Interpretacja indywidualna z dnia 30 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-1.4011.9.2024.2.AG

Preferencyjne opodatkowanie dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanych stanów faktycznych w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 stycznia 2024 r. wpłynął Pana wniosek z 3 stycznia 2024 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box). Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 15 stycznia 2024 r. (wpływ 18 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanów faktycznych (wynikający z wniosku oraz jego uzupełnienia)

Wnioskodawca prowadzi od (…) 2016 r. jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w CEIDG, której przedmiotem jest m.in. działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca od początku, tj. od (…) 2016 r. prowadzi działalność zmierzającą do wytworzenia programów komputerowych.

Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”). Działalność jest przez Wnioskodawcę realizowana z terytorium Polski.

Wnioskodawca w ramach zawartej umowy współpracy ze spółką prawa polskiego – spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”) – tworzy Oprogramowanie. Wnioskodawca ma zawartą umowę ze Spółką, nie ma natomiast zawartej umowy z Kontrahentem/ami Spółki.

Wnioskodawca wyjaśnia, że pod pojęciem „Oprogramowania” czy też „programu komputerowego” lub „projektu” należy rozumieć programy w jakiejkolwiek formie, w tym aplikacje, oprogramowania, produkty, utwory, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym. Wnioskodawca używa tych pojęć zamiennie i określają one te same efekty.

Wnioskodawca pełni w ramach swojej działalności gospodarczej rolę (…) w zespole programistów. Wnioskodawca osobiście i samodzielnie pisze kod (…) oraz tworzy dokumentację projektową.

Na podstawie umowy Wnioskodawca zobowiązał się do świadczenia usług w roli (…), a w szczególności:

1.wsparcia przy ustalaniu architektury programów i aplikacji,

2.tworzenia oprogramowania i jego rozwoju, zgodnie z dostarczonymi wytycznymi,

3.utrzymania aplikacji systemów IT, wsparcia technicznego i rozwiązywania problemów w istniejących produktach,

4.udziału w inspekcji kodu,

5.tworzenia i implementacji mechanizmów wspierających testowanie produktów,

6.wsparcia przy testach produktów,

7.tworzenia dokumentacji technicznej do wykonywanych programów i aplikacji.

Wnioskodawca wskazuje, że w ramach prowadzonych prac na rzecz Kontrahenta podejmował i podejmuje następujące czynności:

1.Tworzenie nowych mikroserwisów, pisanie kodu źródłowego od początku.

2.Modyfikowanie, usprawnianie, rozszerzanie funkcjonalności już stworzonych mikroserwisów, poprzez zmianę kodu źródłowego.

3.Poprawianie błędów w istniejących już mikroserwisach, polegające na modyfikacji kodu źródłowego.

4.Testowanie powstałych mikroserwisów, reagowanie na ewentualne błędy, poprzez dokonywanie bieżących zmian w istniejącym kodzie źródłowym.

5.Sporządzenie stosownej dokumentacji z prowadzonych prac nad mikroserwisami, stanowiącej obligatoryjny element wykonywania prac pisania lub modyfikacji kodu, zgodnie z przyjętymi na rynku standardami.

6.Kontakt z klientem w zakresie prowadzonych prac nad mikroserwisami.

Każdy mikroserwis odpowiada za jeden proces logiki biznesowej, dzięki czemu każde rozwiązanie jest unikalne. Logika biznesowa ustalana jest z klientem, a wszelkie zmiany z nim konsultowane.

W 2023 roku Wnioskodawca rozwijał trzy projekty, w ramach których tworzył mikroserwisy (Oprogramowanie) na zlecenie Kontrahenta. Każdy z mikroserwisów dotyczył aplikacji (…) umożliwiającej:

(…).

W związku z powyższym, działania podejmowane przez Wnioskodawcę dotyczą tworzenia oraz modyfikowania kodu programów komputerowych (z którego składają się mikroserwisy). Każda przeprowadzona modyfikacja ma znaczny wpływ na końcowe działanie mikroserwisu. Wszelkie inne czynności takie jak sporządzanie dokumentacji lub kontakt z klientem są nieodłącznym elementem procesu tworzenia lub modyfikacji mikroserwisów oraz nie występują samoistnie.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że żadna z powyższych czynności nie miała i nie ma charakteru rutynowego, a każde podejmowane przez niego działanie ma charakter mocno indywidualny.

Działania wskazane w opisie sprawy nie stanowią katalogu zamkniętego. Wnioskodawca będzie tworzył i rozwijał inne oprogramowanie w przyszłości.

Na potrzeby opisu stanu faktycznego Wnioskodawca podzielił swoją działalność na poszczególne etapy:

1.Planowanie, analiza i projektowanie oprogramowania szczegółowa analiza indywidualnych potrzeb danego Kontrahenta lub użytkownika programu, zapoznanie się ze specyfiką jego branży oraz zbadanie i zaprojektowanie możliwych rozwiązań, dobranie odpowiednich technologii do wytworzenia oprogramowania i metod jego implementacji;

2.Praca nad wytworzeniem programu i jego implementacja – tworzenie nowych funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb Kontrahenta lub użytkownika programu komputerowego, przygotowywanie koncepcji rozwiązania, z uwzględnieniem języków programowania i technologu wybranych na etapie projektowania oprogramowania Przygotowywanie automatycznych testów jednostkowych oraz integracyjnych weryfikujących poprawność funkcjonalną oprogramowania na etapie jego tworzenia oraz zapewniające możliwość wykonania testów regresyjnych po wprowadzeniu koniecznych usprawnień, poprawek, czy też optymalizacji w kodzie źródłowym zidentyfikowanych na etapie testów systemowych, wydajnościowych, obciążeniowych lub klienckich testów akceptacyjnych. Wsparcie Kontrahenta podczas wdrażania oprogramowania oraz świadczenie pomocy technicznej w trakcie użytkowania oprogramowania, związane z analizą potencjalnych błędów na etapie produkcyjnego działania oprogramowania oraz poprawą tychże błędów;

3.Integracja oprogramowania z innymi systemami oraz wsparcie wdrożenia aktualizacji systemu – Wnioskodawca pracuje również nad kompatybilnością wytworzonego programu z różnymi systemami zewnętrznego odbiorcy, a wraz z dalszym rozwojem funkcjonalności związanych z oprogramowaniem wymagane jest dostosowanie każdej aktualizacji do różnych systemów.

Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektu, są technologie informatyczne, czyli Jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Niego wytworzony. Ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności.

W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się, ze cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Oprogramowanie stworzone na rzecz danego Kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona.

Wnioskodawca tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb Klientów, z którymi współpracuje, a dany Zleceniodawca ma na celu zwiększenie innowacyjności archaicznych rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb. Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony. Warto dodać, iż istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności.

Przed przystąpieniem do wykonania oprogramowania, Wnioskodawca każdorazowo musi wybrać odpowiednią technologię, co wiążę się z wykorzystaniem swoich zasobów wiedzy, czy też ich zwiększeniem. Nie posiadając tej wiedzy Wnioskodawca nie byłby w stanie go stworzyć. Wobec tego, do stworzenia oprogramowania Wnioskodawca za każdym razem musi wykorzystać całą swoją wiedzę programistyczną oraz doświadczenie zawodowe.

Wnioskodawca nie jest podmiotem, który pełni wyłączne proste funkcje produkcyjne, ponieważ ponosi za nią pełne ryzyko, a w jej następstwie zdobywa prawo do stworzonego dzieła. W swojej działalności Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązani w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Jego Kontrahenta, tym samym zwiększając zasoby swojej wiedzy.

