Interpretacja indywidualna z dnia 25 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.500.2023.4.DD

Czy wydatki związane korzystaniem z Samochodu i kierowcy rajdowego (stan faktycznych) oraz związane z zakupem/wytworzeniem Samochodu Rajdowego (zdarzenie przyszłe), jak również wydatki związane z eksploatacją Samochodu Rajdowego, będą stanowiły dla Wnioskodawcy w całości koszty uzyskania przychodów.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 listopada 2023 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z tego samego dnia, który dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z korzystaniem z samochodu i kierowcy rajdowego, z zakupem/wytworzeniem samochodu rajdowego oraz związanych z jego eksploatacją.

Z uwagi na braki formalne wniosku, wezwaliśmy Państwa, pismem z 22 grudnia 2023 r., o ich uzupełnienie. Wezwanie zostało odebrane 5 stycznia 2024 r., uzupełnienie do ww. wniosku wpłynęło 12 stycznia 2024 r.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca (dalej także „Spółka”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka funkcjonuje w grupie spółek zajmujących się działalnością deweloperską, które realizują inwestycje głównie w zakresie budownictwa mieszkaniowego oraz w zakresie budowy apartamentów nadmorskich (dalej jako „Deweloper”).

Wnioskodawca prowadzi m.in. działalność marketingową oraz promocyjną dotyczącą realizowanych inwestycji Dewelopera oraz ogólnie zwiększenia rozpoznawalności Dewelopera na rynku (budowanie marki). W ramach promowania marki, jak również inwestycji, Spółka aktualnie korzysta z samochodu rajdowego na podstawie stosownej umowy, który jest specjalnie oklejony (obrandowany) m.in. znakami towarowymi dotyczącymi Dewelopera, poszczególnych spółek deweloperskich i/lub znakami towarowymi dotyczącymi realizowanych inwestycji deweloperskich (dalej jako „Samochód”). Przy czym, Spółka nie dysponuje Samochodem do wyłącznej dyspozycji na zasadzie umowy najmu bądź umowy podobnej, a Samochód jest wykorzystywany dla celów realizacji działań promocyjnych Dewelopera na podstawie umowy z podmiotem trzecim, który ma tytuł prawny do tego Samochodu i świadczy usługi reklamowe za jego pośrednictwem.

Na podstawie umowy cywilnoprawnej Spółka zatrudnia także kierowcę rajdowego, który wykorzystując Samochód bierze udział w wyścigach m.in. na Torze (…). Wyścigi odbywają się na terenie Polski oraz za granicą. Kierowca rajdowy osiąga sukcesy w wyścigach, co przekłada się na zwiększenie rozpoznawalności marki Dewelopera. Odbywa się to m.in. poprzez: udział Samochodu w wyścigach, wymienianie nazwy Dewelopera podczas wyścigów, pokazywanie logo Dewelopera podczas wyścigu i przy wręczaniu nagród, przekazywanie informacji o wyścigach w social mediach. Dodatkowo Tor (…) uruchomił swój kanał telewizyjny, który zwiększa oglądalność wyścigów, co przekłada się na zwiększenie rozpoznawalności marki Dewelopera. Aktualnie Spółka ponosi koszty korzystania z Samochodu oraz zaangażowania kierowcy na podstawie stosownych umów cywilnoprawnych, w celu realizacji działań promocyjnych Dewelopera. Spółka nie jest właścicielem Samochodu, jak również aktualnie Samochód jest wykorzystywany przez podmiot trzeci do świadczenia usług reklamowych promujących inne podmioty gospodarcze m.in. poprzez obrandowanie Samochodu.

W związku z rozwojem powyższej działalności promocyjnej, Spółka planuje we własnym zakresie zakupić/wytworzyć samochód rajdowy, który będzie wykorzystywany wyłącznie do promocji Dewelopera i prowadzonych inwestycji, a nie jak dotychczas także innych podmiotów gospodarczych (dalej jako „Samochód Rajdowy”). Samochód Rajdowy będzie przystosowany do jazdy na torze i nie będzie miał możliwości poruszania się po drogach publicznych, tj. nie będzie dopuszczony do ruchu na drogach publicznych (choć będzie podlegał rejestracji zgodnie z wymogami wynikającymi z odpowiednich przepisów). Samochód Rajdowy będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę wyłącznie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Jednocześnie Wnioskodawca podkreśla, że konstrukcja i wyposażenie samochodu w praktyce wyłączać będzie możliwość „zwykłego”, w tym prywatnego, wykorzystania Samochodu Rajdowego. W związku z powyższymi planami, Wnioskodawca będzie ponosił różnego rodzaju wydatki związane z nabyciem Samochodu Rajdowego, a następnie jego eksploatacją, tj. będzie m.in. ponosił koszty paliwa, naprawy i remontów (zakup części i usług naprawy/remontu), doposażenie Samochodu Rajdowego, wymiana płynów, myjnia, parking (garażowanie), przewozy lawetą, wpisowe na zawody/wyścigi itp. Spółka będzie ponosiła koszty zakupu i eksploatacji Samochodu Rajdowego, a następnie będzie obciążać spółki deweloperskie funkcjonujące w ramach Dewelopera, kosztami promocji z uwzględnieniem aktualnego obrandowania Samochodu Rajdowego, ponieważ jego obrandowanie będzie zmienne w zależności od inwestycji, która będzie w trakcie budowy i przeznaczona do sprzedaży.

