Interpretacja indywidualna z dnia 19 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.550.2023.2.ŁS

Ulga dla seniora - zastosowanie zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 154 do przychodów uzyskanych z prowadzenia działalności gospodarczej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

20 listopada 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania ze zwolnienia od opodatkowania – ulga dla seniora. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 stycznia 2024 r. (wpływ). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Od 1991 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą w formie jednoosobowej.

Od 2022 r. i obecnie Pani działalność opodatkowana jest podatkiem dochodowym od osób fizycznych według skali podatkowej.

W styczniu 2022 r. ukończyła Pani 60 lat, tak więc osiągnęła Pani wiek uprawniający do otrzymywania emerytury, o której mowa w ustawie z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Jednakże, dopiero w lutym 2023 r. złożyła Pani do ZUS wniosek o przyznanie emerytury.

Do dnia otrzymania decyzji o przyznaniu Pani tego świadczenia, co nastąpiło w miesiącu kwietniu 2023 r. – czyli przez miesiące luty i marzec 2023 r. była Pani zobligowana opłacać składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wykonywanej działalności gospodarczej. Składki odliczała Pani od dochodu przed opodatkowaniem.

Obliczając za miesiące styczeń, luty i marzec 2023 r. zaliczkę na podatek dochodowy odliczała Pani od przychodów z działalności kwotę przychodów wolną od opodatkowania w wysokości nieprzekraczającej 85 528 zł (według przepisów art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) jako iż nie pobierała Pani w tym czasie emerytury.

Emeryturę wypłacono Pani dopiero w tym samym miesiącu, w którym przesłano Pani decyzję o jej przyznaniu tj. w kwietniu 2023 r.

Świadczenie zostało Pani wypłacone z wyrównaniem od miesiąca lutego 2023 r. czyli od dnia złożenia przez Panią wniosku.

W miesiącu maju 2023 r. złożyła Pani korekty deklaracji ZUS za luty i marzec bez wykazanych w nich Pani składek na ubezpieczenia społeczne za te miesiące.

W maju także otrzymała Pani z ZUS zwrot nadpłaconych składek za luty i marzec. Zwrot zaksięgowała Pani w podatkowej księdze przychodów i rozchodów (PKPiR) jako przychód.

Obliczając zaliczki na podatek dochodowy za kolejne miesiące 2023 r. – po otrzymaniu emerytury – według zasad wynikających z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – czyli np. ustalając dochód za kwiecień – jako różnicę między dochodem narastająco za okres styczeń – kwiecień a dochodem narastająco za okres styczeń – marzec, w dalszym ciągu uwzględniała Pani kwotę 85 528 zł jako zwolnioną od podatku.

Uzupełnienie opisu stanu faktycznego

Pierwsza wypłata emerytury nastąpiła dokładnie 25 kwietnia 2023 r., jednakże sama emerytura została przyznana od miesiąca lutego 2023 r., tj od miesiąca, w którym złożyła Pani wniosek o jej przyznanie.

W miesiącu styczniu 2023 r. z tytułu uzyskiwania przychodów z działalności gospodarczej podlegała Pani obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Po otrzymaniu emerytury w miesiącu kwietniu w dalszym ciągu pobierała Pani emeryturę – aż do końca 2023 r. Po miesiącu kwietniu nie składała Pani wniosku o zawieszenie emerytury. W związku z tym, iż nie zawieszała Pani emerytury, nie podlegała Pani z tytułu osiągania przychodów z działalności gospodarczej ubezpieczeniom społecznym.

Za miesiące luty i marzec 2023 r. nie podlegała Pani dobrowolnie ubezpieczeniom społecznym z działalności gospodarczej, jednak była Pani zobligowana za te okresy obowiązkowo opłacać składki społeczne z tytułu działalności gospodarczej, ponieważ nie można wyrejestrować się z tych ubezpieczeń przed otrzymaniem decyzji o przyznaniu emerytury. Dopiero, gdy ZUS wydał Pani tę decyzję – w kwietniu 2023 r. – przyznając emeryturę od 1 lutego 2023 r. – musiała Pani dokonać wyrejestrowania się z ubezpieczeń społecznych z datą 1 lutego 2023 r. a zarejestrować się z tym samym dniem tylko do ubezpieczenia zdrowotnego. W konsekwencji miała Pani też obowiązek złożyć korekty deklaracji ZUS za luty i marzec 2023 r., (co uczyniła Pani w maju 2023 r.) wykazując w nich tylko obowiązkowe składki na ubezpieczenie zdrowotne. Tak więc zapłacone wcześniej w ustawowych terminach składki społeczne za luty i marzec stały się nadpłatą w dniu, w którym ZUS uwzględnił korekty deklaracji – czyli w maju 2023 r.

