Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 stycznia 2022 r., sygn. II SA/Wa 2268/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej, Sędzia WSA Karolina Kisielewicz, Asesor WSA Michał Sułkowski (spr.), po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 27 stycznia 2022 r. sprawy ze skargi W.B. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] kwietnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów oddala skargę.

Uzasadnienie

W.B. w piśmie z 16 sierpnia 2017 r. wniósł do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej "MSWiA") o zastosowanie wobec niego art. 8a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (dalej "ustawa zaopatrzeniowa").

W uzasadnieniu wniosku skarżący szczegółowo opisał przebieg swojej służby. Wywiódł, że w 1979 r. zaproponowano mu pracę w Komendzie Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w [...], gdzie został zatrudniony w archiwum. Stwierdził, że początkowo, jako młody funkcjonariusz, nie był świadomy czym dokładnie zajmuje się Służba Bezpieczeństwa. Podał, że po kilku miesiącach pracy zapytał, czy może podjąć studia. Zaproponowano mu przygotowanie się do egzaminów w Wyższej Szkole Oficerskiej w [...] , do której następnie został skierowany. Jak stwierdził, stan wojenny spędził w większości patrolując ulice [...] i [...] w mundurze milicjanta.

Jak dalej wywiódł W.B., po zdaniu sobie sprawy z zasad pracy postanowił się przenieść do Milicji Obywatelskiej i przez kolejne lata napisał cztery raporty o przeniesienie ze Służby Bezpieczeństwa. Skarżący stwierdził, że w aktach personalnych nie ma odzwierciedlenia tych działań, ani ich konsekwencji, którymi najczęściej były rozmowy dyscyplinujące oraz inne dolegliwości. Wskazał, że w kolejnym – piątym – raporcie, który złożył w 1987 r. napisał, że chce w ogóle zrezygnować ze służby. Dopiero wówczas pozwolono mu na sporządzenie raportu o przeniesienie do Milicji Obywatelskiej. Skonstatował, że "tak naprawdę" w Służbie Bezpieczeństwa pracował cztery lata, poza szkołą oficerską wykonując w niezbędnym tylko zakresie polecania przełożonych i cały czas próbując odejść z tej służby. Jak oświadczył, po przeniesieniu do Milicji Obywatelskiej pracował w Wojewódzkim Sztabie Kierowania, gdzie zajmował się organizacją służby milicyjnej na terenie województwa i nieetatowo pełnił obowiązki oficera dyżurnego Komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej.