Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 19 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-3.4012.716.2023.1.LM
Brak opodatkowania podatkiem VAT czynności wycofania z działalności gospodarczej Nieruchomości do Pana majątku prywatnego w związku z przeznaczeniem jej na najem prywatny oraz braku obowiązku korekty podatku VAT naliczonego.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 grudnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 21 grudnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT czynności wycofania z działalności gospodarczej Nieruchomości do Pana majątku prywatnego w związku z przeznaczeniem jej na najem prywatny oraz braku obowiązku korekty podatku VAT naliczonego.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jest Pan przedsiębiorcą prowadzącym od 1990 roku jednoosobową działalność gospodarczą. Jest Pan podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą wykorzystuje Pan w niej lokal użytkowy (biurowy) nr (…) na parterze budynku przy ul. (…) którego zakupu dokonał Pan w 2001 roku (aktem notarialnym z 24 sierpnia 2001 r.). Jest on objęty małżeńską wspólnością majątkową. Lokal został wpisany do Ewidencji Środków Trwałych, został w całości zamortyzowany.
W trakcie działalności odliczał Pan całość podatku naliczonego VAT w związku z poniesionym nakładem na nabycie nieruchomości, a także jej późniejsze użytkowanie (w tym dokonywanie niezbędnych remontów i modernizacji).
W związku z osiągnięciem wieku emerytalnego i stanu zdrowia, od 2022 roku Pana działalność gospodarcza ogranicza się wyłącznie do wynajmu przedmiotowego lokalu biurowego i pojazdów będących jeszcze w ewidencji środków trwałych.
Aktualnie planuje Pan przenieść nieruchomość do majątku prywatnego. Przy czym co istotne, sposób jej wykorzystania nie ulegnie zmianie, gdyż będzie ona nadal wynajmowana w ramach tzw. najmu prywatnego. W szczególności nieruchomość nie będzie wykorzystywana na potrzeby osobiste, tj. przykładowo na cele mieszkaniowe. Najem nieruchomości będzie mieć charakter prywatny, ciągły, służący celom zarobkowym. Natomiast działalność w zakresie najmu tej nieruchomości w rozumieniu przepisów ustawy VAT będzie nadal przez Pana kontynuowana w ramach najmu prywatnego i nie będzie Pan korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy VAT i będzie Pan wykonywał ten najem jako podatnik VAT.
Pytanie
Czy w świetle powyższych okoliczności, wycofanie z działalności gospodarczej nieruchomości, w odniesieniu do których przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT, nie skutkuje koniecznością naliczenia podatku należnego od wycofanego majątku, jak również nie musi Pan korygować odliczonego wcześniej podatku VAT, w sytuacji gdy ten najem będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT?
Pana stanowisko w sprawie
W świetle powyższych okoliczności, wycofanie z działalności gospodarczej nieruchomości, w odniesieniu do których przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT, nie skutkuje koniecznością naliczenia podatku należnego od wycofanego majątku, jak również nie musi Pan korygować odliczonego wcześniej podatku VAT, w sytuacji gdy ten najem będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
Według art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).
Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie (za wynagrodzeniem). Jednocześnie ustawodawca zrównał niektóre dostawy towarów i świadczenia usług wykonywane nieodpłatne z odpłatną dostawą towarów i odpłatnym świadczeniem usług, a więc z czynnościami, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.
I tak, stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:
1) przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2) wszelkie inne darowizny
- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.
Z przytoczonego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).
Z treści art. 15 ust. 1 wynika, że:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Natomiast stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym:
Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.
Zgodnie z art. 659 § 2 Kodeksu cywilnego:
Czynsz może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju.
Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.
W tym miejscu należy wskazać, że zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.
W myśl art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy:
Zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe lub na rzecz społecznych agencji najmu, o których mowa w art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1995 r. o społecznych formach rozwoju mieszkalnictwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 790 i 1114).
Zatem ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym wyłącznie na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).
Wobec powyższego, zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi w zakresie wynajmowania i dzierżawienia nieruchomości o charakterze mieszkalnym na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub dzierżawienia nieruchomości o charakterze niemieszkalnym (użytkowym) podlegają opodatkowaniu właściwą dla tej czynności stawką podatku VAT.
W świetle powołanych wyżej przepisów najem/dzierżawa wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych (zawierane umowy najmu/dzierżawy mają zazwyczaj długotrwały charakter, a uzyskiwane korzyści z tego tytułu są w zasadzie stałe), bez względu na to, czy najem/dzierżawa jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Najem/dzierżawa nieruchomości niemieszkalnych stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu tym podatkiem na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, że jest Pan przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą. Jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą wykorzystuje Pan w niej lokal użytkowy (biurowy) którego zakupu dokonał Pan w 2001 roku. W trakcie działalności odliczał Pan całość podatku naliczonego VAT w związku z poniesionym nakładem na nabycie nieruchomości, a także jej późniejsze użytkowanie (w tym dokonywanie niezbędnych remontów i modernizacji). Od 2022 r. Pana działalność gospodarcza ogranicza się wyłącznie do wynajmu przedmiotowego lokalu biurowego i pojazdów będących jeszcze w ewidencji środków trwałych. Aktualnie planuje Pan przenieść nieruchomość do majątku prywatnego. Przy czym co istotne, sposób jej wykorzystania nie ulegnie zmianie, gdyż będzie ona nadal wynajmowana w ramach tzw. najmu prywatnego. W szczególności nieruchomość nie będzie wykorzystywana na potrzeby osobiste, tj. przykładowo na cele mieszkaniowe. Najem nieruchomości będzie mieć charakter prywatny, ciągły, służący celom zarobkowym. Natomiast działalność w zakresie najmu tej nieruchomości w rozumieniu przepisów Ustawy VAT będzie nadal przez Pana kontynuowana w ramach najmu prywatnego i nie będzie Pan korzystał ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 113 ust. 1 i 9 Ustawy VAT i będzie Pan wykonywał ten najem jako podatnik VAT.
Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy w świetle powyższych okoliczności, wycofanie z działalności gospodarczej Nieruchomości, która będzie dalej wynajmowana w odniesieniu do której przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT, nie skutkuje koniecznością naliczenia podatku należnego od wycofanego majątku, jak również nie musi Pan korygować odliczonego wcześniej podatku VAT, w sytuacji gdy ten najem będzie nadal czynnością opodatkowaną podatkiem VAT .
Jak już wyżej wskazano najem wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej i jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W opisanej sytuacji najem nie będzie korzystał ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, gdyż jest to lokal użykowy (biurowy).
Mając zatem na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, że w analizowanej sprawie w odniesieniu do ww. Nieruchomości, którą ma Pan zamiar wynajmować, nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy. Opisaną we wniosku Nieruchomość – jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego – zamierza Pan wycofać z majątku obecnie prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej i kontynuować jej najem, który będzie mieć mieć charakter prywatny, ciągły, służący celom zarobkowym.
Tym samym, oddając w najem Nieruchomość nie utraci Pan statusu podatnika podatku VAT w tym zakresie. Wynika to z faktu, że oddanie Nieruchomości w najem – na gruncie ustawy – skutkować będzie wykonywaniem działalności gospodarczej (polegającej na wynajmie nieruchomości), zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy, oraz dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu (czynsz z tytułu najmu), określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, które są opodatkowane podatkiem VAT.
W konsekwencji czynność polegająca na wycofaniu Nieruchomości do Pana majątku prywatnego z przeznaczeniem na wynajem prywatny nie będzie skutkowała opodatkowaniem podatkiem VAT tej czynności, na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, gdyż w istocie nie będzie to przekazanie na cele prywatne w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Tak więc wycofanie Nieruchomości z jednoosobowej działalności gospodarczej do majątku prywatnego na gruncie ustawy o VAT, nie będzie stanowić przekazania Nieruchomości na Pana cele osobiste, gdyż składniki te będą nadal wykorzystywane do czynności opodatkowanych polegających na świadczeniu usług najmu.
Zatem wycofanie przez Pana Nieruchomości z działalności gospodarczej i przekazanie do majątku prywatnego w celu wykonywania wynajmu nie będzie podlegać opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.
Natomiast odnosząc się do Pana wątpliwości, które dotyczą ustalenia, czy w związku z wycofaniem Nieruchomości z majątku wykorzystywanego w ramach działalności gospodarczej do majątku prywatnego z przeznaczeniem jej na wynajem, będzie Pan zobowiązany do dokonania korekty podatku naliczonego VAT wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy.
Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:
Po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.
Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.
Przepis art. 91 ust. 3 ustawy stanowi, że:
Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.
W myśl art. 91 ust. 4 ustawy:
W przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.
Według art. 91 ust. 5 ustawy:
W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.
Stosownie do art. 91 ust. 6 ustawy:
W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:
1) opodatkowane - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2) zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu - w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.
Treść art. 91 ust. 7 ustawy wskazuje, że:
Przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
Przepis art. 91 ust. 7a ustawy, stanowi, że:
W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.
Na podstawie powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że podatnik jest zobowiązany, co do zasady, do korekty podatku naliczonego w sytuacji, gdy zmienia się przeznaczenie środków trwałych (np. ze związanych z czynnościami dającymi prawo do odliczenia na związane z czynnościami zwolnionymi od podatku VAT lub na odwrót).
Zatem mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony przez Pana opis sprawy należy zauważyć, że nie będzie miał Pan obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego, odliczonego w związku z nabyciem i jej późniejszym użytkowaniem w odniesieniu do Nieruchomości mającej być przedmiotem planowanego najmu, gdyż:
- przekazanie przedmiotowej Nieruchomości z działalności gospodarczej do Pana majątku prywatnego celem jej dalszego wynajmu na cele użytkowe nie będzie stanowiło zmiany w sposobie jej wykorzystania, w szczególności nie będzie stanowiło czynności zwolnionej od podatku;
- Nieruchomość nadal będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej, tzn. do czynności opodatkowanych, tj. wynajmu na cele niemieszkalne.
Nie nastąpi więc w tym przypadku zmiana przeznaczenia Nieruchomości.
W świetle powyższych okoliczności, wycofanie z działalności gospodarczej Nieruchomości, mimo że obniżał Pan kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków związanych z nabyciem, i jej późniejszym użytkowaniem, nie spowoduje, że zajdzie konieczność dokonania korekty odliczonego wcześniej podatku VAT, ponieważ Nieruchomość będzie nadal wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.
Zatem mając na uwadze powyższe, wycofanie Nieruchomości stanowiącej środek trwały w Pana działalności gospodarczej i jej przekazanie do majątku prywatnego w celu kontynuowania wynajmu opodatkowanego podatkiem VAT nie będzie skutkowało obowiązkiem korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy.
Tym samym Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1) z zastosowaniem art. 119a;
2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right