Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 2 lutego 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.815.2023.1.RG
Brak prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych związanych z przeprowadzeniem remontu wielorodzinnych budynków mieszkalnych w ramach realizacji inwestycji.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że stanowisko Państwa Gminy w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 listopada 2023 r. wpłynął wniosek Państwa Gminy o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych związanych z przeprowadzeniem remontu wielorodzinnych budynków mieszkalnych w ramach realizacji inwestycji pn. „...”.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Gmina ... zaplanowała inwestycję pn. „...” obejmującą (...).
Projektowane rozwiązania mają służyć poprawie efektywności energetycznej budynku i zmniejszeniu zapotrzebowania na energię, a także ograniczeniu tzw. niskiej emisji, głównie emisji dwutlenku węgla oraz pyłów zawieszonych.
Modernizowane budynki stanowią w całości własność Gminy .... Podmiotem realizującym projekt i ponoszącym wydatki będzie Gmina .... Zadania w ramach projektu realizowane będą przy wsparciu firm zewnętrznych, na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych z wykonawcami wybranymi w drodze udzielenia zamówień publicznych (zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa).
Nakłady inwestycyjne oraz koszty bieżące związane z realizacją przedsięwzięcia będą pochodziły z budżetu miasta oraz funduszy pozyskanych na ten cel ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach programu Fundusze Europejskie dla ... na lata 2021-2027. Zmodernizowana infrastruktura stanowi majątek Gminy ..., służący zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty. Wydatki inwestycyjne związane z powyższym projektem, tj. pracami termomodernizacyjnymi, będą każdorazowo dokumentowane wystawianymi przez wykonawców na gminę fakturami VAT, na których gmina oznaczona będzie jako nabywca przedmiotowych towarów i usług.
Po zrealizowaniu zadania, przedmiot inwestycji pozostanie w posiadaniu gminy.
Przystępując do realizacji inwestycji Gmina realizuje swoje zadanie własne w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej obejmujące sprawy budownictwa mieszkaniowego, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 40 z późn. zm.).
Remontowana infrastruktura służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej (art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2023, poz. 725 z późn. zm.). W budynkach znajdują się wyłącznie lokale mieszkalne, a w lokalach nie jest prowadzona działalność gospodarcza ani nie są one związane ze sprzedażą opodatkowaną. Lokale mieszkalne są odpłatnie udostępniane na podstawie umowy najmu. Najemcy lokali mieszkalnych uiszczają na rzecz Gminy czynsz z tytułu najmu przedmiotowych lokali.
Gmina ... jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2023 r. z poz. 1570, z późn.zm.), wykonuje nałożone na nią odrębnymi przepisami zadania, dla realizacji, których została powołana spoza VAT, jak również czynności podlegające VAT, na podstawie umów cywilnoprawnych, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.
Gmina ... z dniem 1 stycznia 2017 r. dokonała centralizacji rozliczeń podatku VAT z podległymi jednostkami. Jednostki organizacyjne wchodzą w skład struktury Gminy .... Podatnikiem i stroną w kontaktach na zewnątrz jest wyłącznie Gmina i to ona świadczy usługi opodatkowane i ma prawo do odliczenia VAT naliczonego, a samorządowy zakład budżetowy, jak i jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów w zakresie podatku od towarów i usług, co oznacza, że wszelkie czynności przez nie wykonywane na rzecz osób trzecich rozliczane są przez Gminę, a czynności dokonywane w ramach Gminy zarówno pomiędzy jednostkami budżetowymi jak i samorządowym zakładem budżetowym mają charakter wewnętrzny.
Przedmiot inwestycji mieści się w zakresie zadań własnych gminy - art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2023, poz. 725 z późn. zm.).
Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.
Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności zadania własne obejmują sprawy tworzenia warunków do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. Z 2023 r. poz. 40 z późn. zm.).
Właścicielem remontowanej w ramach zadania infrastruktury pozostanie Gmina ..., natomiast operatorem obiektu i odpowiedzialnym za jego prawidłowe funkcjonowanie i utrzymanie będzie podmiot wybrany w drodze udzielenia zamówienia publicznego na wykonywanie zadań w zakresie sprawowania zarządu komunalnym zasobem budynków mieszkalnych, administrowania mieszkaniowym zasobem gminnym oraz komunalnym zasobem lokali użytkowych wraz z terenami gminnymi, wykonywania napraw, drobnych remontów oraz usuwania awarii w mieszkaniowym zasobie gminy (w oparciu o przepisy ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2023 poz. 1605 z późn. zm.).
