Interpretacja indywidualna z dnia 18 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.620.2023.5.KP
Skutki podatkowe zbycia energii elektrycznej pochodzącej z biogazu rolniczego wytworzonego w mikroinstalacji.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych - jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
13 października 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 11 października 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży energii elektrycznej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 13 listopada 2023 r. (wpływ 16 listopada 2023 r.) oraz z 9 stycznia 2024 r. (wpływ 16 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego (zawarty we wniosku oraz jego uzupełnieniach)
Prowadzi Pan działalność rolniczą w zakresie chowu bydła mlecznego, a także świadczy usługi rolnicze wspomagające produkcję roślinną oraz chów i hodowlę zwierząt gospodarskich (PKD odpowiednio 01.61.Z oraz 01.62.Z). Od 2010 r. jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Działalność usługową prowadzi Pan jako jednoosobowa działalność gospodarcza na zasadach ogólnych PIT w formie PKPiR od roku 2014.
W ramach prowadzonej działalności rolniczej prowadzi Pan hodowlę bydła mlecznego w ilości ok. 200 sztuk. Produktem ubocznym prowadzonej działalności są płynne i stałe odchody zwierzęce, m.in. w postaci gnojowicy. W 2020 r. dokonał Pan zakupu kompaktowej kontenerowej mikrobiogazowni o mocy elektrycznej X kWE. Posiadaną gnojowicę wykorzystuje Pan jako substrat do wytwarzania energii elektrycznej pozyskanej z biogazu rolniczego wytworzonego w mikrobiogazowni. Powstałą energię elektryczną sprzedaje Pan, w oparciu o system wsparcia dla odnawialnych źródeł energii (...).
Nie jest Pan prosumentem energii odnawialnej, prosumentem zbiorowym energii odnawialnej, ani też prosumentem wirtualnym energii odnawialnej. Uzyskiwane przez Pana przychody ze sprzedaży wytworzonej energii nie stanowią przychodów wynikających z rozliczeń wytworzonej energii, o których mowa w art. 4 ust. 11 pkt 2 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.).
Jest Pan wytwórcą energii elektrycznej z biogazu rolniczego w mikroinstalacji biogazu rolniczego, tj. osobą fizyczną wpisaną do ewidencji producentów, o której mowa w przepisach o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności (zgodnie z treścią art. 19 Ustawy o odnawialnych źródłach energii).
Zgodnie z art. 2 pkt 2 Ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii biogaz rolniczy to „gaz otrzymywany w procesie fermentacji metanowej: produktów rolnych oraz produktów ubocznych rolnictwa, w tym odchodów zwierzęcych, produktów z przetwórstwa produktów pochodzenia rolniczego i produktów ubocznych, odpadów lub pozostałości z tego przetwórstwa, w tym z przetwórstwa i produkcji żywności, pochodzących z zakładów przemysłowych, a także z zakładowych oczyszczalni ścieków z przetwórstwa rolno-spożywczego, w których jest prowadzony rozdział ścieków przemysłowych od pozostałych rodzajów osadów i ścieków, produktów spożywczych przeterminowanych lub nieprzydatnych do spożycia, tłuszczów i mieszanin olejów z separacji olej/woda zawierających wyłącznie oleje jadalne i tłuszcze, biomasy roślinnej zebranej z terenów innych niż zaewidencjonowane jako rolne, odchodów zwierzęcych pozyskanych z działalności innej niż rolnicza z wyłączeniem biogazu pozyskanego z odpadów komunalnych, ze składowisk odpadów, a także z substratów pochodzących z oczyszczalni ścieków innych niż wymienione w lit. b”.
Z kolei, zgodnie art. 2 Ustawy z dnia 13 lipca 2023 r. o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie biogazowni rolniczych, a także ich funkcjonowaniu (Dz.U.2023.0.1597) biogazownia rolnicza to „instalacja odnawialnego źródła energii w rozumieniu art. 2 pkt 13 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii służąca do wytwarzania biogazu rolniczego, energii elektrycznej z biogazu rolniczego, ciepła z biogazu rolniczego lub biometanu z biogazu rolniczego”.
System wsparcia dla odnawialnych źródeł energii oparty na (...)
System (...).
Zgodnie z art. 23 pkt 2 Ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii wytwarzanie przez podatnika w gospodarstwie rolnym energii w kompaktowej kontenerowej mikrobiogazowni o mocy elektrycznej X kWE nie wymaga wpisu do rejestru wytwórców prowadzonego przez Dyrektora Generalnego KOWR.
