Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 31 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.609.2023.2.MK
Obowiązek ewidencjonowania na kasie fiskalnej sprzedaży związanej z działalnością polegającą na pieczeniu ciast i wyrobów garmażeryjnych w domu.
Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
27 września 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 22 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania na kasie fiskalnej sprzedaży związanej z działalnością polegającą na pieczeniu ciast i wyrobów garmażeryjnych w domu.
Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 grudnia 2023 r. (data wpływu 28 grudnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jako Wnioskodawczyni chciałaby Pani prowadzić działalność nierejestrowaną tzw. kuchnię domową polegającą na pieczeniu ciast i wyrobów garmażeryjnych w domu. W działalności tej limit progu w 2023 r. wyniesie 2700 zł przychodu miesięcznie. Świadczyłaby Pani usługi, które mieszczą się w grupowaniu PKWiU PKD 10.71.Z - produkcja świeżych wyrobów ciastkarskich oraz ciastek. 10.73.11 -Makarony, kluski i podobne wyroby mączne 56.29.1 "Usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę”. Chciałaby Pani rozpocząć od działalności nierejestrowanej prowadzonej w domu, żeby się szkolić i ćwiczyć swoje umiejętności, gdyż w przyszłości planuje Pani otworzyć działalność gospodarczą związaną z pieczeniem i wykonywaniem produktów garmażeryjnych. Aktualnie nie ma Pani takiej możliwości i chce to robić w domu, nie przekraczając dozwolonego progu przychodu przy działalności nierejestrowanej. Chciałaby Pani prowadzić ewidencje sprzedaży i rozliczać się w podatku rocznym. Jeśli będzie Pani mogła piec w domu to zacznie przerabiać kuchnię do wymogów sanepidu.
Odbiorcą świadczonych przez Panią usług będą osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Nie będzie Pani świadczyć usług w żadnej stacjonarnej placówce gastronomicznej tylko w domu w swojej kuchni. Nie będzie Pani również świadczyć usług cateringowych, gdyż odbiorca ciast czy wyrobów garmażeryjnych sam musi go odebrać z Pani domu. Nie będzie Pani dostarczać gotowych wyrobów do domu klienta. Pracownia otwarta byłaby nieregularnie, tylko wtedy gdy będzie Pani miała zamówienia i klient przyjedzie po odbiór.
W pracowni nastąpiłaby wyłącznie:
-produkcja wyrobów cukierniczych, garmażeryjnych
-przyjęcie zamówienia w formie telefonicznej - elektroniczne, odbiór w punkcie wydawczym i zapłata za zamówiony produkt.
Na pytania w wezwaniu o treści:
1.Czy była Pani zobowiązana do ewidencjonowania sprzedaży lub przestała spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania? Jeśli tak to z jakiego tytułu?
2.Czy wartość sprzedaży dokonana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych nie przekroczyła/nie przekroczy w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w roku podatkowym 2023 r., kwoty 20 000 zł?
3.Czy oprócz czynności wskazanych we wniosku będzie Pani również dokonywała/dokonuje Pani dostawy towarów bądź świadczenia usług wskazanych w § 4 ust. 1 pkt 1 lub 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 22 grudnia 2021 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 2442 ze zm.)? Jeśli tak, prosimy je wskazać.
udzieliła Pani odpowiedzi:
1.Nigdy nie była Pani zobowiązana do ewidencjonowania sprzedaży, ani nie spełniała Pani warunków do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży, gdyż nie prowadziła Pani żadnej działalności gospodarczej rejestrowanej, ani nierejestrowanej.
2.Ze względu na brak prowadzonej działalności sprzedaż na rzecz osób fizycznych i rolników ryczałtowych nie mogła przekroczyć kwoty 20 000 rocznie.
3.związanych z wyżywieniem (PKWiU ex 56.29,), wyłącznie:
- usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering), tylko i wyłącznie wtedy gdy przygotowanie tortu okolicznościowego, czy niewielkiej ilości pierogów można uznać za działanie cateringowe. Nie będzie Pan dostarczać do klienta produktu gotowego do spożycia. Klient sam go odbiera, i np. w przypadku pierogów sam je musi ugotować.
Pytanie
Czy musi Pani posiadać kasę fiskalną przy prowadzeniu działalności nierejestrowanej związanej z PKWiU 10.71 .Z, 10.73.11, 56.29.1?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem, nie powinna Pani posiadać kasy fiskalnej, gdyż chce prowadzić działalność nierejestrowaną nie przekraczając dozwolonego progu przychodu. Nie chce Pani świadczyć usług cateringowych ani usług gastronomicznych sezonowo w placówkach gastronomicznych. Planuje Pani piec w domu na indywidualne zamówienie gdzie to klient odbiera tort osobiście.