Podmiot w ramach umowy wykonuje wszystkie czynności związane z zawartymi umowami pomiędzy gminą a użytkownikami zasobu gminnego, dotyczącymi korzystania z zasobu, zgodnie z obowiązującymi przepisami, na zasadach i według wzorów określonych przez zamawiającego, a w szczególności naliczanie należności z tytułu czynszu, opłat eksploatacyjnych, opłat za dostarczane świadczenia, odszkodowań za korzystanie z lokali bez tytułu prawnego, wszelkich innych opłat związanych z eksploatacją budynków i lokali, jak również windykacja tych należności oraz dokonywanie przeliczeń wymiaru należności i sporządzenie aneksów do umowy w każdym przypadku zmiany, któregokolwiek ze składników czynszu i opłat związanych z umową najmu.
Umowy najmu lokali mieszkalnych zawarte z wynajmującymi zobowiązują do uiszczenia czynszu i opłat dodatkowych, tj. za wodę, kanalizację, wywóz nieczystości, c.o. i ciepłej wody. Umowy określają jednoznacznie, iż lokale mieszkalne są wynajmowane wyłącznie na cele mieszkaniowe i lokale te mogą być wykorzystywane przez najemców tylko w celach mieszkaniowych.
Opłaty dla najemców za media naliczane są według następującej metodologii:
1)woda i ścieki - naliczana jest opłata zaliczkowa, która rozliczana jest kwartalnie poprzez refakturowanie na podstawie wskazań wodomierzy, a jeżeli lokal mieszkalny nie jest opomiarowany wówczas naliczana jest opłata ryczałtowa. Na wysokość opłaty ryczałtowej za wodę wpływa ilość urządzeń znajdujących się w lokalu niezależnie od wynajmującego.
2)nieczystości stałe - stawka opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi pomnożona przez ilość osób zamieszkujących lokal.
3)centralne ogrzewanie - naliczana jest zaliczka, która po zakończeniu sezonu grzewczego zostaje rozliczona według wskazań indywidualnych podzielników ciepła. Rozliczenie i refakturowanie kosztów energii cieplnej w budynku uwzględnia podział zużycia na potrzeby c.o. i podgrzewania wody.
W mieszkalnych wielorodzinnych budynkach komunalnych zlokalizowanych pod następującymi adresami: (...) nie będzie refakturowania za centralne ogrzewanie ze względu na istniejące ogrzewanie piecami kaflowymi.
W przypadku lokali mieszkalnych czynsz za najem jest zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT (zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkalne). W konsekwencji, Gmina wykazuje otrzymywany od Najemców lokali mieszkalnych czynsz najmu ze stawką „zw. ”, tj. korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie ww. art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT.
Właścicielem remontowanej infrastruktury jest Gmina, Gmina jest odpowiedzialna za zarządzanie swoimi zasobami mieszkaniowymi. Refakturowanie kosztów zużycia mediów (woda i ścieki) będą jedyną występującą sprzedażą. Koszty remontów i eksploatacji ponoszone są przez Gminę, która zapewnia w swoim budżecie ich finansowanie w wielorodzinnych budynkach komunalnych. Środki na ww. koszty pochodzą również z czynszów wpłacanych przez lokatorów na konto z Gminy. Faktury potwierdzające wydatki ponoszone w trakcie realizacji inwestycji będą wystawiane na Gminę.
Wyremontowane w ramach realizacji inwestycji wielorodzinne budynki komunalne będą służyły wyłącznie do celów mieszkalnych, a koszty realizowanych prac budowlanych nie będą refakturowane.
Podstawa prawna
Art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Z 2023, poz. 1570, z późn. zm.).
Art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 40 z późn. zm.).
Pytanie
Czy w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych związanych z przeprowadzeniem remontu wielorodzinnych budynków mieszkalnych finansowanych ze środków budżetu gminy oraz pozyskanych na ten cel z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, obejmujących nakłady na wykonanie prac termomodernizacyjnych, Gminie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, na podstawie w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?
Państwa stanowisko w sprawie
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z treści tej regulacji wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku VAT, w sytuacji gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Modernizowane wielorodzinne budynki komunalne w ramach realizacji projektu są i będą wynajmowane na podstawie umowy najmu osobom fizycznym. Czynsz najmu lokali o charakterze mieszkalnym jest zwolniony z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT, w związku z tym w powyższym zakresie rezultaty inwestycji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.
Ponadto, przyjęty przez Gminę sposób rozliczania pozostałych kosztów eksploatacyjnych remontowanych wielorodzinnych budynków komunalnych, zgodnie z którym umowy dotyczące mediów zawierane są bezpośrednio z dostawcą lub następuje refaktura ponoszonych kosztów, nie daje również prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupów związanych z prowadzoną inwestycją. Nie dochodzi bowiem do przeniesienia na mieszkańca (w drodze refakturowania) kosztów prowadzonej przez Gminę inwestycji, ponieważ refakturowane na rzecz mieszkańca koszty dotyczą wyłącznie faktu zużycia przez te podmioty mediów. W konsekwencji, nie występuje związek przyczynowo-skutkowy, który decydowałby o prawie do odliczenia podatku VAT związanego z nakładami ponoszonymi podczas realizacji inwestycji. Zatem refakturowanie kosztów mediów nie ma również wpływu na prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków ponoszonych w związku z prowadzoną inwestycją.