Wnioskodawca podkreśla, że z wykorzystaniem wszystkich możliwych zasobów wiedzy, które posiada w swojej działalności, planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w branży w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług informatycznych. Przy czym podkreślenia wymaga, że ulepszenia są znaczące i pozwalają na zautomatyzowanie wielu procesów. Wnioskodawca przystępując do tworzenia oprogramowania planuje jego realizację w ten sposób, aby prace odbywały się w ramach harmonogramu.

Wnioskodawca jest częścią zespołu programistów (połączonych ze Spółką albo z Kontrahentem na podstawie odrębnych umów). Wnioskodawca jest co prawda członkiem zespołu programistów, ale samodzielnie tworzy oprogramowanie. Każdy z programistów będących członkiem zespołu programistów otrzymuje własne zadania, ma podpisaną własną umowę ze Spółką. Wnioskodawca podkreśla, że jego działalność wykonywana jest osobiście i polega na tworzeniu programów komputerowych lub modyfikowaniu programów już istniejących.

Nie ma zastosowania niepodzielność prawa do programu komputerowego przysługującego wszystkich twórcom. Prawa autorskie do wytworzonego przez Wnioskodawcę programu komputerowego przekazywane są w całości samodzielnie na rzecz danego kontrahenta (nie ma zawieranej umowy o współautorstwo).

Wnioskodawca wyjaśnia, że modyfikacja/ulepszanie programów komputerowych polega na dodawaniu (oprogramowywaniu) nowych funkcjonalności lub modułów do istniejącego programu komputerowego, który nie posiadał ich (funkcjonalności lub modułów) wcześniej oraz na rozszerzaniu ilości rozwiązań sprzętowych wspieranych przez oprogramowanie, a także na poprawianiu działania istniejących funkcjonalność w razie stwierdzenia ich niezgodności z wymaganiami.

W wyniku ulepszenia/rozwinięcia oprogramowania tworzony jest/będzie nowy kod i algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej (program komputerowy). W przypadku ulepszania/rozwijania oprogramowania Wnioskodawca będzie to wykonywał na zlecenie podmiotu będącego jego właścicielem. Wnioskodawca nie staje się właścicielem czy współwłaścicielem ulepszonego oprogramowania, gdyż przeniósł na Spółkę autorskie prawa majątkowe do wytworzonej przez Niego funkcjonalności, modułu oprogramowania. Wnioskodawca tworzy i rozwija/modyfikuje oprogramowanie na podstawie umowy współpracy zawartej ze Spółką.

W wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe – utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm. – dalej jako „ustawa o PAIPP”) będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Podejmowane przez Wnioskodawcę działania zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Wynikiem było/jest stworzenie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w postaci aplikacji oraz ulepszeń danych aplikacji. Każdy eksperyment wiązał się z wdrożeniem lub odrzuceniem hipotezy, która była walidowana. Wnioskodawca wykorzystuje wyniki swojej działalności we wszystkich efektach swojej pracy. W/w produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej Innowacyjny, ulepszony charakter. Nie są wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług. Wnioskodawca wykorzystuje wyniki we wszystkich elektach swojej pracy.

Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym Kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie. Wynagrodzenie Wnioskodawcy stanowi honorarium z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania. Sposób przenoszenia na kontrahenta praw autorskich każdorazowo spełnia warunki przewidziane w ustawie o PAPP.

Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie wyłącznie z tytułu sprzedaży autorskich praw majątkowych do programów komputerowych. Faktury, które Wnioskodawca wystawia na rzecz Kontrahenta nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac Wnioskodawcy na Kontrahenta, ze względu na to, że całość stanowi wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac Wnioskodawcy. Autorskie prawa do programu komputerowego przechodzą na kontrahenta w momencie oddania mu w sposób elektroniczny bądź fizyczny (na nośniku) wytworzonego kwalifikowanego prawa IP. Okresem rozliczeniowym jest miesiąc kalendarzowy. Zakończenie okresu rozliczeniowego nie wymaga spełnienia dodatkowych warunków.

Dochodami osiąganymi przez Wnioskodawcę w prowadzonej działalności gospodarczej w związku z tworzeniem/ulepszeniem/modyfikacją oprogramowania są dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Oprogramowanie, o którym mowa we wniosku zostało wytworzone w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę od dnia (…) 2016 r. działalności twórczej obejmującej w ocenie Wnioskodawcy prace rozwojowe w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Działalność Wnioskodawcy, jest podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Przy czym prace te są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów (programów).

Nadto czynności wykonywane przez Wnioskodawczynię nie są projektami powtarzalnymi – każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego.

Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, że:

-odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie czynności ponosi Wnioskodawca,

-czynności zlecone Wnioskodawcy nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności,

-Wnioskodawca jako wykonujący te czynności ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której przychody za poprzedni rok nie przekroczyły (…) mln euro. Prowadzi księgę przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca wskazuje, że prowadzi na bieżąco od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej szczegółową ewidencję odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej (autorskich praw do programu komputerowego) oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw. Ewidencja prowadzona przez Wnioskodawcę zawiera wszystkie elementy/informacje o których mowa w art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT i jest prowadzona od dnia 01.01.2020 r.

Wnioskodawca jednocześnie wyjaśnia zasady obliczania tzw. wskaźnik nexus: Wnioskodawca w pierwszej kolejności dokonuje oceny, czy konkretny wydatek jest związany z bezpośrednio prowadzoną przez niego działalnością, która w jego ocenie stanowi działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, bądź wypełnia znamiona innych wydatków, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Jeżeli powyższa ocena jest prawidłowa, wówczas wydatek ten jest uwzględniany przy kalkulacji wskaźnika nexus. Wnioskodawca nie zalicza do wskaźnika nexus wszystkich wydatków, które przypisuje jako koszty uzyskania przychodów z konkretnego programu komputerowego, lecz wyłącznie te, które zaliczają się do którejkolwiek z kategorii wymienionych w art. 30ca ust, 4 ustawy o PIT.

W przypadku braku możliwości pełnego bezpośredniego alokowania konkretnego kosztu do konkretnych prac, które zdaniem Wnioskodawcy stanowią prace rozwojowe lub badania naukowe, zakres w jakim koszty te są wykorzystywane do tych prac jest możliwy do ustalenia na podstawie ewidencji prowadzonej przez Wnioskodawcę na bieżąco (przy uwzględnieniu zastosowanej proporcji odnoszącej się do czasu poświęconego na wytworzenie danego programu komputerowego w danym miesiącu). W ten sposób możliwe jest procentowe i kwotowe określenie jaka część wydatku w danym miesiącu ma związek z tymi pracami (i dalej z każdym konkretnym wytwarzanym prawem do programu komputerowego).

Dodatkowo Wnioskodawca wskazuje, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ponosi następujące koszty:

-użytkowania samochodu, w tym koszty paliwa, koszty napraw i inne koszty związane z jego eksploatacją oraz leasingu pojazdu;

-prowadzenie księgowości;

-sprzętu komputerowego i urządzeń peryferyjnych oraz oprogramowanie komputerowe niezbędne do prowadzenia działalności;

-szkolenia.

Składniki majątku nie stanowią środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności.

