Interpretacja indywidualna z dnia 24 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-1.4011.932.2023.1.AC

Możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup i utrzymanie psa.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 października 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 26 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwościzaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup i utrzymanie psa.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pani działalność gospodarczą; przeważający przedmiot działalności to pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. W trakcie swojej działalności, zaobserwowała i przeanalizowała Pani zachowanie klientów, dochodząc do następujących wniosków. Zakup i sprzedaż nieruchomości to jedne z największych decyzji, jakie człowiek podejmuje w życiu, w tym z pewnością jedne z największych finansowo. Z tego powodu transakcjom sprzedaży i zakupu nieruchomości często towarzyszy stres i ogromne emocje.

Pani zadaniem jako pośredniczki nieruchomości jest empatyczne zarządzanie emocjami klientów i sprawienie, by transakcja przebiegła dla nich komfortowo i bez stresu. Dodatkowo, zauważyła Pani, że działalność pośredniczki nieruchomości polega na budowaniu długoterminowych relacji z klientami i dbaniu, aby te relacje przebiegały w przyjemnej, spokojnej atmosferze.

W przedmiotowej działalności ważne jest zaufanie do Pani jako pośredniczki, a także to, w jaki sposób prezentuje Pani siebie i swoje usługi w Internecie, w tym w prowadzonych przez siebie Social Mediach (...).

W związku z tym będzie Pani ponosiła koszty marketingu, reklamy swoich usług w celu ich sprzedaży, w tym przy wykorzystaniu płatnych i niepłatnych form reklamy w Social Mediach.

Planuje pani zakup psa i wykorzystywanie psa w celach marketingowo-reklamowych. Dodatkowo, planuje Pani zabierać psa na spotkania z klientami w celu tworzenia przyjemnej atmosfery i redukowania stresu klientów związanego z planowaną transakcją zakupu lub sprzedaży nieruchomości.

Wybór rasy psa przez Panią wiąże się z tymi celami. Pies będzie rasy (...), która to rasa jest skrzyżowaniem (...).

(...) przede wszystkim jest psem lubiącym towarzystwo ludzi, przyjacielskim, spokojnym, kontaktowym, przyjaznym. (...) bardzo dobrze dogaduje się z dziećmi i dostosowuje się do sytuacji, w której się znajduje. Przez swoje wesołe usposobienie, czułość, delikatność i inteligencję, (...) doskonale odczytuje emocje i nastrój ludzi i innych zwierząt. Dzięki temu psy tej rasy idealnie nadają się do wspierającej roli przy stresujących sytuacjach. Ich wygląd jest niezwykle pociągający: wyglądają jak małe, pluszowe misie o zakręconym włosie. To z kolei powoduje, że wzbudzają bardzo pozytywne reakcje ludzi i dzięki swojemu wizerunkowi, ocieplają także wizerunek ich opiekuna.

Planuje Pani wykorzystywać psa zarówno w kampaniach marketingowo-reklamowych, jak i podczas bezpośrednich spotkań z klientami zainteresowanymi zakupem lub sprzedażą nieruchomości.

W szczególności, będzie Pani zamieszczać fotografie i filmy z udziałem psa na swoich kanałach Social Media (...). Planuje Pani także w dalszej przyszłości zamieszczanie wizerunku psa na artykułach firmowych i innych artykułach promocyjnych.

Przewiduje Pani, że wykorzystanie wizerunku psa (...) w prowadzonych przez Panią Social Mediach przyczyni się do wzrostu zainteresowania klientów oglądaniem zamieszczanych przez nią postów i filmów, a w konsekwencji do wzrostu reakcji na posty, a później wzrostu obserwujących profile Pani w Social Mediach. Zwiększona liczba obserwujących oznacza większą pulę potencjalnych klientów, do których będzie mogła Pani dotrzeć ze swoimi treściami.

Zatem wykorzystanie wizerunku (...) w postach na Social Mediach wpłynie na wzrost potencjalnych klientów zainteresowanych skorzystaniem z usług pośrednictwa nieruchomości oferowanych przez Panią.

