Interpretacja indywidualna z dnia 17 stycznia 2024 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.803.2023.2.MK

Możliwość skorzystania z tzw. "ulgi na powrót".

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 listopada 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 11 stycznia 2024 r. (wpływ 11 stycznia 2024 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, …, przeprowadził się do Polski 1 sierpnia 2022 r. na podstawie wizy krajowej wydanej na podstawie Karty Polaka. Wnioskodawca ma decyzję Konsula RP … o wydaniu Karty Polaka od 17 stycznia 2012 r., termin ważności Karty 27 czerwca 2026 r. Od 10 sierpnia 2022 r. Wnioskodawca wynajmuje mieszkanie w … przy ul. … . Wnioskodawca 17 czerwca 2022 r. otworzył jednoosobową działalność gospodarczą i do tej pory ją prowadzi. Działalność gospodarcza jest opodatkowana według skali podatkowej. Przed przeprowadzką Wnioskodawca stale mieszkał na Białorusi. Wnioskodawca posiada dokumenty potwierdzające Jego pobyt na Białorusi, tj. księgę pracy z danymi dotyczącymi studiów i pracy w okresie od 2015 r. do 20 czerwca 2022 r.

Przed 1 sierpnia 2022 r. ani w Polsce, ani w żadnym innym kraju poza Białorusią Wnioskodawca nie mieszkał. Po 29 grudnia 2018 r. i przed 1 sierpnia 2022 r. był w Polsce w celach turystycznych, w dniach 29 grudnia 2018 r., 29 lipca 2019 r. oraz 11 czerwca 2022 r. Potwierdzają to stemple w paszporcie o przekroczeniu granicy, który jest ważny od 25 kwietnia 2018 r.

W dniu 31 lipca 2023 r. Wnioskodawca otrzymał zezwolenie na pobyt stały ze względu na ważną Kartę Polaka. We wrześniu 2023 r. otrzymał kartę stałego pobytu i przekazał Kartę Polaka.

Wnioskodawca jest Polakiem, ma tu pracę, kolegów i przyjaciół; ognisko domowe i cała aktywność została przeniesiona do Polski. Wnioskodawca nie zamierza wracać na Białoruś czy przeprowadzać się gdzieś indziej. Aktualnie posiada obywatelstwo białoruskie, ale zamierza złożyć wniosek o przyznanie obywatelstwa Rzeczypospolitej Polskiej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał, że przeprowadził się do Polski 1 sierpnia 2022 r. na podstawie wizy krajowej wydanej na podstawie Karty Polaka. Przed przeprowadzką stale mieszkał na Białorusi, nie mieszkał w żadnym innym kraju poza Białorusią.

W wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Od 10 sierpnia 2022 r. Jego centrum interesów osobistych i gospodarczych znajduje się w Polsce. Wynajmuje mieszkanie w … przy ul. … . W dniu 17 czerwca 2022 r. otworzył jednoosobową działalność gospodarczą i do tej pory ją prowadzi. Potwierdza to deklaracja PIT-36 za 2022 r. Działalność gospodarcza jest opodatkowana według skali podatkowej.

Wnioskodawca nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Polski w okresie:

-trzech lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio 2022 r. (tj. w latach 2019-2021) oraz

-od początku 2022 r. do dnia poprzedzającego dzień, w którym przeprowadził się do Polski,

-w okresie do 10 sierpnia 2022 r. mieszkał na Białorusi i był podatnikiem tego kraju zgodnie z wewnętrznym prawem Białorusi.

Wnioskodawca posiada dokumenty potwierdzające zamieszkanie w celach podatkowych na Białorusi: księga pracy (historia zatrudnienia) z danymi dotyczącymi studiów i pracy w okresie od 2019 r. do 20 czerwca 2022 r.

Pytanie

Czy Wnioskodawca spełnia wszystkie warunki uprawniające do skorzystania z „ulgi na powrót” na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w latach podatkowych: 2023, 2024, 2025 i 2026?

Pana stanowisko w sprawie

Wnioskodawca przeczytał interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 września 2023 r., nr 0111-KDSB2-1.4011.307.2023.2.MSU. Z tego powodu liczy, że ma te same warunki.

Wnioskodawca uważa, że spełnił warunki z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), zgodnie z którym wolne od podatku dochodowego są przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:

a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,

b)z umów zlecenia,

c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,

d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

- w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego.

Ww. zwolnienie przysługuje pod warunkiem (art. 21 ust. 43 ww. ustawy), że:

1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3)podatnik:

a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b)miał miejsce zamieszkania:

-nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub

-na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz

4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz

5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Na podstawie art. 21 ust. 39 ww. ustawy:

Stosownie do art. 21 ust. 43 ww. ustawy:

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ww. ustawy:

Powyższe przepisy zostały wprowadzone z dniem 1 stycznia 2022 r. przez art. 1 pkt 13 lit. a) tiret 13 ustawy z dnia 23 listopada 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.).