Wnioskodawca jednocześnie wyjaśnia:

-Pod pojęciem wydatków na utrzymanie samochodu rozumieć należy, paliwo i materiały eksploatacyjne, akcesoria do nich. Pod pojęciem wydatków na leasing należy rozumieć zawartą umowę leasingu na okres 04.2021 r. – 04.2024 r. z miesięczną ratą (…) zł brutto. Wnioskodawca ponosi wydatki na zakup paliwa, części zamiennych w celu naprawy, części eksploatacyjnych (oleje, płyny, filtry, klocki hamulcowe, tarcze, opony, akumulator, itp.), a także wydatki związane z przeglądem technicznym pojazdu.

-Pod pojęciem opłat za prowadzenie obsługi księgowej należy rozumieć wynagrodzenie za świadczenie usług na rzecz Wnioskodawcy przez ww. podmiot.

-Pod pojęciem nabycia sprzętu komputerowego i urządzeń peryferyjnych należy rozumieć wydatki Wnioskodawcy na nabycie licencji do programów komputerowych, programów antywirusowych oraz wydatki na sprzęt taki jak: drukarka, zewnętrzna karta graficzna, przejściówki oraz kable cyfrowo-analogowe, fotel biurowy oraz tonery do drukarki, notatniki, segregatory, przybory do pisania, drukarka atramentowa lub laserowa oraz materiały eksploatacyjne do drukarek (papier, tusz lub toner).

-Pod pojęciem szkoleń należy rozumieć szkolenia podnoszące kwalifikacje zawodowe Wnioskodawcy z zakresu informatyki i języków programowania, oraz wydatki na zakup biletów na konferencje branżowe lub zapłata wynagrodzenia za udział w szkoleniu na rzecz jego organizatora.

Wnioskodawca poniżej wskazuje przesłanki świadczące o bezpośrednim powiązaniu wymienionych we wniosku konkretnych kosztów z tworzeniem/rozwijaniem oprogramowania komputerowego lub jego części:

-koszty eksploatacji samochodu i koszty leasingu umożliwiają Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do Spółki/kontrahenta w celu konsultacji dotyczących tworzonego oprogramowania. Auto wykorzystywane będzie do celów świadczenia usług na rzecz Spółki/Kontrahentów jak również do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie, a więc Wnioskodawca jest w stanie świadczyć usługi programistyczne efektywniej i lepszej jakości, wpływając na mocniejszą pozycję na rynku zleceń informatycznych,

-koszt poniesiony na księgowość pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). Wnioskodawca, dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów ma więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekłada się na jakość tworzonego programu komputerowego. Gdyby Wnioskodawca nie ponosił takiego kosztu to nie mógłby w legalny sposób prowadzić działalności gospodarczej w Polsce, wobec czego ten koszt jest bezpośrednio i funkcjonalnie związany z uzyskiwaniem dochodu z praw własności intelektualnej w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, która jego zdaniem spełnia kryteria badawczo-rozwojowej,

-sprzęt komputerowy oraz nabywanie urządzeń peryferyjnych są niezbędne Wnioskodawcy, gdyż oprogramowanie wytwarzane jest przy pomocy komputera oraz jest zapisywane w jego pamięci. Bez wykorzystania tego rodzaju sprzętu niemożliwe byłoby jego odtworzenie. Wnioskodawca konsekwentnie usprawniać będzie posiadane urządzenia poprzez zakup stosownego sprzętu komputerowego oraz akcesoriów komputerowych oraz biurowych. W szybko zmieniającym się świecie technologii, niekorzystanie przez Wnioskodawcę z nowoczesnych rozwiązań technologicznych prowadziłoby efektywnie do spadku wydajności Jego pracy,

-trzeba podkreślić konieczność poniesienia wydatków na dokształcanie się Wnioskodawcy (okazjonalne szkolenia) w dziedzinie branży IT, która podlega nieustannym zmianom. Wobec tego Wnioskodawca ponosi koszty szkoleń oraz udziału w konferencjach. Dzięki temu Wnioskodawca może poznać główne cechy i właściwości nowych rozwiązań oraz mieć szersze spojrzenie na architekturę podczas wybierania narzędzi czy sposobów integracji między kontrahentami a nowo powstającymi usługami. Z tego względu, udział Wnioskodawcy w szkoleniach oraz konferencjach jest jak najbardziej uzasadniony.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać w zakresie rozliczenia za 2023 i za 2024 rok z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT).

W piśmie z 15 stycznia 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, udzielił Pan następujących odpowiedzi na zawarte w wezwaniu pytania:

1)w odniesieniu do Pana działalności, w ramach której tworzy Pan i rozwija „Oprogramowania”proszę wyjaśnić:

a)jaki rodzaj wiedzy i umiejętności wykorzystuje i rozwija Pan w ramach tej działalności? Przy użyciu jakich „innowacyjnych technologii” powstają poszczególne innowacyjne rozwiązania, jakie nowe zastosowania i usprawnienia odróżniają tworzone oprogramowania od już istniejących?

Odpowiedź: Ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Wnioskodawca uwzględnia w swojej działalności. W ramach rozwijania oprogramowania Wnioskodawca wykorzystywał wszechstronną wiedzę informatyczną w celu implementacji innowacyjnego, bezpiecznego oraz optymalnego kodu, którą nieustannie podczas tworzenia projektów poszerzał. Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy planowaniu projektów, są technologie informatyczne, czyli Jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Niego wytworzony. Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija wiedzę i umiejętności z zakresu informatyki i oprogramowania komputerowego (projektowania, tworzenia i rozwoju oprogramowania), a także matematyki, logiki. Nowe kombinacje narzędzi i technologii pozwalają na wytworzenie aplikacji o niewystępującej wcześniej specyfikacji i jakości.

b)jakie produkty, usługi, procesy oferował/oferuje Pan dotychczas w swojej działalności?

Odpowiedź: W swojej działalności Wnioskodawca oferuje usługi programistyczne takie jak tworzenie i rozwijanie kodu innowacyjnych aplikacji. Oferuje takie produkty (programy komputerowe), jakie są przedmiotem zapotrzebowania danego zleceniodawcy. Nie posiada konkretnego asortymentu.

c)na jakich rozwiązaniach wiedzowych, technicznych, technologicznych, czy programistycznych oparte są te produkty, usługi, procesy?

Odpowiedź: Wytwarzane oprogramowania były oparte między innymi o technologie wypisane w podpunkcie 1. a) dotyczącym wykorzystywanych technologii do tworzenia innowacyjnego oprogramowania. Wytwarzany kod tworzony był zgodnie z dobrymi praktykami programistycznymi, takimi jak wykorzystywanie dobrych wzorców projektowych, wielopoziomowe testowanie, czy weryfikacja kodu.

d)co Pan zaplanował i jakie cele Pan postawił?

Odpowiedź: Wnioskodawca zaplanował opisane we wniosku prace w zakresie tworzenia oprogramowania i osiągnięcie zakładanego w ramach danego projektu celu oraz regularny rozwój prowadzonego projektu co udaje się sukcesywnie realizować.

Celem, jaki był do osiągnięcia, było stworzenie oprogramowania zgodnego z zapotrzebowaniem zleceniodawcy, a w szczególności ocena możliwości wytworzenia danego oprogramowania oraz wybór właściwej technologii i jej odpowiednie wykorzystanie dla celów stworzenia danego oprogramowania. W razie braku możliwości wykorzystania dostępnych technologii, celem było też przyswojenie nowej technologii i jej odpowiednie wykorzystanie w połączeniu z dotychczasowymi zasobami wiedzy.

e)co jest efektem działań, tj. jakie nowe zastosowanie powstało przy realizacji opisanego projektu?