Mikroinstalacja, a także wytworzona w ramach mikroinstalacji energia nie jest wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej.
Otrzymał Pan dotację na dofinansowanie przedsięwzięcia pn. (...) w ramach (...), mającego na celu (...) z (...). (...).
Pytania(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
1.Czy przychody uzyskiwane ze zbycia energii elektrycznej pochodzącej z biogazu rolniczego wytworzonego w mikroinstalacji powinien Pan opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2.Jeśli opisane w pierwszym pytaniu przychody powinien Pan opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to do jakiego źródła przychodu powinien je Pan zaliczyć?
3.Jeśli opisane w pierwszym pytaniu przychody powinien Pan opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych, to czy te przychody może Pan obniżyć o wartość amortyzacji kompaktowej kontenerowej mikrobiogazowni?
Pana stanowisko w sprawie(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)
W Pana opinii sprzedaż energii elektrycznej pochodzącej z biogazu rolniczego wytworzonego w mikroinstalacji powinna być traktowana jako działalność rolnicza i tym samym zwolniona z podatku dochodowego od osób fizycznych.
Swoje stanowisko opiera Pan na tym, iż zgodnie z treścią art. 19 Ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii, jest Pan wytwórcą energii elektrycznej z biogazu rolniczego w mikroinstalacji będącym osobą fizyczną wpisaną do ewidencji producentów, o której mowa w przepisach o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności i może sprzedać energię elektryczną wytworzoną w mikroinstalacji biogazu rolniczego.
Ponadto w myśl w/w art. 19 wytwarzana i sprzedawana przez Pana energia elektryczna stanowi działalność wytwórczą w rolnictwie w rozumieniu ustawy - Prawo przedsiębiorców.
W związku z tym, że energia elektryczna z biogazu rolniczego jest pozyskiwana przez Pana z mikroinstalacji biogazu rolniczego, to jej wytwarzanie nie jest „działalnością gospodarczą w zakresie biogazu rolniczego” (art. 23 Ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii), nie jest „działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy - Prawo przedsiębiorców” i nie wymaga wpisu do rejestru wytwórców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie biogazu rolniczego, zwanego dalej „rejestrem wytwórców biogazu rolniczego”.
Ponadto w art. 2 ust. 2 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest podana definicja działalności rolniczej. Podana definicja określa w ujęciu rzeczowym rodzaje działalności zaliczane do działalności rolniczej. Z wyjaśnień Ministerstwa Finansów wynika, że jeżeli przyjmiemy tę działalność za źródło przychodów, to należy uznać wszystkie przychody z tego źródła za ich integralną część. Jako przykład przychodów zaliczanych do przychodów z działalności rolniczej MF podaje m.in.: przychody ze sprzedaży obornika, jako produktu ubocznego, a także przychody ze sprzedaży sprasowanej słomy pochodzącej z własnego gospodarstwa rolnego.
Skoro więc sprzedaż obornika i słomy, niestanowiących głównego przedmiotu działalności rolniczej (jest nią sprzedaż mleka), a wytworzonych w gospodarstwie rolnym korzysta ze zwolnienia w PIT, to również sprzedaż energii elektrycznej pozyskanej z biogazu rolniczego wytwarzanego z substratów pochodzących z własnego gospodarstwa korzysta z tego samego zwolnienia w PIT.
Ad 2 i 3
Pana zdaniem, przychody uzyskiwane przez Pana ze sprzedaży wytworzonej energii nie stanowią przychodów wynikających z rozliczeń wytworzonej energii, o których mowa w art. 4 ust. 11 pkt 2 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.). Wynika to z faktu, iż w/w art. 4 dotyczy prosumentów energii odnawialnej, prosumentów wirtualnych energii odnawialnej oraz prosumentów zbiorowych energii odnawialnej. Nie jest Pan prosumentem, więc nie uzyskuje przychodów z art. 4 ust. 11 pkt 2 ustawy o OZE.
Uważa Pan również, że jest Pan wytwórcą energii elektrycznej z biogazu rolniczego w mikroinstalacji biogazu rolniczego, tj. osobą fizyczną wpisaną do ewidencji producentów, o której mowa w przepisach o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności (zgodnie z treścią art. 19 Ustawy o odnawialnych źródłach energii). Swoje stanowisko opiera Pan na tym, iż posiada Pan stosowne zaświadczenie o możliwości sprzedaży niewykorzystanej energii, wydane przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Zaświadczenie to zostało wystawione na Pana jako na wytwórcę wpisanego do w/w ewidencji producentów.
