Postanowienie WSA w Szczecinie z dnia 15 lutego 2022 r., sygn. II SAB/Sz 16/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk - Meder po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. K. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. w przedmiocie stanu technicznego budynku postanawia: I. odrzucić skargę. II. zwrócić skarżącemu B. K. kwotę [...]zł (słownie: [...]) uiszczoną tytułem wpisu od skargi.

Uzasadnienie

B. K., zastępowany przez syna P. K., wystąpił

do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie ze skargą na bezczynność Inspektor Nadzoru Budowlanego (zwany dalej: "organem") w sprawie stanu technicznego budynku mieszkalnego wielorodzinnego, zlokalizowanego na działce nr [...], obr. [...], przy ul. [...] w I..

W uzasadnieniu skargi skarżący wskazał, że zarzuca organowi bezczynność polegającą na zaniechaniu uznania skarżącego za stronę wskazanego wyżej postępowania administracyjnego, a w konsekwencji niedoręczanie mu pism oraz odmowę udostępnienia akt i udzielania informacji o przebiegu postępowania. Skarżący zarzucił błędne, naruszające art. 28 Kodeksu postępowania administracyjnego w zw. z art. 61 ustawy Prawo budowlane, przyjęcie przez organ, że w postępowaniach dotyczących nieruchomości, w których funkcjonuje wspólnota mieszkaniowa, stroną postępowania nie są właściciele poszczególnych lokali, a sama wspólnota. Jak wyjaśnił skarżący, Z. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w S. w postanowieniu z dnia [...] grudnia 2021 r., będącym odpowiedzią na pismo skarżącego z dnia [...] listopada 2021 r., odmówił wskazania czy Inspektor Nadzoru Budowlanego dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania w podnoszonej przez skarżącego sprawie. Organ wyższego stopnia wskazał, że skarżący, nie posiada w konkretnej sprawie indywidulanego, tj. odrębnego od Wspólnoty Mieszkaniowej, interesu prawnego w wydaniu przez organ konkretnego rozstrzygnięcia administracyjnego w stosunku do stanu technicznego wskazanego budynku. Według skarżącego, organ wyższego stopnia wydając wskazane postanowienie ograniczył się jedynie do ustalenia, na podstawie zgromadzonych materiałów w aktach sprawy, ile lokali liczy wskazany wyżej budynek mieszkalny oraz do analizy przepisów ustawy o własności lokali.