Odpowiedź: Efektem działań Wnioskodawcy w ramach jego prac programistycznych było wytworzenie kodów źródłowych aplikacji, które zostały opisane we wniosku. Dzięki temu przy każdym projekcie powstały nowe zastosowania.

W 2023 roku Wnioskodawca rozwijał trzy projekty, w ramach których tworzył mikroserwisy (Oprogramowanie) na zlecenie Kontrahenta. Każdy z mikroserwisów dotyczył aplikacji (…) umożliwiającej:

(…).

f)w jaki sposób realizował Pan zaplanowane przedsięwzięcie?

Odpowiedź: Zaplanowane przedsięwzięcie Wnioskodawca realizował w etapach zawierających w danym momencie najważniejsze oraz najpilniejsze dla użytkowników funkcjonalności. Realizowane było w sposób zorganizowany, zaplanowany, według ustalonego harmonogramu. W pierwszej kolejności ma miejsce ustalanie wymagań biznesowych oraz analiza istniejącego oprogramowania, stawianie problemów do rozwiązania, kolejno projektowanie architektury systemu, później pisanie kodu źródłowego i na koniec wdrażanie programu i sporządzenie dokumentacji.

2)w czym przejawia się twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do „Oprogramowania”, których dotyczy wniosek? Należy wyjaśnić jakie konkretne działania podejmował/podejmuje Pan w celu opracowania nowego/rozwijanego „Oprogramowania”, a w szczególności:

Odpowiedź: Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do Oprogramowania, którego dotyczy wniosek przejawia się w wytworzeniu przez Wnioskodawcę programów komputerowych o cechach, funkcjonalnościach i specyfikacji nie występujących wcześniej w praktyce gospodarczej. Wnioskodawca podkreśla, że każde zadanie lub problem w zakresie tworzenia Oprogramowania można rozwiązać na wiele różnych sposobów przy wykorzystaniu wielu dostępnych narzędzi. Wybór, dostosowanie oraz ulepszenie już istniejących rozwiązań zależy tylko i wyłącznie od jego wiedzy, doświadczenia oraz wyobraźni. Wnioskodawca wybiera bowiem rodzaj i sposób analizowania danych celem możliwości zastosowania ich do nowych lub ulepszonych programów/Oprogramowań i przygotowuje do nich analizę. Wnioskodawca wskazuje, że wykonywane czynności nie są projektami powtarzalnymi – każdy nowy program komputerowy wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego. Wnioskodawca w swojej działalności zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Wnioskodawcy.

a)jakie konkretne działania zmierzające do usprawnienia wytworzonego już wcześniej w praktyce gospodarczej „Oprogramowania” zostały podjęte w celu realizacji zlecanych zadań?

Odpowiedź: Oprogramowania tworzone są zgodnie z dobrymi praktykami programistycznymi, między innymi tymi wymienionymi w odpowiedzi do pytania 1. c) co pozwala ograniczyć błędy danej aplikacji oraz szybszego jego rozwoju. Dodatkowo usprawnienie w wytwarzaniu oprogramowania wprowadza ciągła edukacja w zakresie innowacyjnych na dany moment technologii, rozwiązań oraz wzorców projektowych.

b)w oparciu o jakie technologie zostało wytworzone/rozwinięte przez Pana „Oprogramowanie”? Jakie konkretnie narzędzia, nowe koncepcje, rozwiązania niewystępujące w Pana praktyce gospodarczej zastosowano? Co powoduje, iż wytworzone nowe „Oprogramowanie” różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana? Na czym polega oryginalność tego „Oprogramowania”?

Odpowiedź: Oprogramowania wytwarzane są przez Wnioskodawcę przy pomocy między innymi technologii wypisanych w odpowiedzi na pytanie 1. c). Wykorzystywane narzędzia takie jak wydajny sprzęt komputerowy, czy nowoczesne środowisko do wytwarzania oprogramowania pozwalają maksymalnie zoptymalizować i ułatwić wytwarzanie innowacyjnego oprogramowania. Oryginalność wynika również z faktu, że oprogramowania stanowią efekt pracy Wnioskodawcy, przy której wykonywaniu miał On zapewnioną swobodę tworzenia, a praca nie polegała na kopiowaniu istniejącego już utworu. Dodatkowo efekty działań Wnioskodawcy stanowią coś wcześniej nieznanego dla Wnioskodawcy – jego twórcy. Oprogramowanie tworzone i rozwijane na rzecz Kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co oznacza, że cecha twórczości i oryginalności jest spełniona.

c)zastosowanie jakich technologii (rozwiązań, narzędzi) powoduje, iż „Oprogramowanie” po jego wytworzeniu lub rozwinięciu różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Pana?

Odpowiedź: Rozwiązania, technologie oraz narzędzia wspomniane w odpowiedzi na pytanie 2. b) powodują, że wytwarzane oprogramowanie jest innowacyjne. Oprogramowanie jest dostosowane do konkretnych potrzeb podmiotów zlecających – tworzone są różne funkcjonalności różnych systemów. Rozwiązania stosowane do wytworzenia każdej z nich wymagają zindywidualizowanego podejścia i kreatywności.

3)wobec wskazania we wniosku, że:

proszę wyjaśnić:

a)jakie cele na wstępie postawił Pan sobie w zakresie poszczególnych realizowanych „Oprogramowań” oraz źródeł finansowania zaplanowanych prac?

Odpowiedź: Podstawowym celem było wytwarzanie w ramach projektów oprogramowania nowoczesnego, wysokiej jakości oraz łatwo rozwijalnego w przyszłości. Celem w zakresie źródeł finansowania była minimalizacja kosztów Zleceniodawcy, które mogłyby powstać przez konieczność wprowadzenia nowych urządzeń, tym samym Wnioskodawca dostosował technologię do aktualnego zaplecza technicznego zleceniodawcy.

b)jakie konkretnie cele zostały osiągnięte, w ramach jakich zasobów ludzkich, rzeczowych i finansowych nastąpiło opracowanie konkretnego rozwiązania praktycznego problemu lub innowacyjnego rozwiązania?

Odpowiedź: Osiągnięte zostały cele wymienione w odpowiedzi do pytania 3.a). Stopień realizacji założonych celów był wystarczający dla uznania, że Oprogramowanie wypełnia cele biznesowe Kontrahenta. Trwająca współpraca między działalnością gospodarczą Wnioskodawcy a Kontrahentem dowodzi zadowolenia z wytwarzanego oprogramowania.

c)na czym polega systematyczność w odniesieniu do Pana działań w zakresie wykonywanych przez Pana czynności?

Odpowiedź: Systematyczność polegała na metodycznym i uporządkowanym wytwarzaniu nowoczesnego oprogramowania, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac (ustalenie harmonogramu prac, kolejności wykonywania poszczególnych czynności), weryfikacja (ustalenie czy zostały osiągnięte założone efekty prac, ewentualne wprowadzanie poprawek i udoskonaleń prowadzących do osiągnięcia założonego rezultatu), zakończenie (zdanie efektów prac).

d)jakie harmonogramy w związku z tym zostały opracowane (w jakim okresie), a które z nich zostały faktycznie zrealizowane w stosunku do jakiego programu komputerowego?

Odpowiedź: Harmonogram tworzenia oraz rozwijania projektów planowany jest na bieżąco na podstawie tego, jak zmieniają się dostępne w danym momencie technologie oraz potrzeby użytkowników korzystających z systemu.

4)czy efekty Pana pracy, które nazywa Pan „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

-zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

-nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

-nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Zleceniodawcę?

Odpowiedź: Efekty pracy, które Wnioskodawca nazywa „Oprogramowaniem”, odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej w obrębie wykonywanej działalności Wnioskodawcy. Zmiany dokonywane w kodzie mają charakter niepowtarzalny, jako że nowo wdrażane rozwiązania w aplikacji webowej wymagają pokrycia oryginalnymi, twórczymi testami automatycznymi nowych scenariuszy testowych, uprzednio nieistniejących. Nie są jedynie „techniczną”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez zleceniodawcę.

5)czy wobec zaznaczenia w opisie sprawy, że (…) Wnioskodawca tworzy i rozwija/modyfikuje oprogramowanie na podstawie umowy współpracy zawartej ze Spółką. W wyniku prowadzonych prac powstają programy komputerowe - utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 z późn. zm. - dalej jako „ustawa o PAIPP") będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze (…) należy rozumieć, że w każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania utworów – efekty Pana prac były/są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź: W każdym przypadku – tj. zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku rozwijania utworów – efekty prac Wnioskodawcy były/są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

6)czy w przypadku rozwoju „Oprogramowania” – efekt Pana pracy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowią nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Odpowiedź: W przypadku rozwoju „Oprogramowania” – efekt pracy Wnioskodawcy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją, stanowią nowe, odrębne od tego oprogramowania, utwory w postaci programu komputerowego podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

7)czy wszystkie „aplikacje”, „rozwiązania”, „oprogramowania”, „utwory”, „efekty” to programy komputerowe, które są tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Pana? Sposób, w jaki używa Pan ww. pojęć nie pozwala na stwierdzenie, czy różne pojęcia określają różne efekty Pana prac, czy pojęcia te są używane zamiennie, żeby określić ten sam efekt Pana prac?

Odpowiedź: Wszystkie „aplikacje”, „rozwiązania”, „oprogramowania”, „utwory”, „efekty” to programy komputerowe, które są tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Wnioskodawcę.

Różne pojęcia wskazane we Wnioskodawcę we wniosku są używane zamiennie, żeby określić ten sam efekt prac.

8)czy przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego (lub jego części) następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy?

Odpowiedź: Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego (lub jego części) następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

9)w jaki sposób poszczególne umowy ze Zleceniodawcą regulują kwestię sposobu (trybu, zasad) przenoszenia przez Pana na Zleceniodawcę praw do konkretnego stworzonego przez Pana „Oprogramowania”? W jaki sposób odbywa się wyodrębnienie konkretnego „Oprogramowania” i przeniesienie praw do tego efektu Pana pracy na Zleceniodawcę (jakie czynności realizujecie odpowiednio Pan i Zleceniodawca)? Co potwierdza przeniesienie tych praw?

Odpowiedź: Umowy zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a danym Kontrahentem wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem oprogramowania przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie. Faktury, które Wnioskodawca wystawia na rzecz Kontrahenta nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac Wnioskodawcy na Kontrahenta, ze względu na to, że całość stanowi wynagrodzenie z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac Wnioskodawcy. Autorskie prawa do programu komputerowego przechodzą na kontrahenta w momencie oddania mu w sposób elektroniczny bądź fizyczny (na nośniku) wytworzonego kwalifikowanego prawa IP. Okresem rozliczeniowym jest miesiąc kalendarzowy. Zakończenie okresu rozliczeniowego nie wymaga spełnienia dodatkowych warunków. Przeniesienie praw potwierdza umowa i umieszczenie go na serwerze Kontrahenta lub oddanie go na nośniku.

10)jakich konkretnie kosztów użytkowania samochodu dotyczy Pana wniosek?W opisie tego rodzaju wydatków użył Pan zwrotów „w tym” oraz „itp.”, co sugeruje, że wskazał Pan tylko przykładowe wydatki tej kategorii. Proszę o wskazanie, w formie katalogu zamkniętego, wszystkich wydatków zaliczanych przez Pana do tej kategorii wydatków, w szczególności wydatków dotyczących materiałów eksploatacyjnych, akcesoriów do nich oraz części zamiennych,

Odpowiedź: Wniosek dotyczy niżej wymienionych kosztów:

-paliwo,

-ubezpieczenie OC i AC samochodu,

-usługi wykonywane w celu naprawy samochodu lub przystosowania go do panujących warunków, tj. naprawa oraz wymiana opon,

-części do samochodu,

-faktury za raty leasingowe.

11)kosztów zakupu jakiego konkretnie oprogramowania komputerowego dotyczy Pana wniosek?

Odpowiedź: Subskrypcje oprogramowania ułatwiającego prowadzenie prac programistycznych (…).

12)jaka jest forma opodatkowania prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej?

Odpowiedź: Forma opodatkowania działalności gospodarczej Wnioskodawcy to podatek liniowy.

Pytania

1. Czy opisana w stanie faktycznym działalność Wnioskodawcy w zakresie prac B+R spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej zawartej w art. 5a pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2019 r. poz. 29 ze zm.)?

2. Czy w związku z opisanym stanem faktycznym Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej może korzystać za 2023 r. i za 2024 r. z opodatkowania kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i w przypadku tego rodzaju dochodu stosować 5% stawkę opodatkowania wg art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznym?

3. Czy wydatki na:

-użytkowania samochodu, w tym koszty paliwa, koszty napraw i inne koszty związane z jego eksploatacją oraz leasingu pojazdu,

-prowadzenie księgowości,

-sprzętu komputerowego i urządzeń peryferyjnych oraz oprogramowanie komputerowe, niezbędne do prowadzenia działalności,

w części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (oprogramowania), gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia ww. oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie, można uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

Pytanie 1

Zdaniem Wnioskodawcy, oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, zostało ¡/lub zostanie wytworzone w ramach prowadzonej przez Niego działalności stanowiącej działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Art. 5a pkt 38 ustawy o PIT normuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Badaniami naukowymi są więc:

-badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne, mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowanych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

-badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce – rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, pojęcie prace rozwojowe oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, niezbędne jest wyodrębnienie pewnych cech dotyczących możliwości zakwalifikowania przedmiotowego oprogramowania tworzonego przez Wnioskodawcę jako prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc się do interpretacji indywidualnej nr 0114-KDIP3-1.4011.318.2019.3.MG, działalność badawczo-rozwojowa powinna: obejmować badania naukowe lub prace rozwojowe, mieć twórczy charakter, być podejmowana w sposób systematyczny oraz być podejmowana w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Oprócz tego w Objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX, w definiowaniu działalności B+R następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej. Pomiar działalności naukowo-technicznej i innowacyjnej (OECD Publishing, Paris/GUS, Warsaw, https://doi.org/10.1787/9788388718977-pl). Według podręcznika, działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia.

Działalność podejmowana przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego programu komputerowego w odpowiedzi na zapotrzebowanie biznesowe Kontrahentów.

Zdaniem Wnioskodawcy, jego działalność spełnia cechy prac rozwojowych. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań.

Wnioskodawca podejmuje pracę nad jakimś projektem posiadając nakreślony cel, którym jest wytworzenie oprogramowania rozwiązującego problemy nakreślone przez Kontrahenta przy negocjowaniu współpracy. Wnioskodawca prowadzi pracę według ścisłego harmonogramu, począwszy od wymagań umownych dotyczących poprawnej dokumentacji swojej działalności, oprogramowanie wymaga wielu składowych tworzonych w odpowiedniej kolejności i z należytą uwagą.

