Interpretacja indywidualna z dnia 26 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.566.2023.3.RS

Skutki podatkowe otrzymania rekompensaty za mienie pozostawione za granicą.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

30 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 27 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w podatku od spadków i darowizn – opodatkowania rekompensaty otrzymanej za mienie pozostawione za granicą. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Jest Pan osobą fizyczną, posiadającą obywatelstwo polskie. Na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z (...) lipca 2020 r. nabył Pan w całości spadek po B. A, postanowienie to jest prawomocne.

Przed Wojewodą toczyło się postępowanie w przedmiocie wydania decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez A. A nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w X w związku z wojną rozpoczętą w 1939 r. Jednym z wnioskodawców – jako następca prawny B. A – był Pan.

Stosownie do prawomocnego postanowienia Sądu Rejonowego z (...) czerwca 2017 r., spadek po A. A na podstawie ustawy nabyła córka E. A oraz córka C. A. Kolejno, na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego z (...) sierpnia 2018 r. spadek po C. A. nabył mąż D. A. oraz siostra E. A Następnie, spadek po D. A. nabyła w całości jego żona B. A

Na podstawie decyzji z (...) kwietnia  2023 r. Wojewoda stwierdził, że E. A i Panu przysługuje prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez A. A nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w X w związku z wojną rozpoczętą w 1939 r.

Wartość nieruchomości zgodnie ze sporządzonym operatem wynosi (...) zł. Wysokość rekompensaty wynosi 20% zwaloryzowanej wartości nieruchomości pozostawionej, co stanowi kwotę (...) zł. Przedmiotowa rekompensata przysługiwała Panu w udziale 1/4, w związku z tym na Pana rachunek bankowy z tego tytułu została wypłacona kwota (...) zł, która to należność została wypłacona z Funduszu Rekompensacyjnego.

Pytania

1.Czy w związku z realizacją prawa do rekompensaty za pozostawione mienie zabużańskie i wypłatą na Pana rzecz świadczenia, ma Pan obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

2.Czy w związku z ww. realizacją prawa do rekompensaty za pozostawione mienie zabużańskie, po Pana stronie powstały jakiekolwiek obowiązki w zakresie raportowania do organów podatkowych, tj. w szczególności obowiązek jej ujawnienia w zeznaniu podatkowym lub inne obowiązki sprawozdawcze?

3.Czy w związku z wypłatą rekompensaty za pozostawienie mienia zabużańskiego jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku od spadków i darowizn, bądź do złożenia zeznania lub dopełnienia innych formalności wobec służb skarbowych?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, w związku z realizacją prawa do rekompensaty za pozostawione mienie zabużańskie i wypłatą świadczenia pieniężnego, nie ma Pan obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, a także w związku z ww. realizacją nie powstały po Pana stronie jakiekolwiek obowiązki w zakresie raportowania do organów podatkowych, w szczególności nie powstał obowiązek jej ujawnienia w zeznaniu podatkowym ani inne obowiązki sprawozdawcze, gdyż wynika to wprost z ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Artykuł 21 ust. 1 pkt 30a tej ustawy stanowi, że wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu realizacji prawa do rekompensaty na podstawie ustawy z dnia 8 lipca 2005 r., o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby uprawnione na podstawie tej ustawy. Treść art. 21 ust. 1 pkt 30a ww. ustawy wprost wskazuje, że w celu zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodu z tytułu uzyskanej rekompensaty za mienie zabużańskie muszą być spełnione łącznie dwie przesłanki, tj. środki pieniężne stanowiące przedmiotowy przychód powinny zostać uzyskane przez uprawnioną do rekompensaty i pochodzić ze zrealizowania prawa do rekompensaty. Na gruncie opisanego stanu faktycznego obie te przesłanki zostały spełnione.

Wojewoda w decyzji z (...) kwietnia  2023 r. potwierdził, że posiada Pan udział w wysokości 1/4 części prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez A. A nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej, określając jej wysokość zgodnie z art. 13 ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. Formę realizacji prawa do rekompensaty stanowiło świadczenie pieniężne wypłacone ze środków Funduszu Rekompensacyjnego.

W związku z powyższym, w Pana ocenie świadczenie uzyskane z tytułu realizacji prawa do rekompensaty za mienie zabużańskie korzysta w całości ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w związku z tym po stronie wnioskodawcy nie powstały obowiązki w zakresie raportowania, tj. w szczególności złożenia zeznania podatkowego organom podatkowym.

W myśl ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podatku dochodowego, którzy uzyskują przychody w ciągu roku podatkowego, są obowiązani do złożenia z tego tytułu odpowiedniego rocznego zeznania podatkowego. Obowiązek ten nie dotyczy jednakże przychodów zwolnionych z opodatkowania, co wynika z faktu, że w stosunku do takich przychodów nie powstaje obowiązek zapłaty podatku. Jeżeli zatem podatnik uzyskał w roku podatkowym kwoty, które pozostają zwolnione lub nie podlegają w ogóle opodatkowaniu, to nie musi ujawniać ich w zeznaniu podatkowym.