W piśmie z 12 stycznia 2024 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, wskazali Państwo m.in., że:

- udział Samochodu i kierowcy rajdowego w wyścigach, wymienianie nazwy Dewelopera podczas wyścigów, pokazywanie logo Dewelopera podczas wyścigu i przy wręczaniu nagród, przekazywanie informacji o wyścigach w social mediach, przekłada się na zwiększenie rozpoznawalności marki Dewelopera. Natomiast Wnioskodawca prowadzi m.in. działalność marketingową oraz promocyjną (dotyczącą realizowanych inwestycji Dewelopera oraz ogólnie zwiększenia rozpoznawalności Dewelopera na rynku (budowanie marki). Wnioskodawca wskazuje, że w związku z prowadzoną działalność marketingową oraz promocyjną Dewelopera, obciąża kosztami promocji spółki deweloperskie funkcjonujące w ramach Dewelopera, na podstawie stosownych faktur sprzedaży. Zatem wskazane w zapytaniu wydatki (związane z korzystaniem z Samochodu i kierowcy rajdowego (stan faktyczny) oraz związane z zakupem/wytworzeniem Samochodu Rajdowego i z jego eksploatacją) przekładają się na zwiększenie przychodów Spółki bądź zachowanie albo zabezpieczenie tego źródła,

- ww. wydatki zostały/zostaną poniesione przez Spółkę z jej środków finansowych i nie zostały/zostaną w żaden sposób zwrócone. Ponoszone wydatki są/będą związane z usługami promocyjnymi świadczonymi przez Spółkę,

- wydatki zostały/zostaną udokumentowane na podstawie faktur od podmiotów świadczących usługi nabywane przez Spółkę bądź od podmiotów dokonujących sprzedaży towarów na rzecz Spółki,

- wydatki nie są/nie będą wydatkami o charakterze reprezentacyjnym, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bowiem pojęcie „reprezentacji” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 tej ustawy, istotnie różni się od działań reklamowo-promocyjnych jakie podejmuje i będzie podejmowała Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Celem ponoszonych wydatków jest/będzie promowanie przez Spółkę Dewelopera i oferowanych przez niego produktów (mieszkań), a nie wykreowanie pozytywnego wizerunku Spółki bądź ukazanie jej dobrej kondycji finansowej,

- jest dwóch kierowców rajdowych, którzy jeżdżą Samochodem w wyścigach i będą jeździć Samochodem Rajdowym w wyścigach. Jeden z kierowców jest podmiotem powiązanym ze Spółką, tj. jest wspólnikiem Spółki.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tę część Państwa uzupełnienia, która odnosi się jedynie do zagadnień dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych.

Pytanie

Czy wydatki związane korzystaniem z Samochodu i kierowcy rajdowego (stan faktycznych) oraz związane z zakupem/wytworzeniem Samochodu Rajdowego (zdarzenie przyszłe), jak również wydatki związane z eksploatacją Samochodu Rajdowego, będą stanowiły dla Wnioskodawcy w całości koszty uzyskania przychodów?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, wydatki związane korzystaniem z Samochodu oraz związane z zakupem/wytworzeniem Samochodu Rajdowego, jak również wydatki związane z eksploatacją Samochodu Rajdowego, będą stanowiły dla Wnioskodawcy w całości koszty uzyskania przychodów.