Mikroinstalacja wytwarza energię, którą w całości (poza ilością potrzebną do funkcjonowania instalacji mikrobiogazowni) sprzedaje Pan podmiotowi zobowiązanemu, a co za tym idzie, nie wykorzystuje na potrzeby działalności gospodarczej.
Zakup mikroinstalacji został dofinansowany dotacją z (...).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.
W myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy:
Działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
1)miesiąc - w przypadku roślin,
2)16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3)6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4)2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt
–licząc od dnia nabycia.
Z powyższych przepisów wynika, że ustawodawca dla celów podatku dochodowego precyzuje wyraźnie co należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w przepisie art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej podstawową jej cechą jest uzyskanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkcja roślinna), chowu lub hodowli (produkcja zwierzęca). Powyższe oznacza, że wszelkie produkty działalności rolniczej powstają wyłącznie na skutek działania normalnych biologicznych procesów wzrostu.
Ponieważ ustawodawca zdefiniował pojęcie działalności rolniczej, to tylko w granicach wyznaczonych zakresem owej definicji można mówić o przychodzie z tego tytułu. Mając powyższe na uwadze należy przyjąć, że ustawodawca w podatku dochodowym od osób fizycznych uznał, że przychodów z tytułu sprzedaży energii elektrycznej pochodzącej z biogazu rolniczego, nie zalicza się do dochodów z działalności rolniczej.
Biorąc powyższe pod uwagę, osiąganych przez rolników przychodów z tytułu sprzedaży energii elektrycznej pochodzącej z biogazu rolniczego nie można utożsamiać z przychodami uzyskiwanymi z działalności rolniczej. W konsekwencji, przychody z tego tytułu nie są wyłączone od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca wymienia źródła przychodów. Zgodnie z pkt 9 tego przepisu:
Źródłem przychodu są inne źródła.
Natomiast z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:
Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.
Użycie sformułowania „w szczególności” oznacza, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ponadto w art. 2 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2376) wprowadzono od 1 kwietnia 2022 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepis art. 2 ust. 1 pkt 9, zgodnie z którym:
Przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów wynikających z rozliczeń energii wytworzonej przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej i prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, o których mowa w art. 4 ust. 11 pkt 2 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność rolniczą w zakresie chowu bydła mlecznego, a także świadczy usługi rolnicze wspomagające produkcję roślinną oraz chów i hodowlę zwierząt gospodarskich (PKD odpowiednio 01.61.Z oraz 01.62.Z). Działalność usługową prowadzi Pan jako jednoosobowa działalność gospodarcza na zasadach ogólnych PIT w formie PKPiR od roku 2014.
Produktem ubocznym prowadzonej działalności są płynne i stałe odchody zwierzęce, m.in. w postaci gnojowicy. W 2020 r. dokonał Pan zakupu kompaktowej kontenerowej mikrobiogazowni o mocy elektrycznej X kWE. Posiadaną gnojowicę wykorzystuje Pan jako substrat do wytwarzania energii elektrycznej pozyskanej z biogazu rolniczego wytworzonego w mikrobiogazowni. Powstałą energię elektryczną sprzedaje Pan, w oparciu o system wsparcia dla odnawialnych źródeł energii (...), sprzedawcy zobowiązanemu.
Nie jest Pan prosumentem energii odnawialnej, prosumentem zbiorowym energii odnawialnej, ani też prosumentem wirtualnym energii odnawialnej. Uzyskiwane przez Pana przychody ze sprzedaży wytworzonej energii nie stanowią przychodów wynikających z rozliczeń wytworzonej energii, o których mowa w art. 4 ust. 11 pkt 2 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.).
Jest Pan wytwórcą energii elektrycznej z biogazu rolniczego w mikroinstalacji biogazu rolniczego, tj. osobą fizyczną wpisaną do ewidencji producentów, o której mowa w przepisach o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności (zgodnie z treścią art. 19 Ustawy o odnawialnych źródłach energii).
Mikroinstalacja, a także wytworzona w ramach mikroinstalacji energia nie jest wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej. Otrzymał Pan dotację na dofinansowanie przedsięwzięcia pn. „(...)”. (...).