Wypłata tytułem rekompensaty świadczenia pieniężnego stanowi realizację uprawnienia i jest zdarzeniem odrębnym od nabycia uprawnienia, w konsekwencji nie podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, stąd też nie obciąża Pana obowiązek złożenia zeznania lub dopełnienia innych formalności wobec służb skarbowych.

Prawo do rekompensaty jest prawem majątkowym wchodzącym w skład spadku, którego nabycie co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Jednakże zgodnie z art. 4 ust 1 pkt 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie w drodze spadku prawa do rekompensaty w rozumieniu ustawy z 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z tym, skoro skorzystał Pan jako spadkobierca po zmarłej B. A z prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, co zostało potwierdzone decyzją Wojewody z (...) kwietnia  2023 r., to nabycie tego prawa tytułem dziedziczenia stanowi składnik masy spadkowej i podlega opodatkowaniu według zasad zawartych w ustawie o podatku od spadków i darowizn. Tym samym, zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 16 tej ustawy nabycie to zwolnione jest z opodatkowania, nie jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku z tego tytułu.

Skoro zaś opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega jedynie nabycie prawa do rekompensaty za mienie pozostawione poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, to realizacja prawa do rekompensaty w formie otrzymania świadczenia pieniężnego, jako zdarzenie odrębne od nabycia tego prawa, nie podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn. W związku z tym na Panu nie spoczywa obowiązek złożenia zeznania podatkowego lub zgłoszenia w zakresie podatku od spadków i darowizn.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od spadków i darowizn oraz jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Artykuł 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) stanowi, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie natomiast do art. 11 ust. 1 tej ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłem przychodów są „inne źródła”. Przepis ten uszczegółowiony został w art. 20 ust. 1 cyt. ustawy, który stanowi, że:

Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użyte w powyższym przepisie sformułowanie „w szczególności”, wskazuje, że przepis zawiera tylko przykładowe wyliczenie przychodów, co oznacza, że przysporzenia majątkowe, nie zaliczane do pozostałych źródeł przychodów, stanowią przychody objęte tym przepisem.

Przy czym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 30a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu realizacji prawa do rekompensaty na podstawie ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2017 r. poz. 2097), przez osoby uprawnione na podstawie tej ustawy.

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. (t. j. Dz. U. z 2017 r. poz. 2097) o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej:

Prawo do rekompensaty przysługuje właścicielowi nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli spełnia on łącznie następujące wymogi:

1)był w dniu 1 września 1939 r. obywatelem polskim i miał miejsce zamieszkania na byłym terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu przepisów:

a)art. 3 ustawy z dnia 2 sierpnia 1926 r. o prawie właściwym dla stosunków prywatnych wewnętrznych (Dz.U. poz. 580) lub

b)art. 24 Kodeksu Postępowania Cywilnego (Dz.U. z 1932 r. poz. 934), lub

c)§ 3-10 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 23 maja 1934 r. wydanego w porozumieniu z Ministrem Skarbu co do § 2 ust. 3-5, z Ministrem Spraw Wojskowych co do §§ 20, 21, 22, 24 ust. 3, § 49 ust. 1 i 2, § 55 i § 56 oraz z Ministrem Spraw Zagranicznych co do § 18 ust. 1 i 2, § 51 i § 55, o meldunkach i księgach ludności (Dz. U. poz. 489)

–oraz opuścił byłe terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z przyczyn, o których mowa w art. 1, lub z tych przyczyn nie mógł na nie powrócić;

2)posiada obywatelstwo polskie.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej:

W przypadku gdy nieruchomości pozostawione poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej były przedmiotem współwłasności, prawo do rekompensaty przysługuje wszystkim współwłaścicielom, spełniającym wymogi określone w art. 2, albo niektórym z nich, wskazanym przez pozostałych współwłaścicieli. Wskazanie osoby uprawnionej do rekompensaty następuje przez złożenie oświadczenia z podpisem poświadczonym notarialnie lub przed organem administracji publicznej albo przez złożenie oświadczenia w polskiej placówce konsularnej.

W myśl art. 3 ust. 2 ww. ustawy:

W przypadku śmierci właściciela nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, prawo do rekompensaty przysługuje wszystkim spadkobiercom albo niektórym z nich, wskazanym przez pozostałych spadkobierców, jeżeli spełniają wymóg określony w art. 2 pkt 2. Wskazanie osoby uprawnionej do rekompensaty następuje przez złożenie oświadczenia z podpisem poświadczonym notarialnie lub przed organem administracji publicznej albo przez złożenie oświadczenia w polskiej placówce konsularnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 3 cytowanej ustawy:

Prawo do rekompensaty potwierdza, w drodze decyzji:

1)wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamieszkania wnioskodawcy będącego właścicielem nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej albo

2)wojewoda właściwy ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania osoby będącej właścicielem nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli o zaliczenie ubiegają się spadkobiercy tej osoby, albo