W okresie, za który chce Pani skorzystać z ulgi, tj. od lutego do marca 2023 r., nie pobierała Pani emerytury, o której mowa w ustawie z 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z FUS ani żadnego innego świadczenia, tj.:

–emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników,

–emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 2022 r. poz. 520, 655 i 1115),

–emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. z 2022 r. poz. 1626 i 2476),

–renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 504, 1504 i 2461),

–świadczenia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych,

–uposażenia przysługującego w stanie spoczynku lub uposażenia rodzinnego, o których mowa w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 2072, z 2021 r. poz. 1080 i 1236 oraz z 2022 r. poz. 655, 1259 i 1933).

Pytanie

Czy mogła Pani korzystać z ulgi dla seniora za okres od lutego do marca 2023 r., tj. w okresie od złożenia w ZUS wniosku o przyznanie emerytury (luty) do miesiąca poprzedzającego otrzymanie pierwszej wypłaty świadczenia (marzec)?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem, mogła Pani w 2023 r. korzystać z ulgi za miesiąc styczeń (bezsprzecznie), a także za miesiące luty i marzec. Za te miesiące ulgę słusznie uwzględniała Pani odliczając ją od przychodów, jako iż w tamtym czasie za te miesiące obowiązkowo podlegała Pani ubezpieczeniom społecznym z tytułu przychodów z działalności gospodarczej, a więc zachowany był warunek, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przy czym, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie zaś do art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2023 r.:

Wolne od podatku dochodowego są przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8, z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, otrzymane przez podatnika po ukończeniu 60. roku życia w przypadku kobiety i 65. roku życia w przypadku mężczyzny, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł pod warunkiem, że podatnik podlega z tytułu uzyskania tych przychodów ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz podatnik, mimo nabycia uprawnienia, nie otrzymuje:

a)emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników,

b)emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 2022 r. poz. 520, 655 i 1115),

c)emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz.U. z 2022 r. poz. 1626 i 2476),

d)emerytury lub renty rodzinnej, o których mowa w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2022 r. poz. 504, 1504 i 2461),

e)świadczenia, o którym mowa w art. 30 ust. 1 pkt 4a,

f)uposażenia przysługującego w stanie spoczynku lub uposażenia rodzinnego, o których mowa w ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 2072, z 2021 r. poz. 1080 i 1236 oraz z 2022 r. poz. 655, 1259 i 1933),

g)świadczenia pieniężnego, o którym mowa w ustawie z dnia 8 lutego 2023 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym członkom rodziny funkcjonariuszy lub żołnierzy zawodowych, których śmierć nastąpiła w związku ze służbą albo podjęciem poza służbą czynności ratowania życia lub zdrowia ludzkiego albo mienia.

W myśl art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z art. 21 ust. 44 tej ustawy wynika zaś, że:

Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.