Pana wątpliwości dotyczą m. in. kwestii, czy przychody uzyskiwane ze sprzedaży energii elektrycznej pochodzącej z biogazu rolniczego wytworzonego w mikroinstalacji są opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1436 ze zm.):
1.Wytwórca biogazu rolniczego w instalacji odnawialnego źródła energii o rocznej wydajności biogazu rolniczego do 200 tys. m3, zwanej dalej "mikroinstalacją biogazu rolniczego", lub wytwórca energii elektrycznej z biogazu rolniczego w mikroinstalacji będący osobą fizyczną wpisaną do ewidencji producentów, o której mowa w przepisach o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności, może sprzedać:
1)energię elektryczną lub ciepło wytworzone z biogazu rolniczego w mikroinstalacji;
2)biogaz rolniczy wytworzony w mikroinstalacji biogazu rolniczego.
2.Wytwarzanie i sprzedaż energii elektrycznej, ciepła lub biogazu rolniczego w mikroinstalacjach, o których mowa w ust. 1, stanowi działalność wytwórczą w rolnictwie w rozumieniu ustawy - Prawo przedsiębiorców.
Stosownie do art. 18a ww. ustawy:
Przepisy art. 4 i art. 5 stosuje się do prosumentów energii odnawialnej, prosumentów zbiorowych energii odnawialnej lub prosumentów wirtualnych energii odnawialnej wytwarzających energię elektryczną z biogazu rolniczego.
Nowelizacja Ustawy o odnawialnych źródłach energii z 19 lipca 2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 1524) nie tylko wprowadziła definicję prosumenta energii odnawialnej w miejsce dotychczasowej definicji prosumenta, ale także rozszerzyła ją na nowe kategorie odbiorców końcowych. Artykuł 18a Ustawy o odnawialnych źródłach energii potwierdza, że przepisy dotyczące zasad rozliczania energii elektrycznej wprowadzonej i pobranej z sieci m.in. przez prosumenta energii odnawialnej (art. 4 OZEU) oraz nakładające na niego obowiązki informacyjne względem operatora systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego (art. 5 OZEU), stosuje się odpowiednio do prosumentów wytwarzających energię elektryczną z biogazu rolniczego. Doprecyzowanie, że wskazane przepisy stosują się odpowiednio do prosumentów energii odnawialnej wytwarzających energię elektryczną z biogazu rolniczego, było potrzebnym zabiegiem. Oba artykuły zostały bowiem uregulowane w rozdziale 2 OZEU, który ustala zasady i warunki wykonywania działalności w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji oraz małej instalacji, wyraźnie wyłączając ze swojego zakresu działalność dotyczącą wytwarzania energii elektrycznej z biogazu rolniczego. (zob. M. Czarnecka, T. Ogłódek (red.), Odnawialne źródła energii. Rynek mocy. Inwestycje w zakresie elektrowni wiatrowych. Promowanie energii z wysokosprawnej kogeneracji oraz w morskich farmach wiatrowych. Tom II. Komentarz. Wyd. 2, Warszawa 2023).
W związku z informacją wskazaną przez Pana w uzupełnieniu wniosku, że nie jest Pan prosumentem energii odnawialnej, prosumentem zbiorowym energii odnawialnej, ani też prosumentem wirtualnym energii odnawialnej oraz że uzyskiwane przez Pana przychody ze sprzedaży wytworzonej energii nie stanowią przychodów wynikających z rozliczeń wytworzonej energii, o których mowa w art. 4 ust. 11 pkt 2 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii, stwierdzam, że nie mają do Pana zastosowanie przepisy art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Tym samym, na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych określającego katalog źródeł przychodów, stwierdzam, że opisana we wniosku sprzedaż energii elektrycznej pochodzącej z biogazu rolniczego wytworzonego w mikroinstalacji stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowany na zasadach ogólnych według skali podatkowej, zgodnie z art. 27 ust. 1 tej ustawy.
Reasumując – w związku z uzyskiwaniem energii elektrycznej pochodzącej z biogazu rolniczego wytworzonego w mikroinstalacji powstają u Pana przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ogólnych.
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Przedmiotem tego rozstrzygnięcia jest odpowiedź na pytanie nr 1.
Natomiast zakres pytań oznaczonych we wniosku nr 2 i 3 jest przedmiotem odrębnego rozstrzygnięcia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a,
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo
•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).