Interpretacja indywidualna z dnia 24 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.538.2023.2.AP

Opodatkowanie podatkiem VAT transakcji sprzedaży działki.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 14 listopada 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży działki. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 stycznia 2024 r. (wpływ 10 stycznia 2024 r.).

Opis zdarzenia przyszłego

Prowadzi Pan gospodarstwo rolne o areale około 16 ha jako rolnik ryczałtowy od 1995 r. Zajmuje się Pan uprawą ziemi i sprzedaje płody rolne.

Od dnia 1 kwietnia 1997 r. zawarł Pan umowę dzierżawy części działki gruntu o numerze ewidencyjnym 1, obręb (…) pod budowę masztu (...) i z tego tytułu pobierał Pan i nadal pobiera czynsz dzierżawny za ww. grunt o powierzchni 225 m² w kwocie 2.000,00 zł miesięcznie.

Przedmiotową działkę o numerze ewidencyjnym 1 o powierzchni 0,2422 zakupił Pan w 1996 roku od Gminy (…) na cele prowadzenia gospodarstwa rolnego. Na przedmiotowej działce, oprócz masztu (...), znajdują się silosy zbożowe i stodoła.

Planuje Pan sprzedaż części działki nr 1, obręb (…) o powierzchni 480 m² (w tym 225 m² gruntu zabudowanego masztem (...), a pozostała część niezbędna jako droga dojazdowa) za kwotę 310.000,00 zł dotychczasowemu dzierżawcy gruntu.

Przedmiotowa Nieruchomość jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego zatwierdzonym Uchwałą Nr (…) Rady Miejskiej w (…) z dnia 2 sierpnia 2002 roku, zgodnie z którym działka gruntu nr 1 oznaczona jest na rysunku planu symbolem ET - urządzenia telekomunikacyjne; 1.P.RŁ - tereny otwarte, z przeznaczeniem pod łąki (na tych terenach ustala się utrzymanie ich wykorzystania bez prawa zabudowy, zachowanie istniejących lasów i zadrzewień). W ewidencji gruntów działka nr 1 oznaczona jest jako grunty rolne zabudowane (Br-Pslll) o pow. 0,2422 ha.

Na części działki na dzień składania wniosku znajduje się maszt (...)j, który został wybudowany przez dzierżawcę gruntu.

W celu sprzedaży części działki nie prowadzi i nie prowadził Pan działań marketingowych, a także nie korzystał Pan z usług biur nieruchomości.

Przedmiotową cześć działki planuje Pan sprzedać dotychczasowemu dzierżawcy.

Na dzień składania wniosku nie dokonał Pan podziału przedmiotowej działki.

Na dzień składania wniosku nie jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

W uzupełnieniu wskazał Pan, że otrzymał Pan projekt umowy rezerwacyjnej (umowa zawiera opis przedmiotu sprzedaży, warunki i cenę oraz zobowiązuje Pana do zawarcia umowy przedwstępnej/umowy przyrzeczonej w terminie 12 miesięcy od dnia podpisania umowy rezerwacyjnej), której na dzień składania wyjaśnień jeszcze Pan nie podpisał. Według umowy nabywcą jest dotychczasowy dzierżawca gruntu, a przedmiotem umowy jest część działki gruntu (około 480 m²) o numerze ewidencyjnym 1, obręb (…). Na część działki nr 1 przeznaczonej do sprzedaży składają się: część gruntu o powierzchni 225 m², na którym jest maszt (...)j oraz część gruntu około 255 m², który będzie stanowił drogę dojazdową do masztu bezpośrednio z drogi publicznej (na dzień składania wyjaśnień część działki, która będzie drogą dojazdową jest terenem zazielenionym użytkowanym na cele rolnicze, tzn. użytkiem zielonym/łąką). Według umowy rezerwacyjnej cena brutto wynosi 310.000,00 zł (trzysta dziesięć tysięcy złotych). Zgodnie z zapisem umowy rezerwacyjnej umowa przedwstępna/umowa przyrzeczona zostanie zawarta, jeżeli będzie możliwy podział działki nr 1.

Nie udzielił Pan i nie zamierza udzielać pełnomocnictwa do występowania w sprawach, które dotyczą przedmiotowej nieruchomości.

Z tytułu nabycia działki nr 1 nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przedmiotem sprzedaży będzie działka, która powstanie w wyniku podziału działki nr 1. Na części działki 1 planowanej do sprzedaży nie znajdują się inne budynki i budowle (posadowiony jest tylko omawiany maszt wieży telekomunikacyjnej). Maszt (...) stanowi budowlę.