Uzasadniając własne stanowisko wskazali Państwo, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako „ustawa o PDOP”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zgodnie z jednolitym stanowiskiem reprezentowanym w orzecznictwie i literaturze przedmiotu, uznanie wydatku za koszt uzyskania przychodu może nastąpić pod następującymi warunkami, tj. wydatek powinien:

- zostać poniesiony przez podatnika,

- być definitywny (rzeczywisty),

- pozostawać w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,

- być poniesiony w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub mieć inny wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- zostać właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Przy kwalifikacji danego kosztu jako kosztu uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP, podstawowym kryterium jest cel poniesienia kosztu oraz istnienie bezpośredniego lub tylko pośredniego związku pomiędzy kosztem a realizacją wymienionych w tym przepisie celów. Wiąże się to z zamiarem działania podatnika zdeterminowanym na osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródła, tym samym z istnieniem związku przyczynowego, który wyraża się we wpływie (bezpośrednim lub pośrednim) ponoszonego kosztu na powstanie lub zwiększenie osiąganego przychodu lub we wpływie na zachowanie albo zabezpieczenie jego źródła.

Istotna jest zatem ocena zachowania podatnika, kwalifikującego określony koszt jako koszt podatkowy, dokonywana również z perspektywy związku tego wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz wiedzy o związkach przyczynowych w zakresie, w jakim dany wydatek (koszt) może obiektywnie przyczynić się do realizacji pożądanego celu – osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła. Istnienie takiego związku nie oznacza, że ww. cel musi koniecznie zostać osiągnięty, bowiem kosztem podatkowym są wszystkie koszty mające na celu osiągnięcie przychodów, zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów w taki sposób, aby to źródło przynosiło przychody nie tylko w okresie ponoszenia kosztów, ale także w przyszłości (por. I. Ożóg, Koszty uzyskania przychodów – podstawowe zagadnienia, cz. I, Przegląd Podatkowy 2001, nr 5, str. 18-21).

Poniesienie wydatku nie musi zatem spowodować osiągnięcia określonego przychodu, powinno natomiast doprowadzić do zwiększenia potencjalnej możliwości jego osiągnięcia.

Reasumując, określenie „w celu” uzależniające uznanie wydatku za koszty podatkowy, oznacza pozostawanie kosztu w takim związku z przychodami lub zachowaniem albo zabezpieczeniem ich źródła, że poniesienie go ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie ich źródeł.

Uwzględniając powyższe, zasadność poniesienia wydatku należy ocenić na podstawie jego związku z uzyskiwanymi przez podatnika przychodami, mając na uwadze racjonalność podejmowanych przez podatnika działań. Podatnik nie może zatem uznawać za koszty uzyskania przychodów wszelkich wydatków, będących następstwem jego niewłaściwego działania, bądź niezachowania przez niego należytej staranności. Ryzyko prowadzonej działalności gospodarczej ponosi podatnik i zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych, nie ma możliwości przenoszenia tego ryzyka na budżet państwa w postaci zmniejszenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, poprzez zaliczenie w koszty poniesionych wydatków. Wyjątkiem mogą być jedynie nieprzewidywalne sytuacje, których uniknięcie było niemożliwe, pomimo podjęcia przez podatnika wszelkich koniecznych działań w celu zapobieżenia im.

Zgodnie z art. 4a pkt 9a ustawy o PDOP, ilekroć w ustawie jest mowa o samochodzie osobowym, oznacza to pojazd samochodowy w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:

 a) pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

- klasyfikowanego na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

- z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków,

 b) pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,

 c) pojazdu specjalnego, jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym, i jeżeli spełnione są również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

- agregat elektryczny/spawalniczy,

- do prac wiertniczych,

- koparka, koparko-spycharka,

- ładowarka,

- podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

- żuraw samochodowy,

 d) pojazdu samochodowego określonego w przepisach wydanych na podstawie art. 86a ust. 16 ustawy o podatku od towarów i usług.

Natomiast stosownie do art. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (dalej jako „ustawa o RD”), użyte w ustawie określenia oznaczają:

1) droga – drogę w rozumieniu art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 645 i 760);

1a) droga publiczna – drogę w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych;

1b) droga wewnętrzna – drogę wewnętrzną w rozumieniu art. 8 ust. 1 i 11 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych;

16) strefa zamieszkania – obszar obejmujący drogi publiczne lub inne drogi, na którym obowiązują szczególne zasady ruchu drogowego, a wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi;

16a) strefa ruchu – obszar obejmujący co najmniej jedną drogę wewnętrzną, na który wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi;

31) pojazd – środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane, z wyjątkiem urządzenia wspomagającego ruch;

32) pojazd silnikowy – pojazd wyposażony w silnik, z wyjątkiem motoroweru, pojazdu szynowego, roweru, wózka rowerowego, hulajnogi elektrycznej, urządzenia transportu osobistego i wózka inwalidzkiego;

33) pojazd samochodowy – pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego;

34) pojazd wolnobieżny – pojazd silnikowy, którego konstrukcja ogranicza prędkość jazdy do 25 km/h, z wyłączeniem ciągnika rolniczego;