W statystyce publicznej opracowanej przez GUS punktem gastronomicznym jest „Placówka gastronomiczna prowadząca ograniczoną działalność gastronomiczną, taka jak: smażalnia, pijalnia, lodziarnia, bufet w kinie, na stadionie, itp. Natomiast placówka gastronomiczna została zdefiniowana jako „Zakład lub punkt gastronomiczny stały lub sezonowy, którego przedmiotem działalności jest przygotowanie oraz sprzedaż posiłków i napojów do spożycia na miejscu i na wynos".
Ze względu na charakter działalności którą zamierza Pani prowadzić czyli produkcja wyrobów cukierniczych takich jak: torty, ciasta oraz produktów garmażeryjnych t. j.: pierogi i uszka, mamy tu do czynienia z „produktem" przeznaczonym do bezpośredniej konsumpcji, to nie można przyjąć, że stanowi on „posiłek". Wyroby co prawda powstają na podstawie złożonego zamówienia przez klienta, to jednak po wyprodukowaniu gotowego wyrobu cukierniczego i garmażeryjnego ich sprzedaż nie wymaga od Pani wykonania żadnych dodatkowych czynności -tj. ich przetworzenia - tak jak w przypadku usług związanych z wyżywieniem - przygotowaniem posiłku, potrawy nadającej się od razu do spożycia.
Mimo że pracownia, w której będzie Pani prowadzić działalność spełnia definicję stacjonarnej placówki gastronomicznej, w lokalu, w którym się znajduje nie ma wydzielonego miejsca na konsumpcję, w którym klient mógłby zjeść zamówione słodkości, a także napić się ciepłych lub zimnych napojów - tego typu usługi nie są świadczone.
Ww. pracownia, w której będzie Pani produkować ww. wyroby cukiernicze i garmażeryjne („produkty") nie wpisuje się zatem w zakres pojęcia stacjonarnej placówki gastronomicznej rozumianej jako zakład lub punkt gastronomiczny stały lub sezonowy, którego przedmiotem działalności jest przygotowanie oraz sprzedaż posiłków i napojów do spożycia na miejscu i na wynos.
Mając to wszystko na uwadze stwierdza Pani, że nie będzie Pani obligatoryjnie zobowiązana do prowadzenia ewidencji sprzedaży za pomocą kasy on-line.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”. Zgodnie z tym przepisem,
podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.
Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.
Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 listopada 2023 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. 2023 poz. 2605), zwane dalej „rozporządzeniem”.
Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 ww. rozporządzenia.
Stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia:
Zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2024 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.
Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia:
W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.
Stosownie natomiast do zapisu § 3 ust. 1 pkt 1 i 2 tego rozporządzenia:
Zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2024 r:
1)podatników, u których wartość sprzedaży dokonanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli wartość sprzedaży z tego tytułu nie przekroczyła, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.
2)Podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2023 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.
Zgodnie z § 3 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia:
Zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się do podatników, którzy w poprzednim roku podatkowym byli obowiązani do prowadzenia ewidencji lub przestali spełniać warunki do zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji.
Powołane wyżej przepisy rozporządzenia przewidują zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia zawierającym wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania (zwolnienie przedmiotowe) oraz związane z osiąganym przez podatników obrotem (zwolnienie podmiotowe).
Zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług wymienionych w przepisie § 4 ust. 1 rozporządzenia.
I tak § 4 ust. 1 pkt 2) lit. i) rozporządzenia wskazuje, że:
Zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i § 3, nie stosuje się w przypadku świadczenia usług związanych z wyżywieniem (PKWiU ex 56.10, PKWiU 56.21, PKWiU ex 56.29, PKWiU ex 56.30), wyłącznie:
- świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz
- usług przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering).
Stosownie do § 5 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia:
W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym wartość sprzedaży podatnika z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, przekroczyła kwotę 20 000 zł.
Ponadto z dniem 1 maja 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. poz. 675). Ustawa ta wprowadza do ustawy o podatku od towarów i usług zmiany w zakresie kas rejestrujących. Przepisy te zakładają m.in. możliwość, a dla podatników prowadzących działalność gospodarczą w określonych w ustawie wrażliwych branżach – obowiązek stosowania nowego rodzaju kas rejestrujących (kas on-line) w celu prowadzenia ewidencji sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.