Ponadto, z art. 53 ww. ustawy zmieniającej wynika, że:

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Jak wynika z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że przeprowadził się Pan do Polski w sierpniu 2022 r. na podstawie wizy krajowej wydanej na podstawie Karty Polaka. Ma Pan decyzję Konsula RP … o wydaniu Karty Polaka od 17 stycznia 2012 r., termin ważności Karty - 27 czerwca 2026 r. Od sierpnia 2022 r. wynajmuje Pan mieszkanie w … . W dniu 17 czerwca 2022 r. otworzył Pan jednoosobową działalność gospodarczą i do tej pory ją Pan prowadzi. Działalność gospodarcza jest opodatkowana według skali podatkowej. Przed przeprowadzką stale mieszkał Pan na Białorusi. Posiada Pan dokumenty potwierdzające pobyt na Białorusi, tj. księgę pracy z danymi dotyczącymi studiów i pracy w okresie od 2015 r. do 20 czerwca 2022 r. Przed 1 sierpnia 2022 r. ani w Polsce, ani w żadnym innym kraju poza Białorusią Pan nie mieszkał. Po 29 grudnia 2018 r. i przed 1 sierpnia 2022 r. był Pan w Polsce w celach turystycznych. W dniu 31 lipca 2023 r. otrzymał Pan zezwolenie na pobyt stały ze względu na ważną Kartę Polaka. We wrześniu 2023 r. otrzymał Pan kartę stałego pobytu i przekazał Kartę Polaka. Jest Pan Polakiem, ma tu pracę, kolegów i przyjaciół; ognisko domowe i cała aktywność została przeniesiona do Polski. Nie zamierza Pan wracać na Białoruś czy przeprowadzać się gdzieś indziej. Aktualnie posiada Pan obywatelstwo białoruskie, ale zamierza złożyć wniosek o przyznanie obywatelstwa Rzeczypospolitej Polskiej.

W celu skorzystania z ww. preferencji podatkowej, tj. tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być jednak wszystkie dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Aby zapewnić sobie możliwość skorzystania z omawianej preferencji podatkowej, należy zarówno przez trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz w okresie od początku roku, w którym zmieniono miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego ten dzień, nie posiadać miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i co istotne – w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej należy mieć nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium RP.

Z treści wniosku wynika, że w sierpniu 2022 r. przeniósł Pan miejsce zamieszkania na terytorium RP na podstawie wizy krajowej wydanej na podstawie Karty Polaka. Przeprowadził się Pan do Polski na stałe i ma Pan zamiar złożyć wniosek o przyznanie obywatelstwa Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto wskazał Pan, że od 2022 r. stał się Pan polskim rezydentem podatkowym.

Zatem, warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został spełniony.

Następny warunek określa art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

Z treści wniosku wynika, że mieszkał Pan na stałe na Białorusi do sierpnia 2022 r., do tego czasu nie mieszkał Pani w żadnym innym kraju poza Białorusią. Do sierpnia 2022 r. przyjeżdżał Pan do Polski jedynie w celach turystycznych.

Zatem, spełnił Pan również wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a) i b) ww. ustawy.

Jednym z warunków, wymienionych w art. 21 ust. 43 pkt 3 ww. ustawy jest posiadanie przez podatnika Karty Polaka.

Z treści wniosku wynika, że w sierpniu 2022 r. przeniósł Pan miejsce zamieszkania na terytorium RP na podstawie wizy krajowej wydanej na podstawie Karty Polaka. W dniu 31 lipca 2023 r. otrzymał Pan zezwolenie na pobyt stały na podstawie Karty Polaka. Kartę Polaka zwrócił Pan po otrzymaniu karty stałego pobytu.

Wyjaśnić należy, że stosownie do art. 229 ust. 7 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 519 ze zm.):

W myśl art. 195 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 2 ust. 1-3 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 192):

Natomiast w art. 3 ww. ustawy wskazano, że :

Zgodnie z art. 20 ust. 1a ww. ustawy:

Stosownie do art. 20 ust. 3 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 199 ustawy o cudzoziemcach:

Stosownie do art. 240 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 242 ww. ustawy:

Natomiast zgodnie z art. 243 ww. ustawy:

Wobec powyższego wskazać należy, że spełnił Pan również warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem przeniesienie miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nastąpiło w związku z posiadaniem przez Pana Karty Polaka. Utrata ważności z mocy prawa wydanej Panu Karty Polaka w związku z uzyskaniem przez Pana zezwolenia na pobyt stały na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie pozbawia Pana prawa do skorzystania z przedmiotowej ulgi.

Kolejnym istotnym kryterium umożliwiającym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ww. ustawy:

Z treści ww. regulacji wynika, że dokumentowanie miejsca zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do „ulgi na powrót” może alternatywnie nastąpić posiadanym przez podatnika certyfikatem rezydencji lub innym dowodem. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, niemniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Takimi dokumentami mogą być np. umowa o pracę, albo umowa najmu mieszkania za granicą, albo zaświadczenie od byłego pracodawcy.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.):

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

We wniosku wskazał Pan, że mieszkał Pan na stałe na Białorusi do sierpnia 2022 r., do tego czasu nie mieszkał Pan w żadnym innym kraju poza Białorusią. Posiada Pan książkę z historii zatrudnienia potwierdzającą, że studiował i pracował Pan na Białorusi w latach 2019-2022.

Z treści wniosku wynika zatem, że posiada Pan inne dokumenty potwierdzające, że Pana miejsce zamieszkania dla celów podatkowych przed przyjazdem do Polski znajdowało się na Białorusi. Spełnił Pan zatem warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, w sposób oczywisty spełnił Pan również zastrzeżenie wynikające z art. 21 ust. 43 pkt 5 ww. ustawy, jako że skorzystanie z przedmiotowej ulgi jest możliwe dopiero poczynając od rozliczenia za rok 2022.

Stosownie do przedstawionego we wniosku opisu sprawy, spełnił Pan również zastrzeżenie wynikające z art. 53 ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, ponieważ przeniósł Pan swoje miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy uznać, że w latach 2023-2026 będzie przysługiwało Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania będzie obejmowało przychody do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 152 lit. a)-d) ww. ustawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego mającego zastosowanie do zaistniałego zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2383 ze zm.).