35) samochód osobowy – pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Jednocześnie, zgodnie z art. 4 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, przez drogę należy rozumieć budowlę składającą się z części i urządzeń drogi, budowli ziemnych, lub drogowych obiektów inżynierskich, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, stanowiącą całość techniczno-użytkową, usytuowaną w pasie drogowym i przeznaczoną do ruchu lub postoju pojazdów, ruchu pieszych, ruchu osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego ruch, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 tej ustawy, drogi, parkingi oraz place przeznaczone do ruchu pojazdów, niezaliczone do żadnej z kategorii dróg publicznych i niezlokalizowane w pasie drogowym takiej drogi, są drogami wewnętrznymi.

Następnie trzeba wskazać, iż stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o PDOP, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki.

Jak wynika z art. 16a ust. 1 ustawy o PDOP, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

 1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

 2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

 3) inne przedmioty – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Na gruncie art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

 4) odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej kwotę:

 a) 225.000 zł – w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 1083 i 1260) oraz w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem napędzanym wodorem w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy,

 b) 150.000 zł – w przypadku pozostałych samochodów osobowych;

 49) składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje do wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia;

49a) dotyczących samochodu osobowego opłat wynikających z umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, z wyjątkiem opłat z tytułu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego, w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej kwota 150.000 zł pozostaje do wartości samochodu osobowego będącego przedmiotem tej umowy;

51) 25% poniesionych wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania samochodu osobowego na potrzeby działalności gospodarczej – jeżeli samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez podatnika.

Jednocześnie, przepisy art. 16 ustawy o PDOP przewidują dodatkowe warunki w zakresie uznania, że ww. wydatki nie uważa się za koszty uzyskania przychodów tj.:

 1) ust. 5b – Przepisu ust. 1 pkt 4 nie stosuje się do odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, jeżeli ten samochód został oddany przez podatnika do odpłatnego używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze, a oddawanie w odpłatne używanie na podstawie takiej umowy stanowi przedmiot działalności podatnika;

 2) ust. 5c – W przypadku samochodu osobowego oddanego do używania na podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1, ograniczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 49a, stosuje się do tej części opłaty, która stanowi spłatę wartości samochodu osobowego;

 3) ust. 5d – W przypadku gdy umowa najmu, dzierżawy lub inna umowa o podobnym charakterze została zawarta na okres krótszy niż 6 miesięcy, przez wartość samochodu, o której mowa w ust. 1 pkt 49a, rozumie się wartość przyjętą dla celów ubezpieczenia;

 4) ust. 5e – W przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem elektrycznym w rozumieniu art. 2 pkt 12 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych oraz w przypadku samochodu osobowego będącego pojazdem napędzanym wodorem w rozumieniu art. 2 pkt 15 tej ustawy kwota limitu, o którym mowa w ust. 1 pkt 49a, wynosi 225.000 zł;

 5) ust. 5f – W przypadku nieprowadzenia przez podatnika ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, uznaje się, że samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika;

 6) ust. 5g – Przepisu ust. 5f nie stosuje się, jeżeli podatnik na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług nie jest obowiązany do prowadzenia takiej ewidencji, z wyjątkiem przypadku, gdy brak tego obowiązku wynika z art. 86a ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto, stosownie do art. 86a ust. 6 ustawy o VAT, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W świetle brzmienia powyższych przepisów najpierw należy ocenić, czy wydatki Wnioskodawcy związane z korzystaniem z Samochodu oraz związane z zakupem/wytworzeniem Samochodu Rajdowego, jak również wydatki związane z eksploatacją Samochodu Rajdowego, spełniają warunki wynikające z art. 15 ust. 1ustawy o PDOP, a następnie, czy nie mają do nich zastosowania przepisy, które ograniczają wysokość takich wydatków jakie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Na wstępie należy zauważyć, iż zgodnie z ugruntowanym poglądem obowiązującym w doktrynie prawa podatkowego, przez „reklamę” rozumie się działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych, zalet technicznych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach, spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z daną firmą i oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia. Jednocześnie zauważyć należy, że można rozróżnić reklamę towaru, usługi, reklamę marki, a także reklamę samej firmy (przedsiębiorcy). Dokonując zatem oceny zakresu pojęciowego „reklamy” wywieść z powyższego należy, że reklama dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku nie samego podatnika, lecz jego produktów (towarów i usług).

Podnosi się także, że reklama polega na przedstawianiu towarów i usług oraz nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni.