W myśl art. 111a ust. 3 ustawy:
Kasy rejestrujące łączą się z Centralnym Repozytorium Kas za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej w sposób, który zapewnia:
1)przesyłanie danych z kas rejestrujących do Centralnego Repozytorium Kas w sposób bezpośredni, ciągły, zautomatyzowany lub na żądanie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 Ordynacji podatkowej;
2)przesyłanie poleceń z Centralnego Repozytorium Kas do kas rejestrujących, dotyczących pracy kas, i ich odbiór przez te kasy:
a)związanych z fiskalizacją kasy rejestrującej,
b)obejmujących określenie:
-sposobu i zakresu przesyłania danych z tej kasy,
-sposobu pracy kasy rejestrującej,
c)zapewniających prawidłowość pracy kasy rejestrującej.
Art. 111 ust. 6a ustawy , określa wymagania i zasady działania, którym powinny odpowiadać kasy on-line. W myśl przywołanego przepisu:
Kasa rejestrująca musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie, przechowywanie i bezpieczne przesyłanie danych z kasy rejestrującej na zewnętrzne nośniki danych oraz umożliwiać połączenie i przesyłanie danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas określonych w art. 111a ust. 3 (…).
Pojęcie „kasa on-line” zdefiniowane zostało w § 2 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 kwietnia 2019 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2021 r. poz. 1625), który odwołuje się do treści znowelizowanej ustawy, wskazując że:
Przez kasę on-line rozumie się kasę, o której mowa w art. 111 ust. 6a ustawy.
Ustawa o podatku od towarów i usług wskazuje terminy i grupy podatników, których obejmie obowiązek posiadania kasy on-line. Natomiast podatnicy, prowadzący działalność w innych obszarach niż określone w ustawie, nie zostali zobowiązani do wymiany kas rejestrujących na kasy on-line. W ich przypadku ewidencja sprzedaży może być prowadzona z wykorzystaniem dotychczas stosowanych „tradycyjnych” kas fiskalnych.
Zgodnie bowiem z art. 145a ust. 1 ustawy:
Z zastrzeżeniem art. 145b ustawy, podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii, które nie umożliwiają połączenia i przesyłania danych między kasą rejestrującą a Centralnym Repozytorium Kas, określonych w art. 111a ust. 3 ustawy.
Stosownie do treści art. 145a ust. 2 ustawy:
Kasa rejestrująca z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii musi zapewniać prawidłowe zaewidencjonowanie podstawowych danych dotyczących dokonywanych sprzedaży, w tym wysokości podstawy opodatkowania i podatku należnego, oraz musi przechowywać te dane, a w przypadku kasy z elektronicznym zapisem kopii – dodatkowo zapewniać bezpieczne ich przesyłanie na zewnętrzne nośniki danych.
Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że chce Pani prowadzić tzw. kuchnię domową polegającą na pieczeniu ciast i wyrobów garmażeryjnych w domu. Świadczyłaby Pani usługi, które mieszczą się w grupowaniu PKWiU PKD 10.71.Z - produkcja świeżych wyrobów ciastkarskich oraz ciastek. 10.73.11 -Makarony, kluski i podobne wyroby mączne 56.29.1 "Usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę”. Chciałaby Pani rozpocząć od działalności nierejestrowanej prowadzonej w domu, żeby się szkolić i ćwiczyć swoje umiejętności, gdyż w przyszłości planuje Pani otworzyć działalność gospodarczą związaną z pieczeniem i wykonywaniem produktów garmażeryjnych. Aktualnie nie ma Pani takiej możliwości i chce to robić w domu, nie przekraczając dozwolonego progu przychodu przy działalności nierejestrowanej. Odbiorcą świadczonych przez Panią usług będą osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej. Nie będzie Pani świadczyć usług w żadnej stacjonarnej placówce gastronomicznej tylko w domu w swojej kuchni. Nie będzie Pani również świadczyć usług cateringowych, gdyż odbiorca ciast czy wyrobów garmażeryjnych sam musi go odebrać z Pani domu. Nie będzie Pani dostarczać gotowych wyrobów do domu klienta. Pracownia otwarta byłaby nieregularnie, tylko wtedy gdy będzie Pani miała zamówienia i klient przyjedzie po odbiór. W pracowni nastąpiłaby wyłącznie produkcja wyrobów cukierniczych, garmażeryjnych oraz przyjęcie zamówienia w formie telefonicznej - elektroniczne, odbiór w punkcie wydawczym i zapłata za zamówiony produkt.
