Interpretacja indywidualna z dnia 5 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.914.2023.1.AKR

Możliwość skorzystania z ulgi dla pracujących seniorów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 grudnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 5 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystaniaze zwolnienia od opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opis stanu faktycznego

Zatrudnienie Pani ustało 27 września 2023 r. W związku z przejściem na emeryturę, została Pani wypłacona 9 października 2023 r. odprawa emerytalna wraz z ostatnim wynagrodzeniem należnym za wrzesień 2023 r. Od kwoty wynagrodzenia i odprawy pracodawca pobrał zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, mimo że 30 czerwca 2023 r. złożyła Pani pracodawcy oświadczenie na formularzu PIT-2, w sprawie stosowania przez płatnika zwolnienia od podatku dochodowego do przychodów podatnika po ukończeniu 60. roku życia w przypadku kobiety – art. 12 ust. 1, art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatki dochodowym od osób fizycznych. Pani płatnik nie zastosował złożonego oświadczenia, ponieważ Pani oświadczenie zgodnie z przepisami obowiązywało do dnia rozwiązania umowy o pracę, tj. do 27 września 2023 r., w związku z rozwiązaniem stosunku pracy i przejściem na emeryturę. Podlegała Pani ubezpieczeniom społecznym z tytułu uzyskanych przychodów, była Pani zatrudniona na pełny etat na umowę o pracę. Zgodnie z decyzją ZUS, data przyznania Pani emerytury to 12 października 2023 r., natomiast wypłata emerytury nastąpiła 18 października 2023 r.

Pytanie

Czy przychód, tj. ostatnie wynagrodzenie i odprawa emerytalna (nabycie prawa 27 września 2023 r.) wypłacony Pani i otrzymany na konto 9 października 2023 r. w związku z przejściem na emeryturę (data przyznania emerytury 12 października 2023 r., data otrzymania – wpływu na konto emerytury 18 października 2023 r.), może Pani zakwalifikować w zeznaniu rocznym PIT-36 jako przychód, do którego stosuje się zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu ukończenia przez Panią 60. roku życia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? Czy kwotę ww. przychodu może Pani ręcznie przenieść w zeznaniu rocznym PIT-36, w rubrykę jako przychód zwolniony, mimo że w PIT-11 będzie ujęty jako przychód opodatkowany?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Pani, pobranie i odprowadzenie do Urzędu Skarbowego zaliczki na podatek od osób fizycznych od przychodu uzyskanego z tytułu odprawy i ostatniej pensji, wypłaconej 9 października 2023 r. przez Pani płatnika, tylko i wyłącznie wynikało z faktu, że z dniem rozwiązania stosunku pracy , tj. 27 września (zdaniem płatnika) wygasło oświadczenie złożone przez Panią w sprawie stosowania przez płatnika zwolnienia od podatku dochodowego od przychodów podatnika po ukończeniu 60. roku w przypadku kobiety. Zdaniem Pani, to Pani płatnik nie mógł zastosować owego zwolnienia podatkowego, bo nie znał innych znaczących okoliczności mających wpływ, ale Pani uważa, że może zastosować zwolnienie z podatku w rozliczeniu rocznym za 2023 r. z Urzędem Skarbowym, do kwoty przychodu otrzymanego 9 października, tj. do przychodu z tytułu odprawy emerytalnej i ostatniej pensji. Ponieważ, aby skorzystać z omawianego zwolnienia, podatnik nie może otrzymywać mimo nabycia uprawnienia, świadczeń wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że zwolnione od podatku są przychody otrzymane przez podatnika, który mimo nabycia uprawnienia do emerytury, tej emerytury nie otrzymuje. Tym samym, warunek „nieotrzymywania emerytury” jako warunek do zastosowania ww. zwolnienia podatkowego, powinien być spełniony na moment otrzymania przychodu, tj. na moment wypłaty należności ze stosunku pracy. Jak wynika natomiast art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód powstaje w momencie otrzymania środków pieniężnych lub postawienia ich do dyspozycji podatnika.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdza Pani, że otrzymana 9 października 2023 r. ostatnia pensja wraz z odprawą emerytalną (jako przychód ze stosunku pracy), korzystać powinny ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym, albowiem zostały Pani wypłacone 9 października 2023 r., tj. przed wypłatą pierwszej emerytury, czyli przed 18 października 2023 r. Co sprawia, że w Pani sprawie został spełniony warunek „nieotrzymywania emerytury”, który jest warunkiem obligatoryjnym dla zastosowania owej ulgi dla pracujących seniorów, ponieważ nie otrzymała Pani emerytury na konto do 9 października 2023 r.

W związku z powyższym, może Pani zastosować ulgę w rozliczeniu rocznym podatku do kwoty otrzymanego przychodu z tytułu odprawy emerytalnej i ostatniego wynagrodzenia.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Treść powyższego przepisu wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie bądź, od których zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy:

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 70 ust. 1 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) ww. art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku do dochodowym od osób fizycznych stosuje się do przychodów uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.

