawarta na okres od 01 czerwca 2023 r. do 30 listopada 2023 r. (§ 8 ust. 1 umowy NFZ).

Szablon umowy o realizację programu pilotażowego w zakresie monitorowania dzieci i młodzieży z pierwotnymi i wtórnymi niedoborami odporności stanowi załącznik nr 2 do Zarządzenia.

Natomiast zgodnie z § 7 ust. 4 Zarządzenia Oddział wojewódzki Funduszu przekazuje środki realizatorowi pilotażu w terminie 30 dni od dnia otrzymania prawidłowo sporządzonego oraz zweryfikowanego i zaakceptowanego przez Prezesa Funduszu rozliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 3.

§ 10 ust. 1 Zarządzenia stanowi, że w przypadku niewykorzystania przekazanej przez właściwy Oddział Funduszu kwoty, o której mowa w § 7 ust. 3a pkt 10 lit. a rozporządzenia, w całości lub części oraz w przypadku, o którym mowa w § 9 ust. 2, realizator pilotażu w terminie 25 dni od podpisania umowy pilotażowej zwraca niewykorzystaną kwotę dofinansowania na wskazany rachunek Oddziału Funduszu.

W związku z powyższym, w celu wykonywania świadczeń zdrowotnych w ramach pilotażu Wnioskodawca zakupił 20 urządzeń medycznych wraz z wyposażeniem dodatkowym, pozwalających na zdalne monitorowanie stanu zdrowia pacjenta. Zakup urządzeń został w całości dofinansowany z (…). Wartość grantu na poczet zakupu 20 urządzeń i wyposażenia dodatkowego wyniosła (…) zł.

Wartość jednostkowa urządzeń oraz wyposażenia dodatkowego nie przekracza 10 000 zł.

Wobec tak przedstawionego stanu faktycznego powstała wątpliwość w zakresie skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych w związku z otrzymaną kwotą na zakup innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych wraz z akcesoriami w wysokości (…) zł.

Istotne elementy opisu sprawy, zawarto również we własnym Państwa stanowisku w sprawie, gdzie wskazano, że otrzymane środki pieniężne nie są dotacją, subwencją bądź dopłatą, jak również nieodpłatnym świadczeniem. Nie są to również środki otrzymane w ramach projektów finansowanych z udziałem środków unijnych. Nabyte urządzenia wielofunkcyjne wraz z wyposażeniem dodatkowym wykorzystywane są, jak również mają być wykorzystywane po okresie trwania programu pilotażowego, do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, tj. realizacji świadczeń opieki zdrowotnej. Przewidywany czas wykorzystywania urządzeń wielofunkcyjnych wraz z wyposażeniem przekroczy 1 rok.

Pytania

1.Czy otrzymane środki pieniężne na zakup innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych wraz z wyposażeniem dodatkowym stanowią przychód podatkowy w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1) ustawy o CIT niepodlegający zwolnieniu?

2.Czy wydatek poniesiony na zakup innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych wraz z wyposażeniem dodatkowym stanowi koszt uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1ustawy o CIT w zw. z art. 16d ust. 1 ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1.

W ocenie Wnioskodawcy, otrzymane środki pieniężne na zakup innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych wraz z wyposażeniem dodatkowym stanowią przychód podatkowy w rozumienia art. 12 ust. 1 pkt 1) ustawy o CIT niepodlegający zwolnieniu.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1) ustawy o CIT przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

W przedmiotowej sprawie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4) ustawy o CIT wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

Ww. przepis w ust. 1 pkt 4 nie ma zastosowania w przedsiębiorstwach państwowych, spółdzielniach i spółkach (art. 17 ust. 1c pkt 1) ustawy o CIT)

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy o CIT:

-pkt 21: wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m,

-pkt 47: dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach,

-pkt 53: środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2 i 4, pkt 5 lit. a i b i pkt 5a-5d ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewiduje zwolnienia z podatku środków pieniężnych otrzymanych w ramach przedmiotowego programu pilotażowego.

Otrzymane środki pieniężne nie są bowiem, dotacją, subwencją bądź dopłatą, jak również nieodpłatnym świadczeniem. Nie są to również środki otrzymane w ramach projektów finansowanych z udziałem środków unijnych.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, otrzymane środki pieniężne na poczet zakupu innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych wraz z wyposażeniem dodatkowym stanowią przychód podatkowy w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1) ustawy o CIT niepodlegający zwolnieniu z CIT.

Ad. 2.

W ocenie Wnioskodawcy, wydatek poniesiony na zakup innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych wraz z wyposażeniem dodatkowym stanowi koszt uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT w zw. z art. 16d ust. 1 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Wobec powyższego, poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniach zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, z wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona, pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1)budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2)maszyny, urządzenia i środki transportu,

3)inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do art. 16d ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy mogą nie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 16a i 16b, których wartość początkowa określona zgodnie z art. 16g nie przekracza 10 000 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.

Przedmiotem przeważającej działalności Wnioskodawcy jest praktyka lekarska specjalistyczna (PKD 86.22.Z). Nabyte urządzenia wielofunkcyjne wraz z wyposażeniem dodatkowym wykorzystywane są, jak również mają być wykorzystywane po okresie trwania programu pilotażowego, do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, tj. realizacji świadczeń opieki zdrowotnej.