Droga dojazdowa do części działki, na której znajduje się maszt, będzie dopiero wydzielona. Na dzień składania wyjaśnień dojazd do części działki z masztem odbywa się przez wjazd główny do działki nr 1 bezpośrednio z drogi publicznej (zapewnienie dojazdu do masztu wynika z umowy dzierżawy). Na dzień składania wyjaśnień część działki nr 1, która będzie stanowiła drogę dojazdową do części działki, na której jest posadowiony maszt (...) jest terenem zazielenionym użytkowanym na cele rolnicze, tzn. użytkiem zielonym/łąką. Droga na dzień składania wyjaśnień nie istnieje i nigdy wcześniej nie istniała.

Maszt (...) został wybudowany i oddany do użytkowania w 1997 roku. Zgodnie z postanowieniami umowy dzierżawy gruntu pod maszt (...), maszt jest własnością dzierżawcy gruntu (A Sp. z o.o.). Nie ponosił Pan nakładów na jego utrzymanie. W przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia umowy dzierżawy, dzierżawca ma obowiązek zdemontować maszt w terminie 90 dni. Z tytułu wybudowania masztu nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na dzień składania wyjaśnień droga nie istnieje (i nigdy nie istniała) i nie ponosił Pan w związku z tym nakładów na jej wybudowanie. Droga ma powstać dopiero po wydzieleniu z działki nr 1. W związku z powyższym nie ponosił Pan nakładów na drogę i nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Nie ponosił Pan wydatków na ulepszenie masztu. Zgodnie z umową dzierżawy części działki nr 1 wszystkie koszty związane z budową i utrzymaniem masztu są po stronie dzierżawcy.

Pytanie

Czy sprzedaż części gruntu oznaczonego działką ewidencyjną nr 1 o powierzchni około 480 m², obręb (…) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Pana stanowisko w sprawie

Opisany grunt jest dzierżawiony od dnia 1 kwietnia 1997 r. Spółce A Sp. z o.o., która posadowiła na przedmiotowej nieruchomości, z własnych środków, maszt (...). Budowla ta do dnia złożenia wniosku jest własnością Spółki (dzierżawcy gruntu).

Pana zdaniem zasadne jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Podatnikami, według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pana zdaniem sprzedaż części działki gruntu o numerze ewidencyjnym 1 powinna być zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Dokonuje Pan sprzedaży towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Natomiast w myśl art. 2 pkt 22 ustawy:

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Ponadto, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia „podatnik” i „działalność gospodarcza”, na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy:

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zatem dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Tym samym nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W tym miejscu należy wskazać, że na mocy art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. 2023 r. poz. 1610 ze zm.), zwany dalej Kodeks cywilny:

Dzierżawa jest więc umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

W konsekwencji dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że od 1995 r. prowadzi Pan gospodarstwo rolne jako rolnik ryczałtowy. Na dzień składania wniosku nie jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. W 1996 r.zakupił Pan od Gminy (…) działkę gruntu o numerze ewidencyjnym 1, obręb (…), na cele prowadzenia gospodarstwa rolnego. Z tytułu nabycia działki nr 1 nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Od 1 kwietnia 1997 r. dzierżawi Pan część działki gruntu o numerze ewidencyjnym 1, obręb (…), pod budowę masztu (...) i z tego tytułu pobierał Pan i nadal pobiera czynsz dzierżawny. Na przedmiotowej działce, oprócz masztu (...), znajdują się silosy zbożowe i stodoła. Przedmiotowa działka jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym działka jest oznaczona symbolem ET – urządzenia telekomunikacyjne oraz 1.P.RŁ – tereny otwarte z przeznaczeniem na łąki. W ewidencji gruntów działka nr 1 oznaczona jest jako grunty rolne zabudowane.

Planuje Pan sprzedaż części działki nr 1, obręb (…) o powierzchni 480 m² (w tym 225 m² gruntu zabudowanego masztem (...), a pozostała część niezbędna jako droga dojazdowa) dotychczasowemu dzierżawcy gruntu.

W celu sprzedaży części działki nie prowadzi i nie prowadził Pan działań marketingowych, a także nie korzystał Pan z usług biur nieruchomości. Nie udzielił Pan i nie zamierza udzielać pełnomocnictwa do występowania w sprawach, które dotyczą przedmiotowej nieruchomości.

Na części działki 1 planowanej do sprzedaży nie znajdują się inne budynki i budowle, tylko maszt (...). Maszt (...) stanowi budowlę. Maszt (...) został wybudowany i oddany do użytkowania w 1997 r. Zgodnie z postanowieniami umowy dzierżawy gruntu pod maszt (...), maszt jest własnością dzierżawcy gruntu (A Sp. z o.o.). Nie ponosił Pan nakładów na jego utrzymanie. W przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia umowy dzierżawy, dzierżawca ma obowiązek zdemontować maszt w terminie 90 dni. Z tytułu wybudowania masztu nie przysługiwało Panu prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Na działce nie znajdują się inne budynki/budowle poza ww. masztem.