Zmiany wprowadzane przez Wnioskodawcę mają dwutorowy wymiar: tworzenie nowych funkcjonalności oraz ulepszanie starych funkcjonalności (przez tworzenie nowych lub ulepszanie starych).

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo-rozwojową, jego działalność spełnia cechy takowej:

A) nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca współtworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb Kontrahentów, z którym współpracuje, a dany Kontrahent ma na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb;

B) nieprzewidywalność: Kontrahenci, z którymi Wnioskodawca współpracuje, oczekują od Niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (programów komputerowych), pomimo korzystania z istniejących metod informatycznych i języków programistycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania, lub znaczną modyfikację archaicznych rozwiązań;

C) metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach danej umowy do metodycznej współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Kontrahenta. Innymi słowy, jego działalność prowadzona jest w sposób systematyczny;

D) możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej przez Niego działalności gospodarczej jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia.

Biorąc powyższe pod uwagę, można stwierdzić, zdaniem Wnioskodawcy, że współtworzenie przez Niego programów komputerowych spełnia kryteria działalności badawczo-rozwojowej zawarte w Podręczniku Frascati oraz w art. 5a pkt 38 i 40 ustawy o PIT.

Pytanie 2

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, przedsiębiorcy osiągający dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (tzw. kwalifikowane IP) mogą stosować preferencyjną stawkę podatku dochodowego w wysokości 5% podstawy opodatkowania (ulga IP Box).

Wnioskodawca uważa, że spełnia wymogi pozwalające na zastosowaniem ulgi IP BOX.

Wnioskodawca swoje stanowisko argumentuje informacjami zawartymi w Objaśnieniu podatkowym Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącego preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP Box. Zgodnie z tym dokumentem preferencja IP Box skierowana jest do podatników uzyskujących dochody z komercjalizacji kwalifikowanych praw własności intelektualnej, takich jak autorskie prawa do oprogramowania.

Warunek osiągania dochodu z kwalifikowanego IP podlegającego opodatkowaniu w Polsce jest spełniony przez Wnioskodawcę.

Dodatkowo kwalifikowane IP to prawo własności intelektualnej spełniające łącznie trzy warunki:

-zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej,

-należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 PTT, w tym przypadku autorskie prawo do programu komputerowego,

-podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Również w tym przypadku Wnioskodawca spełnia wszystkie powyższe wymagania. W ramach Jego działalności powstają programy informatyczne o charakterze autorskim, dostosowane do wymagań Spółki/Kontrahentów Spółek, podlegające ochronie prawnej. Całość praw autorskich każdorazowo podlega przeniesieniu na rzecz Spółki poprzez sprzedaż, skutkującą uzyskaniem dochodu.

Według stanowiska Wnioskodawcy, zarówno jego działalność, jak i zadania/czynności, które wykonuje dla Spółki spełniają definicję działalności badawczo rozwojowej, zgodnej z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Jako że efektem jego pracy jest kod źródłowy programu komputerowego (aplikacji) wytwarza On prawa własności intelektualnej.

Mając na uwadze spełnienie przez Wnioskodawcę definicji działalności B+R, stwierdzić należy, że wytwarza On więc kwalifikowane prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Według najlepszej wiedzy Wnioskodawcy, oprogramowania, które wytwarza są innowacyjne, ponieważ Kontrahenci nie mogliby kupić na rynku istniejącego już innego oprogramowania, które byłoby w stanie zaspokoić wszystkie ich potrzeby.

Na podstawie umów ze Spółką, Wnioskodawca wykonuje usługę informatyczną i wszelkie prawa własności intelektualnej są przekazywane na rzecz Spółki za pewną ustaloną opłatą.

Wg ustawy o podatku od towarów i usług przez sprzedaż rozumie się „odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów”. Tak więc w tym przypadku następuje faktyczna sprzedaż wytworzonych przez niego kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Efektem czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę jest kod źródłowy programu komputerowego oraz sporadycznie jego dokumentacja. Nie istnieje inne podobne oprogramowanie tak, aby można było na jego podstawie wycenić wartość praw własności intelektualnej związanej z tym oprogramowaniem. Tak więc dokumentem określającym wartość sprzedawanych praw jest faktura, którą wystawia Wnioskodawca.

W związku z powyższym, autorskie prawo do oprogramowania komputerowego lub jego części wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.

Dochód ze zbycia tego prawa lub jego części stanowi kwalifikowany dochód w rozumieniu art. 30ca ust. 4 w związku z art. 30ca ust. 7 ustawy o PIT.

Zatem Wnioskodawca ma prawo rozliczać za 2023 i za 2024 r. dochody ze sprzedaży tych praw, zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT, tj. z zastosowaniem stawki 5%.

Pytanie 3

W zakresie pytania nr 3 o wydatki, Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Tym samym, należy przyjąć, że wszystkie inne koszty, które są ponoszone w związku z działalnością badawczo-rozwojową, a które nie są wyraźnie wykluczone na mocy cytowanego powyżej przepisu prawa mogą być zakwalifikowane jako koszty związane z działalnością badawczo-rozwojową.

Zatem należy przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT.

Wnioskodawca wskazuje, że wszystkie wymienione we wniosku wydatki są faktycznie ponoszone na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej i Wnioskodawca chciałby wszystkie z wymienionych we wniosku i w niniejszym piśmie koszty uwzględnić we wskaźniku Nexus (art. 30ca ust 4 ustawy o PIT). Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że sam nie chce kwalifikować tych kosztów jako kosztów kwalifikowanych w kontekście możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki podatkowej z tytułu IP Box, w związku z tym skierował do urzędu pytanie.

Należ przyjąć, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT.

Koszty stałe, takie jak opłaty za usługi księgowe/doradcze, użytkowanie samochodu mogą rozkładać się na więcej niż jeden projekt, ze względu na to, że są to wydatki stałe prowadzenia działalności Wnioskodawcy. Jednocześnie koszty te można przyporządkować wówczas odpowiednio do kilku projektów. W przypadku braku możliwości pełnego alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia autorskiego programu komputerowego, Wnioskodawca ustali faktyczny koszt poniesiony w danym okresie na prowadzoną przez Niego działalność związaną z wytwarzaniem autorskiego programu komputerowego według odpowiedniej proporcji, która będzie odpowiadać przyczynieniu się danego kosztu do osiągnięcia konkretnego przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

W ostateczności Wnioskodawca per analogiam zastosuje art. 22 ust. 3 ustawy o PIT, stanowiący, że jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie wymienione przez Niego wydatki są faktycznie poniesione na prowadzoną przez Niego działalność, która Jego zdaniem, jest badawczo-rozwojowa i związana z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Wszystkie wydatki stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT, co wskazano we wniosku. Niniejsze wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 ustawy o PIT, gdyż mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej przez Niego pozarolniczej działalności gospodarczej. W odniesieniu do sytuacji, gdy prowadzone są w tym samym czasie prace nad kilkoma projektami, możliwe jest wyodrębnienie w ramach danej faktury przychodów przypadających na poszczególne autorskie programy komputerowe lub ich części na podstawie prowadzonej ewidencji prac.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone wydatki/koszty w zakresie w jakim przeznaczane na wytworzenie oprogramowania, a w tym obliczone według proporcji przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem, należy uznać za koszty prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w rozumieniu art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy:

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 742 ze zm.).