Pani wątpliwości dotyczą kwestii czy musi Pani posiadać kasę fiskalną przy prowadzeniu działalności nierejestrowanej związanej z PKWiU 10.71 .Z, 10.73.11, 56.29.1
W tym miejscu należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji usług restauracyjnych/gastronomicznych czy też usług związanych z wyżywieniem. Definicję usług restauracyjnych i cateringowych zawiera natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77 z 23 marca 2011), którego przepisy wiążą w całości i są bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej (art. 65 rozporządzenia wykonawczego Rady).
W myśl art. 6 ust. 1 ww. rozporządzenia, usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. Usługi restauracyjne polegają na świadczeniu takich usług w lokalu należącym do usługodawcy, podczas gdy usługi cateringowe polegają na świadczeniu takich usług poza lokalem usługodawcy.
Stosownie natomiast do ust. 2 art. 6 rozporządzenia wykonawczego Rady za usługi cateringowe i restauracyjne w rozumieniu ust. 1 nie uznaje się dostawy gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo dostawy gotowej lub niegotowej żywności i napojów, wraz z ich transportem lub bez niego, ale bez żadnych innych usług wspomagających.
Catering to „usługa polegającą na przygotowywaniu i dostarczaniu na zamówienie gotowych potraw lub na organizacji przyjęć”. W konsekwencji catering ma charakter dostarczenia na zamówienie gotowej potrawy do lokalizacji wskazanej przez zlecającego.
W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem gastronomii rozumie się „działalność produkcyjno-usługową obejmującą prowadzenie restauracji, barów, itp.” oraz „sztukę przyrządzania potraw”. Natomiast zgodnie z definicją stosowaną w statystyce publicznej zakład lub punkt gastronomiczny stały lub sezonowy, którego przedmiotem działalności jest przygotowanie oraz sprzedaż posiłków i napojów do spożycia na miejscu i na wynos.
Placówki gastronomiczne dzielą się na :
-placówki ogólnie dostępne;
-placówki nastawione na obsługę określonych grup konsumentów.
Placówki gastronomiczne mogą być prowadzone m.in. w obrębie hoteli, moteli, zajazdów, schronisk, pól campingowych, w pensjonatach, domach wypoczynkowych i innych miejscach krótkotrwałego pobytu jak też w wagonach kolejowych wchodzących w skład pociągu oraz na statkach pasażerskich. Do placówek gastronomicznych nie zalicza się ruchomych punktów sprzedaży detalicznej i automatów sprzedażowych. Z kolei punktem gastronomicznym jest placówka gastronomiczna prowadząca ograniczoną działalność gastronomiczną, taką jak: smażalnia, pijalnia, lodziarnia, bufet w kinie, na stadionie, itp. Jednocześnie stała placówka gastronomiczna to placówka czynna w ciągu całego roku kalendarzowego, ewentualnie pracująca z pewnymi przerwami, wynikającymi z takich przyczyn jak remont, okresowy brak personelu (z powodu urlopu lub choroby), okresowa inwentaryzacja itp. Z kolei sezonowa placówka gastronomiczna to placówka uruchamiana okresowo i działająca nie dłużej niż sześć miesięcy w roku kalendarzowym. Dalej wg Głównego Urzędu Statystycznego, stacjonarne placówki gastronomiczne to m.in. bary, punkty gastronomiczne, restauracje, sezonowe placówki gastronomiczne, stołówki.
W świetle powołanych przepisów, mając na uwadze powyższe rozważania na tle przedstawionego opisu sprawy, stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni nie będzie dotyczyło, wynikające z § 4 ust. 1 pkt 2) lit. i) powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 listopada 2023 r., wyłączenie ze zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej.
W opisie sprawy Wnioskodawczyni jednoznacznie wskazała, że będzie świadczyć usługi mieszczące się w PKWiU 56.29.1. Usługi gastronomiczne świadczone w oparciu o zawartą z klientem umowę. Usług tych Wnioskodawczyni nie będzie świadczyć w placówce gastronomicznej tylko w domu i nie będą to usługi cateringowe. Klient sam musi odebrać zakupiony towar.
Odnosząc powołany stan prawny do przedstawionego opisu sprawy należy zauważyć, że Wnioskodawczyni będzie miała obowiązek ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, jednakże będzie mogła korzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych do momentu przekroczenia kwoty 20.000 zł w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2024 r. – zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia.
Powyższe zwolnienie, stosownie do § 5 ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym Wnioskodawczyni przekroczy obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł.
W konsekwencji nie można zgodzić się z Wnioskodawczynią, że nie powinna ona mieć kasy fiskalnej gdyż chce prowadzić działalność nierejestrowaną nie przekraczając dozwolonego progu przychodu.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Pani wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right