W myśl natomiast art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 21 ust. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 31a ust. 8 ww. ustawy:

W świetle natomiast art. 31a ust. 9 ww. ustawy:

W ramach „Polskiego Ładu” wprowadzono przepisy dla osób, które pomimo osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego nadal pozostają aktywne zawodowo i nie pobierają świadczeń emerytalno-rentowych, zwane potocznie „ulgą dla pracujących seniorów”. Ulga ta zapisana została w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uprawnionymi do korzystania z tego przywileju podatkowego są kobiety po ukończeniu 60. roku życia i mężczyźni po ukończeniu 65. roku życia pod warunkiem podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu uzyskania objętych zwolnieniem przychodów. Analizowany przepis przewiduje zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów osiągniętych przez te osoby ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy, z umów zlecenia zawieranych w ramach działalności wykonywanej osobiście, z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej opodatkowanej według skali podatkowej, podatkiem liniowym lub ryczałtem ewidencjonowanym albo rozliczanych w ramach tzw. IP Box-a. Zwolnienie to jest limitowane – dotyczy bowiem przychodów w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł. Aby korzystać z omawianego zwolnienia, podatnik nie może również otrzymywać, mimo nabycia uprawnienia, świadczeń wymienionych enumeratywnie w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego opisu wynika, że zatrudnienie Pani ustało 27 września 2023 r. W związku z przejściem na emeryturę 9 października 2023 r. została Pani wypłacona odprawa emerytalna wraz z ostatnim wynagrodzeniem za wrzesień 2023 r. Od kwoty wynagrodzenia i odprawy, pracodawca pobrał zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych, pomimo że 30 czerwca 2023 r. złożyła Pani pracodawcy oświadczenie na formularzu PIT-2, w sprawie stosowania przez płatnika zwolnienia od podatku dochodowego do przychodów podatnika po ukończeniu 60. roku życia w przypadku kobiety – art. 12 ust. 1, art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatki dochodowym od osób fizycznych. Pani płatnik nie zastosował złożonego oświadczenia, ponieważ Pani oświadczenie obowiązywało do dnia rozwiązania umowy o pracę, tj. do 27 września 2023 r. w związku z rozwiązaniem stosunku pracy i przejściem na emeryturę. Podlegała Pani ubezpieczeniom społecznym z tytułu uzyskanych przychodów - była Pani zatrudniona na pełny etat na umowę o pracę. Zgodnie z decyzją ZUS, data przyznania Pani emerytury to 12 października 2023 r., natomiast wypłata emerytury nastąpiła 18 października 2023 r.

Z art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że wolne od podatku dochodowego są przychody otrzymane przez podatnika, który mimo nabycia uprawnienia (prawa) do emerytury, tej emerytury nie otrzymuje. Tym samym, warunek „nieotrzymywania emerytury” jako warunek do zastosowania ww. zwolnienia podatkowego, powinien być spełniony na moment otrzymania przychodu, tj. na moment wypłaty należności ze stosunku pracy. Jak wynika natomiast z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychód powstaje w momencie otrzymania środków pieniężnych lub postawienia ich do dyspozycji podatnika.

W rozpatrywanej sprawie odnosząc się do kwestii przenoszenia danych z informacji PIT-11, do zeznania rocznego, wskazać należy, że jeżeli podatnik spełnia warunki do zwolnienia kwot z opodatkowania,może je w składanym zeznaniu samodzielnie „wyłączyć” z przychodów opodatkowanych i „przenieść” do przychodów zwolnionych. Należy bowiem pamiętać, że tylko podatnik ma pełną wiedzę, co to tego, czy omawiana preferencja jest mu należna, czy też nie.

Mają na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz wskazane wyżej uregulowania prawne stwierdzić należy, że przychód uzyskany przez Panią 9 października 2023 r. z tytułu odprawy emerytalnej oraz ostatniego wynagrodzenia za wrzesień 2023 r. do wysokości 85 528 zł, korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wypłata ww. świadczeń nastąpiła bowiem przed wypłatą pierwszej emerytury, którą otrzymała Pani na konto 18 października 2023 r. Może Pani zatem, w rocznym zeznaniu podatkowym za 2023 r. zastosować ulgę dla seniorów w odniesieniu do kwot przychodu z tytułu odprawy emerytalnej oraz ostatniego wynagrodzenia należnego za wrzesień 2023 r. do wysokości 85 528 zł, tj. może je Pani samodzielnie wyłączyć z przychodów opodatkowanych i przenieść do przychodów zwolnionych.

Podkreślić należy, że warunkiem skorzystania z ww. ulgi jest nieuzyskiwanie, mimo nabycia uprawnienia, nie tylko emerytury, o której mowa we wniosku, ale również innych świadczeń wymienionych enumeratywnie w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego, który obowiązuje w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany ani uprawniony do oceny załączonych dokumentów. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).