Umieszczenie wizerunku psa na artykułach firmowych i promocyjnych w przyszłości przyczyni się do zapamiętania przez obdarowanych nimi klientów usług świadczonych przez Panią i zwiększy retencję klientów w przyszłości. Zatem zakup psa przełoży się nie tylko na bezpośrednie zarządzanie emocjami (w tym antystresowe) klientów i zwiększenie liczby potencjalnych klientów, ale także wesprze Pani działalność w długim terminie poprzez zwiększenie liczby powracających klientów. Będzie Pani jedyną właścicielką i opiekunką psa ( będzie Pani opiekować się psem nieodpłatnie w godzinach pracy i poza godzinami pracy).

Zakupi Pani psa ze środków własnych. Poza kosztami poniesionych na zakup psa na podstawie umowy cywilno-prawnej, będzie Pani ponosiła koszty utrzymania psa w bezpieczeństwie, zdrowiu i odpowiedniej kondycji psycho-fizycznej.

Do tych kosztów w szczególności zaliczać będą się: koszty opieki weterynaryjnej (w tym leczenia, badań okresowych, szczepień i profilaktyki antypasożytniczej, antykleszczowej i innej), koszty pożywienia (karmy, przysmaki treningowe, gryzaki), koszty transportu, koszty akcesoriów (posłanie, transporter, zabawki, smycz, ubranka przeciw opadom i temperaturze, akcesoria i kosmetyki groomerskie (w tym pielęgnacja sierści, pazurów i uzębienia), kosz na rower, uprzęż do auta, obroża, szelki, miski, linka treningowa), koszty szkolenia (w tym tzn. "psie przedszkole" i inne szkolenia posłuszeństwa) i inne.

Wydatki będą dokumentowane fakturami wystawianymi na Panią.

Związek przyczynowy pomiędzy powyżej opisanymi wydatkami, które Pani planuje ponieść, a osiąganiem przez Panią przychodu lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów jest następujący:

Wydatki na utrzymanie psa przyczynią się do uzyskania przychodów w sposób pośredni - oczekuje Pani wzrostu sprzedaży swoich usług, a tym samym zwiększenia przychodów ze sprzedaży.

Pies ma spełniać między innymi funkcję reklamowo-marketingową. Wydatki reklamowo- marketingowe przyczyniają się do zwiększenia sprzedaży usług świadczonych przez Panią  (reklama i marketing to działania mające na celu pozyskiwanie klientów na usługi oferowane przez Panią). Posty, filmy i inne materiały umieszczane w Social Mediach prowadzonych przez Panią z wizerunkiem psa zwiększą ilość wyświetleń, ich "klikalność", co wpłynie na zwiększenie liczby obserwujących oraz zasięgów. Dzięki temu powiększy Pani bazę potencjalnych klientów, którym będzie mogła sprzedać swoje usługi.

Drugą funkcją psa jest wspieranie Pani w kreowaniu spokojnej atmosfery, która bezpośrednio przyczynia się do szybszej i efektywniejszej realizacji usług (tj. pośrednictwa w sprzedaży, zakupie nieruchomości). Pies będzie redukował stres klientów podczas spotkań i pozwalał im w spokoju uzgadniać szczegóły transakcji. Dodatkowo, zarówno wspomnienie przyjemnej i spokojnej transakcji, jak i artykuły z wizerunkiem psa przekazane klientom sprawią, że w przyszłości klienci z większym prawdopodobieństwem i częstością zdecydują się ponownie skorzystać z Pani usług.

Pytanie

Czy wydatki na zakup i utrzymanie psa m.in. karma, zakup akcesoriów (smycz, miska) opieka weterynaryjna itd. stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy PIT?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, koszty utrzymania psa w bezpieczeństwie, zdrowiu i odpowiedniej kondycji psycho-fizycznej, w szczególności: koszty opieki weterynaryjnej (w tym leczenia, badań okresowych, szczepień i profilaktyki antypasożytniczej, antykleszczowej i innej), koszty pożywienia (karmy, przysmaki treningowe, gryzaki), koszty transportu, koszty akcesoriów (posłanie, transporter, zabawki, smycz, ubranka przeciw opadom i temperaturze, akcesoria i kosmetyki groomerskie (w tym pielęgnacja sierści, pazurów i uzębienia), kosz na rower, uprzęż do auta, obroża, szelki, miski, linka treningowa), koszty szkolenia (w tym tzn. "psie przedszkole" i inne szkolenia posłuszeństwa) i inne, stanowią koszty uzyskania przychodów Wnioskodawczyni na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy PIT.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.1. Na podstawie powyższych przepisów uznać należy, że wszelkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą podatnika są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami i nie zostały wymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów podatkowych (tj. w art. 23 ust. 1 Ustawy PIT).

