Wyrok NSA z dnia 18 stycznia 2022 r., sygn. III OSK 891/21

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Zyglewska Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Stelmasiak Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody Śląskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 17 września 2018 r. sygn. akt IV SA/Gl 580/18 w sprawie ze skargi Wojewody Śląskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Sosnowcu z dnia 26 kwietnia 2012 r. nr 360/XXII/2012 w przedmiocie nadania statutu Miejskiemu Domowi Kultury "Kazimierz" w Sosnowcu I. uchyla zaskarżony wyrok i stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały, II. zasądza od Gminy Sosnowiec na rzecz Wojewody Śląskiego kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, III. oddala wniosek Gminy Sosnowiec o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny z Gliwicach zaskarżonym wyrokiem z dnia 17 września 2018 r. sygn. akt IV SA/Gl 580/18, po rozpoznaniu skargi Wojewody

Śląskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Sosnowcu z dnia 26 kwietnia 2012 r. nr 360/XXII/2012 w przedmiocie nadania statutu Miejskiemu Domowi Kultury "Kazimierz" w Sosnowcu (zwanego dalej Statutem), stwierdził nieważność § 7 pkt 12,

§ 9, § 10, § 12, § 13 pkt 1 załącznika do zaskarżonej uchwały (punkt 1), w pozostałym zakresie zaś skargę oddalił (punkt 2).

W motywach orzeczenia Sąd pierwszej instancji wskazał w pierwszej kolejności, że nie było podstaw do odrzucenia skargi. W przedmiotowej sprawie skarga dotyczy uchwały Rady Miejskiej w Sosnowcu, jednakże nie może ulegać wątpliwości, iż stroną postępowania jest miasto na prawach powiatu, czyli Miasto Sosnowiec, jako jednostka samorządu terytorialnego, która jest reprezentowana przez Prezydenta Miasta Sosnowca. Wskazanie przez organ nadzoru w skardze jako strony postępowania jednostki samorządu terytorialnego - Miasta Sosnowiec nosi znamiona oczywistej omyłki, która nie może mieć wpływu na skuteczność wniesionej skargi.