Wyrok NSA z dnia 16 lutego 2022 r., sygn. I FSK 1484/18

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (spr.), Sędzia WSA del. Maja Chodacka, po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Szefa Krajowej Administracji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 lutego 2018 r. sygn. akt III SA/Wa 1457/17 w sprawie ze skargi A. Z. na interpretację indywidualną Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 30 grudnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od A. Z. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 460 (słownie: czterysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 28 lutego 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 1457/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, działając na podstawie art. 146 w zw. z art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.), dalej "P.p.s.a.", uwzględnił skargę A.Z. (dalej "Strona" lub "Skarżący") na interpretację indywidualną Ministra Rozwoju i Finansów (dalej "organ") z 30 grudnia 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług i uchylił wyżej wymienioną interpretację indywidualną w zaskarżonej części.

1. Przebieg postępowania przed organami podatkowymi

W uzasadnieniu powyższego orzeczenia Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, że we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Strona podała, że w 1992 r. zawarła warunkową umowę zakupu niezabudowanej nieruchomości gruntowej, w 1995 r. nabyła prawo wieczystego użytkowania, a w 1998 r. prawo własności tej nieruchomości,. Przedmiotowe nabycie nie miało związku z działalnością gospodarczą, dokonano go do majątku prywatnego i sfinansowano z prywatnych środków. Ponadto własnymi środkami i własnym staraniem Skarżący rozpoczął na przedmiotowej nieruchomości budowę budynku mieszkalno-handlowo-usługowego (dalej "Budynek"), zakończoną w 1999 r. Następnie w 2001 r. Skarżący uzyskał pozwolenie na dobudowę budynku mieszkalno-usługowego do istniejącego Budynku (dalej "Dobudowa" lub "Nadbudowa") z przeznaczeniem zasadniczo na własne cele mieszkaniowe. Rozpoczęcie procesu budowlanego w tym zakresie miało miejsce w 2005 r., ukończenie zaplanowano na rok 2017 r., a jego przebieg był uzależniony od dostępności środków finansowych po stronie Skarżącego. W obu ww. przypadkach częściowo usługowy charakter nieruchomości budynkowych wynikał z decyzji o warunkach zabudowy.