Mając na względzie powyższe należy uznać, iż wydatki Wnioskodawcy związane z korzystaniem z Samochodu oraz związane z zakupem/wytworzeniem Samochodu Rajdowego, jak również wydatki związane z eksploatacją Samochodu Rajdowego, spełniają warunki wynikające z art. 15 ust. 1ustawy o PDOP, a więc będą stanowiły koszty uzyskania przychodu.

Jednocześnie należy przeanalizować, czy do ww. wydatków będą miały zastosowanie ograniczenia w zaliczaniu do kosztów podatkowych wynikające z art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP tj. w szczególności określone w pkt 4 lit. b, pkt 49, 49a i pkt 51 tego przepisu.

W związku z powyższym należy wskazać, iż punktem wyjścia do zastosowania powyższych ograniczeń jest kwalifikacja Samochodu Rajdowego jako samochodu osobowego w rozumieniu przepisów ustawy PODP.

Jak to wynika z art. 4a pkt 9a ustawy o PDOP, warunkiem uznania Samochodu Rajdowego za pojazd samochodowy, a przez to za samochód osobowy, jest uznanie go za pojazd w świetle przepisów ustawy o RD. Zgodnie z przepisami tej ustawy, aby pojazd był uznany za pojazd samochodowy, musi spełniać dwie cechy:

- być środkiem transportu,

- być przeznaczonym do poruszania się po drodze w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych lub do poruszania się po strefie ruchu, strefie zamieszkania w rozumieniu art. 2 pkt 16 i pkt 16a ustawy o RD.

Ponieważ opisany w stanie faktycznym Samochód Rajdowy nie będzie przeznaczony do poruszania się po drodze w ustawowym rozumieniu drogi, strefy ruchu lub strefy zamieszkania w rozumieniu art. 2 pkt 16 i 16a ustawy o RD, a jednocześnie będzie on przeznaczony do użytku wyłącznie na torach wyścigowych, niebędących drogami ani strefami zamieszkania bądź strefami ruchu w rozumieniu przepisów tej ustawy, to tym samym nie jest On pojazdem w rozumieniu art. 2 pkt 31 ustawy o RD. W konsekwencji, nie jest też ani pojazdem silnikowym w rozumieniu art. 2 pkt 32 ustawy o RD, czy też pojazdem samochodowym w rozumieniu art. 2 pkt 33 tej ustawy. Zatem Samochód rajdowy nie będzie również samochodem osobowym w rozumieniu ustawy o PDOP.

W świetle powyższych przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego, w ocenie Wnioskodawcy, wydatki związane z zakupem/wytworzeniem Samochodu Rajdowego, jak również wydatki związane z jego eksploatacją, będą stanowiły dla Wnioskodawcy w całości koszty uzyskania przychodów. Natomiast w przypadku wydatków Spółki związanych z korzystaniem z Samochodu, kwalifikacja tych wydatków na gruncie przepisów ustawy o PDOP powinna być podobna, bowiem Spółka nie będzie wykorzystywała Samochodu w prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze. Podstawą korzystania z Samochodu będzie umowa cywilnoprawna mająca na celu realizację działań promocyjnych Dewelopera realizowanych przez Spółkę. Co więcej, Samochód nie będzie używany przez pracowników Spółki lub organów zarządzających, a będzie go używał kierowca rajdowy na podstawie umowy cywilnoprawnej. Zatem, okoliczności korzystania z Samochodu przez Spółkę nie wskazują, że do wydatków Spółki związanych z Samochodem mogą mieć zastosowanie ograniczenia wynikające z art. 16 ustawy o PODP, a zatem wydatki z tytułu korzystania z Samochodu będą dla Spółki stanowiły w całości koszty uzyskania przychodu.

W ocenie Wnioskodawcy, kosztem uzyskania przychodów będą także wydatki związane z korzystaniem z usług kierowcy rajdowego, bowiem świadczone przez niego usługi będą ściśle związaną z usługą korzystania z Samochodu w celu realizacji działań promocyjnych Dewelopera.

Zatem w ocenie Spółki, wydatki ponoszone z tego tytułu wykazują związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i osiąganymi przychodami, a więc przysługuje jej prawo do zaliczenia tych wydatków do kosztów podatkowych.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tę część Państwa stanowiska, która odnosi się jedynie do zagadnień dotyczących podatku dochodowego od osób prawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Państwa stanowiska jedynie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2). W pozostałym zakresie wniosku, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT,

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

- musi zostać poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- musi być definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- musi zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

- musi zostać właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ww. ustawy, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodów. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodów odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodów.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Podatnik zobowiązany jest więc wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

- „celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,

- „zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast

- „zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Podsumowując, wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że funkcjonujecie Państwo w grupie spółek zajmujących się działalnością deweloperską, które realizują inwestycje głównie w zakresie budownictwa mieszkaniowego oraz w zakresie budowy apartamentów nadmorskich („Deweloper”). Prowadzicie Państwo m.in. działalność marketingową oraz promocyjną dotyczącą realizowanych inwestycji Dewelopera oraz ogólnie zwiększenia rozpoznawalności Dewelopera na rynku (budowanie marki). W ramach promowania marki, jak również inwestycji, aktualnie korzystacie Państwo z samochodu rajdowego na podstawie stosownej umowy, który jest specjalnie oklejony (obrandowany) m.in. znakami towarowymi dotyczącymi Dewelopera, poszczególnych spółek deweloperskich i/lub znakami towarowymi dotyczącymi realizowanych inwestycji deweloperskich („Samochód”). Przy czym, nie dysponujecie Państwo Samochodem do wyłącznej dyspozycji na zasadzie umowy najmu bądź umowy podobnej, a Samochód jest wykorzystywany dla celów realizacji działań promocyjnych Dewelopera na podstawie umowy z podmiotem trzecim, który ma tytuł prawny do tego Samochodu i świadczy usługi reklamowe za jego pośrednictwem. Na podstawie umowy cywilnoprawnej zatrudniacie Państwo także kierowcę rajdowego, który wykorzystując Samochód bierze udział w wyścigach m.in. na Torze (…). Wyścigi odbywają się na terenie Polski oraz za granicą. Kierowca rajdowy osiąga sukcesy w wyścigach, co przekłada się na zwiększenie rozpoznawalności marki Dewelopera. Odbywa się to m.in. poprzez: udział Samochodu w wyścigach, wymienianie nazwy Dewelopera podczas wyścigów, pokazywanie logo Dewelopera podczas wyścigu i przy wręczaniu nagród, przekazywanie informacji o wyścigach w social mediach. Dodatkowo Tor (…) uruchomił swój kanał telewizyjny, który zwiększa oglądalność wyścigów, co przekłada się na zwiększenie rozpoznawalności marki Dewelopera. Aktualnie ponosicie Państwo koszty korzystania z Samochodu oraz zaangażowania kierowcy na podstawie stosownych umów cywilnoprawnych, w celu realizacji działań promocyjnych Dewelopera. Nie jesteście Państwo właścicielem Samochodu, jak również aktualnie Samochód jest wykorzystywany przez podmiot trzeci do świadczenia usług reklamowych promujących inne podmioty gospodarcze m.in. poprzez obrandowanie Samochodu.

W związku z rozwojem powyższej działalności promocyjnej, planujecie Państwo we własnym zakresie zakupić/wytworzyć samochód rajdowy, który będzie wykorzystywany wyłącznie do promocji Dewelopera i prowadzonych inwestycji, a nie jak dotychczas także innych podmiotów gospodarczych („Samochód Rajdowy”). Samochód Rajdowy będzie przystosowany do jazdy na torze i nie będzie miał możliwości poruszania się po drogach publicznych, tj. nie będzie dopuszczony do ruchu na drogach publicznych (choć będzie podlegał rejestracji zgodnie z wymogami wynikającymi z odpowiednich przepisów). Samochód Rajdowy będzie wykorzystywany przez Państwa wyłącznie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Jednocześnie podkreślacie Państwo, że konstrukcja i wyposażenie samochodu w praktyce wyłączać będzie możliwość „zwykłego”, w tym prywatnego, wykorzystania Samochodu Rajdowego. W związku z powyższymi planami, będziecie Państwo ponosili różnego rodzaju wydatki związane z nabyciem Samochodu Rajdowego, a następnie jego eksploatacją, tj. będziecie m.in. ponosili koszty paliwa, naprawy i remontów (zakup części i usług naprawy/remontu), doposażenie Samochodu Rajdowego, wymiana płynów, myjnia, parking (garażowanie), przewozy lawetą, wpisowe na zawody/wyścigi itp. Będziecie Państwo ponosili koszty zakupu i eksploatacji Samochodu Rajdowego, a następnie będziecie obciążać spółki deweloperskie funkcjonujące w ramach Dewelopera, kosztami promocji z uwzględnieniem aktualnego obrandowania Samochodu Rajdowego, ponieważ jego obrandowanie będzie zmienne w zależności od inwestycji, która będzie w trakcie budowy i przeznaczona do sprzedaży. Poniesione wydatki zostały/zostaną udokumentowane na podstawie faktur od podmiotów świadczących usługi nabywane przez Państwa bądź od podmiotów dokonujących sprzedaży towarów na Państwa rzecz. Wydatki nie są/nie będą wydatkami o charakterze reprezentacyjnym, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jest dwóch kierowców rajdowych, którzy jeżdżą Samochodem w wyścigach i będą jeździć Samochodem Rajdowym w wyścigach. Jeden z kierowców jest podmiotem powiązanym ze Spółką, tj. jest wspólnikiem Spółki.

