Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 stycznia 2022 r., sygn. VII SA/Wa 2271/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Grzegorz Antas (spr.), Sędziowie asesor WSA Elżbieta Granatowska, sędzia WSA Mirosław Montowski, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 stycznia 2022 r. sprawy ze skargi W. K. i G. sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] września 2021 r. znak [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] września 2021 r. znak [...] Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego (dalej: GINB), działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735), dalej: k.p.a., w wyniku rozpatrzenia odwołań W. K. i [...]. "[...]" sp. z o.o. z siedzibą w [...] utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] czerwca 2021 r. znak: [...]).

W odniesieniu do ustaleń faktycznych i prawnych, które stały za wydanym rozstrzygnięciem, GINB stwierdził, że Starosta [...] decyzją z [...] lutego 2016 r. nr [...] zatwierdził projekt budowlany i udzielił [...] "[...]" sp. z o.o. pozwolenia na budowę hali magazynowej oraz zespołu silosów w zabudowie zagrodowej na działce nr ew. [...], obr. [...], gmina [...]. W wyniku rozpatrzenia wniosku inwestora Starosta [...] decyzją z [...] lipca 2016 r. nr [...] zmienił ww. decyzję z [...] lutego 2016 r. w zakresie usytuowania silosów wraz z urządzeniami pomocniczymi oraz parametrów silosów.

Pismem z 13 września 2016 r., uzupełnionym pismem z 10 stycznia 2017 r. M. Ł. wystąpił o stwierdzenie nieważności decyzji Starosty [...] z [...] lipca 2016 r. nr [...]. Wojewoda [...] zawiadomił strony o wszczęciu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Starosty [...] z [...] lipca 2016 r., a następnie po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego decyzją z [...] czerwca 2021 r. na podstawie art. 157 § 1 i art. 158 § 1 w zw. z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. oraz art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.), dalej: p.b., stwierdził jej nieważność. Uzasadniając takie rozstrzygnięcie, organ nadzoru wyjaśnił, że decyzją z [...] maja 2018 r. znak [...] GINB utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z [...] lipca 2017 r. Nr [...] stwierdzającą nieważność decyzji Starosty [...] z [...] lutego 2016 r. nr [...]. Wojewoda [...] zauważył, że biorąc pod uwagę zakres zmian zatwierdzonych decyzją Starosty [...] z [...] lipca 2016 r. nr [...] należy przyjąć, że decyzja ta jest decyzją zależną od decyzji Starosty [...] z [...] lutego 2016 r. i ze względu na przedmiotowe związanie niemożliwą do realizacji bez decyzji pierwotnej. Wskazana okoliczność po stwierdzeniu nieważności decyzji z [...] lutego 2016 r. przesądza o wydaniu zaskarżonej decyzji Starosty [...] z [...] lipca 2016 r. z rażącym naruszeniem art. 36a ust. 1 p.b., co odpowiada przesłance stwierdzenia nieważności decyzji określonej w art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. Organ nadzoru wyjaśnił równocześnie, że należąca do wnioskodawcy działka nr ew. [...], AM-1, obręb [...] jest objęta obszarem oddziaływania spornej inwestycji, toteż należy przyjąć, że przysługuje mu w sprawie statusu jego strony.