Z wniosku wynika, że od 1991 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą w formie jednoosobowej. Od 2022 r. i obecnie Pani działalność opodatkowana jest podatkiem dochodowym od osób fizycznych według skali podatkowej. W styczniu 2022 r. ukończyła Pani 60 lat, tak więc osiągnęła Pani wiek uprawniający do otrzymywania emerytury, o której mowa w ustawie z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Jednakże, dopiero w lutym 2023 r. złożyła Pani do ZUS wniosek o przyznanie emerytury. Do dnia otrzymania decyzji o przyznaniu Pani tego świadczenia, co nastąpiło w miesiącu kwietniu 2023 r. - czyli przez miesiące luty i marzec 2023 r. była Pani zobligowana opłacać składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wykonywanej działalności gospodarczej. Składki odliczała Pani od dochodu przed opodatkowaniem. Obliczając za miesiące styczeń, luty i marzec 2023 r. zaliczkę na podatek dochodowy odliczała Pani od przychodów z działalności kwotę przychodów wolną od opodatkowania w wysokości nieprzekraczającej 85 528 zł (według przepisów art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) jako iż nie pobierała Pani w tym czasie emerytury. Emeryturę wypłacono Pani dopiero w tym samym miesiącu, w którym przesłano Pani decyzję o jej przyznaniu tj. 25 kwietnia 2023 r. Świadczenie zostało Pani wypłacone z wyrównaniem od miesiąca lutego 2023 r., czyli od dnia złożenia przez Panią wniosku. Po otrzymaniu emerytury w miesiącu kwietniu w dalszym ciągu pobierała Pani emeryturę – aż do końca 2023 r. Po miesiącu kwietniu nie składała Pani wniosku o zawieszenie emerytury. W miesiącu maju 2023 r. złożyła Pani korekty deklaracji ZUS za luty i marzec bez wykazanych w nich Pani składek na ubezpieczenia społeczne za te miesiące. W maju także otrzymała Pani z ZUS zwrot nadpłaconych składek za luty i marzec. W okresie, za który chce Pani skorzystać z ulgi, tj. od lutego do marca 2023 r., nie pobierała Pani świadczeń wymienionych w lit. a-g art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pani wątpliwość budzi kwestia zastosowania „ulgi dla seniora”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej uzyskanych za okres od lutego do marca 2023 r., tj. w okresie od złożenia w ZUS wniosku o przyznanie emerytury (luty) do miesiąca poprzedzającego otrzymanie pierwszej wypłaty świadczenia (marzec).

Wskazać zatem należy, że w ramach „Polskiego Ładu” wprowadzono przepisy dla osób, które pomimo osiągnięcia powszechnego wieku emerytalnego nadal pozostają aktywne zawodowo i nie pobierają świadczeń emerytalno-rentowych, zwane potocznie „ulgą dla pracujących seniorów”. Ulga ta zapisana została w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uprawnionymi do korzystania z tego przywileju podatkowego są kobiety po ukończeniu 60. roku życia i mężczyźni po ukończeniu 65. roku życia pod warunkiem podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu uzyskania objętych zwolnieniem przychodów.

Analizowany przepis przewiduje zwolnienie z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych przychodów osiągniętych przez te osoby ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy, z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8 ww. ustawy, z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27 (opodatkowanie według skali podatkowej), art. 30c (tzw. podatek liniowy, w wysokości 19%) albo art. 30ca (opodatkowanie stawką 5%, ulga IP Box) albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Zwolnienie to jest limitowane – dotyczy bowiem przychodów w wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł.

Aby korzystać z omawianego zwolnienia, podatnik nie może również otrzymywać, mimo nabycia uprawnienia, świadczeń wymienionych enumeratywnie w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedmiotowym zwolnieniem mogą być objęte zatem przychody podatnika – kobiety po ukończeniu 60. roku życia – uzyskane m.in. z pozarolniczej działalności gospodarczej, pod warunkiem, że:

–podatnik, mimo nabycia uprawnienia, nie otrzymuje żadnego świadczenia emerytalnego lub świadczenia systemowo zastępującego takie świadczenie,

–przychody z tytułu działalności gospodarczej podlegają ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

W kwestii warunku skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jakim jest podleganie przychodów osiąganych przez podatnika z tytułu działalności gospodarczej ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, należy odnieść się do przepisów ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1230 ze zm.).

Zgodnie z art. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych:

Ubezpieczenia społeczne obejmują:

1)ubezpieczenie emerytalne;

2)ubezpieczenia rentowe;

3)ubezpieczenie w razie choroby i macierzyństwa, zwane dalej „ubezpieczeniem chorobowym”;

4)ubezpieczenie z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, zwane dalej „ubezpieczeniem wypadkowym”.

Jak wynika z powyższego, ubezpieczenia społeczne nie obejmują ubezpieczenia zdrowotnego (składki zdrowotnej) uregulowanego w ustawie z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2561 ze zm.), określającej między innymi zasady powszechnego – obowiązkowego i dobrowolnego ubezpieczenia zdrowotnego.

W myśl 6 ust. 1 pkt 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych:

Obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi.

Natomiast art. 7 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych stanowi, że:

Prawo do dobrowolnego objęcia ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi przysługuje osobom, które nie spełniają warunków do objęcia tymi ubezpieczeniami obowiązkowo.