Kosztami uzyskania przychodów są zatem racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie (bezpośrednio lub pośrednio), zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. W wydawanych interpretacjach indywidualnych oraz w orzecznictwie sądowym wskazuje się, że podatnik może ująć w kosztach uzyskania przychodów wydatek, który spełnia łącznie warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku został pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany, - nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 Ustawy PIT.

Mając na uwadze powyższe, w Pani ocenie, wydatki na zakup psa i jego utrzymanie stanowią koszty uzyskania przychodów, ponieważ spełniają warunki uznania ich za koszty uzyskania przychodów, tj.:

• wydatki poniesione przez Panią są pokrywane z Pani zasobów majątkowych;

• wydatki są definitywne (rzeczywiste);
• wartość poniesionych wydatków na zakup psa i jego utrzymanie nie jest Pani w jakikolwiek sposób zwracana;
• występuje związek z prowadzoną przez Panią  działalnością gospodarczą;
• pies jest wykorzystywany w celach marketingowo-reklamowo-promocyjnych oraz w celu zwiększenia efektywności wykonywanych przez Panią usług oraz w celu zwiększenia retencji klientów, tj. do Pani działalności gospodarczej. Pies będzie uczestniczył w sesjach zdjęciowych, a jego zdjęcia i filmy będą w promowaniu usług świadczonych przez Panią oraz w celu ocieplenia Pani wizerunku, co jest kluczowym aspektem prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej, bowiem działalność ta jest firmowana Pani wizerunkiem;
• ponoszone są w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów. Poniesiony wydatek na zakup i utrzymanie psa przyczyniać się będzie do uzyskania przychodów w sposób pośredni (tj. zwiększenie sprzedaży). Wydatki reklamowo-marketingowe bowiem pośrednio przyczyniają się do zwiększenia sprzedaży. Jak wskazano w stanie faktycznym, posty, artykuły, inne materiały ze zdjęciem/filmem psa zwiększają ilość wyświetleń w Social Mediach oraz mogą powodować wzrost liczby obserwujących oraz większe zasięgi publikowanych treści, co także będzie prowadziło do wzrostu sprzedaży i Pani przychodów. Obecność psa podczas kluczowych spotkań, prezentacji nieruchomości klientom wpłynie na efektywność świadczonych usług poprzez zapewnianie komfortowych warunków do przeprowadzania transakcji z klientami;
• będzie właściwie dokumentowane - zakup psa zostanie udokumentowany fakturą i umową cywilno-prawną; pozostałe wydatki na psa będą potwierdzone fakturami; - wydatki na psa nie znajdują się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy PIT nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Podsumowując, stoi Pani na stanowisku, że wydatki na zakup i utrzymanie psa stanowią koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy PIT.

Mając na uwadze powyższe, wnosi Pani o potwierdzenie zajętego stanowiska.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pani we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2647 ze zm.)

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

Aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Należy również podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący tę działalność, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów.

Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.

Koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodu z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.

Co warte podkreślenia w kontekście niniejszej sprawy, jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą.

Wskazane przez Panią wydatki związane z utrzymaniem psa nie zostały wprost wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Jednak fakt, że dany wydatek nie został ujęty w art. 23 ust. 1 tej ustawy, nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w tym przepisie, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Zgodnie z wyrokiem NSA z 4 kwietnia 2017 r., sygn. akt II FSK 3526/16 ‒ „Niezmiennie trzeba mieć na uwadze zasadniczy kwalifikator, jakim jest wpływ wydatku na wielkość osiągniętego przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Wystąpienie tego wpływu (związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem) należy oceniać (badać) ad casum.”

W konsekwencji, kwestia kwalifikacji poniesionych wydatków do kosztów uzależniona jest od wykazania przez podatnika związku przyczynowo-skutkowego, czyli udowodnienia, że wydatek został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła tego przychodu.

Do wskazanego związku przyczynowo-skutkowego NSA odniósł się także w wyroku z 8 sierpnia 2017 r., sygn. akt II FSK 1859/15 gdzie stwierdził, że „Kryterium celowości nie wyznacza wsposobu ostry granicy pozwalającej odróżnić wydatki, które można uznać za koszy uzyskania przychodów, od tych które już nimi nie są. Niemniej jednak kryterium to nie może służyć rekomendowaniu otwartego ciągu zdarzeń, tworząc w ten sposób niekończący się związek skutkowo-przyczynowy.”

W doktrynie wskazuje się, że zwrot „w celu uzyskania przychodu” nie powinien być interpretowany zbyt szeroko. Możność uzyskania przychodu przez dokonanie danego wydatku powinna być oceniana z uwzględnieniem zasad doświadczenia życiowego i praktyki obrotu gospodarczego. Nie jest bowiem wykluczone, że dany wydatek teoretycznie może się przyczynić do uzyskania przychodu, niemniej jednak faktycznie jest on obojętny dla uzyskiwania przychodu. W praktyce występują bowiem sytuacje, w których podatnicy zaliczają do kosztów uzyskania przychodów wydatki, które przeznaczone są na realizację ich potrzeb osobistych, a ich możność przyczynienia się do powstania przychodu jest czysto teoretyczna.

Zasadę dotyczącą zwrotu „w celu” opisuje wyrok NSA z dnia 16.10.2012 r., sygn. akt II FSK 430/11, w którym stwierdzono: zwrot „w celu” oznacza, że nie każdy wydatek poniesiony przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlega odliczeniu od podstawy opodatkowania, lecz tylko ten wydatek, który pozostaje w takim związku przyczynowo - skutkowym. Poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów. Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku”.

Kryterium celowości nie wyznacza w sposób ostry granicy pozwalającej odróżnić wydatki, które można uznać za koszy uzyskania przychodów, od tych które już nimi nie są. Niemniej jednak kryterium to nie może służyć rekonstruowaniu otwartego ciągu zdarzeń, które poprzedziły uzyskanie przychodów, a równocześnie były niezbędne do ich osiągnięcia - tworząc w ten sposób niekończący się związek skutkowo - przyczynowy.

Skoro zatem jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodów bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowo-skutkowy powinien mieć charakter obiektywny.

Z opisu wniosku wynika, że prowadzi Pani działalność gospodarczą, której przeważającym przedmiotem działalności to pośrednictwo w obrocie nieruchomościami. Planuje Pani zakup psa i wykorzystywanie psa w celach marketingowo-reklamowych. Dodatkowo, planuje Pani zabierać psa na spotkania z klientami w celu tworzenia przyjemnej atmosfery i redukowania stresu klientów związanego z planowaną transakcją zakupu lub sprzedaży nieruchomości. Planuje Pani wykorzystywać psa zarówno w kampaniach marketingowo-reklamowych, jak i podczas bezpośrednich spotkań z klientami zainteresowanymi zakupem lub sprzedażą nieruchomości. W szczególności, będzie pani zamieszczać fotografie i filmy z udziałem psa na swoich kanałach Social Media (...). Planuje Pani także w dalszej przyszłości zamieszczanie wizerunku psa na artykułach firmowych i innych artykułach promocyjnych. Przewiduje, że wykorzystanie wizerunku psa (...) w prowadzonych przez Pania Social Mediach przyczyni się do wzrostu zainteresowania klientów oglądaniem zamieszczanych przez nią postów i filmów, a w konsekwencji do wzrostu reakcji na posty, a później wzrostu obserwujących profile Pani w Social Mediach. Zwiększona liczba obserwujących oznacza większą pulę potencjalnych klientów, do których będzie Pani mogła dotrzeć ze swoimi treściami. Kupi Pani psa ze środków własnych. Poza kosztami poniesionych na zakup psa na podstawie umowy cywilno-prawnej, będzie Pani ponosiła koszty utrzymania psa w bezpieczeństwie, zdrowiu i odpowiedniej kondycji psycho-fizycznej. Do tych kosztów w szczególności zaliczać będą się: koszty opieki weterynaryjnej  (w tym leczenia, badań okresowych, szczepień i profilaktyki antypasożytniczej, antykleszczowej i innej), koszty pożywienia (karmy, przysmaki treningowe, gryzaki), koszty transportu, koszty akcesoriów (posłanie, transporter, zabawki, smycz, ubranka przeciw opadom i temperaturze, akcesoria i kosmetyki groomerskie (w tym pielęgnacja sierści, pazurów i uzębienia), kosz na rower, uprzęż do auta, obroża, szelki, miski, linka treningowa), koszty szkolenia (w tym tzn. "psie przedszkole" i inne szkolenia posłuszeństwa) i inne.

