Wyrok NSA z dnia 24 lutego 2022 r., sygn. III OSK 5448/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Rafał Stasikowski (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Tamara Dziełakowska Sędzia del. WSA Sławomir Pauter po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej C. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 marca 2021 r., sygn. akt II SA/Wa 1453/20 w sprawie ze skargi C. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] czerwca 2020 r., nr [...] w przedmiocie emerytury w drodze wyjątku oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 12 marca 2020 r., sygn. akt II SA/Wa 1453/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę C. S. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z [...] czerwca 2020 r., nr [...], w przedmiocie emerytury w drodze wyjątku.

Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z [...] maja 2020 r. odmówił C. S. przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku na podstawie art. 83 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2020 r., poz. 53 ze zm., dalej: u.e.r.FUS).

Prezes ZUS w uzasadnieniu podał, że zgodnie z art. 83 ust. 1 u.e.r.FUS świadczenie w drodze wyjątku może być przyznane ubezpieczonym oraz pozostałym po nich członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w u.e.r.FUS do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą - ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek - podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania. Warunki te muszą być spełnione łącznie, a niespełnienie choćby jednego z nich wyklucza możliwość przyznania tego rodzaju świadczenia.

Z dokumentacji znajdującej się w aktach wynika, że skarżący na przestrzeni 72 lat życia udokumentował jedynie 17 lat, 10 miesięcy i 21 dni łącznych okresów składkowych. W latach 1982-1983, 1987-1990, 1990-2012 nie udowodnił okresu zatrudnienia lub innej działalności objętej ubezpieczeniem społecznym oraz emerytalnymi i rentowymi. W sprawie nie wykazano też szczególnych okoliczności uniemożliwiających przezwyciężenie przeszkód w wykonywaniu zatrudnienia, bowiem w ww. okresach przerw wobec skarżącego nie orzeczono całkowitej niezdolności do pracy i nie wykazano innych szczególnych okoliczności uniemożliwiających wykonywanie zatrudnienia i objęcie ubezpieczeniem, w celu zapewnienia w przyszłości uprawnień do świadczenia z ubezpieczeń społecznych.