W związku z tym, że nie występuje związek przyczynowo-skutkowy, który decydowałby o prawie do odliczenia podatku VAT dotyczącego wydatków ponoszonych na realizację inwestycji, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych związanych z przeprowadzeniem remontu wielorodzinnych budynków komunalnych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Państwa Gmina przedstawiła we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Stosownie do treści art. 86 ust. 2 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że:
W przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy:
Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym:
Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.
Jednakże w przypadku gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.
W każdych okolicznościach podmioty prawa publicznego są uważane za podatników w związku z czynnościami określonymi w załączniku I, chyba że niewielka skala tych działań sprawia, że mogą być one pominięte.
Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.
Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.
W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:
-podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
-podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.
Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.
Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):
Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.
Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym:
Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.
Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o samorządzie gminnym:
Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnego budownictwa mieszkaniowego.
Z opisu sprawy wynika, że Państwa Gmina zaplanowała inwestycję pn. „…” obejmującą (...). Modernizowane budynki stanowią w całości własność Gminy …. Po zrealizowaniu zadania, przedmiot inwestycji pozostanie w posiadaniu gminy. Remontowana infrastruktura służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych wspólnoty samorządowej. W budynkach znajdują się wyłącznie lokale mieszkalne, a w lokalach nie jest prowadzona działalność gospodarcza ani nie są one związane ze sprzedażą opodatkowaną. Lokale mieszkalne są odpłatnie udostępniane na podstawie umowy najmu. Najemcy lokali mieszkalnych uiszczają na rzecz Gminy czynsz z tytułu najmu przedmiotowych lokali. W przypadku lokali mieszkalnych czynsz za najem jest zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT. Wyremontowane w ramach realizacji inwestycji wielorodzinne budynki komunalne będą służyły wyłącznie do celów mieszkalnych, a koszty realizowanych prac budowlanych nie będą refakturowane.
Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy przypomnieć, że odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie jak wynika z jej opisu warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostanie spełniony.
Należy zauważyć, że sposób rozliczania pozostałych kosztów eksploatacyjnych wielorodzinnych budynków mieszkalnych, będących przedmiotem termomodernizacji, tj. refaktura ponoszonych kosztów, nie daje prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupów związanych z prowadzoną inwestycją. Nie dochodzi bowiem do przeniesienia na najemców (w drodze refakturowania) kosztów prowadzonej przez Gminę inwestycji, ponieważ refakturowane na rzecz najemców koszty dotyczą wyłącznie faktu zużycia przez te podmioty mediów. Natomiast inwestycja w zakresie przeprowadzenia remontu wielorodzinnych budynków mieszkalnych nie będzie wiązała się z opłatami za wodę, kanalizację, wywóz nieczystości, c.o. i ciepłą wodę ponoszonymi przez najemców.
Zatem wydatki dotyczące poniesionych kosztów mediów nie wpłyną na odliczenie podatku VAT z tytułu zakupów inwestycyjnych związanych z przeprowadzeniem remontu – termomodernizacji wielorodzinnych mieszkalnych budynków komunalnych.
Inwestycja polegająca na przeprowadzeniu termomodernizacjiwielorodzinnych budynków mieszkalnych będzie służyła wyłącznie do celów mieszkalnych - bowiem w budynkach mieszkalnych nie będzie prowadzona działalność gospodarcza - i nie będzie miała związku z faktycznym zużyciem mediów.
W związku z powyższym, skoro jak jednoznacznie wynika z opisu sprawy, wielorodzinne budynki mieszkalne, które są wynajmowane osobom fizycznym, wchodzą w skład zasobu mieszkaniowego Gminy i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT generujących podatek należny, to nie zostanie spełniony warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy.
W konsekwencji, nie będzie Państwu przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych związanych z przeprowadzeniem remontu wielorodzinnych budynków mieszkalnych w ramach realizacji inwestycji pn. „...”.
Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. W interpretacji indywidualnej nie poddawano ocenie czy świadczone przez Państwa usługi będą korzystały ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, gdyż nie było to przedmiotem wniosku, nie zadano pytania w tym zakresie. Stwierdzenia te przyjęto jako elementy zdarzenia przyszłego i nie były one przedmiotem oceny.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli sytuacja Państwa Gminy będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i Państwa Gmina zastosuje się do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right