3)wojewoda właściwy ze względu na miejsce zamieszkania jednego z wnioskodawców wskazanego przez pozostałych, jeżeli współwłaściciele nieruchomości mieszkają lub mieszkali w różnych województwach, albo

4)wojewoda właściwy ze względu na miejsce złożenia wniosku, jeżeli nie można określić właściwości zgodnie z pkt 1-3.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej:

Decyzja, o której mowa w art. 5 ust. 3, zawiera wskazanie:

1)osoby lub osób, którym potwierdza się prawo do rekompensaty;

2)zwaloryzowanej na dzień wydania tej decyzji wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, a w przypadku, o którym mowa w art. 6 ust. 3, również wskazanie zwaloryzowanej na dzień wydania decyzji wartości nabytego prawa własności nieruchomości albo wartości nabytego prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej i wartości położonych na niej budynków, a także innych urządzeń albo lokali;

3)wysokości rekompensaty określonej zgodnie z art. 13;

4)wybranej formy realizacji prawa do rekompensaty zgodnie z art. 13 ust. 1.

Z opisu zdarzenia wynika, że przysługiwało Panu prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez A. A nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w X w związku z wojną rozpoczętą w 1939 r. Wartość nieruchomości zgodnie ze sporządzonym operatem wynosi (...) zł. Wysokość rekompensaty wynosi 20% zwaloryzowanej wartości nieruchomości pozostawionej, co stanowi kwotę (...) zł. Przedmiotowa rekompensata przysługiwała Panu w udziale 1/4, w związku z tym na Pana rachunek bankowy z tego tytułu została wypłacona kwota (...) zł, która to należność została wypłacona z Funduszu Rekompensacyjnego.

W świetle powyższego uznać należy, że realizacja przysługującej Panu rekompensaty z tytułu mienia pozostawionego poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, w postaci wypłaty środków pieniężnych przyznanych w decyzji właściwego organu administracji na podstawie ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jak już wcześniej wskazano, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 30a lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są przychody uzyskane z tytułu realizacji prawa do rekompensaty na podstawie ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, przez osoby uprawnione na podstawie tej ustawy.

W konsekwencji na Panu nie ciąży obowiązek złożenia zeznania podatkowego lub zgłoszenia w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wobec powyższego Pana stanowisko – w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych – należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1043 ze zm.):

Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem: dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego.

Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera definicji pojęcia „spadek”, dlatego należy w tym zakresie odwołać się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.).

Zgodnie z art. 922 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są one spadkobiercami.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że przysługiwało Panu prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez spadkodawczynię nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej w X w związku z wojną rozpoczętą w 1939 r.

Z uregulowań zawartych w art. 5 ww. ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej wynika, że prawo do rekompensaty potwierdza, w drodze decyzji, właściwy wojewoda.

Prawo do rekompensaty jest prawem majątkowym wchodzącym w skład spadku, którego nabycie co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.

Jednakże zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od spadków i darowizn:

Zwalnia się od podatku nabycie w drodze spadku prawa do rekompensaty w rozumieniu ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2017 r. poz. 2097).

W związku z powyższym, stwierdzić należy, że skoro skorzystał Pan jako spadkobierca z prawa do rekompensaty na podstawie przepisów ww. ustawy o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (jak wynika z treści wniosku – prawo to zostało potwierdzone decyzją wojewody), to nabycie tego prawa tytułem dziedziczenia stanowi składnik masy spadkowej i podlega opodatkowaniu wg zasad zawartych w ustawie o podatku od spadków i darowizn. Tym samym, zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 16 tej ustawy nabycie to zwolnione jest z opodatkowania. To oznacza, że z tego tytułu nie jest Pan zobowiązany do zapłacenia podatku.

Wskazać także należy, że prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości (mienia) poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej korzysta bezwarunkowo z opisanego zwolnienia wynikającego z ustawy o podatku od spadków i darowizn, w rezultacie czego nie spoczywa na Panu obowiązek złożenia zeznania podatkowego (zeznania o nabyciu tytułem spadku), czy też zgłoszenia w związku z omawianym nabyciem prawa do rekompensaty, gdyż przepisy ustawy nie nakładają takiego obowiązku.

Ponadto należy zaznaczyć, że skoro, jak wskazano wyżej opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, podlega jedynie nabycie prawa do rekompensaty za mienie pozostawione poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej, to realizacja prawa do rekompensaty w formie otrzymania przez Pana świadczenia pieniężnego, jako zdarzenie odrębne od nabycia tego prawa nie podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.

To oznacza, że i z tego tytułu (tj. z tytułu realizacji prawa otrzymania środków pieniężnych) nie będzie Pan zobowiązany do zapłacenia podatku. A zatem, z tytułu otrzymania świadczenia pieniężnego nie będzie na Panu spoczywał obowiązek złożenia zeznania podatkowego lub zgłoszenia w zakresie podatku od spadków i darowizn.

Wobec powyższego Pana stanowisko – w zakresie podatku od spadków i darowizn – należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako: „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.