Otrzymał Pan projekt umowy rezerwacyjnej, zgodnie z którym umowa przedwstępna/ umowa przyrzeczona zostanie zawarta, jeżeli będzie możliwy podział działki nr 1. Na dzień składania wniosku nie dokonał Pan podziału przedmiotowej działki.

Powziął Pan wątpliwości czy sprzedaż części gruntu działki nr 1 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy należy stwierdzić, w niniejszej sprawie wystąpią okoliczności, które wskazują, że z tytułu analizowanej transakcji, będzie Pan podatnikiem podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy wykonującym działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W rozpatrywanej sprawie, dla rozstrzygnięcia Pana wątpliwości kluczowym jest fakt, że - jak wynika z opisu sprawy – od 1997 r. dzierżawił Pan działkę nr 1.

Dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

Uznać zatem należy, że podejmowane przez Pana działania, tj. kilkunastoletnia dzierżawa części działki nr 1, wyklucza sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w ramach zarządu swoim majątkiem prywatnym. W tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik Pana majątku osobistego, a sprzedaż działki, będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

W konsekwencji, skoro w przedmiotowej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży części działki nr 1, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie wskazać należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.

Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:

Zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania z ww. zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane. Przy czym – jak wyjaśniono wyżej – o tym, że dany teren jest terenem budowlanym przesądzają zapisy w planie zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę. Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że na przedmiotowej działce posadowiony jest maszt (...), będący budowlą w rozumieniu ustawy prawo budowlane, który jest własnością dzierżawcy gruntu.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 47 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1610 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym:

Stosownie do art. 47 § 2 Kodeksu cywilnego:

Na podstawie art. 48 Kodeksu cywilnego:

Ponadto, zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.), zwanej dalej ustawą Prawo budowlane:

W sytuacji gdy przedmiotem sprzedaży jest grunt, na którym posadowiona jest budowla, niestanowiąca własności zbywcy, to mimo, iż ten obiekt budowlany stanowi w świetle prawa cywilnego część składową nieruchomości – w świetle ustawy o podatku od towarów i usług nie dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tym obiektem jak właściciel (zarówno w sensie ekonomicznym, jak i w sensie prawnym), a zatem przedmiotem dostawy jest w takim przypadku tylko sam grunt (jako grunt zabudowany).

Zatem skoro na działce nr 1 posadowiony jest maszt (...), będący budowlą w rozumieniu ustawy prawo budowlane, który stanowi własność operatora telefonii komórkowej, to przedmiotem dostawy będzie wyłącznie grunt (grunt zabudowany), a więc budowla – maszt wieży telekomunikacyjnej nie powinien być uwzględniony przy rozstrzygnięciu, czy opisana sprzedaż działki będzie objęta zwolnieniem od podatku VAT.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że dokona Pan dostawy gruntu przeznaczonego pod zabudowę, dodatkowo zabudowanego naniesieniami, które nie stanowią Pana własności.

Wobec tak przedstawionego opisu sprawy oraz obowiązujących przepisów prawa, skoro przedmiotem zbycia nie będzie budowla tj. maszt wieży telekomunikacyjnej, to w związku z planowaną przez Pana transakcją zbycia części działki nr 1, przedmiotem dostawy będzie wyłącznie grunt, którego nie można uznać za teren niezabudowany, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że na gruncie tym posadowiona jest ww. budowla. Zatem, dostawa części działki nr 1 nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, gdyż zwolnienie to stosuje się tylko do dostawy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane, a w przedstawionej sytuacji przedmiotem dostawy będzie grunt zabudowany budowlą – masztem wieży telekomunikacyjnej.

Jednocześnie należy wskazać, że dla dostawy nieruchomości, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów (w tym nieruchomości), spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
• brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W analizowanej sprawie, transakcja nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Jak wynika z okoliczności sprawy od 1997 r. dzierżawił Pan część działki 1, a zatem działka nie będzie wykorzystywana przez Pana od momentu nabycia do momentu sprzedaży wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku VAT. Oznacza to, że nie zostały spełnione warunki do zastosowania zwolnienia dostawy działki na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wskazano powyżej warunki do zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy muszą być spełnione łącznie. W konsekwencji należy stwierdzić, że sprzedaż przez Pana części działki 1 będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z art. 7 ust. 1 ustawy i nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym sprzedaż przez Pana części działki nr 1 będzie opodatkowana podatkiem VAT według właściwej stawki podatku od towarów i usług.

Zatem Pana stanowisko należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazujemy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).