Wyrok NSA z dnia 2 lutego 2022 r., sygn. III FSK 4047/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący – Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Paweł Borszowski (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Bogusław Woźniak, po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi S. sp. z o.o. z siedzibą w B. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 listopada 2019 r., sygn. akt II FSK 1223/19 w sprawie ze skargi kasacyjnej S. sp. z o.o. z siedzibą w B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 21 sierpnia 2018 r., sygn. akt I SA/Bd 362/18 w sprawie ze skargi S.sp. z o.o. w z siedzibą w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy z dnia 26 lutego 2018 r., nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie podatku od nieruchomości 2016 r. oddala skargę o wznowienie.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 listopada 2019 r., sygn. akt II FSK 1223/19, Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną S.sp. z o.o. w likwidacji z siedzibą w B., zwana dalej "Skarżącą", od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 21 sierpnia 2018 r., sygn. akt I SA/Bd 362/18, w sprawie skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Bydgoszczy z dnia 26 lutego 2018 r., w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie podatku od nieruchomości za 2016 r. Wymieniony wyrok, jak również inne przytoczone w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych, publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego (www.nsa.orzeczenia.gov.pl).

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 7 listopada 2019 r. podzielił stanowisko Sądu pierwszej instancji, jak również organów podatkowych, że zły stan budynków, którego organ wydający pierwotną decyzję nie brał pod uwagę, nie miał znaczenia dla rozstrzygnięcia o wysokości zobowiązania podatkowego za rok 2016. Jakkolwiek zatem doszło do wznowienia postępowania, to słusznie Sąd pierwszej instancji zaakceptował stanowisko organu, że nie było podstaw do uchylenia pierwotnej decyzji.