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że:

Na podstawie art. 4 ust. 2 tej ustawy:

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej zawarł Pan umowę współpracy ze spółką prawa polskiego – spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, na rzecz której tworzy Pan Oprogramowanie. W ramach swojej działalności gospodarczej pełni Pan rolę (…) w zespole programistów. Osobiście i samodzielnie pisze Pan kod (…) oraz tworzy dokumentację projektową.

Na podstawie umowy zobowiązał się Pan do świadczenia usług w roli (…), a w szczególności:

1. wsparcia przy ustalaniu architektury programów i aplikacji,

2. tworzenia oprogramowania i jego rozwoju, zgodnie z dostarczonymi wytycznymi,

3. utrzymania aplikacji systemów IT, wsparcia technicznego i rozwiązywania problemów w istniejących produktach,

4. udziału w inspekcji kodu,

5. tworzenia i implementacji mechanizmów wspierających testowanie produktów,

6. wsparcia przy testach produktów,

7. tworzenia dokumentacji technicznej do wykonywanych programów i aplikacji.

W ramach prowadzonych prac na rzecz Kontrahenta podejmował Pan i podejmuje następujące czynności:

1. Tworzenie nowych mikroserwisów, pisanie kodu źródłowego od początku.

2. Modyfikowanie, usprawnianie, rozszerzanie funkcjonalności już stworzonych mikroserwisów, poprzez zmianę kodu źródłowego.

3. Poprawianie błędów w istniejących już mikroserwisach, polegające na modyfikacji kodu źródłowego.

4. Testowanie powstałych mikroserwisów, reagowanie na ewentualne błędy, poprzez dokonywanie bieżących zmian w istniejącym kodzie źródłowym.

5. Sporządzenie stosownej dokumentacji z prowadzonych prac nad mikroserwisami, stanowiącej obligatoryjny element wykonywania prac pisania lub modyfikacji kodu, zgodnie z przyjętymi na rynku standardami.

6. Kontakt z klientem w zakresie prowadzonych prac nad mikroserwisami.

W 2023 roku rozwijał Pan trzy projekty, w ramach których tworzył mikroserwisy (Oprogramowanie) na zlecenie Kontrahenta. Każdy z mikroserwisów dotyczył aplikacji (…) umożliwiającej:

(…).

Zarówno w przypadku tworzenia jak i w przypadku rozwijania utworów – efekty Pana pracy są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W przypadku rozwijania „oprogramowania”/”programu komputerowego” – efekty Pana pracy w postaci powstałych rozwiązań, bezpośrednio w wyniku ich stworzenia, przed implementacją stanowiły/stanowią/będą stanowić nowe, odrębne od tego oprogramowania utwory w postaci programu komputerowego, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wszystkie „aplikacje”, „oprogramowania”, „utwory”, „efekty” to programy komputerowe, które są tworzone i rozwijane bezpośrednio przez Pana.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

W opisie sprawy wskazał Pan, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawarł Pan umowę współpracy ze spółką prawa polskiego – spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, w ramach której tworzy Pan Oprogramowanie. Pod pojęciem „Oprogramowania” czy też „programu komputerowego” lub „projektu” rozumie Pan programy w jakiejkolwiek formie, w tym aplikacje, oprogramowania, produkty, utwory, w tym programy zintegrowane ze sprzętem komputerowym. Używa Pan tych pojęć zamiennie i określają one te same efekty. W 2023 roku rozwijał Pan trzy projekty, w ramach których tworzył mikroserwisy (Oprogramowanie) na zlecenie Kontrahenta. Każdy z mikroserwisów dotyczył aplikacji (…). Każdy mikroserwis odpowiada za jeden proces logiki biznesowej, dzięki czemu każde rozwiązanie jest unikalne. Logika biznesowa ustalana jest z klientem, a wszelkie zmiany z nim konsultowane. Wskazał Pan ponadto, że żadna z opisanych w ramach Pana prac czynności nie miała i nie ma charakteru rutynowego, a każde podejmowane przez Pana działanie ma charakter mocno indywidualny. Dodał Pan, że tworzy oprogramowanie w zależności od potrzeb Klientów, z którymi współpracuje, a dany Zleceniodawca ma na celu zwiększenie innowacyjności archaicznych rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb. Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony.

Przed przystąpieniem do wykonania oprogramowania, każdorazowo musi Pan wybrać odpowiednią technologię, co wiążę się z wykorzystaniem swoich zasobów wiedzy, czy też ich zwiększeniem. Nie posiadając tej wiedzy nie byłby Pan w stanie go stworzyć. Wobec tego, do stworzenia oprogramowania za każdym razem musi Pan wykorzystać całą swoją wiedzę programistyczną oraz doświadczenie zawodowe.

Nie jest Pan podmiotem, który pełni wyłączne proste funkcje produkcyjne, ponieważ ponosi za nią pełne ryzyko, a w jej następstwie zdobywa prawo do stworzonego dzieła. W swojej działalności zawsze stara się Pan dostarczyć najnowsze rozwiązani w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Pana Kontrahenta, tym samym zwiększając zasoby swojej wiedzy.

Wyjaśnił Pan również, że modyfikacja/ulepszanie programów komputerowych polega na dodawaniu (oprogramowywaniu) nowych funkcjonalności lub modułów do istniejącego programu komputerowego, który nie posiadał ich (funkcjonalności lub modułów) wcześniej oraz na rozszerzaniu ilości rozwiązań sprzętowych wspieranych przez oprogramowanie, a także na poprawianiu działania istniejących funkcjonalność w razie stwierdzenia ich niezgodności z wymaganiami. W/w produkty, procesy lub usługi mają nowy, bardziej Innowacyjny, ulepszony charakter. Nie są wynikiem działalności obejmującej wprowadzanie rutynowych i okresowych zmian do tych produktów, procesów lub usług. Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do Oprogramowania, którego dotyczy wniosek przejawia się w wytworzeniu przez Pana programów komputerowych o cechach, funkcjonalnościach i specyfikacji nie występujących wcześniej w praktyce gospodarczej. Podkreślił Pan, że każde zadanie lub problem w zakresie tworzenia Oprogramowania można rozwiązać na wiele różnych sposobów przy wykorzystaniu wielu dostępnych narzędzi. Wybór, dostosowanie oraz ulepszenie już istniejących rozwiązań zależy tylko i wyłącznie od Pana wiedzy, doświadczenia oraz wyobraźni. Wybiera Pan bowiem rodzaj i sposób analizowania danych celem możliwości zastosowania ich do nowych lub ulepszonych programów/Oprogramowań i przygotowuje Pan do nich analizę. Oryginalność wynika również z faktu, że oprogramowania stanowią efekt Pana pracy, przy której wykonywaniu miał Pan zapewnioną swobodę tworzenia, a praca nie polegała na kopiowaniu istniejącego już utworu. Dodatkowo efekty Pana działań stanowią coś wcześniej nieznanego dla Pana – jego twórcy. Oprogramowanie tworzone i rozwijane na rzecz Kontrahenta powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny.

Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że działalność prowadzona jest przez Pana podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że systematyczność polegała na metodycznym i uporządkowanym wytwarzaniu nowoczesnego oprogramowania, tj. określenie celu jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac (ustalenie harmonogramu prac, kolejności wykonywania poszczególnych czynności), weryfikacja (ustalenie czy zostały osiągnięte założone efekty prac, ewentualne wprowadzanie poprawek i udoskonaleń prowadzących do osiągnięcia założonego rezultatu), zakończenie (zdanie efektów prac).

Zaplanował Pan opisane we wniosku prace w zakresie tworzenia oprogramowania i osiągnięcie zakładanego w ramach danego projektu celu oraz regularny rozwój prowadzonego projektu co udaje się sukcesywnie realizować.