Stosownie do art. 9 ust. 2 omawianej ustawy:

Osoba spełniająca warunki do objęcia obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z kilku tytułów, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 2, 4-6 i 10, jest objęta obowiązkowo ubezpieczeniami z tego tytułu, który powstał najwcześniej. Może ona jednak dobrowolnie, na swój wniosek, być objęta ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi także z pozostałych, wszystkich lub wybranych, tytułów lub zmienić tytuł ubezpieczeń, z zastrzeżeniem ust. 2c i 7.

Zgodnie z art. 9 ust. 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych:

Osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1, 3 i 22, mające ustalone prawo do emerytury lub renty podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.

Z kolei art. 9 ust. 4a ww. ustawy stanowi, że:

Osoby, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 4, mające ustalone prawo do emerytury lub renty podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, jeżeli równocześnie nie pozostają w stosunku pracy, z zastrzeżeniem ust. 2c i 4b.

Stosownie do art. 9 ust. 4c ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych:

Osoby prowadzące pozarolniczą działalność, o której mowa w art. 8 ust. 6 pkt 1, mające ustalone prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym do czasu ustalenia prawa do emerytury.

Z kolei w myśl art. 9 ust. 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych:

Osoby, o których mowa w art. 6, niewymienione w ust. 4, 4a i 4c, mające ustalone prawo do emerytury lub renty podlegają dobrowolnie ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.

Mając na uwadze powyższe, podkreślić należy, że posiadanie prawa do emerytury lub renty nie jest tytułem do ubezpieczeń społecznych, jednak wpływa na charakter i zakres tych ubezpieczeń z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej.

Powołany wyżej art. 6 ust. 1 pkt 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych stanowi m.in., że obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność. Z kolei – zgodnie z przywołanym zastrzeżeniem – według art. 9 ust. 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, osoby mające ustalone prawo do emerytury i prowadzące pozarolniczą działalność gospodarczą podlegają dobrowolnie ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tego tytułu.

Z analizy Pani wniosku wynika, że do dnia otrzymania decyzji o przyznaniu Pani emerytury, co nastąpiło w miesiącu kwietniu 2023 r. – czyli przez miesiące luty i marzec 2023 r. – była Pani zobligowana opłacać składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wykonywanej działalności gospodarczej. Emeryturę wypłacono Pani 25 kwietnia 2023 r. z wyrównaniem od miesiąca lutego 2023 r., czyli od dnia złożenia przez Panią wniosku. W miesiącu maju 2023 r. złożyła Pani korekty deklaracji ZUS za luty i marzec bez wykazanych w nich Pani składek na ubezpieczenia społeczne za te miesiące. W maju 2023 r. także otrzymała Pani z ZUS zwrot nadpłaconych składek za luty i marzec.

Należy wyjaśnić, że z powołanego wyżej art. 9 ust. 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika, że podlega Pani ubezpieczeniom (emerytalnemu i rentowemu) dobrowolnie, czyli może, ale nie musi Pani odprowadzać składek na ubezpieczenia. W powyższym zakresie miała więc Pani prawo dokonać wyboru przyjmując związane z nim konsekwencje.

Odnosząc zacytowane przepisy na grunt przedstawionego przez Panią zdarzenia należy wskazać, że wobec złożenia przez Panią korekty deklaracji ZUS za luty i marzec bez wykazanych w nich Pani składek na ubezpieczenia społeczne za te miesiące i otrzymania z ZUS zwrotu nadpłaconych składek za luty i marzec nie spełniła Pani jednego z podstawowych warunków umożliwiających skorzystanie przez Panią z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. nie podlega Pani bowiem ubezpieczeniom społecznym w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Tym samym otrzymane przez Panią przychody z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w okresie od lutego do marca 2023 r. nie korzystają ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 154 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym Pani stanowisko, należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Przy czym, w związku z zakresem wyznaczonym zadanym przez Panią pytaniem, przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga kwestii możliwości skorzystania z ulgi dla seniora w okresie stycznia 2023 r. co do którego odnosi się Pani w treści wniosku.

Tutejszy organ podkreśla także, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) nakłada na organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

W myśl art. 3 ustawy Ordynacja podatkowa, ilekroć w ustawie jest mowa o:

1)ustawach podatkowych – rozumie się przez to ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich;

2)przepisach prawa podatkowego – rozumie się rzez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych.

Zatem, wydawane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacje indywidualne nie dotyczą przepisów prawa regulujących zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnym wynikającym z ustaw innych niż podatkowe.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”. Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.