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym ocenie podlega, czy zachodzi bezsporny i oczywisty związek wydatków na utrzymanie psa, z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami.

Zauważyć należy, że istnieje grupa zakupów, które nie mogą być uznane za związane z działalnością gospodarczą, gdyż ponoszą je osoby fizyczne niezależnie od tego, czy prowadzą działalność gospodarczą, czy też takiej działalności nie prowadzą. Każdy, niezależnie od tego jaki wykonuje zawód, dokonuje zakupu tego typu towarów, rzeczy, czy zwierząt.

W opisanej przez Panią sytuacji, wydatki poniesione na utrzymanie psa nie mają ścisłego i niebudzącego wątpliwości związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Opisane wydatki nie wiążą się również z całokształtem funkcjonowania Pani firmy związanej  z pośrednictwem w obrocie nieruchomościami. Trudno wskazać obiektywny wpływ psa na uzyskanie przez Panią przychodu z działalności związanej z pośrednictwem w obrocie nieruchomościami.

Nie kwestionując Pani prawa do reklamowania się w dowolny sposób, trudno jest znaleźć racjonalne powiązanie wizerunku psa z profesjonalnym pośrednictwem w obrocie nieruchomościami. Nawet jeśli przyjąć, że pies „ociepla” wizerunek firmy, „zmiękcza” potencjalnego klienta, to trudno jest uznać, że będzie mieć to rozsądne, możliwe do zaakceptowania przełożenie na prowadzoną działalność gospodarczą.

Ponadto nawet jeśli pies jest wykorzystywany w kampaniach marketingowo–reklamowych, to nie oznacza, że wydatki związane z jego utrzymaniem nie mają przede wszystkim charakteru osobistego. Wnioskodawcy chcą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej, osobiste wydatki związane z utrzymaniem psa. Wydatki te ponosiliby niezależnie od tego, czy prowadzą działalność gospodarczą, czy nie. Wydatki poniesione na utrzymanie psa nie mają ścisłego i niebudzącego wątpliwości związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w branży związanej z pośrednictwem w obrocie nieruchomościami.

 Na podstawie opisanego zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów prawa stwierdzam, że wydatek poniesiony na zakup psa i wydatki na jego utrzymanie  dla podatnika prowadzącego jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami- nie może zostać uznany za niezbędny w celu prowadzenia działalności gospodarczej, a tym samym przyczynić się do osiągnięcia przychodów bądź zabezpieczenia źródła przychodów. Trudno również zgodzić się z Panią, że taki wydatek wpływa na konkurencyjność Pani firmy, a tym samym prowadzi do zwiększenia przychodów. W prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej na pewno inne czynniki np. cena, decydują o pozyskaniu nowych kontraktów.

W konsekwencji w okolicznościach niniejszej sprawy wydatki poniesione przez Panią na zakup psa oraz koszty jego utrzymania - nie można uznać za koszt uzyskania przychodów z działalności gospodarczej prowadzonej przez Panią w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami.

Zatem Pani stanowisko jest nieprawidłowe.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i musi się Pani zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).