Celem, jaki był do osiągnięcia, było stworzenie oprogramowania zgodnego z zapotrzebowaniem zleceniodawcy, a w szczególności ocena możliwości wytworzenia danego oprogramowania oraz wybór właściwej technologii i jej odpowiednie wykorzystanie dla celów stworzenia danego oprogramowania. W razie braku możliwości wykorzystania dostępnych technologii, celem było też przyswojenie nowej technologii i jej odpowiednie wykorzystanie w połączeniu z dotychczasowymi zasobami wiedzy.

Zaplanowane przedsięwzięcie realizował Pan w etapach zawierających w danym momencie najważniejsze oraz najpilniejsze dla użytkowników funkcjonalności. Realizowane było w sposób zorganizowany, zaplanowany, według ustalonego harmonogramu. W pierwszej kolejności ma miejsce ustalanie wymagań biznesowych oraz analiza istniejącego oprogramowania, stawianie problemów do rozwiązania, kolejno projektowanie architektury systemu, później pisanie kodu źródłowego i na koniec wdrażanie programu i sporządzenie dokumentacji.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej, tj. prowadzenie działalności w sposób systematyczny, w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pan prace, gdzie w ramach zawartej umowy współpracy ze spółką prawa polskiego – spółką z ograniczoną odpowiedzialnością tworzy Pan Oprogramowanie.

Pana działania zmierzają do zwiększenia oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W ramach podejmowanej działalności podejmuje Pan działalność twórczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci programów komputerowych o nowych lub ulepszonych funkcjonalnościach. Zasobami wiedzy, które wykorzystuje Pan przy planowaniu projektu, są technologie informatyczne, czyli Pana wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Pana wytworzony. Ustawodawca nie przewidział minimalnego progu skalowalności zwiększenia zasobów wiedzy, dlatego istotny jest element celowościowy, jaki Pan uwzględnia w swojej działalności.

Podkreślił Pan przy tym, że z wykorzystaniem wszystkich możliwych zasobów wiedzy, które posiada w swojej działalności, planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w branży w postaci ulepszonych produktów, procesów lub usług informatycznych. Ulepszenia są znaczące i pozwalają na zautomatyzowanie wielu procesów. Przystępując do tworzenia oprogramowania planuje Pan jego realizację w ten sposób, aby prace odbywały się w ramach harmonogramu.

W uzupełnieniu dodał Pan, że wykorzystuje i rozwija wiedzę i umiejętności z zakresu informatyki i oprogramowania komputerowego (projektowania, tworzenia i rozwoju oprogramowania), a także matematyki, logiki. Nowe kombinacje narzędzi i technologii pozwalają na wytworzenie aplikacji o niewystępującej wcześniej specyfikacji i jakości.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

-badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

-prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

·nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

·wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

·nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

·łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badań rozwojowych;

·kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

·wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

·planowaniu produkcji oraz

·projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak wskazuje Pan we wniosku, w ramach podejmowanej działalności podejmuje Pan działalność twórczą, która obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci programów komputerowych o nowych lub ulepszonych funkcjonalnościach. Wskazał Pan, że żadna z podejmowanych czynności nie miała i nie ma charakteru rutynowego, a każde podejmowane przez Pana działanie ma charakter mocno indywidualny. Pana działalność jest podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Przy czym prace te są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów (programów).

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia i rozwijania wymienionych programów komputerowych spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu – takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu i w warunkach działalności wynikające z wniosku i jego uzupełnienia.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, należy stwierdzić, że działalność prowadzona przez Pana polegająca na tworzeniu i rozwijaniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zgodnie natomiast z ust. 4 art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Na podstawie art. 30ca ust. 5 ww. ustawy:

Stosownie do treści art. 30ca ust. 7 przywołanej ustawy:

Na mocy art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do treści art. 30cb ust. 2 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

-na podstawie umowy o świadczenie usług ze Zleceniodawcą, tworzy Pan oraz rozwija oprogramowanie komputerowe w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-efekty pracy, które nazywa Pana „Oprogramowaniem” zawsze były/są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;

-przenosi Pan odpłatnie ogół praw autorskich na rzecz Zleceniodawcy na mocy umowy o świadczenie usług, przeniesienie praw majątkowych na Zleceniodawcę następuje na podstawie pisemnej umowy na wskazanych polach eksploatacji;

-w prowadzonej ewidencji pozaksięgowej dokonuje Pan wyodrębnienia kwalifikowanych praw własności intelektualnej (Prawa IP BOX);

-prowadzi Pan na bieżąco od 1 stycznia 2020 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy:

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), tworzone przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowania) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, na podstawie przepisów art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w roku 2023 i 2024, o ile zmianie nie ulegnie przedstawiony stan faktyczny.

Przechodząc do kwestii, które z wydatków ponoszonych przez Pana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej są kosztami poniesionymi na prowadzoną bezpośrednio przez Pana działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej tutejszy Organ wyjaśnia, co następuje.

Należy przede wszystkim podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i

-wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

-dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

-wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Z objaśnień podatkowych z 15 lipca 2019 r. wynika bowiem, że „Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku, niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem, dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP”.

Objaśnienia podatkowe wskazują zatem na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

W celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zasadę, o której mowa w ust. 3, stosuje się również w przypadku, gdy część dochodów z tego samego źródła przychodów podlega opodatkowaniu, a część jest wolna od opodatkowania, z wyłączeniem źródeł przychodów określonych w art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz przychodów, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. c, pkt 153 lit. c i pkt 154 w zakresie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zatem w przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu poniesionego przez podatnika w ramach działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia oprogramowania, można przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia oprogramowania według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

‒wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

‒kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

‒dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy także zauważyć, że w przypadku poniesienia wydatku na zakup środka trwałego, który podlega amortyzacji podatkowej oraz ma związek z wytworzeniem, rozwojem, ulepszeniem kwalifikowanego IP, cały wydatek nie może zostać uwzględniony we wskaźniku nexus. Uwzględnić można jedynie odpisy amortyzacyjne dokonane przez podatnika w roku podatkowym, w którym będzie korzystał z preferencyjnej stawki podatkowej.

Reasumując, wydatki ponoszone przez Pana na:

-użytkowanie samochodu (paliwo, ubezpieczenie OC i AC samochodu, usługi wykonywane w celu naprawy samochodu lub przystosowania go do panujących warunków, tj. naprawa oraz wymiana opon; części do samochodu, faktury za raty leasingowe),

-prowadzenie księgowości,

-sprzęt komputerowy i urządzenia peryferyjne (drukarka, zewnętrzna karta graficzna, przejściówki oraz kable cyfrowo-analogowe, fotel biurowy oraz tonery do drukarki, notatniki, segregatory, przybory do pisania, drukarka atramentowa lub laserowa oraz materiały eksploatacyjne do drukarek – papier, tusz lub toner) oraz programy antywirusowe i oprogramowanie ułatwiające prowadzenie prac programistycznych (…),

mogą zostać uznane za koszty do obliczenia wskaźnika nexus, przy zachowaniu właściwej proporcji, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako koszty prowadzonej bezpośrednio przez Pana działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanów faktycznych, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto zaznaczam, że okoliczność wykazania wartości wynagrodzenia za przeniesienie prawa własności intelektualnej w umowie lub fakturze nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

W odniesieniu do powołanej przez Pana interpretacji wskazujemy, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).