Państwa wątpliwości budzi kwestia możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych przedstawionych w opisie zdarzenia wydatków.

Jak wskazano powyżej aby wydatek uzyskał status kosztu uzyskania przychodów istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt podatkowy, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. Nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodów i jako taki podlegać odliczeniu od podstawy opodatkowania. Skoro ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodów z określonym celem, to musi on być widoczny. W konsekwencji zauważyć należy, że sam fakt, iż w przyszłości w związku z uczestnictwem w rajdach samochodowych być może zwiększy się rozpoznawalność Developera i być może Developer pozyska nowego kontrahenta i tym samym zwiększy się jego oraz Państwa przychód jest zdarzeniem przyszłym i niepewnym, którego związek z przychodem jest zbyt odległy i warunkowy, aby mógł spełniać wymogi określone w art. 15 ustawy o CIT. Nie jest to również wydatek na zachowanie, czy też zabezpieczenie źródła przychodów. Z przedmiotowego wniosku nie wynika, aby brak wynajmu ww. Samochodu w stanie faktycznym czy też brak zakupu/wytworzenia Samochodu Rajdowego w zdarzeniu przyszłym spowodował utratę przez Państwa lub Developera przychodów, czy też samo zagrożenie tą utratą. Tut. Organ nie kwestionuje przy tym sensu ekonomicznego wydatku, czy też racjonalności podejmowanych przez przedsiębiorcę decyzji gospodarczych i ich efektywności, lecz ocenia czy konkretny wydatek został poniesiony w związku z dążeniem do osiągnięcia przychodu (zachowania lub zabezpieczenia jego źródła).

Poniesienie wydatków na korzystanie z Samochodu oraz zaangażowanie kierowcy na podstawie stosownych umów cywilnoprawnych (stan faktyczny) oraz wydatków związanych z nabyciem Samochodu Rajdowego, a następnie jego eksploatacją, tj. koszty paliwa, naprawy i remontów (zakup części i usług naprawy/remontu), doposażenie Samochodu Rajdowego, wymiana płynów, myjnia, parking (garażowanie), przewozy lawetą, wpisowe na zawody/wyścigi, jest/będzie niewspółmiernie wysokie do przychodów, które ewentualnie mogą zostać uzyskane.

Zauważyć również należy, że rajdy w których Państwo uczestniczą/będzie Państwo uczestniczyli są/będą organizowane przez różne podmioty (inne niż Państwo), zatem nie będą one skierowane do Państwa (Developera) potencjalnych klientów, a raczej do osób zainteresowanych sportem związanym z rajdami samochodowymi. Ponadto, z przedmiotowego wniosku nie wynika, iż mają/mogą mieć Państwo jakikolwiek wpływ na grono kibiców wyścigu rajdowego (wśród których mogliby znaleźć się potencjalni kontrahenci Developera). Wobec powyższego ww. wydatki nie mogą zostać uznane za poniesione w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Niezależnie od powyższego dodatkowo w kontekście możliwości zaliczenia ww. wydatków dot. korzystania z Samochodu oraz zaangażowania kierowcy na podstawie stosownych umów cywilnoprawnych (stan faktyczny) oraz wydatków związanych z nabyciem Samochodu Rajdowego, a następnie jego eksploatacją, tj. koszty paliwa, naprawy i remontów (zakup części i usług naprawy/remontu), doposażenie Samochodu Rajdowego, wymiana płynów, myjnia, parking (garażowanie), przewozy lawetą, wpisowe na zawody/wyścigi, do kosztów podatkowych wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie mógłby znaleźć również zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, zgodnie z którym

Ustawa o CIT nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Wyłączając z kosztów podatkowych koszty reprezentacji, ustawa podatkowa nie definiuje terminu „reprezentacja”, ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia „reprezentacja”, nie uprawnia jednak do dowolnego określania zakresu znaczeniowego tego terminu, dlatego też należy posłużyć się wykładnią językową. Przez reprezentację rozumie się „okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związaną ze stanowiskiem, pozycją społeczną” – Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod redakcją prof. Stanisława Dubisza (Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa 2007). Przenosząc tę definicję na grunt ustawy podatkowej, należy uznać, że reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej zmierzające do stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika w celu ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wydatki te jednocześnie w sposób pośredni promują firmę. Pojęcie reprezentacji dotyczy także kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami.

