Opinia rzecznika generalnego Emiliou przedstawiona w dniu 7 września 2023 r., sygn. C-216/22

Wydanie tymczasowe

OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO

NICHOLASA EMILIOU

przedstawiona w dniu 7 września 2023 r.(1)

Sprawa C‑216/22

A.A.

przeciwko

Bundesrepublik Deutschland

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Sigmaringen (sąd administracyjny w Sigmaringen, Niemcy)]

Odesłanie prejudycjalne – Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości – Azyl – Dyrektywa 2013/32/UE – Wspólne procedury udzielania i cofania ochrony międzynarodowej – Wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej – Podstawy niedopuszczalności – Artykuł 33 ust. 2 lit. d) – Kolejny wniosek o udzielenie ochrony międzynarodowej – Okoliczności, w jakich kolejny wniosek nie może zostać uznany za niedopuszczalny – Wyrok Trybunału mający znaczenie dla rozpatrzenia możliwości zakwalifikowania wnioskodawcy jako beneficjenta ochrony międzynarodowej – Artykuł 40 – Pojęcie „nowych elementów” – Możliwość uznania wyroku Trybunału za taki nowy element – Artykuł 46 ust. 1 lit. a) ppkt (ii) – Odwołanie od decyzji o uznaniu kolejnego wniosku za niedopuszczalny na podstawie art. 33 ust. 2 lit. d) – Zakres kontroli przeprowadzanej przez sądy krajowe w ramach odwołania – Gwarancje proceduralne

I. Wprowadzenie

1. W ostatnich latach znacząco wzrosła liczba kolejnych wniosków o udzielenie ochrony międzynarodowej w państwach członkowskich Unii Europejskiej(2). Wnioski te, które definiuje się jako „wnioski składane przez tę samą osobę po tym, jak ostateczna decyzja w odniesieniu do poprzedniego wniosku została podjęta” , podlegają szczególnym regułom proceduralnym ustanowionym w dyrektywie 2013/32/UE.(3)

W szczególności na podstawie art. 33 ust. 2 lit. d) tej dyrektywy, w związku z jej art. 40, organom krajowym przyznaje się możliwość uznawania kolejnych wniosków za niedopuszczalne. Skorzystanie z tej możliwości jest jednak wyraźnie uzależnione od spełnienia warunku, zgodnie z którym nie zaistniały ani nie zostały przedstawione przez wnioskodawcę „żadne nowe elementy […], czy wnioskodawca kwalifikuje się jako beneficjent ochrony międzynarodowej”. W związku z tym, jeżeli istnieją takie „nowe elementy”, kolejny wniosek nie może zostać uznany za niedopuszczalny na podstawie tych przepisów.