Zdaniem Wnioskodawcy wydatki na zakup urządzeń wielofunkcyjnych wraz z wyposażeniem dodatkowym powiązane są z przychodem stanowiącym otrzymane środki pieniężne na realizację programu pilotażowego.

Nadto przewidywany czas wykorzystywania urządzeń wielofunkcyjnych wraz z wyposażeniem przekroczy 1 rok. Natomiast ich wartość jednostkowa nie przekracza 10 000 zł.

W związku z tym, zasadne jest uznanie, że wydatek na nabycie przedmiotowych urządzeń i wyposażenia dodatkowego może stanowić koszt uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT w zw. z art. 16d ust. 1 ustawy o CIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Pojęcie przychodu podatkowego, z którego dochód podlega opodatkowaniu, określa art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2805 ze zm.; dalej: „ustawa o CIT”).

Przepisy tego artykułu nie określają ścisłej definicji przychodów, zawierają jedynie wykaz zdarzeń, które zostały uznane przez ustawodawcę za przychody w rozumieniu ustawy o CIT, przy czym wymienione w ww. przepisie rodzaje przychodów poprzedzone zostały wyrazem „w szczególności”, co oznacza, że katalog tam zawarty nie jest katalogiem zamkniętym.

Należy zaznaczyć, że przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bezzwrotnym, definitywnym, których rzeczywiste otrzymanie powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Przy czym, sformułowanie „otrzymane” oznacza, że pieniądze, wartości pieniężne i inne świadczenia muszą wpłynąć na rachunek bankowy podatnika, bądź faktycznie podatnik otrzymał je w inny sposób (np. zapłata gotówką, nabycie prawa). Przychód powstaje zatem z momentem jego faktycznego uzyskania przez podatnika.

Ustawa o CIT, przewiduje przy tym wyjątki od powyższej reguły. Dotyczą one m.in.:

- przychodów z działalności gospodarczej (art. 12 ust. 3);

- przypadków, w których przysporzenia otrzymywane przez podatnika nie stanowią jego przychodów podatkowych (art. 12 ust. 4).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o CIT,

Natomiast w myśl art. 7 ust. 2 ustawy o CIT,

Art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, stanowi że

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że otrzymaliście Państwo z (…) dofinansowanie na zakup innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych wraz z akcesoriami. Otrzymane środki nie są dotacją, subwencją bądź dopłatą. Nie są również nieodpłatnym świadczeniem ani środkami otrzymanymi w ramach projektów finansowanych z udziałem środków unijnych.

W świetle opisanego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów stwierdzić należy, że otrzymane środki stanowią dla Państwa przychód podatkowy w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Równocześnie należy stwierdzić, że przychód ten nie korzysta ze zwolnień z art. 17 ust. 1 ustawy o CIT, gdyż środki opisane we wniosku nie mają charakteru świadczeń wymienionych w tym przepisie, w szczególności w art. 17 ust. 1 pkt 21, 47 i 53 ustawy o CIT.

Zgodnie z tymi przepisami:

- pkt 21: wolne od podatku są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z zastrzeżeniem pkt 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 16a-16m,

- pkt 47: dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach,

-- pkt 53: środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2 i 4, pkt 5 lit. a i b i pkt 5a-5d ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Wobec powyższego Państwa stanowisko w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Odnosząc się do wątpliwości w zakresie pytania Nr 2 należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w stosownych przepisach ustawy o CIT, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści, ponieważ o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

Jak wynika z treści wniosku, ze środków otrzymanych z (…) nabyliście Państwo 20 urządzeń wielofunkcyjnych z wyposażeniem dodatkowym. Umowa zawarta z (…) zobowiązuje Państwa do podjęcia określonych działań, które mają skutkować wykorzystaniem innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych wyłącznie na cele związane z realizacją świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych przez okres 2 lat od dnia zakończenia etapu realizacji programu pilotażowego.

Biorąc pod uwagę powyższe wskazać należy, że wydatek ten będzie stanowił dla Państwa koszt uzyskania przychodu, wynikający z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Wydatek poniesiony przez Państwa na zakup innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych wraz z wyposażeniem dodatkowym nie został wymieniony w negatywnym katalogu kosztów zawartym w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Wydatek ten ma związek z prowadzoną przez Państwa działalnością i uzyskiwanymi z tytułu wykonywania świadczeń zdrowotnych przychodami, jak również przychodami uzyskanymi z tytułu środków pieniężnych otrzymanych na zakup innowacyjnych urządzeń wielofunkcyjnych wraz z wyposażeniem dodatkowym.

Zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o CIT,

Stosownie do art. 16d ust. 1 i 2 ustawy o CIT,

Wartość jednostkowa nabytych przez Państwa urządzeń wielofunkcyjnych wraz z wyposażeniem dodatkowym nie przekracza 10 000 zł.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko zgodnie z którym, wydatek na nabycie przedmiotowych urządzeń wraz z wyposażeniem dodatkowym może stanowić koszt uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT w zw. z art. 16d ust. 1 ustawy o CIT, należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Spółkę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).