Odnosząc się z kolei do kwestii podatkowych związanych z wydatkami poniesionymi na reklamę, wskazać należy, że zgodnie z ugruntowanym poglądem przez reklamę rozumie się działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych, zalet technicznych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach, spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z daną firmą i oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia. Jednocześnie zauważyć należy, że można rozróżnić reklamę towaru, usługi, reklamę marki, a także reklamę samej firmy (przedsiębiorcy). Dokonując zatem oceny zakresu pojęciowego „reprezentacji” i „reklamy” wywieść z powyższego należy, że reprezentacja dotyczy działań zmierzających do kształtowania i rozpowszechniania wizerunku podatnika, jako podmiotu gospodarczego, natomiast reklama dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku nie samego podatnika, lecz jego produktów (towarów i usług). Podnosi się także, że reklama polega na przedstawianiu towarów i usług oraz nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni, zaś reprezentacja pośrednio promuje podmiot gospodarczy poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy. Ocena charakteru wydatku (cel reprezentacyjny czy reklamowy) możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji jaką będzie spełniać w firmie.

Dokonując zatem oceny charakteru opisanych we wniosku wydatków poniesionych na korzystanie z Samochodu oraz zaangażowanie kierowcy na podstawie stosownych umów cywilnoprawnych (stan faktyczny) oraz wydatków związanych z nabyciem Samochodu Rajdowego, a następnie jego eksploatacją, tj. koszty paliwa, naprawy i remontów (zakup części i usług naprawy/remontu), doposażenie Samochodu Rajdowego, wymiana płynów, myjnia, parking (garażowanie), przewozy lawetą, wpisowe na zawody/wyścigi, konieczne jest zbadanie, czy udział w organizowanych przez inne podmioty rajdach samochodowych ma/będzie miał na celu kształtować popyt na Państwa usługi (produkty/usługi Developera), poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do ich nabywania, czy też służyć będzie przede wszystkim wywołaniu jak najlepszego wrażenia dot. grupy Spółek, w której Państwo uczestniczą.

Wbrew Państwa stanowisku w niniejszej sprawie nie można przyjąć, że samo zamieszczenie znaków towarowych dotyczących Developera (obrandowanie Samochodu czy Samochodu Rajdowego) uczestnictwo tak oznaczonym samochodem rajdowym w rajdach samochodowych, wymienienie nazwy Developera podczas wyścigów, pokazywanie logo Developera podczas wyścigu i przy wręczaniu nagród, przekazywanie informacji o wyścigach w social mediach jest działaniem o charakterze reklamowo-promocyjnym. Takie działanie, w ocenie Organu, nie mieści się w zakresie pojęciowym reklamy jako działania podejmowanego w celu rozpowszechniania wiedzy o oferowanych przez Developerach produktach.

Co więcej, reklamowanie Developera, poprzez zamieszczanie loga firmy na samochodach wyścigowych może nastąpić niezależnie od poniesienia wskazanych we wniosku wydatków na korzystanie z Samochodu czy też nabycie/wytworzenie Samochodu Rajdowego. Wskazany przez Państwa cel może być bowiem w ocenie Organu osiągnięty z wykorzystaniem stosownej reklamy, czy sponsoringu.

Wskazać także trzeba, że wydatki o których mowa we wniosku służą raczej realizacji osobistych pasji wspólnika Spółki, który jak wskazano we wniosku jest jednym z dwóch kierowców rajdowych, którzy jeżdżą Samochodem i będą jeździć Samochodem Rajdowym w wyścigach, a nie reklamie działalności grupy spółek, w której Państwo uczestniczą.

Reasumując, stwierdzić należy, że wydatki związane z korzystaniem z Samochodu oraz zaangażowaniem kierowcy na podstawie stosownych umów cywilnoprawnych oraz wydatki związane z nabyciem Samochodu Rajdowego, a następnie jego eksploatacją, tj. koszty paliwa, naprawy i remontów (zakup części i usług naprawy/remontu), doposażenie Samochodu Rajdowego, wymiana płynów, myjnia, parking (garażowanie), przewozy lawetą, wpisowe na zawody/wyścigi, nie mogą być uznane za podejmowane w celach uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu. Nie są to również wydatki ponoszone na Państwa (Developera) reklamę i promocję. Zatem ww. wydatki nie stanowią/ nie będą stanowiły kosztów podatkowych w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych opisanych we wniosku wydatków uznano za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.